Η ύπαρξη που βυθίζεται στο χάος
η σκέψη που ανυψώνεται να αγγίξει ουρανό
το βλέμμα που χάνεται στο χρώμα των ματιών σου
οι ώρες που η μελωδία σου γράφει τις νότες
στα σκιερά μέρη του κορμιού μου
κάτω από τα δέντρα μου
μέσα στο χώμα μου
στα ρυάκια μου
εγώ είμαι η γη
εσύ είσαι ο άνθρωπος
αγάπα με
Levina
9 σχόλια:
Χους και εις χουν απελεύσατο ο άνθρωπος! Άρρηκτη η σχέση του με τη γη. Αν δεν την αγαπάει, δεν αγαπάει τον εαυτό του...
Θα τον καταπιείς;; ωχ ωχ.....
Πλάκα κάνω!
Πολύ ομορφο Λεβίνα μου:)
Φιλάκι!
"Η μελωδία σου γραφει τις νότες στα σκιερά μέρη του κορμιού μου"....
Αισθητική απόλαυση !!
Και η μουσική, δένει υπέροχα !!
Υπέροχο!!! Αληθινό!! Πολυ καλημέρα!! Επιτέλους Παρασκευή!! Φιλια!!!
Αν την αγαπούσε Σταμάτη μου δεν θα προσπαθούσε να την καταστρέψει και παράλληλα να καταστρέψει και τον εαυτό του!!!
Εντελώς!!!
χαχαχα
Φιλιά serenata μου
καλημέρα :))
Kαλημέρα Gip
να είσαι καλά :))
H μέρα που περνάει σαν νεράκι!!
Φιλιά Leviathan
να εχεις μια όμορφη μέρα :))
Εγώ είμαι η γη...
Οργωσέ με...
Πότισέ με...
Δώσε ζωή στα στείρα σπλάχνα μου... ΕΣΥ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ...
Και γω θα σου δώσω την Αγάπη...
Μόνο γι'αυτή είμαι πλασμένη...
Σήμερα με ενέπνευσες... :)
Φιλάκια!!
Δημοσίευση σχολίου