23.4.13

Αναχώρηση








Ένα σύμπλεγμα βάρβαρων ήχων
Κλαγγές , φωνές, σίδερο και φωτιά
Και με φοβίζει ετούτος ο κόσμος
Τσακίζουν τα τσεκούρια τα πράσινα φύλλα
Τα βόλια ματώνουν τις σάρκες των πουλιών
Κι οι ήχοι σαν απόηχοι ειρωνείας
Για την ζωή  μου μοιάζουν
Έχω αναχωρήσει από τον τόπο ετούτο
Που δεν υπάρχουν ποτάμια να καθρεφτίζουν
Τα όνειρά μου


                                                                 Levina









13 σχόλια:

Άιναφετς είπε...

Που πας καραβάκι με τέτοιο καιρό;
Η φωτογραφία εκπληκτική και το κείμενο επίσης... μόνο που δεν συμφωνώ για την ρητορική "αναχώρηση", μόνο αν έχει ξεκάθαρο προορισμό!

ΑΦιλάκια αρκετά ανοιξιάτικα θα έλεγα!

serenata είπε...

Τι να κάνεις εδώ;....
Με έβαλες σε σκέψεις.
Πόσο θα θελα να φύγω...
Να πάω κάπου που να έχει θάλασσα ή ποτάμι!!!

Πολλά φιλάκια Λεβίνα μου:))

ola de palabras... είπε...

Το σημαντικό είναι που έχεις όνειρα κι ας μην υπάρχουν τα ποτάμια να τα καθρεφτίζουν!
Καλό απόγευμα!

agriomeli είπε...

Ολες οι ελπιδες στην αντανακλαση.
Μα θα βρω εγω...
να...
κατι σαν το φεγγαρι,ας πουμε,
τα συννεφα,τα ουρανια τοξα,
τα καθαρα προσωπα των φιλων μας...
ΤΩΝ ΦΙΛΩΝ ΜΑΣ!

Εκει...δεν καθρεπτιζονται τα ονειρα?

Καλησπερα Λεβιναβιλ μου....

Memaria είπε...

Αν δεν υπάρχουν ποτάμια να καθρεφτίζουν τα όνειρά σου καλά κάνεις και φεύγεις...πάντα υπάρχει ένας άλλος τόπος που έχει και ποτάμια...
Καλό βράδυ..φιλιά!!

ΦΛΩΡΑ είπε...

Ζωγράφισες με την πένα σου, στιγμές που όλοι έχουμε νιώσει έτσι...
Απογοήτευση που όλους μας έχει αγγίξει...
Όπως πάντα βρήκες ευαίσθητες χορδές...

Levina είπε...

Δίκιο έχεις βρε Μαγισσούλα μου...
που να πάει το καραβάκι τέτοιο καιρό και ν΄ αφήσει το βουνό του πίσω τώρα που το πνίγει η Άνοιξη?

Σε φιλώ πολύ γειτονάκι
Να μου είσαι καλά :)

Levina είπε...

Θα πας Σερενατάκι,
σύντομα θα έρθει ο καιρός που θα φύγεις για την θάλασσα και που ξέρεις?
Ίσως φέτος να είναι όλα πιο όμορφα!
Σε φιλώ κοριτσάκι
να έχεις μια όμορφη μέρα :)








Καλημέρα Aθηνούλα μου ...
ζει ο άνθρωπος δίχως όνειρα?
Να είσαι καλά
σε φιλώ :)






Levina είπε...

Τα πρόσωπα φεγγάρια των φίλων μας ... των αληθινών μας φίλων Αγριομελάκι μου , αυτών που γελάνε με την χαρά μας και απλώνουν το χέρι στην θλίψη μας.

Σε φιλώ κοριτσάκι μου
Να είσαι καλά !










Ναι βρε Μαράκι μου ...
με την φαντασία μας όπου θέλουμε πάμε κι ότι θέλουμε κάνουμε και πλάθουμε κι έναν κόσμο διαφορετικό από αυτόν που μας έμαθαν!
Φιλιά και Καλημέρα να έχεις :)










Φλωράκι μου Καλημέρα
μπλεγμένα όλα ... απογοητεύσεις και όνειρα και ξανά από την αρχή και χαμόγελα ανάκατα με θλίψη και άστα να πάνε!
Ο άνθρωπος τελικά είναι ... μεγάλης αντοχής πλάσμα :)
Σε φιλώ κι εύχομαι να είσαι καλά !

nikosmous είπε...

Όλα για τους ανθρώπους είναι και δεν πρέπει να μας πτοεί τίποτα.Κι ας κολλάει το μυαλό μερικές φορές.Αρκεί που έχουμε δίπλα μας τους ανθρώπους που μας αγαπούν.Κι αυτοί Λεβίνα μου είναι τα ομορφότερα όνειρά μας!
Καλό σου απόγευμα!:-)

Levina είπε...

Ναι Νίκο μου
μόνο αυτοί που μας αγαπούν μπορούν να μας δώσουν δύναμη και όνειρα ... φτερά για να πετάμε :)

Kαλό βράδυ να έχετε !

Gyro είπε...

Ωραίο το κείμενο
Με περιβαλλοντική χροιά

Agrimio είπε...

Αναρωτιέμαι πόσο στεγνός, πόσο ξηρός, πόσο λειψός.. μπορεί να είναι ο τόπος στον οποίο δεν ευδοκιμούν όνειρα.
Συνέχισε να ταξιδεύεις όπου σε βγάζει η φαντασία σου.

Την καλημέρα μου και την εκτίμησή μου από την μακρινή Μελβούρνη. Σε ευχαριστώ για τα όμορφα σου λόγια. :)

Η ΠΟΡΤΑ

Αγαπημένοι μου φίλοι επιστρέφω για να κλείσω μια πόρτα. Σε όλους εσάς που γεμίσατε την ζωή μου με φως, με γέλιο με  συγκίνηση, ...