5.3.12

πόρτες μισάνοιχτες




Πιάνω τις αστραπές από τα μάτια σου το βλέμμα φωτιά
που πετάγεται ατίθασο επάνω στο δέρμα μου
ανάβει μικρές πυρκαγιές που σαρώνουν τις σάρκες 
φλόγες που περνάνε από τους πόρους του κορμιού μου
και φτάνουν βαθιά μέσα μου κατακαίγοντας τα σωθικά μου
υψώνουν τα καμίνια τους διαπερνώντας τις φλέβες μου
τρέχουν με το αίμα σκορπίζοντας στο διάβα τους  
τα κύτταρα της σκέψης και της λογικής.

Τα μαχαίρια των χεριών μου ακονίζω να κόψω
κάθε δεσμό που με κρατά μπροστά στις μισόκλειστες πόρτες
και δεν ξέρω αν η προοπτική τους είναι να κλείσουν
στο άγγιγμα μου ή να ανοίξουν διάπλατα
και να αποκαλύψουν τις μυστικές γωνιές σου.

Σκοτεινοί διάδρομοι , λαβύρινθος
παιχνίδι με αρχή μα δίχως τέλος
πόρτες , παράθυρα , σκιές , 
κουρτίνες που καλύπτουν τους κήπους
τα σύννεφα , τον ήλιο , το φως , φωνές , 
ουρλιαχτά , χέρια σφιγμένα
δεμένες ζωές με κλωστές από μετάξι
στόματα ανοιχτά , δάκρυα που γελάνε
προσωπεία  βαμμένα με χρώματα ξεθωριασμένα τραγικά  
όλα  μια θεατρική σκηνή στο αύριο να βυθίζονται
να καταπίνουν την ελπίδα .... 

Μα εκείνη και πάλι σαν ξημερώσει 
αλώβητη να βγαίνει  , γελαστή
να λέει καλημέρα


Levina 4/3/2012

10 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Μία κραυγή, άγριο κάπως, πολύ πάθος, ένα εφιαλτικό όνειρο που τελειώνει με ελπίδα. Εξαιρετικά καλογραμμένο.

Πως βρίσκεις τις φωτογραφιες και ταιριάζουν τόσο με τις εικόνες που δίνεις ! Με τον Σοκόλωφ να χαρίζει ρομαντισμό και να γλυκαίνει την μαύρη ατμόσφαιρα που αχνοφαίνεται στο τέλος.

Από τα πολύ καλά σου, Θα στεκόταν χωρίς πρόβλημα σε κάθε ποιητική συλλογή.

Levina είπε...

Gip δεν μπορείς να περιγράψεις τους εφιάλτες και τις κραυγές, το πάθος και το γέλιο αν δεν τα έχεις βιώσει κάποια στιγμή στην ζωή σου...

Δεν ξέρω πως τις βρίσκω, μου μιλάνε οι εικόνες, μόνες τους έρχονται νομίζω όταν τις ζητάω.

Σε ευχαριστώ πολύ
εύχομαι Καλή εβδομάδα να έχεις :))

Apokalipsis999 είπε...

Η ανακούφιση μετά από έναν εφιάλτη είναι μοναδική. Ένταση, αγωνία, σκοτεινοί λαβύρινθοι και ουρλιαχτά, δίνουν τη σκυτάλη στο φως της μέρας. Η υποσυνείδητη ταραχή θα περιμένει το επόμενο βράδυ για να εκδηλωθεί. Μέχρι να επουλωθεί το υποσυνείδητο...

Lyriel Bee είπε...

Όμορφο, αβίαστο, σαν νεράκι κύλησε και με δρόσισε :)
Καλή σου εβδομάδα Λεβίνα μου!

Ανώνυμος είπε...

μισάνοιχτες μένουν γιατί δεν θέλουμε να δούμε το άπειρο που κρύβουν...

ΥΓ.λατρεμένη αυτή η φώτο

evi είπε...

να ξαποστάσω και να παρω ανασες..

Levina είπε...

Δύσκολα να κατευνάσεις το υποσυνείδητο ... δύσκολα
να το κάνεις να ξεχάσει ... περιμένει μια στιγμή
αδυναμίας να εκδηλωθεί ... αλοίμονο αν του την δώσεις!

Levina είπε...

Να είσαι καλά μπισκοτάκι μου
όλα καλά να μας πάνε εύχομαι
και εγώ...
φιλάκια :))

Levina είπε...

Αυτό το άπειρο τι περιέχει δεν θέλω να δω καλύτερα !!
ας μείνω με την απορία!

θα συμφωνήσω μαζί σου για την εικόνα, από τις καλύτερες
που έχω δει !!

να είσαι καλά Ήλιε μου :))

Levina είπε...

Όσο θέλεις, όποτε θέλεις, ότι θέλεις...
η θέση σου υπάρχει πάντα εδώ, σε περίμενε
και εγώ είμαι χαρούμενη που ξαναγύρισες !!

Φιλιά κοριτσάκι μου
καλωσόρισες :))

Η ΠΟΡΤΑ

Αγαπημένοι μου φίλοι επιστρέφω για να κλείσω μια πόρτα. Σε όλους εσάς που γεμίσατε την ζωή μου με φως, με γέλιο με  συγκίνηση, ...