Γιάννης Ρίτσος
Ερωτικά
Ι.
Είπε:
ψηφίζω το γαλάζιο.
Εγώ το κόκκινο.
Κι εγώ.
Το σώμα σου ωραίο
Το σώμα σου απέραντο.
Χάθηκα στο απέραντο.
Διαστολή της νύχτας.
Διαστολή του σώματος.
Συστολή της ψυχής.
Όσο απομακρύνεσαι
Σε πλησιάζω.
Ένα άστρο
έκαψε το σπίτι μου.
Οι νύχτες με στενεύουν
στην απουσία σου.
Σε αναπνέω.
Η γλώσσα μου στο στόμα σου
η γλώσσα σου στο στόμα μου-
σκοτεινό δάσος.
Οι ξυλοκόποι χάθηκαν
και τα πουλιά.
Όπου βρίσκεσαι
υπάρχω.
Τα χείλη μου
περιτρέχουν τ’ αφτί σου.
Τόσο μικρό και τρυφερό
πως χωράει
όλη τη μουσική;
Ηδονή-
πέρα απ’ τη γέννηση,
πέρα απ’ το θάνατο.
Τελικό κι αιώνιο
παρόν.
Αγγίζω τα δάχτυλα
των ποδιών σου.
Τι αναρίθμητος ο κόσμος.
Μέσα σε λίγες νύχτες
πως πλάθεται και καταρρέει
όλος ο κόσμος;
Η γλώσσα εγγίζει
βαθύτερα απ’ τα δάχτυλα.
Ενώνεται.
Τώρα
με τη δική σου αναπνοή
ρυθμίζεται το βήμα μου
κι ο σφυγμός μου.
Δυό μήνες που δε σμίξαμε.
Ένας αιώνας
κι εννιά δευτερόλεπτα.
Τι να τα κάνω τ’ άστρα
αφού λείπεις;
Με το κόκκινο του αίματος
είμαι.
Είμαι για σένα.
Αθήνα 24.9.80
Ι.
Είπε:
ψηφίζω το γαλάζιο.
Εγώ το κόκκινο.
Κι εγώ.
Το σώμα σου ωραίο
Το σώμα σου απέραντο.
Χάθηκα στο απέραντο.
Διαστολή της νύχτας.
Διαστολή του σώματος.
Συστολή της ψυχής.
Όσο απομακρύνεσαι
Σε πλησιάζω.
Ένα άστρο
έκαψε το σπίτι μου.
Οι νύχτες με στενεύουν
στην απουσία σου.
Σε αναπνέω.
Η γλώσσα μου στο στόμα σου
η γλώσσα σου στο στόμα μου-
σκοτεινό δάσος.
Οι ξυλοκόποι χάθηκαν
και τα πουλιά.
Όπου βρίσκεσαι
υπάρχω.
Τα χείλη μου
περιτρέχουν τ’ αφτί σου.
Τόσο μικρό και τρυφερό
πως χωράει
όλη τη μουσική;
Ηδονή-
πέρα απ’ τη γέννηση,
πέρα απ’ το θάνατο.
Τελικό κι αιώνιο
παρόν.
Αγγίζω τα δάχτυλα
των ποδιών σου.
Τι αναρίθμητος ο κόσμος.
Μέσα σε λίγες νύχτες
πως πλάθεται και καταρρέει
όλος ο κόσμος;
Η γλώσσα εγγίζει
βαθύτερα απ’ τα δάχτυλα.
Ενώνεται.
Τώρα
με τη δική σου αναπνοή
ρυθμίζεται το βήμα μου
κι ο σφυγμός μου.
Δυό μήνες που δε σμίξαμε.
Ένας αιώνας
κι εννιά δευτερόλεπτα.
Τι να τα κάνω τ’ άστρα
αφού λείπεις;
Με το κόκκινο του αίματος
είμαι.
Είμαι για σένα.
Αθήνα 24.9.80
13 σχόλια:
Καλημερα Λεβίνα μου...
μου αρεσει το νεο backgroound..
και το σημερινο ποιημα... καλυτερο ξυπνημα ....
φιλια που ξύπνησαν..
καλη εβδομαδα...
Έρωτα βλέπω... Στο βάθος του ορίζοντα...
Μια γλυκιά γαλήνια βδομάδα θα ευχηθώ στη γειτονοπούλα μου...εξάλλου ο Ρίτσος δεν σηκώνει σχολιασμό!!!
Ευχαριστώ σ αγαπω μου
Καλή εβδομάδα και σε εσένα,
τα φιλιά μου.
όχι my Emperor,
εκτός αν εσύ είσαι ο μάγος
και βλέπεις ότι δεν βλέπω!! χαχαχα...
τα φιλιά μου και Καλή Εβδομάδα
Έχεις δίκιο μαγισσούλα μου,
τι να σχολιάσεις σε ένα ποίημα του Ρίτσου?
ευχαριστώ για την γλυκειά ευχή,
ανταποδίδω με την καρδιά μου.
Ο Ρίτσος έγινε γνωστός κυρίως από τη στρατευμένη ποίησή του και όχι από την ερωτική. Όταν πρωτοδιάβασα τα άπαντα του Ρίτσου, είδα και έναν Ρίτσο που αδίκως βρίσκεται σε αφάνεια!
(Θα προτιμούσα στο βίντεο ένα ορχηστρικό κομμάτι. Οι στίχοι του τραγουδιού παλεύουν να επισκιάσουν τους στίχου του ποιήματος... Έτσι μου φάνηκε, πάντως.)
το ΟΣΚΑΡ μου θέλεις να κλέψεις, ε;
μα θα στην κάνω τη χάρη: στο παραδίδω!
Apokalipsis
συμφωνώ απολύτως μαζί σου, ακόμα και εγώ που ψάχνω την ποίηση δεν είχα σκεφτεί να ψάξω για ερωτική ποίηση του Ρίτσου και ήταν μια ευχάριστη έκπληξη όταν τα ανακάλυψα.
Όσο για την μουσική επένδυση, εγώ δεν το είδα σαν λόγια που μου χαλούσαν το αισθητικό αποτέλεσμα, αλλά μόνο σαν μουσική, μα και πάλι ήταν η πρώτη μου απόπειρα στην δημιουργία video, οπότε νομίζω πως έχω την επιείκεια σου.
Σε ευχαριστώ πολύ πάντως για τις σωστές παρατηρήσεις σου.
Να έχεις μια όμορφη μέρα.
ΛΥΧΝΕ ΜΟΥ
Tην δική σου ιδέα ακολούθησα!!
Ευχαριστώ για τις συμβουλές,
εσύ θα κάνεις την blogoγειτονιά
παράρτημα του Χόλυγουντ! χαχαχα
φιλιάάά
καλημέρα
Και πανο που ειπα να περπατησω στη γη ηρθε η Levina και εφερε και τον Ριτσο και αντε φτου και απο την αρχη.
Παντος κατι μυροδιες απο ερωτικα φιλτρα τις μυριζω και εγω.
Φιλια κοριτσαρα μου να εισαι καλα.
Να περπατάς στην γη κάθε μέρα όλη μέρα και όταν κουράζεσαι να περπατάς να έρχεσαι να ταξιδεύουμε μαζί, ένα παλιό ζωγραφισμένο με μπογιές κάρο είναι , με ρόδες που τρίζουν σε κάθε γύρισμα, αλλά πάει σε μέρη που δεν ξέρει κανένας, με παραμύθια,εικόνες, ιστορίες και ξωτικά....
φιλιά αγαπημένε μου
καλό Φθινόπωρο.
Το εποιασα το υπονοουμενο με τα ξωτικα αλλα εγω φτεω που ανοιγω το στομα μου και λεω για τα αυτια μου...κλαπς χαχαχαχαχα
Δημοσίευση σχολίου