Η Ζ.

η Ζ. δεν μένει πια εδώ

άλλαξε επάγγελμα

άλλαξε διεύθυνση

άλλαξε κι αριθμό…

η Ζ.  βαρέθηκε στίχους στις επιθυμίες να πετά

να καίει τα σωθικά της κι ένας πεισματάρης άνεμος

τ’ αποκαΐδια στα νοτισμένα βλέφαρα ν’ απιθώνει

η Ζ.  βαρέθηκε να εξηγεί, να μονολογεί ,

να φωνάζει να σιωπά  όρια να βάζει

τα όρια να αναιρεί ‘ να κλαίει να γελά

ν’ αγκαλιάζει τα συντρίμμια ν’ αγαπά

η Ζ. κουράστηκε από την ματαιοδοξία του

τίποτα'  που πηγάζει από το τίποτα' που

έγινε κάτι γιατί του είπαν πως είναι κάτι

η Ζ. βαρέθηκε την αγαθοεργία του γραφικού

που τις πληγές του κόσμου αντανακλά

Και σαν ανταποδοτική της ζωής του πράξη

την βοήθεια του σταγονόμετρου μετρά

η Ζ. βαρέθηκε στην επόμενη δανεική μέρα να ζει

χορηγούς ν’ αναζητά τ’ άδεια κάδρα να γεμίσει

Πάσχει σοβαρά από του χρόνου την φθορά

πολύ αργά για των κανόνων την υποταγή

η Ζ.

Για όλα φταίει αυτή η πνιγμένη σιωπή

που σ' ένα παρατεταμένο ίλιγγο επιμένει

Της μετανάστευσης τα ναύλα στο χέρι κρατά

αναχωρήτρια για ανέμους που φιλονικούν

ποιός τα εναπομείναντα όνειρα θα περιθάλψει

                                                        
                                                          Levina