10.9.13

Η Αριάδνη Στον Κόσμο των Θνητών


                                                                                         



Αριάδνη : Να ξαποστάσω θέλω τώρα πια
κουράστηκα να σέρνομαι να σ ΄ αναζητώ
ανάμεσα σε μάτια νεκρά , κορμιά φθαρμένα
ανάμεσα σε  περαστικούς σε έρημες πλατείες
Αγαπημένε μου χάθηκα στην πόλη τ ΄ ουρανού σου
στην σκιά της παρουσίας σου στο τίποτα στα όλα
Μου μιλάς λες και σε παιδί απευθύνεσαι
 με κοιτάς συγκαταβατικά
αδιάφορο το φιλί σου σα μίσος και να στάζει
κι ούτε ένα δέντρο στους πυρωμένους  δρόμους
τη σκιά του δώρο για προσκεφάλι να μου δίνει

Ψυχή μου βάναυσα σου προσφέρουν
ένα πορφυρό φιλί χρωματισμένο στο αίμα
να το δεχτείς σαν πρόσφορο
αφέσου σε μια θάλασσα λησμονιάς
ξέχνα λόγια
κορμιά ιδρωμένα
που μαζί τους πλάγιασες
ξέχνα τις γκρίζες του Φθινοπώρου μέρες
της Άνοιξης την Ελπίδα
που ζωντανή σε κράτησε
ξέχνα τ΄ ανατριχιάσματα
των νυχτερινών χεριών
την απόχρωση που είχε ο ουρανός
σαν σπαρταρούσες
Πέτα από πάνω σου τις θύμησες
που πυρπολούν τα σωθικά σου
τα σπίτια που κράτησαν
των μαλλιών σου τ ΄ άρωμα
και φτύσε με σιχασιά
ένα μικρό φιλί φαρμακωμένο
π απόμεινε
στα πληγωμένα χείλη σου

Ψυχή : - Θυμάμαι !

Αριάδνη : - Σταμάτα να θυμάσαι
τα βράχια στην ακτή 
βαρέθηκαν να ακούνε
το παράπονο του δικού σου  Θέλω
και τώρα την συντριβή σου
ατάραχα αναμένουν

Η συντριβή μου είναι δική του νίκη
είναι η βροχή
που εξαντλητικά πέφτει
ως  να σκεπάσει τις κορυφές των λουλουδιών
μέσα στ ΄ αφρόνερα
και τα λόγια μου να αφανίσει
σε χείμαρρους ορμητικούς
φτάνει μόνο
απ τα χείλη μου μη τ  αλιεύσει
Γι αυτό και τα φιλιά μου
μοιάζουν απόμακρα
Πώς  λοιπόν
ν ΄  αποκωδικοποιήσει το βλέμμα μου
και των χειλιών μου
την σιωπηλή κραυγή;

Αριάδνη : - Φίλα με !
-αχ φίλα με
μόνο ετούτο σου ζητώ
δίχως όνειρα
δίχως αύριο
με μια μεθυσμένη σκέψη
με το δωμάτιο ν ακροβατεί στην άβυσσο  
κι εγώ να ανοίγομαι
να δεχτώ την κατηγόρια σου ,
τα σ αγαπώ σου,  την απόρριψη
το χθες  που δεν γνώρισα
το αύριο που μακρινό φαντάζει
αλλά ανύπαρκτο το ξέρω πως θα είναι.
Κι εδώ
Που ορκίστηκες να με επισκεφτείς
σε τούτο το χοιροστάσιο
σαν απόκληρη με λοιδορούν
γιατί παραμιλάω για την αγάπη μου
ξένη 
ολότελα ξένη στην πάτρια γη
όταν μιλάω για τον έρωτά σου




Levina



foto Natalia Drepina







14 σχόλια:

Kate'sCakeBox είπε...

Εσωτερική κραυγή ψυχής για το αιώνιο πάθος..αυτό που σαν κρύσταλο ακουμπά τη φλέβα στους εφιάλτες..αυτό που είναι όμως τόσο μαγικά όμορφο..αυτό που σε κάνει να μην ακούς ούτε εσύ ο ίδιος τον αναστεναγμό σου..υπέροχο κορίτσι μου..αιχμηρά παθιασμένο..καληνύχτα γλυκιά..

ΦΛΩΡΑ είπε...

Τόσο όμορφο, όσο θα ταίριαζε σε μια πονεμένη Αριάδνη.

Κική Κωνσταντίνου είπε...

αχ αυτος ο διαλογος αναμεσα στην Αριαδνη και στη ψυχη! ποσες εσωτερικες κραυγες ακουστηκαν!

υπεροχο ποστ για αλλη μια φορα! φιλια πολλα αισθαντικη μου Λεβινα!

MCK είπε...

Όμορφο περιβάλλον, χαθηκα στη μουσική και στ' αστεράκια, ευχαριστώ!

nikosmous είπε...

Ένα κείμενο γραμμένο για τις Αριάδνικες ψυχές... αυτές που κατάφεραν κι αλώσανε κι αυτές που παραδόθηκαν χωρίς έλεος... αλλά με πίστη.Μια αφιέρωση σ΄ αυτά που θέλαμε και δε γευτήκαμε...Κι η ειρωνεία είναι, πως αν έχουμε χάσει την ψυχή μας και το γνωρίζουμε, τότε έχει μείνει λίγη ακόμα ψυχή για να χάσουμε.Όσοι "πιστοί" λοιπόν προσέλθετε.Όλα απ΄ το Θεό για τον άνθρωπο..!Όλα εκεί... στην καρδιά και στο μυαλό.
Να ΄σαι καλά Λεβίνα μου κι ευτυχισμένη!:-)

Λιακάδα ☼ είπε...

Αχχ.... όνειρα και επιθυμιές συντριβές επικές στον κυματοθραύστη των "θέλω" μου αφήστε μου τουλάχιστον την Αριάδνη μου να ζήσει..........

Φιλάκι γλυκό... :)

Ελενα Λ. είπε...

Aλήθεια ή φαντασίωση;
Υπάρχει ποτέ αλήθεια στο πάθος ή γυρνάμε την ζωή μας γύρω από ένα ψέμα;
Το πάθος θολώνει το μυαλό δημιουργεί ψευδαισθήσεις, παραπλανεί, διογκώνει!
Συμβαίνει ή το αποζητάμε απεγνωσμένα γιατί μας αρέσει το παραμύθι που δημιουργεί;
Δεν ξέρω.
Μας προβλημάτισε η Αριάδνη σου!
Φιλιά πολλά γλυκό Λεβινάκι!

ΑΝΤ ΑΥΤΟΥ είπε...

Καλημέρα Λεβίνα!Πέτα από πάνω σου τις θύμησες,πάρε από την ψυχή σου κλωνάρι κι ας γίνει αυτό το μπόλιασμα στα θέλω σου πρόσταγμα.
Σέυχαριστώ!

Levina είπε...

Aπό πάντα υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει αυτό το αιώνιο πάθος γλυκιά μου Kate και είναι αμέτρητες οι Αριάδνες που οι κραυγές τους δεν ακούστηκαν ποτέ, έμειναν στην αφάνεια οι ψυχές ... Μια άλλη ζωή είναι κι αυτή ...

Να έχεις μια όμορφη μέρα...
σε φιλώ










Φλωράκι μου να είσαι καλά , σ ευχαριστώ πολύ ...
Σε φιλώ και σου εύχομαι μια όμορφη μέρα ...










Κική μου το ζήτημα είναι κι αν τις καταλαβαίνουν αυτοί που μπορούν να τις ακούσουν....
Σ ευχαριστώ κοριτσάκι μου
σε φιλώ και σου εύχομαι όμορφη μέρα ....

Levina είπε...

MCK εγώ σ΄ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια ...
Να είσαι καλά εύχομαι ...
Καλημέρα να έχεις









Φυσικά Νίκο μου
το γνωρίζεις καλά πως όλα στην καρδιά και στο μυαλό μας είναι , το ένα να ισορροπεί για το άλλο ή το ένα να αποσυντονίζει το άλλο και πάει λέγοντας.... καλό κουράγιο στον άνθρωπο!
Φιλιά σε σένα και το Σοφάκι σου...
να είστε καλά ...

Levina είπε...

Να τους το πεις Λιακαδάκι μου να της χαρίσουν τα ΄΄θέλω΄΄ της μήπως και καταφέρουν στην ζωή να την κρατήσουν και που ξέρεις; Τουλάχιστον αυτή η ΄΄Αριάδνη΄΄ μπορεί να τα καταφέρει...

φιλιά κοριτσάκι μου










Έλενά μου έπιασες όλες τις διαστάσεις του θέματος... ειλικρινά δεν γνωρίζω όμως ούτε εγώ απάντηση να δώσω... η ψυχή παίζει ανάμεσα στην αλήθεια και στην ψευδαίσθηση, στο όνειρο και στην πραγματικότητα , στην λογική και στο παράλογο...
Κι εμένα με προβληματίζει τι μπορεί να συμβεί αν...αν ήταν διαφορετικά ο χρόνος, τα γεγονότα, οι σκέψεις, η ψυχή....


φιλιά κοριτσάκι μου
να είσαι καλά...











ΑΝΤ΄ΑΥΤΟΥ μου άρεσε αυτό που γράφεις ... ακούγεται τόσο όμορφο και σαν να υπερνικά τα εμπόδια μια τέτοια προοπτική της αναγέννησης από ένα κομμάτι της ψυχής... μα νομίζω σωστό είναι για όσο υπάρχει ανάσα υπάρχει και ελπίδα...
Σ ευχαριστώ
να είσαι καλά...

Nasta είπε...

Προβληματίστηκα λιγάκι με όλη αυτή την εσωτερική ταραχή...
Πόσο όμορφα γράφεις, πόσο λυρικά! Με πόση αισθαντικότητα! Υπέροχη...
Πολλά φιλάκια Λεβινάκι μου :)

Levina είπε...

Αγγελούδι μου είσαι πολύ μικρό για να νοιώσεις τι πραγματικά σημαίνουν τα λόγια μιας ''Αριάδνης'' που έρχεται από τα βάθη των αιώνων με προδομένη ζωή, προδομένα συναισθήματα που κανείς δεν γνωρίζει αν όλα όσα υπάρχουν στα λόγια της έχουν να κάνουν με πραγματικότητα ή ψευδαισθήσεις ...

Σ ευχαριστώ πολύ κοριτσάκι μου γλυκό για τα λόγια σου και σου στέλνω μια τεράστια αγκαλιά και ένα φιλί :-)

Lia είπε...

Πάρα πολύ όμορφο το ποίημα σου!

Μου άρεσε ο διάλογος με την ψυχή!
Ελπίζω έπειτα από τον διάλογό τους να κατάλαβε τα θέλω της ψυχής της!

Καλό βραδάκι!
Καλό ξημέρωμα! :))✿

Η ΠΟΡΤΑ

Αγαπημένοι μου φίλοι επιστρέφω για να κλείσω μια πόρτα. Σε όλους εσάς που γεμίσατε την ζωή μου με φως, με γέλιο με  συγκίνηση, ...