17.6.13

To Κλικ Μου



Περίμενα για μέρες…
Το ήλπιζα
Ήξερα πως κάποια στιγμή θα έρθει … όπως έρχεται σε κάθε δυσκολία μου, 
σε κάθε τι δυσάρεστο να με επισκεφτεί, να μου ψιθυρίσει στο αυτί πως
Εγώ είμαι Εγώ και είμαι Ζωντανή.
Είναι το Κλίκ μου.
Η μαγική μου συντροφιά που έρχεται για λίγο μόνο, για τόσο λίγο που 
δεν έχω δει ποτέ τι χρώμα έχει, τι άρωμα, τι υφή…
Είναι το Κλίκ μου που γυρίζει τους διακόπτες μου και βάζει τους τίτλους τέλους 
σε ότι ο συναισθηματικός μου κόσμος μάταια προσπαθεί να κρατήσει ζωντανό.
Είναι το Κλίκ μου που σπάει την ταφόπλακα που βαραίνει την καρδιά μου όταν 
ξέρω πως εκτός από τα λάθη μου οι άλλοι φροντίζουν να μου φορτώσουν 
και τα δικά τους λάθη.
Είναι το Κλίκ μου που διώχνει τα φαντάσματα, τους εφιάλτες, τα τέρατα και 
τις κακές μάγισσες που λένε τα παραμύθια … αυτά τα παραμύθια για μεγάλα 
παιδιά που μόνο εφιάλτες μπορούν να δημιουργήσουν.
Είναι το Κλίκ μου που με αναγεννά εκ της τέφρας μου όταν όλα  νομίζω 
πως έχουν χαθεί και μαζί τους χάθηκα κι εγώ.
Ήρθε να με βρει κι αυτή την φορά ήταν το ίδιο δυνατό όπως πάντα.
Μου ψιθύρισε απαλά στ΄ αυτί για την καινούργια μέρα που ήρθε.
Μου έδωσε ένα γερό σκούντημα να ξυπνήσει το μυαλό.
Μου είπε Καλημέρα και χάθηκε το ίδιο αθόρυβα όπως ήρθε.
Ναι είναι μια όμορφη ηλιόλουστη μέρα.
Είμαι εδώ.
Είμαστε εδώ.
Είμαστε ακόμα ζωντανοί.
Υπάρχει τίποτα πιο όμορφο από αυτό;
Υπάρχει μεγαλύτερη μαγεία από την ίδια την ζωή και την συνέχειά της;

Καλημέρα με ένα χαμόγελο
Καλή εβδομάδα με μια δόση γέλιου


Ότι και να γίνει, ότι και να έρθει θα τα βγάλουμε πέρα
Γιατί ...
Να το θυμάστε ...
Είμαστε πολύ πιο δυνατοί από όσο νομίζουμε !



                                                                                                 Levina



Foto from BBC Earth





Η ΠΟΡΤΑ

Αγαπημένοι μου φίλοι επιστρέφω για να κλείσω μια πόρτα. Σε όλους εσάς που γεμίσατε την ζωή μου με φως, με γέλιο με  συγκίνηση, ...