Καινούργια μέρα, πλημμυρίζει χρώματα, τα πράσινα της Άνοιξης στον λόφο,
μια κουτσουπιά σπάει την μονοτονία με τα μαβιά της λουλούδια,
τα σχοίνα γέμισαν κίτρινο, μυρίζουν σαν ακριβό σπάνιο άρωμα , από αυτά
που δεν μπορείς να τα κλείσεις στο μπουκάλι !
Κανένας δεν μπορεί να κλείσει την γη σε ένα κρυστάλλινο μπουκάλι,
κανένας δεν μπορεί να φυλακίσει την ματιά ενός ανθρώπου,
να πιάσει τα χέρια του και να τα δέσει
με χοντρό σκοινί, να σκλαβώσει μια ψυχή
Μυστικά και ψέματα, βρώμικα χέρια
που απλώνουν άπληστα δάχτυλα
σε αυτό που λέγεται ζωή, σε ένα αύριο
που στο λυκόφωτο χάνεται αργά
πίσω από τον ορίζοντα χωρίς να ξημερώνει
σε κάποιο άλλο σημείο της γης
… απλά βουτάει και φεύγει …
αφήνει στο μισοσκόταδο ένα φυτιλάκι από καντήλι να μισοκαίει τρεμάμενο
και αυτό το λένε ελπίδα
Είναι ένα υγρό βλέμμα που ζωγραφίζεται
επάνω στον καμβά, με το δάκρυ να στέκεται εκεί στην γωνία του ματιού
και δεν τολμά να κυλήσει,
είναι αδυναμία να κλαις.
Είναι τα χέρια που τρέμουν την ώρα
που μετράνε τα τελευταία
μεταλλικά ψήγματα ζωής και τα βρίσκουν λειψά ,
είναι αδυναμία η ανημποριά.
Είναι τα κορμιά που δεν έχουν ανάσα
να φωνάξουν και ας είναι εκκωφαντικά
τα ουρλιαχτά απόγνωσης
που στέλνει η απουσία τους ,
είναι αδυναμία να πεθαίνεις.
Αυτοκτόνησε !!
«Πως τόλμησε ?Κόψτε του το κεφάλι» θα έλεγε η Βασίλισσα των τραπουλόχαρτων
στο παραμύθι της Αλίκης.
Υπάρχει άραγε τιμωρία για την βαρβαρότητα του λόγου που κρίνει ?
Υπάρχει τιμωρία για την απαξίωση της ζωής σου ?
Είμαστε σίγουρα άνθρωποι ακόμα?
Levina
24 σχόλια:
ουααου...πολύ σοβαρά και αληθινά όλα αυτά...ξεκίνησες βλέπω δυναμικά την εβδομάδα...διάβασα και εγώ τον τίτλο, με συνεπήρε λίγο η μωβ κουτσουπιά και μετά δεν ήθελα "σοβαρά"...δεν ρίχνεις κανένα διήγημα να ροκάρουμε και να αφήσουμε τις "αυτοκτονίες" για αργότερα λέω εγώ???
καλημερα λεβινα μου και καλη εβδομαδα να εχουμε! φιλια πολλα
συγχωρεσεμε λεβινα μου..μα με μαγεψε η πρωτη φωτο
ποσο θα θελα να ημουν κει. να μυριζα τα λουλουδια..να χαζευα την θεα κατω.. και να φυσουσε ενα ζεστο αερακι... να εκλεινα τα ματια.. και να κρατσουσα αγκαλια σφιχτα την ζωη μου..
σε ευχαριστώ...:)
καλημερα καλη εβδομαδα.. σε φιλωωωωωωωωωωωωωω..
Ειναι ΔΕΙΛΙΑ το να επιλεγεις τον θανατο απο την ζωη! αυτο λεω εγω!!!
Ποσο με θυμωνουν οι "ανθρωποι" που δεν μενουν να παλεψουν!!!
Δεν εχουμε δικαιωμα να αφαιρουμε απο τον εαυτο μας το μεγαλυτερο δωρο που μας εδωσε ο Θεος! Δεν ειναι στο χερι μας να αφαιρουμε την ζωη ουτε απο μας ουτε απο κανεναν αλλο γυρω μας γιατι ο καθενας επιτελει καποιο σκοπο σε αυτον τον κοσμο! Ας εχουμε το μυαλο και την καρδια μας καθαρα για να διακρινουν τον σωστο δρομο!
Ολοι εχουμε ευχηθει στη ζωη μας καποια στιγμη να πεθανουμε, να εξαϋλωθουμε, να μην υπαρχουμε...για να πονεσουμε καποιον, για να πληγωσουμε κι εμεις οπως μας πληγωνουν, για να μην υπαρχουμε πια, να μην ζουμε αθλια ή γελοια. Μα δεν ειναι αυτη η λυση! Πρεπει ναμαστε βραχοι!!! Να χτυπανε τα κυματα πανω μας! Να σμιλευουμε-λειαινουμε τις αδυναμιες μας, να μαθουμε να συνυπαρχουμε με το εγω μας και τον περιγυρω μας...
Κλεισε την γη και τη ζωη σε ενα μπουκαλι, σε ενα δακρυ, σε μια φωτογραφια, μα οχι στο κρυο χωμα!
No merci...
Λεβινακι,με σαστισες με αυτη σου την αναρτηση! ξεχυθηκες απο την χαρα και την αρμονια της Ανοιξης σε μαυρα μονοπατια! Ξεχυθηκα και παρασυρθηκα κι εγω απο τις μαυρες σταγονες... στα κλαμμενα ματια.... ΟΧΙ!!! :ο(
Συγγνωμη για το ξεσπασμα μου.... :ο/
Αχ μου έκοψες την ανάσα
Δεν είχα καταλάβει που το πήγαινες.....
Ομορφο όπως πάντα...
Αδυναμία ή ανημποριά;
Το μεγάλο ερώτημα...
Eξαρτάται από τόσους παράγοντες.
Ενα τέτοιο φιλοσοφικό ερώτημα που δεν απάντησε ο Καμύ και τόσοι άλλοι...
Λες να βρούμε απάντηση στο μπλογκοχωριό;
Εντάξει να το ελαφρίνω πήγα...
Φιλάκι γλυκιά μου:)
Όπως δεν φυλακίζεται η ομορφιά, έτσι δεν φυλακίζεται και η ψυχή μας...μόνο αν το επιδιώξουμε, το προκαλέσουμε ή το επιτρέψουμε...στο έχω ξαναγράψει, είμαστε υπεύθυνοι για τη δυστυχία μας...
ΑΦιλιά μόνο με βαθιές ανάσες ομορφιάς!
Ακόμα περιμένω.... :)
Φιλάκια!
και αν ειμαστε ακομη ανθρωμοι μηπως τελικα εχουμε χασει το τελικο προορισμο μας!χανοντας αυτον χασαμε και τα στοιχεια που μας κανουν ανθρωπους, οι ανθρωποι κανουν λαθη δε πατανε αλλες ζωες, οι ανθωποι συμβουλευουν δε κατακρινουν!οι πραγματικοι ανθρωποι ομως!
αραγε τι ειμαστε ολοι εμεις???
κοίτα τα mail σου
φιλιά :))
Vailie μου και εγώ με τον τρόπο μου ένα ξέσπασμα έγραψα,
σκέφτομαι το ίδιο όπως οι περισσότεροι... γιατί κάποιος δεν το παλεύει ξανά και ξανά? Τι νόημα έχει η ΄΄φυγή΄΄? Πως να κάνω σημαία μου κάποιον που αυτοκτόνησε?
Πως και να τον κρίνω όμως αν κάποια στιγμή λύγισε? Δεν ξέρω τι έχει περάσει, σε τι ψυχολογικά αδιέξοδα ήταν ο καθένας που το έχει κάνει! Αλλά θα τον προτιμούσα ζωντανό με μια σημαία να λιμοκτονεί στα σκαλιά της βουλής σαν σύμβολο παρά ανύπαρκτο από την ζωή.
Η ζωή είναι όμορφη, ο κάθε άνθρωπος είναι όμορφος ...
δεν την φυλακίζεις την ομορφιά κάτω από την γη στην ανυπαρξία.
Σύντομα σ΄αγαπώ μου
πολύ σύντομα θα κρατάς αγκαλιά σφιχτά την ζωή σου, το χαμογελό σου ξανά ...
όλα θέλουν τον χρόνο τους , δώσε αυτόν τον χρόνο σε εσένα :))
φιλιά πολλά
καλή μας εβδομάδα!
Στην έκανα γυριστή αν δεν το κατάλαβες!
σε γλύκανα με την κουτσουπιά και μετά σου έριξα και τον ουρανό σφοντύλι για να μάθεις!!! χι χι χι
Όλο και κάτι θα σκεφτώ ... δεκτές και παραγγελίες... για πες θεματάκι?
Καλή εβδομάδα Jony :))
Καλησπέρα κοριτσάκι μου
σε ευχαριστώ πολύ
πολλά φιλιά και από μένα και καλή μας εβδομάδα :))
serenata μου δεν θέλω, δεν μπορώ, δεν ξέρω
να απαντήσω ούτε εγώ σε αυτό γιατί ότι πω
λάθος θα είναι! Σα να έχω βάλει στο μπλέντερ
.... λύπη, αγανάκτηση, αντίδραση,δάκρυα και τα
ταρακουνάω για να βγει το πόρισμα... αχταρμάς
θα βγει!
φιλιά κοριτσακι μου
καλή εβδομάδα να έχουμε!
Αυτό δεν σημαίνει μαγισσούλα μου πως θα με σταματήσει να αναρωτιέμαι το γιατί!
γιατί οι άνθρωποι σε μια στιγμή διαγράφουν ότι υπήρξαν? έστω και αν δεν έχω
την απάντηση το ερώτημα υπάρχει!
Δροσερά φιλιά γειτονάκι μου :))
Εμείς τα ξέρουμε όλα, κρίνουμε, απορρίπτουμε, λοιδωρούμε, αναμασάμε δηλητήριο, πετάμε λάσπη, σκοτώνουμε με την ίδια ευκολία που ανασαίνουμε, διατηρούμε καλογυαλισμένες τις μάσκες μας, τι θα μπορούσαμε να ήμαστε πέρα από την ντροπή του Homo Sapiens?
Φιλιά Κατερινάκι μου
Καλή μας εβδομάδα :))
Εκρηκτικά υπέροχο !! Και πολύ σωστό !!
Λυρική διαμαρτυρία ! Έγραψες πάλι !!
Η γνησιότητα δεδομένη, ξέρω ότι γράφεις όπως νοιώθεις.
Nα είσαι καλά Gip
Kαλό βράδυ & Καλή Εβδομάδα !
στην πρώτη απάντηση που έδωσες μου θύμισες αυτό,
του Χιόνη:
"Η ποίηση πρέπει να ’ναι
Ένα ζαχαρωμένο βότσαλο
Πάνω που θα ’χεις γλυκαθεί
Να σπας τα δόντια σου"
...
Τώρα όσο για το κείμενο
και την τελευταία ερώτηση,
τι απάντηση να δώσουμε..;!
...
Καλό ξημέρωμα!
Αυτοκτόνησε !!
«Πως τόλμησε; Κόψτε του το κεφάλι»
Είναι το ίδιο καμιά φορά με το αντίστροφό του:
Έζησε!
«Πως τόλμησε; Κόψτε του το κεφάλι»
Η δειλία είναι μια λέξη εύκολη...
Θέλει πολλά κότσια για να αυτοκτονήσει κανείς...
Και η ζωή ενίοτε δειλία καταντάει!
Αλλά και ισχύει και το αντίθετο.
Δυο όψεις ενός νομίσματος.
Αυτοθυσία ή δειλία;
Όπως και να 'χει, παραμονεύει το πάρτε του το κεφάλι! Ότι και να διαλέξει!
Συμφωνω μαζι σου...
Απλα, δεν θα επρεπε να αφησουμε το αισθημα της αυτοσυντηρησης να χαθει!Τι νοημα εχει να πνιγουμε μεσα μας την αναγκη για επιβιωση? Ειναι αρχεγονο συναισθημα!
Πως το πνιγεις αυτο?πως το καταπολεμας? Ειναι το νοημα της υπαρξης μας!
Εχουν γινει θαυματα χαρη σε αυτη την "αυτοσυντηρηση", γαμωτο....
Εχουν επιστρεψει ανθρωποι απο τον αλλο κοσμο! Πως αφηνεται κανεις στα νυχια του χαρου ετσι...!? Σαστιζω ακομα! :ο/
Ευχαριστω που το συζητησαμε λιγο!
Καλο ξημερωμα,φιλη μου...
Στην ποίηση Ιππότη μου σχεδόν πάντα
τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται ... τίποτα
δεν δίνεται έτσι απλά και αστόχαστα , θα σου
αφήνει μια γεύση στο στόμα όταν τελειώνεις
την ανάγνωση ..πικρή, γλυκειά, αδιάφορη?...ανάλογα πόσο σε άγγιξε, τι έδωσε
στην ψυχή σου!
Δεν υπάρχει απάντηση που να μας καλύπτει όλους :)
Kαλημέρα Ιππότη μου!
Δεν μου βγαίνει η λέξη ΄΄δειλός΄΄ για κάποιον που ΄΄φεύγει΄΄ ηθελημένα ... καμία λέξη δεν μου βγαίνει αν δεν ξέρω τι τον οδήγησε σε αυτό και όχι ... ένα τελευταίο γράμμα ως εξήγηση πάλι δεν μου λέει τίποτα.
Σήμερα όμως όλοι στο παραμύθι της Αλίκης ζούμε , στο δικαστήριο στεκώμαστε και
ξέρουμε εκ των προτέρων την ετυμηγορία!
Πάρτε τους τα κεφάλια!!
Δημοσίευση σχολίου