Πετάς
στου γλάρου την φτερούγα πιάστηκες
των ονείρων πειρατής
στο κύμα
ανασαλεύουν οι στεναγμοί σου
ζωής φρούδες ελπίδες
σε μιας θάλασσας το αίμα ξεθυμαίνουν
κι ο άνεμος έρωτας
σταλαγματιά στων χειλιών την άκρια
ορμητικά τα μαλλιά σου λύνει
στο χρώμα του σταχυού
οι απαλοί σου βόστρυχοι
μια ηλιαχτίδα δείχνει τα μονοπάτια
που η πνοή σου στην δροσιά αφήνει
το ξημέρωμα
στην μέρα που γεννήθηκες
σαν την ζωή τραγούδησες
ύμνος μέσα από την σπηλιά
των σκοτεινών σου χρόνων
τους κόμπους των σχοινιών λύνει
ο έρωτας που την ζωή σου ορίζει
κι εσύ αλλάζεις
σε παίρνει ο χρόνος
στον κορμό της μυγδαλιάς Χειμώνα
με το καρφί χαράζεις τ΄ όνομά της
και στ΄ ανοιχτά τα μπράτσα της
μέσα σε ιδρωμένα μεσημέρια
που μοσχοβολάνε μόσχο
ξαπλώνεις για έναν τελευταίο ύπνο
χρόνοι ατέλευτοι
κι αγέρας των κυμάτων
στην κουπαστή σαν στέκεσαι
πετάς
στου γλάρου την φτερούγα πιάνεσαι
κι εκεί που την ψυχή σου ξεδιπλώνεις
σαν της βαρκούλας το λευκό πανί
ο έρωτας υπόσχεση σου δίνει
πως χάρισμά σου είναι
ετούτο το θαλασσινό φιλί
Levina
22 σχόλια:
Πιάστηκα στην φτερούγα ενός γλάρου και απογειώθηκα κυνηγώντας τα όνειρά μου.... Σε ευχαριστώ...
Πως μπορείς να δημιουργείς τέτοιες παραδεισένιες εικόνες!!! πως μπορείς να συνταιριάζεις τέτοιες μαγικές λέξεις και να πλέκεις μ' αυτές γιρλάντες και δαντέλες της ζωής!!!
Μαξιλάρι πουπουλένιο τα ποίηματά σου, ν' ακουμπά η ψυχή να ξεκουράζεται!!!
Ααααχ! Τι να γράψουμε κι εμείς πια μετά από αυτό.. Τι ευαίσθητη ψυχή που έχεις βρε καμάρι μου.. Σε φιλώ γλυκά! Πολύ με ταξίδεψες και σήμερα:)))
Πέταξα! Κι είναι ωραία εκεί πάνω που μας πήγες...
Ευχαριστώ από καρδιάς!
Γλαροι κ θαλασσινα φιλια....
Μα στη φωτο χορευουν κυκνοι....μαζι μου!!! :-P
Επιτηδες τους εβαλες επειδη τους αγαπω πολυ,μαγισσουλα της καρδιας μας!!!
Λευκα φτερουγισματα στα ονειρα γι'αποψε...
Σε φιλω! Και...σ'ευχαριστω! (για την πτηση!)
Μικρο σου Βαιλι*
"...ετουτο το θαλασσινο φιλι"
ετουτο το θανατερο φιλι..
Οι ερωτες σχεδον παντα εχουν μοιραια
"χροια"..
Καποιος θα αγγιξει τ'αστερια
και καποιος θα κολυμπησει
στο ερεβος.
Καλο απογευμα,Λεβινα μου..
Να είσαι καλά Drmakspy
μακάρι πάντα να πετάς κυνηγώντας τα όνειρά σου !
Εγώ σ΄ ευχαριστώ που είσαι εδώ!
Σε φιλώ
καλό βράδυ να έχεις :)
Τ΄ αξίζω όλα αυτά βρε Φλώρα μου? τα κάνω αλήθεια όλα αυτά? γιατί εγώ πάντα βλέπω πως κάτι μισό μένει στα λόγια μου? Πως δεν φτάνουν να εκφράσουν όλα όσα θέλω να πω!
Σ΄ ευχαριστώ πολύ γιατί τα λόγια σου μοιάζουν σαν τον βατήρα που τον ακουμπούν τα πόδια κι εκείνος ψηλά σε πετά :)
Σε φιλώ και Καληνύχτα σου εύχομαι!
Joan μου εσύ γράφεις αυτά που δεν έχω ταλέντο να γράψω εγώ και εκφράζεις εκεινα τα κομμάτια που παραμένουν μέσα μου μη βρίσκοντας διέξοδο να βγουν... οπότε συνέχισε αυτό που κάνεις δίχως να συγκρίνεις παρά να σκέφτεσαι πως όλοι αλληλοσυμπληρωνόμαστε !
Σε φιλώ πολύ :)
Καλό βράδυ
Μαρία μου εγώ σ΄ ευχαριστώ
που είχες την υπομονή αυτό το
άτσαλο πέταγμα ν΄ ακολουθήσεις !
Να είσαι καλά και καλό βράδυ να έχεις :))
Eίναι πράγματι υπέροχη αυτή η εικόνα μικρό μου Βάιλι ... κάτι ονειρικό μου δημιουργεί κι εμένα όσο την κοιτώ! Μα κοίτα να δεις που κι εγώ θαυμάζω τους κύκνους αλλά για κάποιο λόγο με τον θάνατο , με όνειρα περίεργα τους έχω συνδέσει στο μυαλό μου κι όχι με την ζωή.
Να είσαι καλά κοριτσάκι μου
σε φιλώ και σου εύχομαι καλό σου βράδυ!
Έρχεσαι τώρα ξαφνικά Αγριομελάκι και δίλημμα μου βάζεις με μια σου λέξη !
Θαλασσινό ή Θανατερό … που κι αυτό το θανατερό αλλάζει κάθε έννοια όσων έγραψα κι όμως … και τα δυο τα θέλω ! Πώς να το κάνω άραγε?
Δεν ξέρω … με προβλημάτισες κι άκρη δεν βρίσκω!
Πάντως εγώ βουνίσιο φιλί θα σου στείλω … ούτε θαλασσινό , ούτε θανατερό :)
καλό σου βράδυ
Υπέροχες εικόνες...πέταξε η ψυχή μου, ξεδιπλώθηκε σαν το λευκό πανί κι έγινα πειρατής ονείρων..
Καλό βράδυ..φιλιά πολλά!
Ελπιδοφόρο και γλυκό
σαν το φτερούγισμα τ΄ ανέμου
Chris Rea - only to fly
απο τ΄ αγαπημένα μου
καληνυχτα
Πόσο ερωτική, πόσο ευαίσθητη γραφή!
Σε φαντάζομαι με μαγικό ραβδάκι Λεβίνα μου- όχι με πένα!
Καλό ξημέρωμα!
καλή εβδομάδα! ♥
Ωραίο το πέταγμα, μοναδική εμπειρία.
Μια μικρή ανάσα σε χίλια δυό προβλήματα. Ένα παραμύθι ονειροπόλο!
Αλλά με ξένη φτερούγα... και με τη θάλασσα κάτω. Ο γλάρος ίσως να είναι ασταθής και το απότομο πέσιμο αναπόφευκτο...
Αμα αναρωτηθείς ξανα, αν τ' αξίζεις ολα αυτά που σου λένε, θα σε μπουφλίσω, μα το Παρθεναγωγείο μας μέσα..... να το ξέρεις!
φιλί ζζζβουριχτό Ζουζούνικο !
Τόσο λυρικό, τόσο όμορφο !!
Λαχτάρα για τα ψηλά, για ήλιο, για φως, για χαρά !!
Μαζί σου κι εγώ και όλοι όσοι το διαβάζουμε, δεν γίνεται αλλιώς.
Καλησπέρα Μαράκι μου
Εσύ θα με ταξιδεύεις στα πάτρια εδάφη κι εγώ θα σου δίνω τις δικές μου εικόνες!
Σε φιλώ πολύ
Καλό βράδυ να έχεις :)
Κρατώ το ελπιδοφόρο Velvet,
αυτό θέλω μόνο... ελπίδα, ελπίδα και ξανά ελπίδα !
Σε φιλώ
καλό βράδυ να έχεις :)
Mπα ! χάλια θα τα έκανα Αριστέα μου ... τόσο γκαφατζού που είμαι θα έδινα φτερά στα βατράχια και λέπια στις πεταλούδες !!!
:))
Να είσαι καλά
Καλή εβδομάδα :)
Σταμάτη μου που ξέρεις?
Καμιά φορά και το πέσιμο καλό κάνει... σου δίνει μια και συνέρχεσαι !!
Καλή σου εβδομάδα εύχομαι :))
Zζζζζουζζζούνι εσύ επιτρέπεται να μπουφλίζεις όσο θές .... ολόκληρο Παρθεναγωγείο έχουμε στην πλάτη μας , στην μπούφλα θα κολλήσουμε?
φιλί
καλό μας βράδυ :))
Gip μου να είσαι καλά
χαίρομαι που χαίρεσαι κι επιτέλους δεν μου λες να ''ανέβω''.... ορίστε ακολούθησα την συμβουλή κι ανεβαίνω αν και ... για πεεεες...
Πως κατεβαίνουν???
:))
Φιλιά
καλή εβδομάδα να έχεις !
Τι να πω Λεβίνα!Τα είπαν άλλωστε όλα οι προλαλήσαντες.Το μόνο που μ΄ άρεσε και με συνεπήρε ήταν ο γλάρος που εύχομαι να ήταν σαν τον Ιωνάθαν!Έτσι ελεύθερος κι ανεξάρτητος που άκουγε μόνο αυτό που είχε μέσα του.
Γιατί όσοι κι αν πέρασαν ή περάσουν εμείς πρέπει να νιώθουμε σαν αυτόν... πειρατές των ονείρων.Κι επιτέλους ως πότε μπορεί να περιμένει και να υπομένει μια ψυχή τον αργό θάνατο;
Καλό σου βράδυ και καλή εβδομάδα!:-)
Πολύ όμορφο φίλη μου.
Καλημέρα.
υγ. Έχεις στείλει κανένα μνμ στο μπλογκερ που σου τρώει τα σχόλιά μας;
Τα μισό τουλάχιστον σχόλια που σου έχω αφήσει δεν έχουν εμφανιστεί.
Καλημέρα Νίκο μου
Πριν ένα χρόνο διάβασα ξανά τον γλάρο Ιωνάθαν και το είδα από εντελώς διαφορετική οπτική γωνία από τότε που ήμουν ακόμα μικρή και το διάβαζα.
Έπρεπε να μεγαλώσω πολύ για να καταλάβω πως δεν ήταν ένα απλό βιβλίο που μιλούσε για την προσπάθεια απλά ενός γλάρου ν΄ ανέβει ψηλά.
Ίσως κάποτε κι εμείς να καταφέρουμε να του μοιάσουμε!
Τα φιλιά και τις Καλημέρες μου :)
Mαρία μου Καλημέρα ...
τα μισά σχόλια τα πηγαίνει ο google όπου θέλει, τα άλλα μισά πηγαίνουν υπέρ αφηρημάδας δικής μου ... μόνο την κατανόησή σου μπορώ να ζητήσω και να σου πω ότι δεν είμαι και το πιο συγκεντρωμένο πλάσμα στον κόσμο!
Σε φιλώ και
Σου ζητώ συγνώμη :)
Κ μενα μου φερνουν θανατο στο νου συχνα οι κυκνοι!
Ειναι το "κυκνειο ασμα" που εχουμε ακουσει απο παιδια
Ειναι τα ανοιγμενα φτερα κ το λευκο στηθος τρυπημενο απο ενα βελος
Ειναι σταγονες αλικο αιμα πανω στα λευκα πουπουλα
Ειναι η μελαγχολια κ η ερημια που βγαζει η εικονα ενος μοναχικου κυκνου σε μια γαληνια λιμνη
Ειναι πολλα......
Καλημερα με δυνατη αγκαλια!!!
Vailie*
Δημοσίευση σχολίου