Σε μια Έκλειψη Ολική

Αυτή η σύνοψη δεν είναι διαθέσιμη. Κάντε κλικ εδώ, για να δείτε την ανάρτηση.

La Voce del Silenzio

                                       

Photographer Cameron  lovingly             

Θυμάμαι πριν πολλά χρόνια οδηγούσα

κάτω από ιδιαίτερη συναισθηματική

φόρτιση, όταν άκουσα μια μαγική

φωνή στο ραδιόφωνο του αυτοκινήτου.

Σταμάτησα στην άκρη και εκεί

ξέσπασαν τα συναισθήματά μου υπό

τους ήχους της μουσικής… λύπη,

απογοήτευση, θυμός, όλα εξαφανίστηκαν

και έμεινε μέσα μου το αύριο που

θα ερχόταν μαζί με ένα όνομα ...

Andrea Bocelli.

Από τότε αυτή η φωνή μαζί με τις

αγαπημένες μου μουσικές συνοδεύει

την ζωή μου, εξημερώνει την ψυχή μου,

μου ανοίγει ένα παράθυρο στο φως και

τα βράδια … τα βράδια που κάθομαι

παλεύοντας με το χαρτοβασίλειο, με

τους μουσαμάδες και τα πινέλα μου,

ως τα ξημερώματα  μέσα στην σιωπή…. 
α η σιωπή!
πόσα μπορείς να ακούσεις dal mare del silenzio
μέσα στην θάλασσα της σιωπής !
εδώ ο εαυτός μου και η μουσική

είναι η συντροφιά μου.

Βραδιάζει

Να κοιτάς το λυκόφως των ουρανών και να γεμίζουν 

οι χαραμάδες του κορμιού σου φως.

Ξεθώριασε το μαύρο που βασανίζει την ψυχή. 

Καληνύχτα ...

                                       Levina

Όνειρα σ Αχαρτογράφητα Νερά

Είναι κάποιες παγωμένες βραδιές

που η ομίχλη τα ονείρατα σκεπάζει

βουτηχτής σε φυκόσπαρτο βυθό

γίνεται τ  ανήμπορο κορμί

μάταια στα θολά να κυνηγά

λευκοντυμένα οράματα

Γιατί γύμνωσες τόσο την ψυχή μου

και μια ζωή που μ έμελλε να ζήσω

κατάσαρκα μια τέτοια νύχτα 

της φόρεσες για ρούχο

την αφθονία της ελπίδας ;

Ξέχειλη η πηγή με δροσερό νερό

κι έσκυψα τα στερεμένα χρόνια μου

να ξεδιψάσω / κι είναι αγιάτρευτοι 

οι πόθοι που κοχλάζουν / φωτιά 

ανάβουν στ  ακύμαντα νερά

Πόσο επιπόλαια με μοίρασες

προτού μ ένα πέτρινο φιλί

την τρέλα στον λογισμό μου σπείρεις

Τρυφέρεψε η ψυχή σαν μάζεψε

των φιλιών σου τα συντρίμμια

από την ξεχασμένη των Μακάρων

παραλία αυτή που μόνο οι

αρχαίοι ποιητές την έχουνε υμνήσει

Την ιχνογράφησαν αδιάντροπα

τα βήματά σου χαράζοντας

πορεία σταθερή στο ασταθές της άμμου

κι ήταν αυτό / ότι από Σε απέμεινε

στιγμές προτού η παλίρροια

και πάλι στα Τάρταρα της νύχτας

να με ρίξει _

                                 Levina

painting Cecile Desserle