Γράφω το όνομά μου επάνω στην υγρή άμμο
κι εσύ διορθώνεις τα ορθογραφικά μου λάθη
μέσα στο καταμεσήμερο την ώρα που ονειρεύομαι
πως στων βουνών τις κορφές πετάω σαν γεράκι
κι ανοίγοντας τα μάτια μου μόνο σκουπίδια βλέπω γύρω
Τυφλά πουλιά να σκίζουν με τα φτερά τους τον αέρα
ανακατώνουν τις άκριες από τα σύννεφα και
ξαποσταίνουν σε δέντρα γυμνά από φύλλα
Αυτό νομίζω πως είναι ο θάνατος
να μην υπάρχει Άνοιξη μετά απ΄ τον Χειμώνα
κι εγώ να σε παρακαλώ … μη με μισήσεις
που αργοπόρησα στ΄ ονειροπόλημά μου
Να κοίτα … φόρεσα το καπέλο μου, κάνω το πρώτο βήμα
μα μετέωρο το πόδι στέκεται διστάζει
να κατεβεί στον δρόμο … θα χαθεί και πως
να σου μιλήσω γι αυτόν του δισταγμού τον φόβο!
Ας την αφήσουμε την βόλτα ετούτη δεν ήρθε ακόμα η στιγμή
δεν έμαθα ακόμα σωστά να γράφω τ΄ όνομά μου κι εσύ
πάλι τα λάθη θα ξεχαστείς να διορθώνεις που θα κάνω
Levina
28 σχόλια:
Πολύ δυνατό !
ΕλΑφρως σε ανατΡιχιάζει στην αρχη η εικόνα που σχηματίζεις διαβάζοντας το. Αλλά έτσι πρέπει, αυτό ήθελες.
Η Πέννα σου Λεβινάκι ψάχνει για φως, γά ζέστη, για ελπίδα.
Κρατήσου... καμιά νύχτα δε κρατά για πάντα...
Κι αν αυτή η νύχτα κρατήσει πολύ, κρατήσου από τις αναμνήσεις σου. Εμείς προλάβαμε κι άλλες στιγμές, κι άλλες εποχές. Εμάς μάς λυπάμαι, για τους νέους κλαίω...
Και η μουσική τόσο καλοδιαλεγμένη... Είχα τελειώσει το σχόλιο και καθόμουν καιν την άκουγα...
Τι να γράψω τώρα εγώ;
Μετά από ένα κομμάτι που μου έκοψε την αναπνοή...
Τι να πω εγώ;
Ευχαριστώ!!!!
Φιλάκια πολλά:))))
Λεβίνα μου, πάλι ζωγράφισες.
Άγγιξες ένα κομμάτι κατάβαθα που ακόμα έχει πληγή..... Σαν τις αλλαγές του καιρού, χτύπησε κόκκαλο !
Καλό μεσημέρι χαρά μου!
Σε φιλώ!
.......συγκινητικό....
αφήνω μια καλημέρα κι ένα φιλί.
Εκείνα τα σκουπίδια σαν να είμαστε εμείς οι γηραιότεροι μου φάνηκαν
Οσοι νομίζαμε πως δεν κάνουμε λάθη..
Συγκλονιστικές στιγμές έκαιγαν μέσα μου...
Ο καθένας δεν έχει την οπτική του;
Αυτή που εισέπραξα με άφησε άπνοη...
Λεβινάκι ένα χάδι...
Συγκλονιστικό λεβινάκι αλλά να θυμάσαι κανένας χειμώνας δεν κρατάει για πάντα.
Φιλιά πολλά.
Τι καλοοο!!!!!!!!!
Ποσο σ'αγαπω γι'αυτη την ψυχη που βγαζεις,να'ξερες....
Δυνατη αγκαλια κ γω θα σε κοιτω απο την χαραμαδα των παλιων σανιδιων.....
Vailie*
Γιατί νιώθω πως υπάρχει μια σκληρότητα απέναντι σ' αυτήν -ον που κάνει τα λάθη, ορθογραφικά και μη.
Μήπως αποζητά απεγνωσμένα αποδοχή...
Όλοι μας ζητάμε αποδοχή ξέροντας πως έχουμε σφάλει αλλά χωρίς κακή πρόθεση.
Φιλιά Levina μου, κι έναν αναστεναγμό μαζί...
Αυτό αναρρωτιέμαι κι εγώ πώς γίνεται να λέμε πως είμαστε μέσα στην αγάπη κι ύστερα να αναμετράμε λεπτομέρειες εξωτερικές; αν δεν αφεθούμε τι νόημα έχει; Καλό σου βράδυ
Όταν δίνουμε σημασία μόνο στα ορθογραφικά αγνοώντας την ουσία χάνουμε και χρόνο και την ουσία..ίσως θα έπρεπε μια στο τόσο να τα παραβλέπουμε..
Η άνοιξη πάντως έρχεται στο τέλος κάθε χειμώνα..κι αυτό είναι κάτι!
Φιλιά
Άψογο!!!
"Ζωγράφισες" σήμερα και η επιλογή της φωτογραφίας άπαιχτη λέμε! Το ξέρεις πως έχω τρέλα (και) με τις φωτογραφίες. Γεια σου βρε Levinaki μου, ευαίσθητο!
Φιλάκια πολλά καλό μου και καλό βράδυ!:)))
Ας ελπισουμε σε καποιες μετεπειτα εποχες.
Αλλωστε τι σημασια εχει?
Το βημα ειναι το ζητουμενο...
μην ακαιρα ανεκτιμητο μεινει.
Φιλακια πολλα.
Yπέροχο καλή μου... για μια ακόμη φορά υπερέβαλες εαυτόν... αυτό το κομμάτι με άγγιξε βαθύτατα... σα να με βλέπω να γράφω τ'ονομά μου στην άμμο... και κει ο άλλος πάντα παρόν να με διορθώνει...
Ηξερες τι έκανες.........
Σε φιλώ γλυκά... :)
Τυχερός οποιος
εχει κάποιον να τον διορθωνει
ό,τι δεν κατάφερε να εξαφανίσει στο πέρασμα της η δηλητηριασμένη σβήστρα, είναι εκεί... στις δύο τελευταίες σειρές με κεφαλαία γράμματα χαραγμένο, εκεί είναι και το βήμα...
Καλημέρα Gip μου
πάντα εδώ να με ενθαρρύνεις με κάθε τρόπο! σ΄ ευχαριστώ πολύ γι αυτό!
Να είσαι καλά :)
Serenataki μου
σ΄ ευχαριστώ εγώ !
σε φιλώ και μια Καλημέρα εύχομαι :)
Αριστέα μου τόσες οι πληγές , για τόσα πολλά ,
που δεν ξέρεις καμιά φορά ποιά πονά περισσότερο !
Αντέχουμε όμως ναι?
Σε φιλώ, Καλημέρα εύχομαι:)
Kαλημέρα Μελισσάκι μου
με ένα ηλιόλουστο φιλί :))
να μου είσαι καλά
Τόσα λάθη Αντιγόνη μου
μα ποιός αλήθεια άνθρωπος πιστεύει πως το αλάνθαστο έχει? Κι αν το πιστεύει τότε σώας τας φρένας σίγουρα δεν θα ΄χει !
σε φιλώ
Καλημέρα να έχεις :)
Eλενά μου όχι... όλα περνούν μα να ...καμιά φορά φαίνεται πως κρατούν περισσότερο από όσο τους πρέπει.
Να είσαι καλά σου εύχομαι
Καλημέρα :)
Όλοι μήπως την αποδοχή δεν ζητούμε Φλώρα μου σε τούτη την ζωή? Μα δύσκολο να την βρούμε γιατί να που τα λάθη μας προσμετρούνται φαίνεται περισσότερο από τα καλά ... μα δεν πειράζει , ηρεμία να έχει η ψυχή που γνωρίζει τι έχει δώσει κι αυτό φτάνει.
Σε φιλώ , Καλημέρα να έχεις :)
Marronblogger να που δεν έχω τίποτα να σ΄ απαντήσω μια και τόσο σωστά το έθεσες (σε άλλη βάση από ότι εγώ σκεφτόμουν όμως να που ταιριάζει) ! Ή αγαπάς το σύνολο ή όχι .
Να είσαι καλά κορίτσι μου
Καλημέρα σου εύχομαι :)
Παραβλέπουμε Μαράκι μου για να παραβλέπουν και δεν είναι ανάγκη να ψειρίζουμε τις λεπτομέρειες σπαταλώντας την ζωή μας στα λίγα, στα μικρά.
Να είσαι καλά
σε φιλώ :))
Kαλημέρα Παλιοκόριτσο που
δεν είσαι καθόλου παλιοκόριτσο :)
σ΄ ευχαριστώ πολύ !
Καλημέρα Joan , σ΄ ευχαριστώ πολύ !
Σε φιλώ κι εύχομαι να έχεις μια όμορφη μέρα δίχως ημικρανίες και με ...ηρεμία :))
H ελπίδα μένει Αγριομελάκι μου και τ΄ ανεκτίμητα χάνονται καμιά φορά πρωτού κανένας τα προσέξει... πόσος εγωισμός κρυμμένος στην ανθρώπινη καρδιά !
άσχετο μα να που επισκευάζουν από πάνω μου στο δοκάρι τα χελιδόνια την φωλιά τους και με αποσυντονίζουν με τις τρίλιες τους... μάλλον η χελιδόνα του τα ψέλνει ... πάντα πολυλογού την θυμάμαι !
Φιλιά Αγριομελάκι μου
Καλημέρα να έχεις :))
Aχ αυτά τα ορθογραφικά μας λάθη ... μα είναι ανάγκη να μας τα διορθώνουν ? γιατί να μη μπορώ να γράψω το σ΄ αγαπό με όμικρον ? θα αλλάξει η σημασία του?
Φιλιά πολλά Λιακαδάκι μου
Καλημέρα μας :))
Φτάνει να μη το παρακάνει στις διορθώσεις καλέ μου Velvet και τελικά ριζικές αλλαγές κάνει !
Καλημέρα
να είσαι καλά :)
Ανώνυμε σωστά τα λες ... αν σε κατάλαβα καλά πως ο ένας πρέπει να μάθει να γράφει κι ο άλλος να σταματήσει να διορθώνει?
Να είσαι καλά και μια όμορφη μέρα να έχεις :)
Πόσο κοντόφθαλμοι γίνονται οι άνθρωποι?
Πόσο πολύ μένουν στην επιφάνεια των πραγμάτων?... (με φοβίζει... δες πόσοι έχουνε μείνει στην εικόνα με το στρινγκ και θα καταλάβεις τι θέλω να πω..)
Αυτό που δε ξέρουν είναι η ουσία των πραγμάτων... οπως πχ πως πρέπει να σπάσεις έναν τσόφλι για να πάρεις τον καρπό... ή όπως ότι το ρόδο και αγκάθι να το πεις το ίδιο άρωμα θα έχει... ακόμη κι αν το γράψεις ανορθόγραφα...
Kαλημέρα γλυκιά μου φιλενάδα! :)
κι ομως η ανοιξη ερχεται, και την αποζητας κιολας...! Παρα πολυ ομορφο, καλημερα
Tι να σου πω τώρα Λεβίνα μ΄ αυτές τις αλήθειες που ΄γραψες... πως δεν έχεις δίκιο;Θα στα πω λίγο πιο λαϊκά και χωρίς ποιητικές κορώνες.Η ζωή μου όλη ορθογραφικά λάθη είναι, που κοντεύω να μείνω(αν δεν έχω ήδη μείνει) ανεξεταστέος της.Η ζωή είναι μάχη, η μάχη είναι πόλεμος κι ο πόλεμος είναι τρέλα.Καλωσόρισα λοιπόν στο τρελό πανηγύρι!Κι όσες εποχές να περάσουν και διαδεχθούν η μία την άλλη, άμα δεν αλλάξουν οι ίδιες με τίποτα δε σβήνονται.Και για ν΄ αλλάξουν πρέπει να γίνω η αλλαγή τους.Είναι νόμος της ζωής κι αυτό.Αλλά και στο φινάλε ο εαυτός μας αυτός είναι, με τα συν και τα μείον του, τα ορθογραφικά του λάθη, τις ιδιορρυθμίες του.Δεν υποχρεώνουμε κανένα να μας δεχτεί!Το μόνο που θέλουμε είναι η ησυχία μας.
Ελπίζω να μην κούρασα.Καλό σου απόγευμα!:-)
Levina μου άσχετο, ξέρεις τί σκέφτηκα με το ποιημα σου; Πόσο μανία έχω εγώ να διορθώνω τα ορθογραφικά λάθη των άλλων. όταν είμαι ερωτευμένη όμως, δεν το κάνω ποτέ. Δε δίνω σημασία.
Πολύ όμορφο καλη μου.
Σε φιλώ γλυκα.
Α ναι Λιακάδα μου
το βλέπουμε στην καθημερινότητά μας, το βλέπουμε ακόμα κι εδώ μέσα πως μόνο η επιφάνεια... ο λούστρος που καλύπτει λόγια και χαμόγελα και τα κάνει αστραφτερά μας εντυπωσιάζει και δεν το ψάχνουμε παραπέρα... προσπερνάμε γρήγορα και τελικά δεν μας μένει τίποτα από όλα αυτά.
Μόνο ένα απέραντο κενό .
Φιλιά από μακριά μη σε κολλήσω
και Καλημέρα :)
Nalia μου Καλημέρα ...
ήρθε και είναι πανέμορφη έξω από το παράθυρό μου ( μου έφερε κι ένα καραμπινάτο κρύωμα αλλά αυτό το παραβλέπουμε :) )
Tα φιλιά μου
να είσαι καλά
Νίκο μου γιατί να με κουράσεις?
Θα σου πω όμως επάνω σε αυτά που γράφεις ... ότι εφ όσον συνειδητοποιούμε εμείς οι ίδιοι που είναι τα λάθη μας τότε μπορούμε και να προσπαθήσουμε για την διόρθωσή τους ναι?
Ίσως να μη τα καταφέρουμε καλά, άνθρωποι είμαστε και λάθη κάναμε και θα κάνουμε ... ποτέ δεν διεκδίκησα προσωπικά το αλάθητο και οι άνθρωποι που μας αγαπούν είναι δίπλα μας γιατί είμαστε αυτοί που είμαστε κι εμείς τους βοηθάμε όπως μας βοηθούν.
Αν είναι να πάρεις κάποιον στο πλάι σου και μετά να προσπαθείς μια ζωή να τον αλλάξεις εκ βάθρων … ε άστον καλύτερα στην ησυχία του.
Όπως βλέπεις κι εγώ στο ‘’θέλω την ησυχία μου’’ καταλήγω :)
Καλημέραααα
Περήφανή μου δεν επιμένω στις διορθώσεις .
Ο κάθε άνθρωπος έχει τον λόγο του που συμπεριφέρεται όπως συμπεριφέρεται, την παιδεία, την αγωγή που πήρε, την διαφορετική του ψυχολογία .
Τώρα αν κάποιος προσπαθεί να με διορθώσει και νοιώθω βαθιά μέσα μου πως με αγαπά και το κάνει για το καλό μου ακολουθώ την συμβουλή :) Τόσο απλά !
Να είσαι καλά κορίτσι μου
σε φιλώ (από μακριά είπαμε μη
σε κρυώσω κι εσένα) :)
Καταπληκτικό βρε συ. Μπράβο σου
Μου άρεσε τόσο πολύ
Δημοσίευση σχολίου