Σιωπηλές Εικόνες

Αποδεδειγμένα γυμνή περπατάω

με βήματα συρτά διαβαίνοντας τις κάμαρες

ξεχνάω να κλείσω την πόρτα

κι οι τοίχοι να χάνονται στα κενά της βροχής

Γιρλάντες λουλουδιών εφορμούν και

ξεκουράζονται στο ίσιο τους

Ανασαίνουν υπομονή οι τριανταφυλλιές

κρύβουν στο χώμα τα αγκάθια τους

κι εγώ πολλαπλασιάζω τις εικόνες σου

γεμίζω τα κάδρα με αυτές

να αντικατοπτρίζουν τα τζάμια τους

το δικό μου πρόσωπο

τα μάτια μου μπαίνουν στα μάτια σου

τα χείλη μου αντικαθιστούν τα χείλη σου

τα μαλλιά μου σκεπάζουν το κεφάλι σου

Αποδεδειγμένα γυμνή περιφέρομαι

Αποδεδειγμένα αόρατο

της μοναξιάς το ντύμα

Levina

painting Cecile Desserle

 

Σιγανοτραγουδισμένα Λόγια

Μη φοβάσαι τα Φθινοπωρινά απομεσήμερα

τρεχοβολούν οι ώρες ‘ βιάζεται να γύρει η μέρα

στης νύχτας τις αγκάλες' σ’ ονείρατα μετάξια να χαθεί

Μη τα φοβάσαι τα Φθινοπωρινά θολά φεγγάρια

γελούνε μες τις συννεφιές σαν παιδιά

παίζουνε κυνηγητό με τα ετοιμοθάνατα φύλλα

που χορεύουν στων δέντρων τα κλαριά

Μήτε τα κρύα πρωινά να τα φοβάσαι που σε καλούν

στα δάκρυα τ’ ουρανού να περπατήσεις

βροχούλα είναι αγάπη μου Φθινοπωρινή

Να μη σε σκιάζει τίποτα και φόβο να μη νοιώσεις

πόνο μαργαριταρένια μου μην έχεις στην ψυχή

γιατί έχεις φύλακα άγγελο δίπλα στο προσκεφάλι

της μάνας το νανούρισμα και την γλυκιά αγκάλη

                                             

                                            Levina

                                            Νοε.1985

 

Κάτι που ξεκίνησε να με συγκινεί στον στίχο από πολύ μικρό παιδί 

ήταν τα μοιρολόγια … και μετά ήρθαν τα νανουρίσματα.

Μέσα από το νανούρισμα ανακαλύπτεις τον μαγικό κόσμο που μπορεί 

να μοιραστεί η μάνα με το παιδί της και που δεν χωρά κανένας άλλος 

εκείνες τις ώρες ανάμεσά τους. Είναι οι μελωδικές υποσχέσεις της, η 

καρδιά της, οι ελπίδες της, η αγάπη της που γίνονται κατάθεση στο βρέφος

 που κρατά στην αγκαλιά της και μέσα σε αυτό βλέπει το αύριο, το μέλλον 

ακόμα κι όταν αυτή δεν θα υπάρχει πια.

Ένα νανούρισμα διάλεξα για την ιδέα της Μαρίας

και για μουσική επένδυση ένα γνωστό νανούρισμα

του Μάνου Λοΐζου σε στίχο του Λευτέρη Παπαδόπουλου.

 

Victor Bauer Art painting