5.9.11

ο " Ευτυχισμένος Πρίγκιπας"

Αφιερωμένο στον Seirio
που μου το θύμισε.


Ο Ευτυχισμένος Πρίγκιπας

Του  Oscar Wilde

Ένα παραμύθι που είχα να διαβάσω από μικρή.
Θυμάμαι πως μαζί με την Κοκκινοσκουφίτσα, μετά την πρώτη φορά που τα διάβασα τα είχα κρύψει, παιδί τότε εγώ, βαθιά σε ένα συρτάρι κάτω από τα καλοδιπλωμένα ρούχα μου και δεν τα ξαναδιάβασα ποτέ πια.
Ο λόγος? Γιατί στην κοκκινοσκουφίτσα ξεκοίλιαζαν τον λύκο και φανταζόμουν πόσο πολύ θα πονούσε, ενώ στον Ευτυχισμένο Πρίγκιπα, ο Πρίγκιπας δεν ήταν καθόλου ευτυχισμένος και το χελιδονάκι πέθαινε από την αγάπη του γι αυτόν.
Ποτέ δεν μου άρεσαν τα παραμύθια που είχαν κακό τέλος.
Τώρα που μεγάλωσα αυτά τα παιδικά μου παραμύθια παραμένουν καταχωνιασμένα σε ένα ράφι στην αποθήκη.
Ο Seirios  χωρίς να το ξέρει με γύρισε χρόνια πίσω, με έβαλε να ακούσω με την φωνή του Δημήτρη Χορν τον Ευτυχισμένο Πρίγκιπα και ενώ ήξερα πως και πάλι δεν θα το αντέξω κάθισα και το άκουσα από την αρχή μέχρι το τέλος.
Και αυτή την φορά δεν το άντεξα αλλά δεν έχει αυτό σημασία.
Ξαφνικά όμως  ανακάλυψα πως γύρω μου υπάρχουν πολλοί «Ευτυχισμένοι Πρίγκιπες» , όμως δεν ξέρω αν κάτω από το χρυσό περίβλημα υπάρχει αυτή η μολυβένια καρδιά που έκανε ξεχωριστό εκείνον του παραμυθιού ή δεν έχουν καθόλου.

Αλήθεια το ξέρετε το παραμύθι?

Θα το πω με λίγα λόγια….

Ένα μικρό χελιδονάκι ξεχάστηκε γιατί ερωτεύτηκε μια σουσουράδα
και άργησε να φύγει για τα ζεστά μέρη .
Καθώς ξεκίνησε μόνο του να φύγει κάποια στιγμή,
πέταξε πάνω από μια πόλη που στην πλατεία της
έστεκε περήφανα ένα χρυσό άγαλμα, ένας πρίγκιπας
στολισμένος με χρυσάφια και πολύτιμα πετράδια,
εκεί πήγε να κουρνιάσει το χελιδονάκι μέχρι να ξημερώσει
να συνεχίσει το ταξίδι του.
Μα ανακάλυψε πως ο χρυσός πρίγκιπας ήταν λυπημένος
καθώς έβλεπε από το ψηλό του βάθρο την δυστυχία
των κατοίκων της πόλης και καθώς μιλούσαν ζήτησε
από το χελιδονάκι να πάρει ένα κομμάτι χρυσάφι
να το πάει σε μια φτωχή γυναίκα.
Το ταξίδι αναβλήθηκε για μια μέρα, μα την επόμενη
ξανά το ίδιο , το χελιδονάκι πήγαινε από ένα κομματάκι
χρυσάφι σε κάθε φτωχό και μετά πήρε  το ρουμπίνι
από το σπαθί και το ταξίδι όλο έμενε πίσω , ήρθαν τα κρύα.
Τότε ο πρίγκιπας ζήτησε από το μικρό πουλάκι
να πάρει και τα πολύτιμα πετράδια που είχε για μάτια,
να τα δώσει στους φτωχούς και ολότελα τυφλός
δεν μπορούσε πια να βλέπει την πόλη του,
το χελιδόνι έγινε τα μάτια του και το ταξίδι
ξεχάστηκε οριστικά.
Μα δεν μπορούσε ένα χελιδόνι να αντέξει την παγωνιά
και το χιόνι και ένα πρωινό ξεψύχησε στα πόδια
του Ευτυχισμένου πρίγκιπα που την ίδια στιγμή ράγισε
η μολυβένια καρδιά του από  πόνο.

Ο Άρχοντας και οι Σύμβουλοι της πόλης
αποφάσισαν πως το άγαλμα χωρίς τα χρυσάφια του
ήταν απαίσιο ,  το έστειλαν στο καμίνι να το λιώσουν
και πέταξαν το μικρό χελιδονάκι που βρήκαν
νεκρό στα πόδια του σε ένα σκουπιδοτενεκέ.

Μα αυτή η ραγισμένη καρδιά  δεν έλεγε να λιώσει 
και την πέταξαν και αυτή στον ίδιο τενεκέ με τα σκουπίδια.
Τι αξία είχε μια καρδιά και ένα νεκρό χελιδόνι?


Τι αξία έχει ένα παραμύθι που μιλάει για πρίγκιπες και φτωχούς,
για ραγισμένες καρδιές και νεκρά χελιδόνια,
για την αγάπη ενός χελιδονιού και ενός πρίγκιπα,
για την θυσία ενός μικρού πουλιού
στο βωμό της φιλίας και της αγάπης?

Ίσως καμία αξία για τους πολλούς
ίσως να είναι και ένα μάθημα για μερικούς…
ελπίζω τουλάχιστον να είναι!


ίσως πάλι…. να είναι απλά ένα παιδικό παραμυθάκι_




Όποιος θέλει , μπορεί να το ακούσει εδώ



με την φωνή του Δημήτρη Χορν
Προσκεκλημένος του Νίκου Πιλάβιου
στην εκπομπή «κάθε Σάββατο και κάτι άλλο»,
είναι μια σπάνια ηχογράφηση.


ΥΓ . Το link που θα βρήτε το blog του κ. Νίκου Πιλάβιου



17 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Καλημερα μαγισσουλα

Πολλυ ομορφο παραμυθι.
Δεν πιστευω οτι υπαρχουν απλα παιδικα παραμυθια
Δεν υπαρχει ποιο σπουδεο πραγμα απο το να δινεις.
Αυτο που μπορει να νοιωσει καποιος κανοντας καποιον αλο χαρουμενο, ευτυχησμενο δεν συγκρινεται με τιποτα.

Φιλια μαγισσουλα. Η ευτυχια ειναι στιγμες αλλα για φαντασου ποσο ευτυχισμενη θα νοιωσεις εαν κανεις καποιον ευτιχησμενο για μια στιγμη... και το τιμημα μεγαλο

Άιναφετς είπε...

A! καθόλου δεν μου άρεσε το παραμύθι...συγνώμη, αλλά απορώ πως ο Νίκος Π. το διάλεξε, δεν είναι καθόλου παιδικό και ας είναι η εκπομπή παιδική και ας το διηγείται ο Χορν!
Βρίσκω εγωιστικό να εκμεταλλεύεσαι την αδυναμία ενός ερωτευμένου και παραπλανημένου, καλοσυνάτου (εδώ πουλιού)και να το θυσιάζεις για να βοηθήσεις άλλους που δεν σου το ζήτησαν και που θα μπορούσαν να πετσοκόψουν το χρυσό άγαλμα και μόνοι τους...χαχα!
Καταλαβαίνω, Εύη γιατί δεν σου άρεσε όταν ήσουν μικρούλα!!!
Επικίνδυνο πράγμα ο αλτρουισμός...αυτό όμως σηκώνει πολύ συζήτηση!
ΑΦιλιά!

Apokalipsis999 είπε...

Τι ζητάμε όταν διαβάσουμε ένα παραμύθι; Μια απλή περιπέτεια ή μια ιστορία που να διεγείρει το νου;

Τα παραμύθια ακονίζουν τη φαντασία και απευθύνονται σε όλους, όχι μόνο σε παιδιά! Ίσως το καλό τέλος να «ηρεμεί» την ευαισθησία, μα καμιά φορά την αφήνει πολύ ευάλωτη μπροστά στην πραγματικότητα...

Levina είπε...

Ανώνυμέ μου
πόσο ευτυχισμένη νοιώθω εγώ όταν δίνω
και πόσο ηλίθια νοιώθω όταν ανακαλύπτω
πως ενώ εγώ έδινα οι άλλοι γελούσαν
μαζί μου όταν έπαιρναν!!!
Επικίνδυνο πράγμα ο αλτρουισμός λέει η
φίλη μου και έχει δίκιο.

φιλιά παγωτοξωτικό μου, καλό βράδυ.

Levina είπε...

Το τι κλάμα έχω ρίξει εγώ μαγισσούλα
γι αυτό το πουλί και τον λύκο της κοκκινοσκουφίτσας δεν περιγράφεται!!
Αρχαίο δράμα και βάλε!!
Εφιάλτης μου είχαν γίνει αυτά τα παραμύθια
με τα νεκρά ζώα.
Μέχρι που αγανάκτησαν οι γονείς μου, μου έδωσαν το Πόλεμος και Ειρήνη που είχε και αίσθημα μέσα και καθάρισαν για λίγο χρόνο μαζί μου.

Φιλιά μαγισσούλα μου και καλό μας βράδυ.

Levina είπε...

Apokalipsis
καλέ μου φίλε
βάλε ένα ευαίσθητο παιδάκι να διαβάζει παραμύθια με ξεκοιλιάσματα, νεκρά πουλάκια,
κατσικάκια και γουρουνάκια που τα κυνηγά ένας κακός λύκος να τα φάει, καλό είναι να έχουν παιδαγωγικό χαρακτήρα , να διεγείρουν το νου και την φαντασία, αλλά μάλλον η δική μου φαντασία δεν είχε παρει την σωστή κατεύθυνση.

Καλό βράδυ καλέ μου.

Ανώνυμος είπε...

Θα ξανα πω... το τιμημα μεγαλο.
Και θα συμπληρωσω... ολα οσα δινεις ειναι δανικα
που καποια στιγμη η ζωη θα σου τα δωσει πισω.
Για μια στιγμη ομως... και ας εδινες για μια ζωη.
Ο αλτρουισμος ειναι επικινδυνο πραγμα για να μην το χαρακτιρησω αλοιος... αλλα κανενας δεν γελασε οταν εδινες... μετα γελανε ολοι καλη μου μαγισσουλα. Οταν πλεων εσυ κλαις η με δακρια η με πονο ψυχης. Αυτη τουλαχιστον ειναι η δικη μου εμπειρια για αυτο τον λογο περνω πισω και το απολητο της απαντισης μου.

Σε φιλω πολλυ πολλυ πολλυ μαγισουλα μου
να εισαι καλα για να μου χαμογελααααααας ρεεε!!!

Ανώνυμος είπε...

Λεβίνα μου... πωπω μου το θυμησες και ξανα ενιωσα τα ιδια συναισθημτα οπως τοτε..

για τον λυκο παλι... επειδη εχουμε πολλα προηγουμενα εγω και δαυτος... δεν νιωθω τιποτα.... ισως μονο για αυτον....

καλο βραδυ καλη μου με φιλια συγκίνησης..

Levina είπε...

φυσικά και θα σου χαμογελάω παγωτοξωτικό μου και εσύ θέλω να χαμογελάς όσο περισσότερο γίνεται και ....
τίποτα δεν είναι απόλυτο και δεδομένο
στην ζωή μας!

φιλιά και καληνύχταααα

Levina είπε...

σ αγαπώ μου
τώρα πια ούτε εγώ δεν ξέρω πως νοιώθω για τα παιδικά μου παραμύθια, αλλά το συγκεκριμένο της ανάρτησης ακόμα με επηρεάζει.

φιλιά καλή μου σ αγαπώ
καλό βράδυ.

Magia da Inês είπε...


♥º° ✿

Olá, amiga!
Passei para conhecer o seu blog.

Uso tradutor Google que deixa muito a desejar.
O que entendi gostei muito.

Quando eu era criança meu pai gostava de contar histórias e contos de fadas para mim.

Quando aprendi a ler... lia muito e conheço o príncipe feliz... eu tinha muita pena da andorinha mas acreditava que ela estava certa.

Beijinhos.
Brasil


♥º° ✿

Levina είπε...

Olá Maja

é uma história triste

Γνωστό παραμύθι,
με στενοχωρούσε όταν το διάβαζα.

Αξίζει να θυσιάζεσαι ?
Και
Ποιος καταλαβαίνει
την θυσία που κάνεις?

Μήπως την θυσία
Την εκμεταλλεύεται
Αυτός που στο ζητά?

Την εκμεταλλεύεται
Αυτός που του δίνεις?

muito obrigado

beijinhos

Ανώνυμος είπε...

Α μαγισσουλα δεν το προσεχεις το παγωτοξωτικο σου.
Εχω παραπονο
Θα μου στειλεις και εμενα λιγο απο το τελευταιο φιλτρο;
Απο αυτο που σε κανει να βαζεις αυτην την υπερωχη μουσικη...!!!

Φιλια καλη μου μαγισσα

Levina είπε...

καλέ όσο μουσικό φίλτρο θέλεις,
από αυτό το καλό, το φρέσκο!!
εχθές το έφτιαξα, άντε να το δοκιμάσεις!! χαχαχα....

φιλιά παγωτοξωτικό μου

Seirios είπε...

Ευχαριστώ για την αφιέρωση... την είδα με μια μικρή καθυστέρηση, όμως πρόλαβα και την είδα!

Ξέρεις, τούτο το παραμύθι είναι σπουδή σε πολλά πράγματα! Για παράδειγμα σπουδή στην ευτυχία!!! Η ευτυχία είναι κάτι σχετικό στα μάτια του καθένα που αποζητά τα υλικά αγαθά και την καταξίωση μέσα από αυτά...

Έχω την αίσθηση ότι ο Όσκαρ Γουάιλντ σου δείχνει απλά το μικρό μυστικό! Ότι η ευτυχία δεν είναι το υλικό αγαθό, αλλά το "καύσιμο" για να φτάσεις κοντά της...

Κι εκείνο που τελικά μένει σαν ανάμνηση στους άλλους, όταν δεν υπάρχουμε πια στις ζωές τους, είναι η μολυβένια μας καρδιά κ το πόσο δοτικοί υπήρξαμε!

Σε φιλώ και δε παύω να σταματώ να θαυμάζω την ευαίσθητη ψυχή που έχεις!

χαιρετώ σε!

vailie είπε...

Κι εμενα με πληγωνει ακομη αυτο το παραμυθι, οπως και αλλα (πχ,η μικρη γοργονα,το κοριτσακι με τα σπιρτα...)
Κι εχω ενα προβλημα.... Δεν μπορω να τα διαβασω στις μικρες μου νεράϊδες χωρις να σπασει η φωνη μου απο λυγμο και να αγωνιστω πολυ να κρυψω τα δακρυα μου..... Μου ειναι τοσο δυσκολο....Δεν αντεχει το παιδι που πονεσε και πληγωθηκε μεσα μου....
Ποτε δεν εμβαθυνα στα περαιτερω νοηματα που κρυβονταν μεσα σε αυτα τα παραμυθια. Ισως γιατι ποτε δεν τα ειδα σαν παραμυθια, μα τα πιστεψα για αληθινη ζωη!
Και δυστυχως υπηρξαν οι φορες που ετσι την εχω γευτει, σαν ενα παραμυθι με κακο τελος..... Μα επειδη υπαρχει Θεος εκει ψηλα και αγαπα στ'αληθεια αυτους που πονανε και υποφερουν, ειμαι πλεον θωρακισμενη απο τον απολυτο πονο και περιτριγυρισμενη με ανθρωπους που με αγαπουν και αγαπω!
Σε φιλω!
Μου αρεσει πολυ το μπλογκ σου!Καλως σε βρηκα,μικρη νεραϊδεμενη..... ;ο)

Levina είπε...

Καλή μου vailie , πραγματικά δεν έχω καταλάβει πολλά απο τα παιδικά παραμύθια τι σκοπό έχουν όταν όπως αυτό για το οποίο έγραψα, περιέχουν τόσο πόνο και δάκρυα! Η σταχτοπούτα που υποφέρει ορφανή τα πάνδεινα, η χιονάτη , η κοκκινοσκουφίτσα με αυτά τα μακάβρια με τον λύκο...
και εμένα με επηρέαζαν πάρα πολύ και άργησα πολύ να τα ξεπεράσω ... ούτε και θέλησα να τα ξαναδιαβάσω!!

Σε ευχαριστώ που ήρθες
τα φιλιά μου και σου εύχομαι να έχεις
μια όμορφη νύχτα :))

Η ΠΟΡΤΑ

Αγαπημένοι μου φίλοι επιστρέφω για να κλείσω μια πόρτα. Σε όλους εσάς που γεμίσατε την ζωή μου με φως, με γέλιο με  συγκίνηση, ...