21.4.18

ένα αεράκι μια στιγμή



Σε είδα στην άκρη των ματιών
στο πέρασμα του χρόνου
τ ανάλαφρο αεράκι που σ άγγιξε
σαν χάδι ακούμπησε στο πρόσωπό μου

Σκόρπισε ο ήλιος ετούτη την στιγμή
επάνω στα μαλλιά σου κύλισε
κι ένα χαμόγελο φώλιασε
στα βάθη της ψυχής μου

ετούτη την στιγμή
για μια στιγμή

Έχασε η καρδιά τον χτύπο της
τ αεράκι ετούτο ανάλαφρα σαν μου φερε
την γεύση της ανάσας σου

μετέωρος έμεινε ο χρόνος
ετούτη την στιγμή
για μια στιγμή

χάθηκα
στ αεράκι ετούτο αφανίστηκα
κάποτε πίστεψα πως υπήρχα
μα τώρα δεν υπάρχω πια

Ο Χρόνος με προσπέρασε
μαζί με τ άρωμά σου χάθηκε
τόσο λίγο σ άγγιξα
όσο κρατά το πέρασμα τ αέρα
σαν αγκαλιά που χάθηκε
σαν δάκρυα π αρνήθηκαν
σταλαγματιές να γίνουν

Σ άγγιξα και χαμογέλασα στο αύριο
έζησα για μια στιγμή
μόλις τώρα
μόλις πριν ένα χτύπημα του χρόνου
κι αυτό μου είναι αρκετό

                                          Levina



Art Photographer Lora Dimoglou 



YG. το μεγαλείο των αισθήσεων μέσα

       στο ανάλαφρο φύσημα τ ανέμου
Λόγια εμπνευσμένα από Ινδική Ταινία.




31.3.18

You Are Not Powerless



Δανεικά τα ρούχα που κατάσαρκα φοράνε
υφασμένα απ του παρελθόντος τα ξεράσματα
που δίχως τέλος προσκυνάνε
Σάπια τα όνειρα βυζαίνουνε πεινασμένες μανάδες
κάτω στα υπόγεια που βγάζουν αποφορά μούχλας
και χλωρίνης σε τελειωμένες διαδρομές
Λάσπη απόγνωση μάτια νεκρά
βροχή που ξεπλένει σκουπίδια απ τα χαντάκια
στους υπονόμους καταλήγουν συνθήματα
Εμβατήρια αγωνιστές και ρουφιάνοι
να χωρίζουν στα απόβλητα της γέννας τους το σπέρμα
τον τετραγωνισμό του κύκλου που πετύχανε
ακόμα δεν μπορούν να το χωνέψουν
Οικοπεδάκια της δεκάρας όλη η γη
συρματοπλέγματα χώματα που αντί για στάρια
σκελετούς γεννάνε πληρωμένους φαντάρους
που γερά κουμαντάρουν της κόλασης τις πύλες
Μοναδική παρηγοριά οι εγχώριες μαϊμούδες
ακόμα στις επάλξεις στέκουν με ακμαίο ηθικό
μοιράζουν στο πλήθος παντεσπάνι από χαρτί
παλαμοκροτούν ζητωκραυγάζουν σκέτο κράζουν
Δεν υπάρχει προορισμός φυλάξου
φεϊγβολάν ταΐζουν το μυαλό σου κρύψου
για τους ελεύθερους γη δεν υπάρχει
Στοχάσου
μια ανάσα αν σ έχει μείνει
ζωή στον θάνατο που σου τάζουν γίνε

                                             Levina


Art Foto...
Christian Hopkins photographer





Η ΠΟΡΤΑ

Αγαπημένοι μου φίλοι επιστρέφω για να κλείσω μια πόρτα. Σε όλους εσάς που γεμίσατε την ζωή μου με φως, με γέλιο με  συγκίνηση, ...