Περνάει το Καλοκαίρι, πολύ γρηγορότερα από όσο θα
το ήθελα και σκέφτομαι
πως ότι θέλω να γράψω μέσα στην απογοήτευση είναι…
σκέψεις λέξεις…
Είμαι Ελληνίδα γαμώτο σκέφτομαι και πως αυτό το
πολυμήχανο μυαλό δεν
βρίσκει κάτι χαρούμενο κι ας γελάει η ματιά μου σαν
ακουμπάει τρυφερά τα
λουλούδια στον κήπο ή όταν τα χέρια μου σφιχταγκαλιάζουνε τα σκυλιά ,
τα γατιά που έρχονται με πονηριά να κλέψουν και μια
μπουκιά φαΐ σετάκι
με το χάδι…
Ένα κεντρί στην καρδιά είναι που δυσάρεστες κατάντησαν
κι οι συζητήσεις,
τα ευχάριστα τι έγιναν; Κανένας δεν μοιράζεται πια
κάτι ευχάριστο; Κάτι που
να μας κάνει να γονατίσουμε από τα γέλια κι όχι από
τα βάρη που φορτωθήκαμε
στους ώμους μας;
Γέλα πια ανόητη και θα περάσει γρήγορα το Καλοκαίρι
σου αυτό, πάλι
με τις βροχές και τα κρύα θα μας ζαλίζεις το κεφάλι….
Στον εαυτό μου το λέω κι αυτός κάνει πως τα πιστεύει
όσα του λέω
και χαζογελά.
Πάλι καλά
Μου έχει εμπιστοσύνη ακόμα !
Levina
39 σχόλια:
Αγαπημένο Λεβινάκι πόσο δικιο έχεις ματάκια μου..πως περνάει τόσο γρήγορα ο καιρός-λες και κυλάει τόσο γρήγορα όσο το νερό της βροχής..πόσος καιρός περνάει που δεν μας βγαίνει ούτε ένα χαμόγελο...και αναρωτιέμαι ποιοί έχουν το δικαίωμα να μας το στερούνε..ίσως μας φταίει κι ο ίδιος μας ο εαυτός..που με το παραμικρό,ο ψυχισμός μας γίνεται ευάλωτος πολλές φορές και χωρίς αιτία..αργούν βλέπεις καμμιά φορα τα συναισθήματα που ηθελημένα κρύβουμε μέσα μας να βγούν στην επιφάνεια..γιαυτό και δεν μας προκύπτει μια εκτόνωση..γιαυτό συμβουλεύω πολλές φορές την Mayumi-βγες έξω και πήγαινε να πιείς ένα καφέ με τις φίλες σου-το blog μας ίσως και να λειτουργεί σαν εξομολογητήριο καμμιά φορά,όμως δεν φτάνει μόνο αυτό για να τα βγάλουμε απο μέσα μας και να εκτονωθούμε..χρειάζονται και άλλοι παράγοντες που λειτουργούν ως μέσο εκτόνωσης..το ημερολόγιο όπως λες δεν είναι χαζό..εδω έρχονται φίλοι που σε διαβάζουν΄ξεχωρίζουν όσα εσύ καταθέτεις σε αγαπούν μέσα απο τα κείμενά σου και ας μη σε ξέρουν..εγω έτσι λειτουργώ με το blog μου..μπορεί να μη γράφω τις σκέψεις μου,αλλα καταθέτω την εμπνευσή μου κύρια απο τις ζωές άλλων που με επηρεάζουν βαθιά..είμαι πολυ χαρούμενη που σε έχω γνωρίσει έστω έτσι γιατί μου βγάζεις κάτι μοναδικά όμορφο!!φιλάκια κοριτσάκι μου!
Εσύ τα είπες "του σαλονιού" σήμερα κι εγώ "του λιμανιού". Αν κι εσύ, έτσι συνηθίζεις να τα λες: του σαλονιού, αχ! και πόσο σου ταιριάζει! Για τη φωτογραφία δεν έχω και πάλι λόγια! Θαυμάσια επίσης, όπως τα λόγια/σκέψεις... Σε φιλώ γλυκά! :)))
χαχαχα είδα το "χαζό μου" και λέω τι στο καλό για μένα κάνει ανάρτηση? :-p
Μέχρι να δω ότι το "χαζό μου" είναι επιθετικός προσδιορισμός στο "ημερολόγιο" πήγε η καρδιά μου στην Κούλουρη... (ξέρεις εκεί που τα πίναμε οικογενειακώς... :))
Eρχονται στιγμές στη ζωή μας που η ψυχή μας ψάχνει να βρει απάγγιο κι απαντήσεις στα μικρά και στ'απλά...
Δε πρέπει να μας ξενίζει αυτό.
Οταν μπαίνουν συρματοπλέγματα στη ψυχή μας τα χέρια μας τα σπάνε και παίρνουν εκείνα τον πρώτο ρόλο.
Συνήθως είναι αυτές οι εποχές οι πιο παραγωγικές για μας που καταπιανόμαστε με διαφόρων φύσεων κατασκευές... Τυχαίο? Δε νομίζω...
Φιλάκια πολλά από μια ψυχή που σεργιανάει τελευταία στα ίδια λιμάνια...
Πόσο συμφωνώ μαζί σου ούτε που το φαντάζεσαι … μόνο που ακόμα και μια φιλική συντροφιά για λίγες ώρες, τώρα πια δεν μπορεί να εκτονώσει τον ψυχικό μου κόσμο που δέχεται απανωτά χτυπήματα με μορφή οπλοπολυβόλου βλέποντας την ανοησία, την μιζέρια, την ασυνεννοησία, την ρεμούλα ‘καλά κρατεί’, τον αυταρχισμό, τον απύθμενο εγωισμό και τόσα άλλα που επικρατούν γύρω μας και σε προσωπικό και σε γενικό επίπεδο πολύ περισσότερο .
Αυτό δεν είναι το Καρουζέλ της χαράς, το τραινάκι του τρόμου είναι !!!
Κάποτε όταν ήμουν μικρή είχα ένα ημερολόγιο από αυτά με τις χαζούλες κλειδαριές … ήταν το Χαζοημερολόγιό μου γιατί ότι χαζό σκεφτόμουν το σημείωνα με ένα μολυβάκι, θεωρώντας ότι κάνω πιο καλλιγραφικά γράμματα με το μολύβι από ότι με το στυλό! Καλλικατζούρες έκανα κι έτσι παρέμειναν … με σώζει το πληκτρολόγιο από αυτά…
Έτσι ήρθε ο τίτλος σήμερα για το Χαζό μου Ημερολόγιο!
Σ΄ ευχαριστώ γλυκιά μου Kate για τα λόγια σου , μπορεί τα μπλοκ να μην είναι η λύση (που δεν είναι εδώ που τα λέμε) αλλά είναι μια καλή ψυχοθεραπεία και μια ευκαιρία να γνωρίζεις δεκάδες ανθρώπινους χαρακτήρες … όλοι κάτι έχουν να προσφέρουν και μένει σε εμάς να αποφασίσουμε τι κρατάμε και τι αφήνουμε στην άκρη…
Τα φιλιά μου και καλό βράδυ να έχεις :-))
Τίποτα δεν είπα μάτια μου, εσύ τα λες σε καθημερινή βάση και μια μου σηκώνεις τις πιέσεις, μια δεν ξέρω αν πρέπει να κλάψω ή να γελάσω, να πάω για σαφάρι ή στο Σύνταγμα να στήσω σκηνή;
Πάντως θα μπορούσα άνετα να σε διαβάζω σε μια εφημερίδα να έχεις μια στήλη με τον τίτλο… Ρε Ρεμάλιαααα…. :-)
Για να μη πω ότι είσαι το ρεζουμέ των καθημερινών εφημερίδων μου!
Στην φωτογραφία είναι ο Φώτης που αρνείται πεισματικά να κοιτάξει τον φακό... για να καταλάβεις τι χαμένο γατί είναι , ενώ αν κρατούσα κανένα μεζεδάκι θα έκανε τούμπες!
Φιλιά Joan μου
Καλό βράδυ να έχεις :-)
Καλά εσύ μη δεις ‘’χαζό’’ και τρέχεις αντί να κάνεις τον Κινέζο ;
Δεν έγραψα Χαζή Ξανθιά !!!
Είναι η εκτόνωση που γράφει και η Kate πιο πάνω… μόνο απασχολώντας τα χέρια και με τον ιδρώτα να τρέχει ποτάμι σταματά το μυαλό να σκέφτεται ότι το βασανίζει και κολλάει στις μηχανικές κινήσεις … μετά είναι πολύ κουρασμένο για να σκεφτεί οτιδήποτε πια και άντε την άλλη μέρα ξανά απ΄ την αρχή! Αν δεν μεσολαβούσαν οι νύχτες τι ευτυχισμένη θα ήμουν αλήθεια σε μια μόνιμη νιρβάνα , εξουθενωμένη σχεδόν φυτό!
Καλό είναι αυτό ή κακό ;
Καληνύχτα Λιακάδα
ευτυχώς ακόμα χαμογελάμε έστω και με τις γκάφες μας :-)
Πολύ όμορφο το κείμενο σου Levina μου!
Κουράγιο θα 'ρθουν καλύτερες μέρες! Οι δυσκολίες είναι ευκαιρίες για να γίνουμε πιο δυνατοί!
δυστυχώς δεν είμαστε άνθρωποι αντοχής στις μέρες μας..!
Δύναμη, χαμόγελο, αγκαλιές! η αγάπη είναι γύρω μας! Μας περιβάλλει, απλώς εμείς δεν το βλέπουμε αφού τα μάτια μας πληγώθηκαν με τα βάσανα και τις δυσκολίες!
Φιλάκια Levina μου!
Να προσέχεις! :)
Το καλοκαιρι είναι η αγαπημενη μου εποχη
αυτή την περιοδο αισθανομαι να ξαναγεννιέμαι
να γινομαι ένα με την φυση
νοιωθω ελευθερος, γυμνος, μικρο παιδι,
μοιαζω με μενα
η θαλασσα, το μπλε και το λευκο
ο ιδρωτας στο μετωπο
τα λαμπερα χαμογελα
τα μαυριδερα κορμια
η δροσια από μια φετα καρπουζιου
η βοτκα πορτοκαλι
ο ερωτας αλμυρος και ιδρωμενος
τα μαγικα φιλια που καινε
τα βραδια κατω από το μεγαλο φεγγαρι
Τι άλλο ξεχασα…..
Ναι βεβαια εχουμε και τα κουνουπια
Καλα τωρα για δυο κουνουπια κανουμε ετσι
χεχεχε
Και το φιδακι γιατι το ‘χουμε
...............
Chris Rea On The Beach FULL
Εχεις αλωβητο το ειναι σου.
Αυτο λεει πολλα.
Μια πολυ κουρασμενη καληνυχτα
αλλα με γεματη την ψυχη.
Φιλι γλυκο,καλη μου Λεβινα.
Περνούν οι μέρες κι αναρωτιέμαι κι εγώ που είναι οι εποχές που στο σπίτι είχαμε συνέχεια κόσμο, που χωρίς ιδιαίτερο λόγο σηκώναμε τον κόσμο στο πόδι απ' τα γέλια, χορεύαμε χωρίς αφορμή και πάντα υπήρχε κάτι ενδιαφέρον για να ζούμε.
Τώρα νομίζω πως το σπίτι μοιάζει με τάφο, έπαψαν οι ξαφνικές βεγγέρες, οι αναλύσεις, οι συζητήσεις, τα γέλια, τα αστεία...
Κενό τεράστιο και μοναξιά...
Γεράσαμε μήπως ή μας γέρασαν;
Φιλιά Λεβίνα μου.
Lia μου θα έλεγα μάλλον πως παραείμαστε αντοχής... μέχρι τελικής πτώσης δηλαδή!
Διαφορετικά από τους παππούδες και τους γονείς μας αλλά και με διαφορετικές καταστάσεις και προβλήματα ζούμε ... κι αν με παίρνει απο κάτω καμιά φορά βλέπω ανθρώπους να αγωνίζονται, να προχωράνε με μύρια όσα προβλήματα και να δίνουν και στους άλλους κουράγιο και σκέφτομαι... πόσο ανόητη γίνομαι μέσα στον μικρόκοσμό μου καμιά φορά!!!
Σε φιλώ
να είσαι καλά και καλό ξημέρωμα :-)
Velvet το καρπούζι μου κι έξω κι ας έχει κάτι κουνούπια σαν στούκας :-)
Kάθομαι και γκρινιάζω τρομάρα μ !!!
Αυτό είναι Καλοκαίρι όχι αστεία :-)
φιλιά
καλό ξημέρωμα σου εύχομαι ...
Διαβάζοντας τις εξομολογήσεις σου (που τις συμμερίζομαι απόλυτα Λεβίνα μου γλυκιά) μου ήρθε στο νου το εξής απόσπασμα "ο κόσμος μας είναι ένας τόπος όπου ακόμα και μια αράχνη αρνείται να πέσει κάτω και να πεθάνει όσο υπάρχει ένα νήμα που μπορεί να ξετυλιχτεί μέχρι ένα αστέρι"...
Είμαι μια αμετανόητη ρομαντική;
Δεν μπορούμε να παραιτηθούμε όλοι. Κάποιοι να κρατήσουμε γερά και για τους αδύναμους....
Φιλιά πολλά! :))
Καλό σου ξημέρωμα!
(αύριο είναι μια άλλη μέρα ♥)
Αγριομελάκι μου όσο κουρασμένη κι αν είναι η καληνύχτα εδώ έφτασε δροσερή κι ανάλαφρη να ξεκουράσει εμένα ...
γι αυτό σου στέλνω τα φιλιά μου
γεμάτα από καθαρό βουνίσιο αέρα
μήπως και φτιάξουν και την δική σου
νύχτα :-)
Καλό ξημέρωμα Μελένια μου
Γιατί υπάρχουμε και εμείς που προτιμάμε τον χειμώνα. Σε ευχαριστώ για την επίσκεψη σου τστη σελίδα μου.
καλή μου Λεβίνα αυτό που λες είναι μέγιστη διαπίστωση: ένα πελώριο μαύρο σύννεφο έχει επικάτσει στα κεφάλια μας... όπου και να πας κανείς δε γελάει, μόνο μιζεριάζει... και είναι χίμαιρα και φαύλος κύκλος αυτό, γι' αυτό, προσωπικά, το ΜΟΝΟ που μπορώ να κάνω είναι να συναγελάζομαι ανθρώπους που ΓΕΛΑΝΕ!
την καλημέρα μου!
Έχουμε το ίδιο μότο Αριστέα μου
Κι εγώ στην επόμενη μέρα πιστεύω και στην κάθε επόμενη που έρχεται αλλά αυτό που μου αρέσει τελικά περισσότερο και το σκεφτόμουν την νύχτα όταν είχα διαβάσει τα μηνύματά σας στα σχόλια είναι πως αυτό δεν είναι ένα χαζό ημερολόγιο αλλά ένα ζωντανό ημερολόγιο που απαντά με τις δικές σας φωνές σε ότι του γράψω εγώ ή οποιοσδήποτε από εσάς και μοιάζει να σου δίνει μια δυνατή σκουντιά ‘’ ξύπνα-προχώρα- είμαστε πολλοί εδώ ‘’ …. Νομίζω πως θα γράφω συχνότερα σε αυτό το ημερολόγιο μόνο και μόνο για να το βλέπω να μου απαντά...να με σπρώχνει, να μου δίνει ιδέες, να μη με αφήνει να βαλτώνω...
Σε φιλώ Αριστέα μου , σ΄ ευχαριστώ και να έχεις μια όμορφη μέρα :-)
Λατρεύω τον Χειμώνα Αστροσύννεφε αν και ο τελευταίος Χειμώνας εδώ στο βουνό μάλλον δύσκολος ήταν έστω κι αν είχε ήπια καιρικά φαινόμενα… για τους επόμενους θα δείξει!
Μήπως τελικά δεν ξέρω πια τι μου αρέσει και τι θέλω;
Πάντως μου άρεσε το ύφος και η γραφή του μπλοκ σου!
Να είσαι καλά και σ ΄ ευχαριστώ πολύ :-)
Μια χαρά το είπες Jony μου , έτσι το βλέπω γύρω μου και να που όλοι τελικά ψάχνουμε διέξοδο για μια χαραμάδα χαμόγελου, ευχαρίστησης …
Τουλάχιστον όπως το έγραψα , αν δεν το βρίσκω από αλλού φροντίζω να το δημιουργώ , μια καλή βοήθεια είναι και η συζήτηση που γίνεται εδώ, να σου λένε αυτό το ‘’και αύριο μέρα είναι, προχώρα’’ …
Την Καλημέρα μου
να περνάς καλά Jony μου :-)
Αχ ρε Λεβινάκι... Είμαι του χειμώνα κι εγώ, τα καλοκαίρια ποτέ δε μου ταίριαζαν...
Ωστόσο, απόλαυσέ το όσο μπορείς ! Και μπορείς να εκτονώνεσαι εδώ όσο θες! Είμαι γενικά της άποψης πως ακόμα και η μελαγχολία κάποιες φορές έχει τη γλύκα της, τη γοητεία της.. Σίγουρα θα τη διαδεχθούν πολύ όμορφες και ξέγνοιαστες μέρες!
Σε φιλώ πολύ γλυκά! :)))
Επειδή το μυαλό και το βλέμμα μου βρίσκονται διαρκώς σε πυξίδες, εξάντες, βυθόμετρα και τα ρέστα, με αποτέλεσμα να κολλάει λίγο το μείγμα με τις χυλοπίτες, καλύτερα λέω να σου τα απαριθμήσω μη τυχόν και μου βγουν ανακατεμένα και χάσουν τον δρόμο τους...
Τι έλεγα; Α, ναι...
1) Το καλοκαίρι είναι εδώ ενωμένο δυνατό... (μάλλον με κάτι άλλο το μπερδεύω αυτό αλλά δεν θυμάμαι με τι)...
2) Περνάει ό,τι αφήνουμε να περάσει ανεκμετάλλευτο. Το έπιασες το υπονοούμενο; Βουρ στη θάλασσα λοιπόν...
3) Τι πιο χαρούμενο θα ήθελες να βρεις δηλαδή από όλα αυτά που υπάρχουν γύρω σου; Δες έξω από το παράθυρό σου... τον ήλιο, τα λουλούδια, τα γατάκια και τα σκυλάκια σου... (δε φαντάζομαι να χιονίζει εκεί πάνω και να με πάρεις στο κυνήγι με κανένα σκουπόξυλο)...
4) Το κεντρί στην καρδιά άφησέ το! Μην επιχειρήσεις να το βγάλεις... Με τον καιρό το συνηθίζει η καρδιά και μετά λειτουργεί σαν αντίδοτο σε όλα τα κεντριά του κόσμου...
5) Έχω τη χαρά και την τιμή να σου ανακοινώσω πως διαθέτω για να μοιραστώ κάτι ευχάριστο μαζί σου! Το σχόλιό μου... χι, χι, χι...
Πολλά πολλά απογευματινοβαδινά φιλιά...
Συγκινητικό Λεβινάκι...
Μου άρεσε...
Αγγελάκι μου αν σου πω πως πάει πέρασε θα με πιστέψεις;
Να ήρθα, γκρίνιαξα, τα είπα , μου τα είπατε και καινούργια μέρα ξημέρωσε κι άλλη περιμένω για να έρθει και με τόσα πια γύρω μου ξέχασα την γκρίνια μου ακόμα και το γιατί γκρίνιαζα δεν θυμάμαι η ξεχασιάρα!!!
Και τον Χειμώνα θα γκρινιάζω, για άλλους λόγους και τότε να έρχεστε να μου ρίχνετε γερές σκουντιές να ξυπνάω !!! :-)
Σε φιλώ πολύ
Καλό βράδυ να έχεις !
Εγώ τώρα πώς να μείνω σοβαρή μου λες; και να μη βάλω τα γέλια με τόσα που μου γράφεις; Καλά το λέω πως η καλύτερη ψυχοθεραπεία είναι να βγω στο μπαλκόνι του μπλοκοχωριού να πω τον πόνο μου … βέβαια όταν βγαίνεις στο μπαλκόνι σε ώρες κοινής ησυχίας και φωνάζεις μάλλον σου απαντάνε… Βούλωστο κοιμώμαστεεεε… εδώ τουλάχιστον σε χτυπάνε στην πλάτη και δεν σε αφήνουν να κοιμηθείς στο μαύρο σου το χάλι!!
Αυτό με το κεντρί σαν να μ΄ άρεσε για ιδέα… χι χι χι
Καλό βράδυ Καπετάνιε μου
Βουρ για τον κήπο γιατί για θάλασσα δεν το βλέπω τουλάχιστον απόψε :-)
Βουνοφιλιάααα
Αχ Άνωνυμέ μου γιατί να σου αρέσει η γκρίνια μου; Αντί να μου πεις ''σύνελθε και σταμάτα να είσαι ανικανοποίητη'' τι μου λες πως σ΄ άρεσε και θα το ξανακάνω να το δεις!
Πάντως πάει πέρασε...
μ ένα χαμόγελο καλό σου βράδυ εύχομαι :-)
Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί είστε κατηφείς.
Εγώ πάλι μονίμως μες την καλη χαρά. Ε και? θα γινει τίποτα καλυτερο αν θυμώσω, κατσουφιάσω και μουτρώσω? Τίποτα. Μόνοι μας την κάνουμε την ζωή.
Δεν συζητώ με ανθρώπους που δεν χαμογελάνε. Δεν συζητώ με νθρώπους στενάχωρους και μουντρούχαλους. Σιγοτραγουδώ και γελώ ολη μέρα. Υγεία νάχουμε και ολα θα γίνουν. Αυτό με νοιάζει. Εγωιστικό? μα κοιτώ εμενα μόνο! Ναι και πάρε τα πόδια σου να πας θάλασσα. Αντε και στο βουνό, δεν ξέρω. Καθαρός αέρας υπάρχει παντού.
Είπες μια μεγάλη κουβέντα Ζουζούνα ... μόνοι μας την κάνουμε την ζωή ...
η αλήθεια είναι πως άργησα να το καταλάβω κάτι χρόνια, αλλά τουλάχιστον όταν έγινε ανακάλυψα κι εμένα που δεν ήξερα καν ότι υπήρχα ... όσο για μουρτζουφλιές όπως έρχονται έτσι κι φεύγουν .... στην τελική ένα κυκλοθυμικό άτομο είμαι που κλαίει , γελάει, γκρινιάζει ή τραγουδάει κι όλα σε τακτά χρονικά διαστήματα...
Αν βέβαια φτάσει η στιγμή που θα τα κάνω ταυτόχρονα τότε θα ξέρετε πλέον πως είμαι ''του γιατρού'' !!!
Καλό απόγευμα σου εύχομαι :-)
Γλυκό μου Λεβινάκι χαμόγέλα εσύ και μην φοβάσε τίποτα όταν χαμογελάμε τους την σπάμε πολύ.
Εγώ πήγα για καφέ by the sea με χτυπούσε ο πανέμορφος ήλιος μας και με έβγαλα μια φωτογραφία χαμογελαστή να την στείλω στον Σόιμπλε και στην Μέρκελ έτσι για να σκάσουν!
Δεν θα μου το κόψετε το χαμόγελο ρε ότι και να κάνετε!
Να σκάσετε!
Φιλιά πολλά γλυκό μου!
Η διαδικτυακή επικοινωνία είναι ασφαλώς μια ενδιαφέρουσα διαδικασία, αλλά με τίποτα δεν μπορεί να υποκαταστήσει τις διαπροσωπικές σχέσεις κι επαφές. Η ανθρώπινη επικοινωνία, η έκφραση, ο τόνος της φωνής, η στάση του σώματος, τα μάτια καμιά οθόνη και κανένα πληκτρολόγιο δεν θα κατορθώσουν να τ΄αντικαταστήσουν.
Στις δύσκολες μέρες μας οι σελίδες κοινωνικής δικτύωσης προσφέρουν μια διέξοδο, μια εκτόνωση σε πάρα πολλούς συνανθρώπους μας. Η πραγματική ζωή όμως μας καλεί να είμαστε παρόντες κι έτοιμοι να σταθούμε αλληλέγγυοι και συμπαραστάτες στις περιπτώσεις συνανθρώπων μας που έχουν την ανάγκη μας, υλική και ψυχολογική.
Αυτή τη "μάχη" πρέπει να τη δώσουμε όλοι μαζί για να έχουμε την ελπίδα να την κερδίσουμε.
Με τον λόγο και την παρουσία σου συμβάλλεις αποφασιστικά σ' αυτό καλή μου φίλη. Το... Χαζό σου Ημερολόγιο το αποδεικνύει!
Να είσαι καλά!
Χαζό μου ημερολόγιο και εκεί που λες πως όλα χάνονται πάντα κάτι γίνετε και ελπίζεις ακόμα. Ουφ!!!
Και πάλι από την αρχή...
Καλημέρα.
υγ. Την ανάρτησή σου την έβαλα στο ''διάβασα και μου άρεσε...''
Μου άρεσε αυτή η φράση…. Δεν θα μου το κόψετε το χαμόγελο ΡΕ…
μα νομίζω πως πάει παντού (πως λέμε παντός καιρού;) σε κάτι τι και σε καθέναν που μας καπελώνει και προσπαθεί να μας επιβάλλει τους κανόνες, τις απόψεις , τις ιδέες του.
Ε λοιπόν όχι , δεν θα τους αφήσουμε να μας κόψουν το χαμόγελο από εκείνους που είναι ‘’ψηλά’’ μέχρι εκείνους που έχουμε κοντά μας.
Τα φιλιά μου Έλενα
Καλό Σαββατοκύριακο σου εύχομαι :-)
Περνάει το καλοκαίρι πολύ γρήγορα, ο καιρός τρέχει..αν περνάει χωρίς χαμόγελα, χωρίς γέλια,τότε είμαστε χαμένοι από χέρι...ό, τι κι αν γίνεται γύρω μας οφείλουμε να προστατεύσουμε την ελπίδα...θα πέφτουμε και θα σηκωνόμαστε αλλά θα παλεύουμε και θα χαμογελάμε πάντα!!
Να είσαι καλά..φιλιά πολλά και χαμογελαστά!
Ευάγγελε ανοίγεις μια πολύ επίκαιρη συζήτηση για εμένα.
Προσυπογράφω την κάθε λέξη που λες ακόμα και τις τελείες που έχεις βάλει.
Δεν είναι το διαδίκτιο η ζωή μας, δεν είναι τα μπλοκ η ζωή μας … για εμένα τα μπλοκ είναι το μέσο που έχει αντικαταστήσει την τηλεόραση για την λίγη ή πολύ ώρα που θα έχω στην διάθεσή μου να καθίσω, για το διάλειμμά μου.
Για το πρώτο σκέλος του σχολίου σου έχω να πω ότι…
Δεν δείχνω τις φιλίες και τις γνωριμίες μου στο μπλοκ μου
Δεν είμαι η Λεβίνα όταν είμαι με τις φίλες μου
Τα έχω τόσο πολύ ξεκάθαρα μέσα μου που με ενοχλεί όταν τα μπερδεύουν οι άλλοι .
Τίποτα δεν μπορεί να αντικαταστήσει τις φωνές των φίλων μου, το χαμόγελό τους, τις συναντήσεις μας ….
Όμως όπως το λες πέρα από όλα αυτά υπάρχει η πραγματικότητα και εκεί τα πράγματα είναι δύσκολα και μόνο αν δίνει ο ένας μας βοήθεια στον άλλο μπορούμε να αντεπεξέλθουμε … υλική, ψυχολογική υποστήριξη, ακόμα και μια κουβέντα, μια διεξοδική συζήτηση όλα τα θεωρώ βοήθεια έτσι όπως έχουν τα πράγματα….
Κι εδώ μέσα που όλα μοιάζουν τόσο κοντά κι όμως είναι τόσο μακρινά, το χέρι βοήθειας είναι αυτή η κουβέντα που θα έρθει από τους άλλους και θα με αφυπνίσει ή εγώ θα δώσω ένα καλό λόγο σε κάποιον που τον έχει ανάγκη…
Σ΄ ευχαριστώ πολύ Ευάγγελε για το σχόλιό σου, τουλάχιστον για την δική μου ‘μάχη’ ήταν χέρι συμπαράστασης.
Να είσαι καλά και καλό Σαββατοκύριακο :-)
Έτσι όπως το λες Μαράκι μου … άσε που την ελπίδα την έχω ράψει στον γιακά μου για να μη μου φύγει και άντε μετά να ψάχνω να την βρω!!!
Σ΄ ευχαριστώ πολύ γι αυτό που έκανες αν και δεν το ξέρω τι είναι το ‘’διάβασα και μου άρεσε’’ αλλά για να το λες εσύ κάτι καλό θα είναι!!! Τουλάχιστον ξύλο σίγουρα δεν θα φάμε, ναι;
Φιλιά πολλά και καλό Σαββατοκύριακο σου εύχομαι να έχεις
:-))
Πολυ ωραιο...!!
Λεβινάκι μου, όσο το ημερολόγιο μας γράφει εποχές, εναλλαγές στη διάθεση, αγκαλιάσματα με τη φύση και τα αγαπημένα μας ζώα, μικρές ανάσες στον ήλιο και μια ευλογημένη γωνιά της γης που αξιωθήκαμε να την έχουμε πατρίδα, δεν μας φοβάμαι.
Είμαστε τυχεροί, ακόμα και με το κεντρί καρφωμένο στην καρδιά. Είναι η αφορμή μας να γράψουμε τη σύγχρονη ιστορία μας. Να μην το αφήσουμε να μας σκοτώσει...
Φιλιά πολλά και συγχαρητήρια για το καθόλου χαζό σου ημερολόγιο!
Ax Levina μου...Ευτυχως εχουμε τον ηλιο και τη θάλασσα και μπορει να ξεχαστουμε για μερικά λεπτα. Να μη σκεφτομαστε. Να αφησουμε το χρόνο να κυλησει. Αυτο ειναι το καλοκαίρι στη χώρα μας. Που όσα άσχημα ποτήρια μας έχει κεράσει μας θυμιζει πως ζουμε και θα συνεχιζουμε μεχρι το τελος.
Σε φιλω.
Nα είσαι καλά StarPirate!
Σ΄ ευχαριστώ πολύ, καλή εβδομάδα σου εύχομαι :-)
Μακάρι Μαράκι μου να κρατάμε πάντα μέσα μας τον Ήλιο, το Χώμα, τον αέρα ετούτης της γης που γεννηθήκαμε για να μπορούμε να ζούμε, να ανασαίνουμε, να γεννάμε τις επόμενες γενιές ... να μην αφήσουμε να χαθούν τα πάντα ...
Σε φιλώ πολύ
Καλή εβδομάδα να έχεις :-)
Δημοσίευση σχολίου