14.10.13

I Have The Right To Speak Up









Η Μαλάλα Γιουσαφζάι πυροβολήθηκε στο κεφάλι από τους Ταλιμπάν γιατί   
είχε το θάρρος να θέλει να μορφωθεί και δεν συμμορφώθηκε με τις υποδείξεις τους.
Επέζησε από θαύμα , νοσηλεύτηκε στην Βρετανία και έγινε γνωστή μέσα από 
το μπλοκ της όπου εξιστορούσε τις ωμότητες που διαπράττουν οι Ταλιμπάν 
στην χώρα της, το Πακιστάν.

Τιμήθηκε με το βραβείο Σιμόν ντε Μποβουάρ «Για την ελευθερία των Γυναικών»
Και στις 10 Δεκεμβρίου θα της απονεμηθεί το βραβείο Αντρέι Ζαχάρωφ που έχει 
θεσμοθετηθεί για την αναγνώριση προσώπων ή οργανισμών που μάχονται για 
τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Η νεαρή Πακιστανή ήταν υποψήφια και για το Νόμπελ Ειρήνης το οποίο τελικά 
δεν κέρδισε , κάτι που χαροποίησε ιδιαίτερα τους Πακιστανούς Ταλιμπάν που 
έχουν προειδοποιήσει πως θα την εξοντώσουν όταν τους δοθεί η ευκαιρία.

Η αλήθεια είναι πως γίνεται πολύς θόρυβος γύρω από το όνομα αυτού του παιδιού 
που ζει μια μοναχική ζωή από ότι έχει η ίδια δηλώσει μια και δυσκολεύεται να 
κάνει φίλους στην Βρετανία ( καλοί οι ήρωες αλλά τι κοινό έχουν οι Βρετανοί έφηβοι 
με ένα κοριτσάκι που μεγάλωσε μέσα στις προκαταλήψεις και στον φόβο των Ταλιμπάν; )….  
Αυτό που εμείς θεωρούμε αυτονόητο και δεν του δίνουμε καν σημασία, η Εκπαίδευση , 
είναι για τα περισσότερα παιδιά του κόσμου απαγορευμένος καρπός.
Δεν θα γράψω κάτι άλλο, παρά θα κλείσω με την ευχή αυτό το κορίτσι να σταθεί σταθερά 
στα πόδια του και να μη χάσει τα όνειρά του στην πορεία.







Καλή εβδομάδα
Levina












12.10.13

Μια άλλη Ελλάδα




Θα περάσουμε μέσα από το τούνελ του Τυμφρηστού για να συναντήσουμε μια άλλη Ελλάδα....


Στάση για καφέ στο Saloon κοντά στο Καρπενήσι


όποιος έχει χρόνο μπορεί να κάνει ταρζανιές στον πύργο με το σχοινί ή 
να ασχοληθεί με τοξοβολία ή ακόμα καλύτερα να κάνει καβαλαρία
στο δάσος με τα πλατάνια ....











Μια Ελλάδα που σε κάθε χιλιόμετρο θα συναντήσεις στον δρόμο σου κάποιο κοπάδι...
Στο βάθος φαίνεται η Τριχωνίδα λίμνη...





           Ευρυτανία- πέτρινες βρύσες στον δρόμο κι ένα κοπάδι 
χήνες και πάπιες που πλατσουρίζουν μακάρια στα κρυστάλλινα νερά ...



Ενοχλημένη η Χήνα από τον φακό της μηχανής δεν μας άφησε 
να πλησιάσουμε περισσότερο την βρύση ...




       Αιτ/νία - μικρές κτηνοτροφικές μονάδες -



 Ακόμα και δίπλα στην Θάλασσα , τα γουρουνάκια φαίνονται σαστισμένα από την παρουσία μας στην παραλία τους .... φύγαμε διακριτικά γιατί εκτός από τα μικρά υπήρχαν παραδίπλα και μερικά που συναγωνίζονταν επάξια τον όγκο του αυτοκινήτου


Ένα κοπάδι περιφέρεται στην παραλία και πίνει θαλασσινό νερό


  

     Αιτ/νία- κανένα από τα κοπάδια που συναντήσαμε δεν τα συνόδευε βοσκός.... είχαν 
μια αρχηγό μπροστά ( πάντα θηλυκιά κι όχι το κριάρι) που οδηγούσε τα υπόλοιπα 
στο νερό, στην βοσκή και μόλις σουρούπωνε πίσω στα μαντριά τους.






Ιχθυοτροφεία - στο βάθος φαίνεται η Λευκάδα





Μονή Προυσού Ευρυτανία - Μια Ελλάδα που κάνει τάματα και προσεύχεται ....






Καλό  Σαββατοκύριακο


Levina














8.10.13

POST JOY


Όλα ξεκινήσαν από Τα βότσαλα στην λίμνη και την Αγριμιώ που σκέφτηκε να συνεχίσει
ένα  projekt που σκοπός του είναι εικόνες με θετικά μηνύματα που απευθύνονται σε 
έφηβους που έχουν μια ιδιαίτερα δύσκολη ζωή , όπως ψυχολογικά προβλήματα, 
διάφορους εθισμούς ή δεν έχουν γονείς. Όλα αυτά μπορείτε να τα διαβάσετε 
πιο αναλυτικά αν μπείτε στην σελίδα εδώ



Αν και άργησα αρκετά είναι και οι δικές μου κάρτες έτοιμες να ταξιδέψουν 
στην μακρινή Αυστραλία και σύντομα Αγριμιώ μου θα είναι στα χέρια σου.
Η πρώτη κάρτα είναι μια φωτογραφία από ένα καρνάγιο στην Κεφαλλονιά
μετά από την βροχή που έχει βγει ένα διπλό ουράνιο τόξο.
Η δεύτερη είναι από έναν δικό μου πίνακα, ακουαρέλες με θέμα την Σαντορίνη...



Και η τρίτη κάρτα είναι ένας παλιός πίνακας , πάλι ακουαρέλες 
με θέμα '' Λουλούδια στο ποτήρι " .



Το μόνο που μένει να ευχηθώ είναι καλή τύχη ξεχωριστά σε κάθε ένα 
από αυτά τα παιδιά και στα παιδιά όλου του κόσμου !


                                                                                                                            Levina








6.10.13

Φόβος








Εκείνες τις μέρες φοβόμασταν να ξεμυτίσουμε απ τα σπίτια μας
Πίσω απ τα κουφωτά τα παραθύρια τους άδειους δρόμους κοιτούσαμε
κι αφουγκραζόμαστε για ένα φτερούγισμα  πουλιού
αυτό που το κλωνάρι ελιάς θα μας έφερνε σημάδι πως λευτερωθήκαμε
απ του αναπάντεχου  τις μέρες τις θανατερές.
Ακόμα κι όταν χτυπούσαν τα κουδούνια  εκείνοι
που πρώτοι στους δρόμους βγήκαν,
ακόμα και τις καμπάνες σαν ακούσαμε χαρμόσυνα να μελωδούν
δεν την πιστέψαμε της λευτεριάς μας  την κραυγή
Στην κόλαση βουτήξαμε κι ένα σανίδι καρφώσαμε στο προσκεφάλι μας
από τον ήλιο να μας κρύψει

Ένα σανίδι απόμερα μας κράτησε στην φυλακή μας
της γης τροφή ήταν η κατάληξή μας.




                                                                              Levina

_Συλλογή Αδέσποτα Λόγια_
















Η ΠΟΡΤΑ

Αγαπημένοι μου φίλοι επιστρέφω για να κλείσω μια πόρτα. Σε όλους εσάς που γεμίσατε την ζωή μου με φως, με γέλιο με  συγκίνηση, ...