Απόψε...

Aυτό που υπήρχε από χρόνια
Τα αθώα βλέμματα σε κάθε συνάντηση
Τυχαίες στιγμές …. στον διάδρομο… στο ασανσέρ….
Στην πλατεία….. στην παραλία τα Σαββατόβραδα…και
Όλη αυτή η ένταση γύρω…
σαν ένα κομμάτι μαλακό βούτυρο
Μπορούσες να το μυρίσεις σε κάθε ανάσα…. να το γευτείς
Μια επιθυμία  που με τύλιγε σαν αύρα
Ένας ηλεκτρισμός  που ήξερα πως αν άπλωνα το χέρι
Θα έβαζα φωτιά με την άκρη των δακτύλων μου
Πόσους μήνες κρατούσε αυτό…. δεν υπήρχε λογαριασμός
Ένα σύννεφο σκεπάζει το μυαλό και αυτό
Χωμένο στην βαθιά ζαλάδα….
Σαν παλιό χαλασμένο ρολόι να δουλεύει…
Να δείχνει την ώρα μα να μη  ξέρεις αν πάει
Μια ώρα μπροστά ή πέντε ώρες πίσω…
Φτωχή η σκέψη να συλλάβει τις επόμενες κινήσεις
Ήταν  η  παρουσία  και μόνο που πυροδοτούσε την έκρηξη
Που ξεχύνονταν  τρελά η αδρεναλίνη από τους πόρους της καρδιάς
Ήταν  που  την ένοιωσα να κυλά όταν βρεθήκαμε στον ίδιο χώρο
Στην ίδια παρέα…. στα ίδια στέκια ξανά…
Απόψε …. απόψε το πήρα απόφαση!
Δεν χάνω ούτε μια στιγμή τώρα πια…
θα κάνω την σωστή κίνηση
Aπόψε
Απόψε θα βρω το θάρρος...
Απόψε θα ρίξω  στην  γυάλινη κανάτα….καρδιές….αισθήματα…
Σκέψεις…. αγγίγματα….. βλέμματα… πάθος…. χαμόγελα…. κορμιά….
Δάκρυα…. ψιθυρίσματα …. τραγούδια….
Θα τα διατάξω να γίνουν γλυκό κόκκινο κρασί ….
Μέχρι το πρωί γουλιά γουλιά… θα πίνω  από αυτό ,
Και μόλις χαράξει η μέρα…
Μεθυσμένη θα πάω να ξαπλώσω …. να κοιμηθώ.

Levina