Σε είδα στην άκρη των ματιών
στο
πέρασμα του χρόνου
τ
ανάλαφρο αεράκι που σ άγγιξε
σαν
χάδι ακούμπησε στο πρόσωπό μου
Σκόρπισε
ο ήλιος ετούτη την στιγμή
επάνω
στα μαλλιά σου κύλισε
κι
ένα χαμόγελο φώλιασε
στα
βάθη της ψυχής μου
ετούτη
την στιγμή
για
μια στιγμή
Έχασε
η καρδιά τον χτύπο της
τ
αεράκι ετούτο ανάλαφρα σαν μου φερε
την
γεύση της ανάσας σου
μετέωρος
έμεινε ο χρόνος
ετούτη
την στιγμή
για
μια στιγμή
χάθηκα
στ
αεράκι ετούτο αφανίστηκα
κάποτε
πίστεψα πως υπήρχα
μα
τώρα δεν υπάρχω πια
Ο
Χρόνος με προσπέρασε
μαζί
με τ άρωμά σου χάθηκε
τόσο
λίγο σ άγγιξα
όσο
κρατά το πέρασμα τ αέρα
σαν
αγκαλιά που χάθηκε
σαν
δάκρυα π αρνήθηκαν
σταλαγματιές
να γίνουν
Σ
άγγιξα και χαμογέλασα στο αύριο
έζησα
για μια στιγμή
μόλις
τώρα
μόλις
πριν ένα χτύπημα του χρόνου
κι
αυτό μου είναι αρκετό
Levina
Art Photographer Lora Dimoglou
YG. το μεγαλείο των αισθήσεων μέσα
στο ανάλαφρο φύσημα τ ανέμου
Λόγια εμπνευσμένα από Ινδική Ταινία.
Λόγια εμπνευσμένα από Ινδική Ταινία.
9 σχόλια:
Το χαμόγελο μιας στιγμής, φωλιασμένο στα βάθη τής ψυχής, μπορεί να επανέρχεται στο διηνεκές και να μοιάζει με ανάλαφρο ευεργετικό αεράκι.
Λεπτότητα κι ευαισθησία μέσα στους στίχους σου, Levina.
Και ο πανέμορφος (δεκαπεντασύλλαβος) στίχος
«σαν δάκρυα π’ αρνήθηκαν σταλαγματιές να γίνουν»!
Τι όμορφα που το έγραψες, επανέρχεται στο διηνεκές και πόσο αληθινό είναι αν και δεν το καταλαβαίνω γιατί μοιάζει τόσο καθημερινό ... αυτό το αεράκι που γίνεται η σκέψη μιας ανάμνησης και φέρνει ένα απαλό χαμόγελο που άλλοτε δηλώνει χαρά κι άλλοτε πικρή ανάμνηση!
Να είσαι καλά Άρη μου και καλή Κυριακή να έχεις !!
Σαν αέρινο χαδάκι οι στίχοι σου Λεβινάκι μου.
Με την ευαισθησία και το λυρισμό που σε διακρίνουν...
Την καληνύχτα μου.
Και ακίνητοι να μείνουμε, (κάτι απ΄τη φύση αδύνατο), τουλάχιστο όσο είμαστε ζωντανοί, ας επιτρέψουμε στο αεράκι να φέρνει εικόνες που θα γεννούν συναισθήματα που άλλοτε θα γαληνεύουν και άλλοτε θα μας δίνουν την αίσθηση της ανυπαρξίας...
"στ αεράκι ετούτο αφανίστηκα
κάποτε πίστεψα πως υπήρχα
μα τώρα δεν υπάρχω πια"
ΑΦιλάκια πολλά και να ξέρεις πως για μένα οι φίλοι δεν αφανίζονται έτσι!
Λεβίνα μου, υπέροχη!
Καλη σου μέρα, δροσερή να είναι, σαν το έργο σου!
Σ ευχαριστώ Κανελλάκι μου, πάντα με τον γλυκό σου λόγο :)
To δικό μας αεράκι φιλενάδα μου ανάλαφρα πηγαινοέρχεται από το ένα σπίτι στο άλλο μαζί με τα χελιδόνια που τα μοιραζόμαστε :)
Μα σοβαρά τώρα είναι αυτές οι αισθήσεις που δουλεύουν με ένα αεράκι και δημιουργούν τόσα συναισθήματα !!!
φιλιά πολλά γλυκιά μου μαγισσούλα :)
Kaλή σου μέρα καλό μου κορίτσι, σ ευχαριστώ πολύ :)
κι εσύ να περνάς καλά !
Απαλο σαν αερακι και οι λεξεις σου
Ετσι να δροσιζει κι η ζωη
Δημοσίευση σχολίου