19.2.12

μισός κύκλος


Μια χαραμάδα θα αφήσω ανοιχτή σήμερα
που μου ζήτησες να σου ζωγραφίσω την γυναίκα ,
να σε αφήσω να δεις τα χρώματα, να κρυφοκοιτάξεις
ανάμεσα από τις διάφανες κουρτίνες ένα ουράνιο τόξο
να χτενίζει τα μακριά μαλλιά του κρυμμένο μέσα
στον μοναχικό του κόσμο…
Σε ένα γυμνό στήθος θα μείνει η ματιά σου, βούτηξα
το πινέλο μου στις βελούδινες μανόλιες και στα κεράσια
που στάζουν κόκκινους γλυκούς χυμούς  ή  θα
σου κρύψουν τους ορίζοντες σου όνειρα που ακουμπουν
επάνω σε δυο λεπτούς ώμους ζωγραφισμένους
με τα ροδοχρώματα που έχει το ξημέρωμα
και αν αφήσεις το βλέμμα σου να ταξιδέψει
βαθιά στα τσαλακωμένα σεντόνια θα βουτήξω
το πινέλο μου στα σκούρα χρώματα της νύχτας
να ορίσω τις  άγρυπνες περιοχές της ματιάς σου.
Στον τοίχο ανάμεσα στα κλαριά των γιασεμιών
που τυλίγουν την κάμαρη κρύβοντας την από
τα αδηφάγα βλέμματα  του κόσμου σου είναι
απλωμένο ένα λευκό σεντόνι και οι άλικες σταγόνες
που το λερώνουν , ψάχνω να βρω αν είναι απλά μπογιά
ή αίμα που ξέφυγε από τις άκρες των χεριών σου
Ένα ποίημα θέλω να μου γράψεις επάνω στον πίνακα
που ετοιμάζω, εγώ θα ξεκινήσω με τα χρώματα μου
τον κύκλο της αλυσίδας αυτής και εσύ
θα βάλεις  κομμάτι από το είναι σου που το εγκατέλειψες
χρόνια πριν σε μια σκοτεινή αποθήκη να μουχλιάζει .
Εσύ θέλω να γράψεις πως θα σφραγίσει ο κύκλος αυτός.
Μα λείπεις τόσο καιρό και ας είσαι εδώ άγνωστη παρουσία
συνεχόμενη απουσία και τίποτα δεν μπορεί να τελειώσει έτσι
μισός θα παραμείνει ο κύκλος ανεκπλήρωτος και αυτός
σαν τα όνειρα ...............
που δεν έμαθες ποτέ.


Levina

21 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

από μόνη της μια ζωγραφιά η γυναίκα...

καλό βράδυ Εύη μου..

Ανώνυμος είπε...

Από τα καλύτερα σου δεν το συζητώ !

Τι λυρισμός, τι τρυφερός αισθησιασμός, τι ρομαντικό αίσθημα...
ΥΠΕΡΟΧΟ !! Συγνώμη που στο γράφω συχνά (!), θα αρχίσεις ίσως να νομίζεις πως το λέω μερικές φορές έτσι. Αλλά... τι να κάνω Λεβινάκι ; Εγώ φταίω αν εσύ γράφεις τόσο ωραία ;

Συγκρατώ... το " εσύ θα βάλεις κομμάτι από το είναι σου που το εγκατέλειψες
χρόνια πριν σε μια σκοτεινή αποθήκη να μουχλιάζει" Θυμάμαι την αποθήκη με τα πινέλα σου που την έχεις αφήσει καιρό και αναρωτιέμαι... Έκφραση ή... κάπου γράφεις στον εαυτό σου ή ΚΑΙ στον εαυτό σου ;
Ίσως είμαι επηρεασμένος από το ότι μόλις είδα την φωτό από πάνω είπα : "Η Λεβίνα ! Δικιά της η φωτό !"

Όπου και να γράφεις... ΘΑΥΜΑΣΙΟ !!!

Η μουσική δένει μιά χαρά ! Καλά... έρχομαι και δε θέλω να φύγω ! Κανένα ράντσο ρε παιδιά να την αράξω ; Κάτι ; Σε τσιγγανόσπιτο μήπως ;;; :))

Gyro είπε...

Ήθελα να' ξερα πού βρίσκεις αυτές τις φωτογραφίες. Και αυτά τα 3 λακκάκια στη μέση της είναι ότι πρέπει ......

Μπορεί να ρίχνω λίγο το επίπεδο του κειμένου, αλλά είμαστε και ζωντανοί άντρες....
Καλή συνέχεια..

μικρή Μεγάλη είπε...

Ο κύκλος σου θα συμπληρωθεί όταν έρθει ο καιρός! Όλο και κάπου θα βρεις τον πρόθυμο ποιητή σου για να τον συμπληρώσει! Καληνύχτα με αισιοδοξία και αγάπη!

Apokalipsis999 είπε...

Το ημικύκλιο ενός ενός ονείρου,
ενός έρωτα,
ενός ποιήματος...
αιωρούμενο σε έναν πίνακα,
στα σκούρα χρώματα της νύχτας!
Λες και 180 μοίρες της διαμέτρου,
συναντούν την Μοίρα του έρωτα
για να στέρξει
προς την παρουσία του άλλου (ημικυκλίου)
για την ολοκλήρωση...

Levina είπε...

Γι αυτό την έχουν υμνήσει
περισσότερο από οποιοδήποτε
άλλο πλάσμα στην γη μέσα
στους αιώνες!!

Καλή σου μέρα Ήλιε μου
Καλή Εβδομάδα :))

Levina είπε...

Το ξέρεις πως το συναίσθημα σε κάτι που γράφεις δεν γίνεται να μην έχει άμμεση σχέση με τον κόσμο σου, έστω και αν παίρνει από αυτόν ένα απειροελάχιστο κομμάτι και το μεταμορφώνει σε κάτι πιο ολοκληρωμένο.

Ποιός σε διώχνει για να φύγεις? Ολόκληρο βουνό έχουμε,κήπους, δεν θα βρούμε χώρο να σου βάλουμε ένα τσιγγανόσπιτο να την αράξεις με
την ανεσή σου??? χαχαχα

Καλημέρα Gip μου, καλή Εβδομάδα :))

Levina είπε...

Gyro μου ανεξάντλητη η πηγή μου !
όμως έχει και στους ώμους λακκάκια :))
τα προσέχουμε και αυτά....
και με ποιό τρόπο ρίχνεις το επίπεδο
του κειμένου? που φυσιολογικά θαυμάζεις
μια όμορφη γυναίκα? μα για να την βάλω
σημαίνει πως εγώ την θαύμασα πριν απο εσένα!!!

Καλημέρα και Καλή Εβδομάδα να έχεις :))

Levina είπε...

Kαλημέρα κοριτσάκι μου,
φιλοσοφίες πρωινές θα μου πεις, αλλά
έχω την εντύπωση πως στην αλυσίδα της ζωής
δεν συμπληρώνωνται πάντα όλοι οι κύκλοι...
Όσο για την αισιοδοξία, είναι για μένα
στάση ζωής που υιοθέτησα πρίν πολλά χρόνια,
τρόπος διαφυγής από ότι με στενεύει :))
Κάθε μέρα Νέα μέρα...

Σε φιλώ και να έχεις μια Καλή Εβδομάδα !!!

Levina είπε...

Σταμάτη μου !!!!!
αφού εσύ μου έγραψες με τόσο λυρισμό,
απογείωσες σε λίγες λέξεις όλο μου
το κείμενο ...τι να πω?
Με άφησες χωρίς να ξέρω τι να γράψω!!!

Την καλημέρα μου και
σου εύχομαι Καλή Εβδομάδα !

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ είπε...

Μα γίνεται να "εγκαταλείψει κανείς ένα κομμάτι από το είναι του να μουχλιάζει σε σκοτεινή αποθήκη", όταν το φως του έρωτα είναι εκεί μπροστά του και καλεί με την αισθησιακή φωνή όχι μισού αλλά ολόκληρου κύκλου που τον άλλον ομόκεντρό εκεί "στα σκούρα χρώματα της νύχτας" αναζητεί.

Απολύτως συγκλονιστικό στο πάθος και τον αισθησιασμό του Λεβίνα!

Άιναφετς είπε...

Όλα καλά...
Καλή βδομάδα Εύη!

Levina είπε...

Ναι Χριστοφορέ μου , γίνεται, όταν χάνεσαι μέσα στην καθημερινότητα και αφήνεις στην άκρη , ξεχνώντας την την παρουσία του άλλου σου μισού .... Δεν βλέπεις τα καλέσματα παρά μόνο σαν είναι πολύ αργά ...

Τα φιλιά μου, να έχεις ένα όμορφο βράδυ :))

Levina είπε...

Μαγισσούλα μου καλή εβδομάδα να έχουμε...
όχι άλλα χιόνια και παγωνιές!
Φιλιά σου στέλνω γειτονάκι μου :))

EmmL είπε...

σε κάθε κείμενό σου
με αναγκάζεις και επαναλαμβάνω
τους ίδιους χαρακτηρισμούς...
Τέλειο...
Φιλί

Παναγιώτης είπε...

Καλημερα μαγισσουλα
Σε ενα κειμενο πολλες αισθησεις
Απλα φανταστικο

Λιακάδα ☼ είπε...

Zωγράφισες σήμερα 2 φορές!
Μια με τα γραπτά σου και μια με την εικόνα σου... :)

Levina είπε...

Δεν έχω καμία όρεξη να δοκιμάσω
το κεντρί του σκορπιού...οπότε...
καλύτερα να μη μένεις δυσαρεστημένος!!!
:))

Levina είπε...

Kαλημέρα παγωτοξωτικό μου...
φιλιάάάά
να είσαι καλά :))

Levina είπε...

:)) :))

καλημέρα Λιακάδα μου
να μη μας έκανε και
παιχνιδάκια ο blogger!!
φιλιά κοριτσάκι μου
να έχουμε μια όμορφη μέρα....
μάλλον....ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ μια όμορφη μέρα...
σίγουρα !!!!

Ξύλινος Ιππότης είπε...

Πόσο άσχημος θα ήταν ένας κόσμος,
δίχως την γυναίκα...;
...
και πόσο άσχημη η ζωή,
δίχως τον έρωτα...;

Η ΠΟΡΤΑ

Αγαπημένοι μου φίλοι επιστρέφω για να κλείσω μια πόρτα. Σε όλους εσάς που γεμίσατε την ζωή μου με φως, με γέλιο με  συγκίνηση, ...