3.5.12

εγώ η γη







Η ύπαρξη που βυθίζεται στο χάος
η σκέψη που ανυψώνεται να αγγίξει ουρανό
το βλέμμα που χάνεται στο χρώμα των ματιών σου
οι ώρες που η μελωδία σου γράφει τις νότες
στα σκιερά μέρη του κορμιού μου
κάτω από τα δέντρα μου
μέσα στο χώμα μου
στα ρυάκια μου
εγώ είμαι η γη
εσύ είσαι ο άνθρωπος
αγάπα με




9 σχόλια:

Apokalipsis999 είπε...

Χους και εις χουν απελεύσατο ο άνθρωπος! Άρρηκτη η σχέση του με τη γη. Αν δεν την αγαπάει, δεν αγαπάει τον εαυτό του...

serenata είπε...

Θα τον καταπιείς;; ωχ ωχ.....
Πλάκα κάνω!
Πολύ ομορφο Λεβίνα μου:)
Φιλάκι!

Ανώνυμος είπε...

"Η μελωδία σου γραφει τις νότες στα σκιερά μέρη του κορμιού μου"....
Αισθητική απόλαυση !!

Και η μουσική, δένει υπέροχα !!

Leviathan είπε...

Υπέροχο!!! Αληθινό!! Πολυ καλημέρα!! Επιτέλους Παρασκευή!! Φιλια!!!

Levina είπε...

Αν την αγαπούσε Σταμάτη μου δεν θα προσπαθούσε να την καταστρέψει και παράλληλα να καταστρέψει και τον εαυτό του!!!

Levina είπε...

Εντελώς!!!
χαχαχα
Φιλιά serenata μου
καλημέρα :))

Levina είπε...

Kαλημέρα Gip
να είσαι καλά :))

Levina είπε...

H μέρα που περνάει σαν νεράκι!!
Φιλιά Leviathan
να εχεις μια όμορφη μέρα :))

Λιακάδα ☼ είπε...

Εγώ είμαι η γη...
Οργωσέ με...
Πότισέ με...
Δώσε ζωή στα στείρα σπλάχνα μου... ΕΣΥ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ...
Και γω θα σου δώσω την Αγάπη...
Μόνο γι'αυτή είμαι πλασμένη...

Σήμερα με ενέπνευσες... :)
Φιλάκια!!

Η ΠΟΡΤΑ

Αγαπημένοι μου φίλοι επιστρέφω για να κλείσω μια πόρτα. Σε όλους εσάς που γεμίσατε την ζωή μου με φως, με γέλιο με  συγκίνηση, ...