6.2.15

Μια Φλόγα Είναι η Ελπίδα



Ζούμε σε μια εποχή που τα πάντα φαίνεται να έχουν ευτελιστεί. 
Όλα μοιάζουν να έχουν σκεπαστεί με λάσπη … οι θεσμοί, οι 
σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων, οι ελπίδες , τα όνειρα.
Κι όμως να που έρχεται ένα Συμπόσιο ποίησης και βλέπω ότι 
η ψυχή λαχταρά να μιλήσει, να εκφραστεί , με εμπιστοσύνη να 
ξετυλίξει  τις σκέψεις της.
Κάπως έτσι μοιάζουν συμμετοχές στο Συμπόσιο που άψογα πάντα 
διοργανώνει η  Αριστέα μας και όσων είναι παλιοί γνώριμοι 
και ασχολούνται με την ποίηση και όλοι όσοι δοκιμάζουν, 
δειλά ακόμα για πρώτη φορά, αυτόν τον τρόπο έκφρασης.
Μιλώντας για την ελπίδα λοιπόν.............




Ελπίδα Φλόγα Ανήλεη



Στυλώνομαι κι αναθαρρεύω
ξεκορμίζω απ’ την γης που με κρατεί
σαν σκούληκας να σέρνομαι
λαγούμια στα σπλάχνα της ν’ ανοίγω
Κι εσύ νύχτα αδελφή μου
ως τον λόγο μου να αποσώσω
τον Ήλιο σφιχταγκάλιασε στον κόρφο σου
με τ’ άστρα σου ξεγέλα τον
κι από τα σκοτεινά τα στήθια σου
γάλα της λησμονιάς δως του να βυζάξει

Τα πόδια του Κύρη μου φιλώ
και στις βασανισμένες χούφτες του
τις μύριες σκέψεις μου απιθώνω
Κοιτώ δεξιά, κοιτώ ζερβά
κι ειν’ των προγόνων μου οι σκιές
που στους γερτούς του ώμους παραστέκουν
Τα χέρια, τα λυγισμένα γόνατα
τα θολωμένα σωθικά μου
τα νοιώθω ν’ αντρειεύουν

Περιφρονώ Σε Θάνατε γελώ και κράζω
Κόπιασε Φίλε Θάνατε, κόπιασε φόβε
Άνθρωπος είμαι σάρκα αδύναμη
καίγομαι και σπαρταρώ μα είμαι
πνεύμα περήφανο σπόρος του Κύρη μου
που τα χει μοιρασμένα
με καλοφροντισμένη τάξη
κι ας βάλθηκε το γένος
του άρπαγα τ’ ανθρώπου
ν ανασκαλεύει διαγουμίζοντας
την ισορροπία της γης

Κόπιασε Φίλε Θάνατε, κόπιασε φόβε
Ελπίδα βάφτισα της αλλαγής τον σπόρο
Άγριο  σπουργίτι πεινασμένο η ψυχή μου
γεμάτη πάθη κι ονείρατα αχόρταγα
κι ώσπου το ξημέρωμα να ‘ρθει
Αγώνα κι Ελπίδα του δίνω να χορτάσει_


Levina
 



"An der Ostsee bei Zingst führt ein Pfad durch die Dünen zum Strand, 
im Hintergrund das ruhige, weite Meer." Michael Dmoch



27 σχόλια:

Ειρήνη Νικολάου είπε...

Λεβίνα μου καλή!!!!!!! Χαίρομαι τόσο όταν σε συναντώ...Όταν διαβάζω τα ποιήματα σου!!! Να είσαι καλά!!!!

ποιώ - ελένη είπε...

Καλημέρα Λεβίνα
Πολλά πολλά συγχαρητήρια!!!
Άψογο για άλλη μια φορά το Συμπόσιο!!!

φιλάκι

Ελενα Λ. είπε...

Αυτό το Συμπόσιο της Αριστούλας να δω τι άλλο θα βγάλει.
Πολλά διαμάντια βρε παιδιά, πολλά διαμάντια!
Ελπίδα πάντα να έχουμε μέσα μας, μην την αφήσουμε να φύγει ποτέ από την καρδιά μας.
Πολλά φιλιά Λεβινάκι μου χίλια μπράβο για την συμμετοχή σου.

Μαρία Κανελλάκη είπε...

Είδες τι μπορεί να κάνει ένα συμπόσιο;
Να γονιμοποιήσει το σπόρο για να γραφεί το ποίημα αυτό.
Ταυτισμένη σε πολλά σημεία μαζί σου Λεβίνα μου, συγκινημένη στο σύνολο και έκπληκτη που διάβασα μια άλλη εκδοχή σου.
Σου στέλνω την αγάπη μου!

Κική Κωνσταντίνου είπε...

απο τα ομορφοτερα ποιηματα που εχω διαβασει για την ελπιδα! εξοχο θα πω απο τα βαθη της καρδιας μου!

airis είπε...

Λεβίνα μου, σε ευχαριστώ πολύ μάτια μου που είσαι πάντα εδώ για μένα,
στήριγμα κι εσύ του Συμποσίου, με την υπέροχη, τη μαγική γραφή σου!

Θυμάμαι που σου σχολίασα όταν έλαβα τη συμμετοχή σου....πώς να σχολιάσω τους στίχους σου!
Ρίγος με έπιασε τότε, όπως και τώρα, ιδίως στα τελευταία σου λόγια,
γιατί έχουμε ανάγκη την ελπίδα για την αλλαγή σε όλα, για να προχωρήσουμε, κάνοντας όνειρα ξανά!

Να 'σαι καλά πάντα και να να γράφεις ..... ♥
Σε γλυκοφιλώ!

nikol είπε...

Δεν γράφω ποιήματα αλλά διαβάζω και πολλές φορές περνώ και από δω όμως είναι όλα τόσο καλά ειπωμένα που δεν έχω τίποτα να πω !!! Αυτός ΄΄ο σπόρος σου της Ελπίδας΄΄ όμως βάζει το νου μου να έχει τον σπόρο καλά φυλαγμένο για να μη χαθεί η ελπίδα!!!
Καλό ξημέρωμα !!

Memaria είπε...

Συγχαρητήρια Λεβίνα μου για την τόσο υπέροχη συμμετοχή σου!

"κι ώσπου το ξημέρωμα να ‘ρθει
Αγώνα κι Ελπίδα του δίνω να χορτάσει_"

Δεν ξέρω τι να πρωτοσχολιάσω....μακάρι λέω να έρθει το ξημέρωμα!
Να είσαι καλά!
Φιλιά πολλά και καλό Σαββατοκύριακο!

agriomeli είπε...

Κι οχι απλα καλοφροντισμενη
μα υπερτατη τελειοτητα.

Σπανια κανω κριτικη σε γραφες,
εκτιμω πως δεν εχει σημασια τοσο οσο το ΘΕΜΑ του λογου
αλλα η συντομη πορεια σου
κινηματογραφησε μεσα μου υπεροχοτατους ανασασμους.
Λεω "λιχουδια" και χαμογελαω ικανοποιημενα

Woman in Blogs είπε...

Δεν σε ήξερα. Προσγειώθηκα εδώ για να δω ποιος έγραψε το ένα από τα δύο αγαπημένα μου ποιήματα! Μου άρεσε πάααρα πολύ! Θα ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου κι εσένα (όπως και την Ελένη για το ¨Ξεθωριάζει το κόκκινο όνειρο¨) για αυτούς τους στίχους!
Πολλά φιλιά, χαίρομαι που βρεθήκαμε!

Levina είπε...

Να είσαι καλά Ειρήνη μου !
Σ' ευχαριστώ πάρα πολύ,
σε φιλώ κι εύχομαι καλό Σαββατοκύριακο :))

Levina είπε...

Δεν θα μπορούσα να πω το αντίθετο !
Έχει δουλέψει πολύ η Αριστέα επάνω σε αυτό και φαίνεται...
Σ' ευχαριστώ, σε φιλώ κι εύχομαι καλό Σαββατοκύριακο :))

Levina είπε...

Ζει άνευ ελπίδας ο άνθρωπος?
Ευχαριστώ Έλενά μου κι εγώ σε φιλώ,
να είσαι καλά :))

Levina είπε...

Κανελλάκι μου, όλοι μας έχουμε πολλές εκδοχές του εαυτού μας να δείξουμε,
φτάνει να υπάρχει ενδιαφέρον για να τις ανακαλύψει κανείς :))
Να είσαι καλά , σ' ευχαριστώ και σε φιλώ γλυκά....

Levina είπε...

Κική μου δεν μπορώ παρά να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ για τα λόγια σου!
Καλό Σαββατοκύριακο κοριτσάκι μου :))

Levina είπε...

Eμείς τα έχουμε πει Αριστέα μου,
κάνεις κάτι που μου αρέσει η θεματολογία του,
έχω δώσει χαρίσει πολλές εργατοώρες επάνω σε αυτό κι
έτσι δεν μπορώ παρά να είμαι κοντά σου και να σε στηρίζω.

Σ' ευχαριστώ πολύ για όσα μου γράφεις, σε φιλώ πολύ
και εύχομαι να περάσεις όμορφα και ξεκούραστα το Σαββατοκύριακό σου :))

Levina είπε...

Δεν χάνεται καλή μου, είναι βαθειά ριζωμένη μέσα μας
και μας δίνει δύναμη να προχωρούμε...
Μπορείς να λες ότι θέλεις όταν περνάς, δεκτή κάθε κρτική....
μάλλον ιδιαίτερα ευπρόσδεκτη θα ήταν να γίνεται κριτική σε αυτά που διαβαζουμε, για να γινόμαστε καλύτεροι σε ότι αγαπούμε να δημιουργούμε...
Σε φιλώ Νικόλ μου, καλή μέρα να έχεις :))

Levina είπε...

Μαρία μου, αν το θέλουμε, αν βάλουμε και λίγη πλάτη θα έρθει πανάθεμά το...
Φτάνει να είμαστε ανοχτοί σε νέες ιδέες, να σηκώνουμε και το κεφάλι κάπου κάπου, να ορθώνουμε και το ανάστημά μας και θα ξημερώσει... παντά έρχεται το ξημέρωμα....

Σε φιλώ, σ' ευχαριστώ :))
Καλό Σαββατοκυριακο και σε σένα....

vailie είπε...

Ο σπορος της Ελπιδας........
:-):-):-):-):-)
Απλα χαμογελω!!!! Τι να πω παραπανω?????
Χτυπας παντα σε πολλα επιπεδα κ εισαι παντα μεσα!!! ;-);-)
Καλο υπολοιπο σ/κ, μαγισσουλα μου!!!! :-*

nikosmous είπε...

Το ποίημα σου καλή μου Λεβίνα δε χρειάζεται να προσδώσω κριτική... γράφεις τέλεια!
Θα συμφωνήσω για την ελπίδα και θα προσθέσω μόνο ότι κι αυτή έχει μετατραπεί αρκετές φορές στη συνείδηση σαν μια δεισιδαιμονία.Μου φαίνεται ότι μερικές φορές δείχνουμε να φοβόμαστε την εκπλήρωσή της για διάφορους λόγους!Ίσως να 'χουμε αποσυναρμολογηθεί κι από τόσους "φιλικούς" αγώνες εντός κι εκτός έδρας!
Την καλημέρα με την αγάπη μου αφήνω!!!:-)

Άιναφετς είπε...

Μια ευχή, μια ευχή καρδιάς, που "έτσι" ξεπήδησε όταν διάβασα το ποίημα σου:
Καθήκον και ευθύνη μας είναι να κρατήσουμε τη "φλόγα" που έχει ο καθένας μέσα του, ζωντανή, λαμπερή και καυτή...

ΑΦιλάκια πολλά πολλά και καλώς να δεχτούμε τα τελευταία χιόνια! <3

Levina είπε...

Δεν χρειάστηκα ποτέ τα μακρινά ταξίδια για να χορτάσω, άσε που γύριζα απ’ αυτά εξουθενωμένη και με μια πίκρα στο στόμα… έτσι… τα προσάρμοσα στα μέτρα μου… όπως ακριβώς τα θέλω εγώ … κι αν βρίσκεται και κανένας συνταξιδιώτης να με ακολουθήσει τόσο το καλύτερο

Φιλιά Μελένια μ…. καλή εβδομάδα να έχουμε….

Levina είπε...

Να λοιπόν που ιντερνετογνωριζόμαστε !
Σ’ ευχαριστώ για την θετική σου αντιμετώπιση και μόνο αυτό έφτανε για να μάθω κι εγώ κάτι περισσότερο για εκείνη που μπήκε στην σκέψη μου και βρήκε κάτι που άξιζε να του δώσει την προσοχή της.
Εκ πρώτης μου αρέσει η εισαγωγή σου… είναι κάτι που ενστερνίζομαι και το έχω κάνει εδώ και λίγα χρόνια σκοπό ζωής.
Οπότε βρίσκω και δεύτερο ταίριασμα στην γνωριμία μας.

Έχω αποθηκεύσει ήδη το blog σου και θα έρθω να το ξεφυλλίσω με περισσότερη προσοχή.
Και πάλι χάρηκα και σου στέλνω τις ευχές μου για καλή εβδομάδα :))

Levina είπε...

Να χαμογελάς μικρό μου Βάιλι, στο έχω ξαναπεί… πάντα να χαμογελάς!
Δεν ξέρεις τι μεγάλο όπλο και τι μοναδικό φάρμακο είναι το χαμόγελο!
Σ’ ευχαριστώ πολύ μικρό μου, σε φιλώ γλυκά εσένα και τις ομορφιές σου και να έχετε μια καλή εβδομάδα :))

Levina είπε...

Το ‘’τέλειο’’ Νίκο μου υπάρχει;
Άστο, θέλει πολύ συζήτηση και δεν είναι του παρόντος… εσύ που αναλύεις τόσο τις σκέψεις σου ίσως βρεις ένα πολύ καλό θέμα να αναλύσεις με αυτή την λέξη…
Ας μιλήσουμε για την ελπίδα… αυτή την πραγματική ελπίδα, την ουσιαστική ελπίδα που καίει σαν φωτιά μέσα μας και δεν την σβήνουν ούτε τα εκτός, ούτε τα εντός έδρας παιχνίδια. Ψάξε λιγάκι αν νομίζεις πως δεν την έχεις… υπάρχει, είναι εκεί καλέ μου, απλά καμιά φορά χάνουμε τον δρόμο μας , αποσυντονιζόμαστε και τότε, χρειαζόμαστε να κάνουμε βουτιά στα σωθικά μας για να την ξαναβρούμε….
Μη τολμήσεις να την αφήσεις να σβήσει το καλό που σου θέλω :))

Σε φιλώ και σας εύχομαι καλή εβδομάδα να έχετε :))

Levina είπε...

Πόσο ταιριάζουν οι ιδέες μας και τα θέλω μας όσο περνά ο καιρός! Ακούω εμένα όταν μιλάς και αισθάνομαι εσένα όταν με αισιοδοξία αντιμετωπίζω την κάθε μέρα μας…

Τώρα αυτό με τα τελευταία χιόνια το υπόσχεσαι? ήδη τουρτουρίζω...
Πρόσεξε τι θα πεις, γιατί αν χάσεις θα σου πάρω δυο δέντρα για το τζάκι μας :))

Φιλιά πολλά μαγισσούλα μου, καλή εβδομάδα να έχουμε :)

Lysippe είπε...

Υπέροχη, Λεβίνα μου, υπέροχη - ιεροσυλία να το ντύσω με δικά μου σχόλια.
Απ' αυτά που με την πρώτη ανάγνωση ξεχώρισα και με πόνο ψυχής άφησα εκτός.
Συγχαρητήρια κι υποκλίσεις, Μάγισσα του Λόγου.

Η ΠΟΡΤΑ

Αγαπημένοι μου φίλοι επιστρέφω για να κλείσω μια πόρτα. Σε όλους εσάς που γεμίσατε την ζωή μου με φως, με γέλιο με  συγκίνηση, ...