12.3.12

το νόημα της λέξης !

Βραδιάζει και το σκοτάδι που πέφτει κρύβει
όλα αυτά τα ανομολόγητα  που  δίπλα μου συμβαίνουν

κρύβει τα μικρά δωμάτια των σπιτιών που φιλοξενούν
νεανικές καρδιές γεμάτες σβησμένα όνειρα, μάτια θολά
που κοιτάνε κάποια αφίσα στον τοίχο την ώρα που τα
δάχτυλα γράφουν απεγνωσμένα μηνύματα στο κινητό
ζητώντας το μόνο που τους απόμεινε, μια λέξη  πως
υπάρχει και κάποιος άλλος να ξαγρυπνά μαζί μ αυτούς
μέσα στην βαθιά την νύχτα ,
πως η μοναξιά μια λέξη είναι μόνο
 
κρύβει  τις σκοτεινιασμένες σκέψεις  που αιμορραγούν ,
τα χέρια που τρέμουν, τα δάκρυα που τρέχουν, τα πρόσωπα
που γέρασαν πριν την ώρα τους σκυμμένα επάνω από τα 
νούμερα  του χρέους  που  θα πληρώσουν  την ώρα που τα
χαρτιά παίρνουν φωτιά και καίγονται σαν τα χρόνια που
ήταν να έρθουν και τώρα … στέκουν στο κατώφλι της γης
και φοβούνται  το αίμα, τα αγριεμένα μάτια, τα ολάνοιχτα
στόματα που ουρλιάζουν  και να καταπιούν ζητάνε τον υπαίτιο
πως το αύριο δεν είναι μια λέξη μόνο

κρύβει τα άδεια ράφια στα ντουλάπια , τις σκυμμένες μορφές
επάνω στα σκουπίδια των δρόμων,  τα λευκά μαλλιά,
τα παιδικά μάτια, το βρώμικο ψωμί που μαύρα σκυλιά
το λαχταράνε να τ΄ αρπάξουν μα χέρια ανθρώπινα πρόλαβαν
να το πάρουν να το γευτούν μέσα στην λάσπη που κυλά
από τις γωνίες των χειλιών τους , μέσα στα ρυάκια της βροχής
που παγώνει τα πληγωμένα πόδια
πως αυτή η πείνα μια λέξη είναι μόνο
 
κρύβει  τα ανθρώπινα ρετάλια που απόκαναν να ζουν και
απάγκιο βρήκαν σε γωνίες ανάμεσα σε χάρτινα κουτιά
στοιβαγμένα εμπορεύματα άνευ αξίας που κάποιο πρωινό
κάποιο σκουπιδιάρικο θα τα στοιβάξει στην καρότσα να πάνε
στην χωματερή και τότε σαν θα σκαλίζουν ανάμεσα στις σακούλες
που στάζουν ιδρώτα και αίμα οι απόκληροι θα βρίσκουν μάτια
 και χέρια ζωντανά να γνέφουν να χαιρετούν την γη 
που χάνει της καρδιάς της τις στροφές
πως  η ανάσα της ζωής  είναι μια λέξη μόνο

κρύβει το χθες που πέρασε  με χέρια υψωμένα να βάφουν
γαλάζιους τους ουρανούς και τα σύννεφα λευκά,  μάτια
ονειροπόλα να  σκαρφίζονται στίχους να δίνουν τροφή ψυχής
σε ανυπόταχτες καρδιές
κι απ τα κοκάλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά
με τα πινέλα τους βουτηγμένα στης φλέβας τους το αίμα
στους  μισογκρεμισμένους τοίχους να γράφουν  «λευτεριά»
και γέλια που μοσχοβολούσαν άνοιξη και πρωτομαγιά
να χτίζουν ξανά τις μάντρες για να κλείσουν μέσα τα όνειρα
να μη τους φύγουν
πως το χθες  δεν ήταν μια λέξη μόνο  
 
Ξημερώνει , παραμερίζει το σκοτάδι στο διάβα του ήλιου
του ηλιάτορα που διαφεντεύει τον τόπο τούτο ανοίγουν
ξανά οι ουρανοί και  βάφουν με πράσινο την γη με το μπλε
την θάλασσα,  ζωγραφίζουν  το σπίτι λευκό , το τραπέζι 
στρωμένο με χαμόγελα και οι αγέρηδες να φέρνουν
σφυρίζοντας το μήνυμα πως τάχα το αύριο είναι εδώ
έφτασε τ΄ ακούτε ? μοσχοβολάει σαν το γιασεμί στον φράχτη,
σαν το ιδρωμένο γέλιο του παιδιού, σαν την φασολάδα στην χύτρα,
σαν το φρεσκοπλυμένο ρούχο που άπλωσες στο σύρμα,
σαν το βλέμα χάδι του άντρα που γυρίζει τα μεσημέρια σπίτι
σαν  το χέρι  της γυναίκας που του δίνει το νερό
το αύριο
Είναι ζωντανό
Το αύριο δεν είναι μια λέξη μόνο.



Levina




32 σχόλια:

Λιακάδα ☼ είπε...

!!!!!!!!!!!!
Υποκλίνομαι φιλενάδα!
Δε ξέρεις πόοοοοσο μου άρεσε.
Ελπίζω η φασολάδα να πέτυχε ;)
Eγώ δεν σκοπεύω πάντως να την ξανακάψω για κανένα λόγο...
Υ.Γ Το imagine έχει βαλθεί να με τρελλάνει! Πάνω που το ξέγραψα και είπα να το παρακολουθώ μέσω "αγαπημένων" μου έστειλε έτσι στα ξαφνικά ενημέρωση για τούτη την ανάρτηση! :))

Ανώνυμος είπε...

Άγριο, θλιβερό, σου σφίγγει το στήθος.
Ελπιδοφόρο, χαμογελαστο στον τελευταίο στίχο.

Ίσως το καλύτερο σου σε αυτό το είδος Λεβινάκι.

Πολλοί θα ήθελαν να το είχαν γράψει. Κατοχύρωσε το αν μπορείς. Ο πιό φτηνός τρόπος είναι να το βάλεις σε ένα φάκελλο και να το στείλεις στον εαυτό σου. ΧΩΡΙΣ να το ανοίξεις μετά. Να φαίνεται η σφραγίδα, πότε το έστειλες.

Έτσι αν κάποιος πει "δικό μου είναι" ανοίγεις το φάκελλο με την ημερομηνία, φαίνεται ότι στάλθηκε πριν.

Στα λέω αυτά γιατί μερικά κείμενα σου ΠΡΕΠΕΙ να τα σωσεις. Κάποτε θα τα κάνεις συλλογή, άκου με. ΑΞΙΖΟΥΝ !!!

ΑΞΙΖΕΙΣ !!

Ανώνυμος είπε...

Ξέχασα μία λέξη στα προηγο΄'υμενα που είναι σημαντική : Το κείμενο σου είναι ΑΛΗΘΙΝΟ !!

Δεν είναι λέξεις έντεχνα βαλμένες η μία δίπλα στην άλλη. Είναι Κραυγή ! Φαίνεται αυτό !!

Συμβαίνει κάπου λιγοτερο, κάπου περισσότερο αλλά Συμβάινει και ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ !!

Levina είπε...

Τo imagine είναι τρελό Λιακάδα μου, αέρας που πηγαίνει πέρα δώθε ... έτσι χωρίς σκοπό ... σκορπίζοντας λέξεις, όνειρα, χρώματα... τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο ... μα αρκετή τρέλα κουβαλάς από εαυτού σου μη πάρεις και απο την δική μου γιατί πάει... θα απογειωθείς!!! χαχαχα

φιλιά κοριτσάκι μου :))

yg. πέτυχε η φασολάδα, θα πάρει αγκαλιά την ρέγγα ψημένη στο τζάκι και θα πάνε βόλτα στα κουτάλια!!!

Levina είπε...

Άγρια όσα βλέπω Gip μου και ας θέλω να μη μιλάω γι αυτά, ας γράφω ένα σωρό άλλα για να ξεφεύγει το μυαλό ... άγριο να βλέπω την μάνα μου και τον πατέρα μου να στέκωνται στην ουρά για ένα πιάτο φαί, να ψάχνουν τα βράδια στα σκουπίδια για ένα ληγμένο γιαούρτι ή για ένα μουχλιασμένο ψωμί,
Αγριο είναι να βλέπω τον καρχαρία να μου γελά στην οθόνη , να θέλει να με αγκαλιάσει να να μου ζητά να τον ψηφίσω...
Δεν υπάρχει τίποτα έντεχνο μέσα μου
άκομψες λέξεις άτακτα ριγμένες στον καμβά μου είναι.
Μακάρι να είχαν δύναμη.

Σε ευχαριστώ που μου είπες τον τρόπο της κατοχύρωσης κειμένων, δεν τον είχα ακούσει ξανά.

Ευχαριστώ
καλή εβδομάδα να έχεις !

flash είπε...

Λεβινάκι μου είναι εξαιρετική αυτή σου η ανάρτηση!!!
άπειρα συναισθήματα αυθεντικά και αυθόρμητα.. με κατέκλυσαν!
χίλια μπράβο! μπράβο σου κορίτσι μου! από τα βάθη της καρδιάς μου!

τίποτα δεν είναι μόνο μια λέξη
οι λέξεις δεν έχουν, ποτέ δεν θα έχουν την δύναμη της εμπειρίας..
ένας αγώνας είναι και αυτός με τις λέξεις :) να φτάσουμε τη ζωή
και να μην μας ξεπεράσει...

απόδειξη πως το καταστάλαγμα έχει μια γλύκα..
αυτή που μένει από τις εικόνες που έχεις βάλει,
που στέλνουν μέσα από τα μάτια μας στην ψυχή το μήνυμα της ελπίδας!

ένας αγώνας και οι λέξεις...
που βγάζει νικήτρια την αντοχή μας
στην κάθε μέρα.

Φιλιά, καλή εβδομάδα να έχεις, με δύναμη και έμπνευση
.. να αναπνέεις!

Levina είπε...

δεν βγήκε το άλλο που έγραψες Λιακάδα μου, αλλά φυσικά
μπορείς να το πάρεις όποτε θέλεις!

Levina είπε...

flasaki μου δύναμη θέλουμε όλοι μας,
έμπνευση για να κάνουμε τα πικρά γλυκά,
να δεις που μέσα από όλες αυτές τις δυσκολίες
θα ξεπηδήσουν νέοι ποιητές,νέες μουσικές,
νέοι μπροστάρηδες,
έχουν ξεπεραστεί όλοι αυτοί που μιλάνε σήμερα
και τα λόγια τους στριγκοί ήχοι στα αυτιά μας είναι,
το DNA του Ελληνα είναι ζυμωμένο με τον ιδρώτα ,
με το πάθος, με την ελευθερία... θα ξυπνήσει κάποια
στιγμή και θα τα πάρει όλα σβάρνα... να το δείτε!!!

φιλιά και από μένα και καλή μας εβδομάδα !

flash είπε...

Οπωσδήποτε θα γίνει έτσι Λεβινάκι, χωρίς καμία αμφιβολία!!!
κι εγώ Τοξότης είμαι ;)

(και μου θύμισες ακρίβώς ποια ήταν η διάχυτη σκέψη μου
καθώς σε διάβαζα.. πως αισθάνομαι εμπιστοσύνη στις γραμμές που ακολουθούνε..
σαν όταν διαβάζω έναν μεγάλο Έλληνα ποιητή.. και ούτε θα ονομάσω
και συγνώμη θα σου ζητήσω αν σε φέρνω σε αμηχανία και μοιάζει υπερβολή..
ένιωσα όμως την ίδια ασφάλεια, από μια οικειότητα θαρρείς, να αφεθώ στο πιο πάνω και στο πιο βαθιά και στο πίσω από τις λέξεις..)

:)

evi είπε...

αυριο....
δεν ειναι μακρυα...

μα φοβαμαι πως θα τραβαμε παλι τα μαλλια μας...

φιλιααααααααα..

Katerinanina είπε...

Κλείνεις αισιόδοξα, το αυριο δεν είναι μια λέξη μόνο, ζούμε για το αυριο, βαρεθηκα ως ποτε; Δε ξέρω τι άλλαξε τώρα με την οικονομικ΄λη κρίση και εκτός απο οικονομική πτώση βλέπω και μια στροφή του κόσμου να συμπονά, λίγο διστακτικά ακόμη, γιατι τοσα χρονια μαθαμαι να παταμε επι πτωματων για να ζουμε το αυριο, και για αυτο τοσοι χςρισμου και γοια αυτο τοσες αρρωστιες απο αγχος! ας αλλαξουμε τακτκη, ας ζησουμε λιγο με οτι εχουμε, ας αγαπησουμε ξανα τους αντρες και την οικογενεια μας μα πανω απο ολα ας αγαπησουμε ξανα και εξ'ολοκληρου πρωτα τους εαυτους μας!!!

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ είπε...

Λεβίνα μου! Η αγριότητα -και δεν είναι μόνο οι πόλεμοι και οι σκοτωμοί αγριότητα- μέσα στην οποία ζούμε φωτογραφίζεται- θα μπορούσα να πω- εδώ με τρόπο συγκλονιστικό. Ένιωθα τους χτύπους της καρδιάς μου να επιταχύνουν όσο διάβαζα. Η δε αντίθεση με τις τρυφερές εικόνες που παραθέτεις κάνει το κείμενο ακόμη πιο φοβερό.
Έχει απόλυτο δίκιο ο GiP. Ανάμεσα σε πολλά άλλα σου, τούτο πρέπει να μείνει κάπου σε περίοπτη θέση για να θυμούνται όλοι, που μας έφεραν.Που ήμαστε.
Είναι η ματιά σου τόσο διεισδυτική που το φως της φτάνει μέσα στα σκοτάδια της απελπισίας. Ίσως όμως αυτό το φως να είναι κείνο που θα απαλύνει τον πόνο.

Ανώνυμος είπε...

μια λέξη μόνο περιέγραψες...
τη ζωή σε όλες τις διαστάσεις...μα το έκανες τόσο υπέροχα!

Ξύλινος Ιππότης είπε...

Υπέροχο!
ειλικρινά,
ίσως κι από τα καλύτερα σου!
...
απερίγραπτη φαντάζει η ομορφιά του...!

valia είπε...

ΑΠΑΙΧΤΗ ΕΙΣΑΙ ΚΟΡΙΤΣΑΡΑ ΜΟΥ!!

ΟΤΑΝ ΚΑΝΕΙΣ ΖΕΙ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΑΥΘΟΡΜΗΤΑ ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ...ΠΟΝΟΣ...ΑΓΩΝΙΑ...ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗ...

Κ ΕΣΥ ΕΒΑΛΕΣ ΣΕ ΣΕΙΡΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ...ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ "ΜΙΑ ΛΕΞΗ ΜΟΝΟ"...

ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ!!!!

Levina είπε...

flasaki μου όχι δεν με φέρνεις σε αμηχανία γιατί δεν νοιώθω πως μπορώ να ακουμπήσω καμία σκιά ποιητού, δεν είμαι , δεν έχω αυτή την ταμπέλα ... απλά συνέχεια κάπου θα ονειροπολώ, κάτι θα γράφω, άλλοτε σε μεγάλες δόσεις, άλλοτε σε μικρές, άλλοτε ανόητα, άλλοτε μου αρέσουν και εμένα και με ξαφνιάζουν γιατί μου αρέσουν...
με τιμούν τα λόγια σου.
σε ευχαριστώ πολύ.

Levina είπε...

evaki μου το αύριο που σκέφτομαι εγώ δεν έχει να κάνει
με τις επερχόμενες εκλογές, δεν έχει να κάνει με τους
σημερινούς ξεπεσμένους καρχαρίες που κολυμπάνε στις λάσπες,
έχει να κάνει με το όραμα που έχουμε οι περισσότεροι για την χώρα και την ζωή μας, το δικό μου όραμα, το δικό σου, των φίλων μας,
του γείτονα , απ΄ άκρη σ΄ άκρη σε όλη την χώρα...
Μπορεί όταν έρθει η ώρα εκείνη να έχω άσπρα μαλλιά, αλλά θα έρθει...
ο Έλληνας δεν κάθεται για πολύ στα αυγά του, θα ξυπνήσει, θα επαναστατήσει σε αυτή την άδικη μεταχείρηση ... κάποια στιγμή ...
θα έρθει η ώρα ...

Levina είπε...

Κατερινάκι μου σκέφτομαι πως μέσα στους αιώνες η ιστορία μας , μας δίδαξε πως μετά από κάθε πόλεμο έρχεται η ειρήνη, μετά από κάθε δυστυχία έρχεται η ηρεμία, ξανά και ξανά ... δυστυχία έχουμε τώρα, κατακτητές στην χώρα μας, διαφορετικούς από τους προηγούμενους βέβαια , αλλά κατακτητές που ορίζουν την μοίρα μας... Σίγουρα λοιπόν στον ορίζοντα υπάρχει φως ... θα μάθουμε οπως το λες να αγαπάμε, να αγκαλιάζουμε, να προσφέρουμε όπως πρόσφεραν παλιά οι άνθρωποι και μετά θα σηκωθούμε ξανά στα πόδια μας ... μόνοι μας ...
αγκαλιά ο ένας με τον άλλον θα τραγουδάμε πάλι στις πλατείες, θα γίνει ... εγώ το πιστεύω πως θα γίνει !!!

Levina είπε...

Χριστοφορέ μου νοιώθω πως το βόλεμα μας κάνει τεμπέληδες, δεν σκεφτομαστε όμορφα πράγματα, δεν σκεφτόμαστε τίποτα για την ακρίβεια! Ενώ τώρα αρχίσαμε να νοιώθουμε, συμπόνια, αγάπη, λύπη, κλάψαμε για τον άνθρωπο και όχι γιατί τρακάραμε την τζιπάρα μας, γράφουμε για το αύριο, αρχίσαμε να ονειρευόμαστε ... πιάσαμε την ουσία μέσα στην δυσκολία της ζωής μας ... έχουμε δρόμο ακόμα αλλά τουλάχιστον ξυπνάμε ... σιγά σιγά μέχρι να γίνουμε κύμα να τους βουλιάξουμε όσους μας έφεραν εδώ ...

Levina είπε...

Να δώσουμε δύναμη θα ήθελα στις λέξεις, να τις κάνουμε
τραγούδι Ήλιε μου και μετά το τραγούδι να δώσει δύναμη
σε εμάς για να ζήσουμε, να ονειρευτούμε !!

Σε ευχαριστώ
να είσαι καλά!!

Levina είπε...

Ευχαριστώ πολύ Ιππότη μου !!!
Σε φιλώ, καλό σου βράδυ !

Levina είπε...

Αγγελέ μου πιστεύω πως θα βγουν πολύ όμορφα πράγματα
μέσα από τον κλοιό της δυστυχίας που μας έχουν βάλει ...
Πολλές οι λέξεις, έχει αυτό το χάρισμα η Ελληνική μας
γλώσσα να είναι πλούσια σε εκφράσεις, να σου δίνει το
δικαίωμα του γλωσσοπλάστη για να βγάλεις τον πόνο σου...

Να είσαι καλά , σε φιλώ και
καλή σου εβδομάδα !!!

Νίνα είπε...

Τι όμορφο!!!Τι αληθινό!Οι λέξεις ανάσες είναι levina μου...ανάσες που θολόνουν το τζάμι της ακοής....και καμιά φορά ζεσταίνουν ή κρυώνουν τη καρδιά μας...!

Πέλαγος των Ονείρων είπε...

Ξημερώνει ?? ... Μα ναι,φυσικά και ξημερώνει,τώρα αν ανατέλει και ο ήλιος στην καρδιά μας δεν ξέρω κι αυτό είναι που με προβληματίζει..
Και τι πάει να πει μια λέξη μόνο??.. Αν αναρωτηθούμε πόσα χωράνε μέσα σε κάποιες λέξεις τότε θα χάσουμε το λογαριασμό .. Οι λέξεις είναι άνθρωποι πίσω από κάθε χαμόγελο,δάκρυ,βλέμμα,αγκαλιά,μαχαίρωμα,άδειο χέρι,αγανακτισμένη φωνή-κραυγή, είναι άτομα κι αυτός ο συλλογισμός νομίζω πως μας κάνει περισσότερο ανθρώπους,μας φέρνει πιο κοντά.. Και η κάθε λέξη σου ιδανικά τοποθετημένη μας δίνει ένα πανέμορφο κείμενο με τόσα δυνατά συναισθήματα !!
Καληνύχτα σου !

Levina είπε...

kαλημέρα nin@ μου,
αγαπημένη μου οι ανάσες είναι ζεστές, είναι ζωή, δίνουν θαλπωρή,
οι λέξεις από μόνες τους είναι κενές, αλλά αν τις κάνουμε ανάσες,
αγκαλιές για τις στερημένες καρδιές μας, για τις ζωές μας που
μας τις κλέβουν? Θα τα καταφέρουμε, αυτό το όραμα έχω εγώ, πως
θα βγούμε πιο δυνατοί όλοι μας, το κυριώτερο ....
θα βγούμε ενωμένοι !!!

Levina είπε...

Είσαι ένα πέλαγος από όνειρα!!
το ξέρεις πως θα βγει ήλιος και στις καρδιές μας, γιατί έτσι γίνεται πάντα ... στα δύσκολα, στα ανέφικτα τρέχει το αίμα πιο γοργά στις φλέβες και δίνει ζωή, δίνει όραμα , πόσο μπορεί να αντέξει ο Έλληνας
σκλαβωμένος σε έναν κατακτητή που τον γνώρισε πολύ καλά μέσα στον τελευταίο αιώνα? Που τον πλήρωσε ήδη με φόρο αίματος?
Κάτι θα γίνει... κάποια στιγμή !!

Ανώνυμος είπε...

Ενα κυμα αγριο και απο βαθεια με πνιγει καθως διαβαζω την ψυχη σου....
Το αυριο θα ερθει.... κι ας εχουν ασπρισει τα μαλλια μας....κ ας το ζησουν τα παιδια μας.... Το αυριο δεν ειναι μια λεξη μονο! Ο Θεος βλεπει και δεν ξεχνα τον πονο..... τον ενιωσε εκεινος πρωτος για μας!!!
Ομορφη , βαθεια ψυχουλα, σε καλημεριζω..... *vailie*
*vailie-in-escapeland.blogspot.com

Apokalipsis999 είπε...

Η μοναξιά άμα τη νιώθεις και δεν την έχεις κάνει φίλη, όχι μόνο δεν είναι λέξη, αλλά βασανιστήριο! Και το αύριο, αδυσώπητο, ποτέ δεν έρχεται! Το διαρκές παρόν κάνει το σήμερα κυρίαρχο! Με όση μοναξιά κι αν κρύβει. Μέσα και πέρα παό τις λέξεις!

Levina είπε...

καλή μου vailie δεν ξέρω το γιατί αλλά το σχολιό σου μου το πήγε
στα ανεπιθύμητα και μόνο ανεπιθύμητο δεν είναι!! γι αυτό το
δημοσιεύω εγώ....

{{Ενα κυμα αγριο και απο βαθεια με πνιγει καθως διαβαζω την ψυχη σου.... Το αυριο θα ερθει.... κι ας εχουν ασπρισει τα μαλλια μας....κ ας το ζησουν τα παιδια μας.... Το αυριο δεν ειναι μια λεξη μονο! Ο Θεος βλεπει και δεν ξεχνα τον πονο..... τον ενιωσε εκεινος πρωτος για μας!!! Ομορφη , βαθεια ψυχουλα, σε καλημεριζω..... *vailie* *vailie-in-escapeland.blogspot.com
Από το χρήστη Ανώνυμος στις το νόημα της λέξης ! στις 1:13 μμ}}

Και σου απαντώ πως χαίρομαι που είναι πολλοί που νοιώθουν όπως εγώ, που πιστεύουν στο αύριο , που δεν έχουν εγκαταλείψει και μοιρολογούν μόνο για το δύσκολο ομολογουμένως σήμερα . Χωρίς όνειρα, χωρίς όραμα , χωρίς να χτίσουμε και πάλι ιδανικά και ιδέες , δεν γίνεται τίποτα.
Θα κλάψουμε, θα φωνάξουμε, θα ξεσπάσουμε, αλλά κάποια στιγμή θα στερέψουν τα δάκρυα και τότε θα σηκωθούμε και θα αρχίσουμε να χτίζουμε. Αυτό γινόταν πάντα ... αυτό θα γίνει και τώρα !!!
Να μου είσαι καλά !!!

Levina είπε...

Σταμάτη μου , υπάρχουν πολλών ειδών μοναξιές, μόνος μπορεί να νοιώθεις και ανάμεσα σε χιλιάδες , ανάλογα τι κουβαλάς μέσα σου και τι σκέψεις κυριαρχούν στο μυαλό σου.
Το αύριο όμως δεν πρέπει να το πιστέψουμε? Δεν πρέπει να το οραματιστούμε πως το θέλουμε? Δεν γίνεται να γυρίσουμε πίσω τον χρόνο, μπορούμε όμως να φτιάξουμε το αύριο...
Όχι ακόμα, είναι νωρίς και τα χαστούκια έρχονται το ένα πίσω από το άλλο, δεν έχει ωριμάσει ακόμα μέσα μας η ανταρσία της ψυχής , ζαλισμένοι μοιρολογάμε ακόμα την μοίρα μας.
Θα το βρούμε όμως και το πως και το πότε...

ανάγερτος είπε...

Λεβίνα μου...
Από το θάνατο του σάπιου το Αύριο προβάλλει πάντα πιο δυνατό.
Ένας ύπνος φεγγαριού ο πόνος.
Αύριο πάλι ο ήλιος θα χορεύει
για μας.

Υπέροχες οι σκέψεις σου!!! Φιλιά καλησπέρας...

Levina είπε...

Ναι καλέ μου
εμείς είμαστε ζωντανοί, έχουμε καρδιά, μυαλό, ψυχή, ξεπεράσαμε κάθε εμπόδιο σε αυτή την ζωή κι ακόμα ελπίζουμε στο αύριο ...
Θα τον κάνουμε εμείς τον ήλιο να χορέψει για εμάς, θα τραγουδάμε, θα γελάμε κι εκείνος θα μας κάνει όλα τα χατήρια :))

φιλιά πολλά
να είσαι καλά !!!

Η ΠΟΡΤΑ

Αγαπημένοι μου φίλοι επιστρέφω για να κλείσω μια πόρτα. Σε όλους εσάς που γεμίσατε την ζωή μου με φως, με γέλιο με  συγκίνηση, ...