fantasma

Όνειρο ήταν

Τ’ ανέμου φαντασία

Μονοπάτι που το περπάτησε

Με πόδια γυμνά,

Κορμί ντυμένο στο φως του ήλιου

Με μάτια κλειστά,

Χέρια απλωμένα

Να αγγίζουν το τίποτα

Να γυρεύουν το κάτι

Με κρατημένη την ανάσα

Με κλειδωμένη την καρδιά στα λόγια

Που αρώματα σκορπούσαν

Eυτυχισμένη

Από το λίγο

Από το τίποτα

Από το κάτι

Θάλασσα γαλάζια τύλιξε το γυμνό κορμί

Κύματα γλύψανε τα γυμνά τα πόδια

Απλώθηκαν τα χέρια του βυθού

 την έδεσαν

Την τράβηξαν κοντά τους

Στο πέλαγο καταμεσής στον μαύρο βράχο

Την άφησαν ναυάγιο

Με μάτια που στάζανε αίματα να βλέπει

Άλλη ήταν που χόρευε στο δικό της μονοπάτι

Άλλη έτρεχε με μάτια κλειστά

Άλλη με χέρια απλωμένα

Άλλη  τυλίχτηκε στα αρώματα

Άλλη πιάστηκε

Από το λίγο

Από το τίποτα

Από το κάτι

Κι η θάλασσα την περίμενε

Να την τυλίξει στον βυθό της

Να την δέσει , να την τραβήξει

Σειρήνα να την εγκαταλείψει

Καταμεσής του Πέλαγους

Σε μαύρο βράχο μοναχή

Να την αφήσει

Levina
 

.