Τ' άπιαστο ολόκληρο το
δίνω. Κανείς δεν το παίρνει.
Αναρωτήθηκα
πολλές φορές τι είναι η ποίηση.
Ποια
είναι η εσωτερική ανάγκη κάποιου να εκφραστεί μέσα από τον στίχο,
βάζοντας στην
σειρά λέξεις που σπανίως χρησιμοποιούνται στην
καθημερινότητα με αυτή την
συχνότητα ….
Σώμα περιφραγμένο -
συστολή του απείρου.
Φράσεις
έξω από τους κανόνες, που θα φαινόταν τουλάχιστον φαιδρές να
τις εκστομίσει κανείς
στις συνδιαλλαγές του με τους άλλους.
Άνεμε, που με γύμνωσες,
μου ' γινες το μοναδικό μου ρούχο.
Φράσεις
γεμάτες με σχήματα λόγου που βγάζουν μια μουσικότητα και ρέουν
απελεύθερες από
τα βάρη της λεπτομέρειας που περιέχει ένα πεζό κείμενο.
Με την ελπίδα μιας
στιγμής, μας χρέωσαν όλο το μέλλον.
Και
γιατί τόσο πολύ η ποίηση έχει διασωθεί στην Ελλάδα και μας έρχεται σαν βαριά
κληρονομιά μέσα από χιλιετίες ; Όταν η
πεζογραφία φυσικά δεν είχε την ίδια τύχη
και μόνο στις τελευταίες δεκαετίες,
κυρίως μετά την απελευθέρωση από τον
Τουρκικό ζυγό αρχίζει να αναπτύσσεται και
να φτάνει έως τις μέρες μας.
Πέταλο γιασεμιού, σ'
ένα ποτήρι με νερό, μακριά που με αρμενίζεις.
Τι
βλέπει περισσότερο ο ποιητής και με πόσους τρόπους μπορεί να ερμηνεύσει
γεγονότα και συναισθήματα, εκεί που οι
υπόλοιποι άνθρωποι αντικρίζουν μόνο
φόρμες και σχήματα και γκρίζο αντί για χρώματα;
Αν δεν μπορέσω να το
δεις κι εσύ, μοιάζει σα να μην το' χω.
Η
ποίηση βγαίνει από τα βάθη της ψυχής, βγαίνει από τα όνειρα, από την
απόγνωση, βγαίνει
από τα ιδανικά, από τον έρωτα, από την περηφάνια, βγαίνει
από το βλέμμα που
βλέπει ορίζοντες πίσω από τους τοίχους και ουρανούς πίσω
από τα κάγκελα.
Τι ήσυχα που
γκρεμίζεται μέσα στην ποίηση ο χρόνος.
Ζούμε
σε μια εποχή όμως που η ποίηση βρίσκεται στο περιθώριο κι ας υπάρχουν
χιλιάδες που γράφουν στίχους και
πόσοι είναι που τους ανεβάζουν και στο
διαδίκτυο! Κι όμως… η ποίηση είναι η λιγότερο διαβασμένη από οτιδήποτε
άλλο.
Η νύχτα πάντα πίσω απ'
τις σελίδες μου. Γι' αυτό και λάμπουνε
τόσο πολύ τα γράμματά
μου.
Είναι
άραγε τόσο δυσνόητη η ποίηση για να περιθωριοποιείται ; Κι όμως οι στίχοι
κρύβουν τόσα νοήματα όσα και τα μάτια που θα τους διαβάσουν γιατί ο καθένας
μας
θα ψάξει στην ψυχή του, στα βιώματά του, στα όνειρά του κι ανάλογα θα δώσει και
την ερμηνεία του .
Να ξέρεις, - τούτα τα μονόχορδα
είναι τα κλειδιά μου. Πάρ' τα.
Πολλές
οι σκέψεις μου για το πώς να παρουσιάσω την δική μου εκδοχή για την
ποίηση και
με πόσους στίχους να διανθίσω ετούτη την ανάρτηση… με έβγαλαν
από την δύσκολη
θέση τα Μονόχορδα του Γιάννη Ρίτσου.
Τα
Μονόχορδα γράφτηκαν στο Καρλόβασι τον Αύγουστο και το Σεπτέμβριο
του 1979.
Και κλείνω πάλι
με Ρίτσο κι ένα κομμάτι από την ‘Αναγκαία εξήγηση’
Ποιητική
συλλογή ‘’Ασκήσεις 1950-1960’’
Είναι ορισμένοι στίχοι –
κάποτε ολόκληρα κομμάτια
Που μήτε εγώ δεν ξέρω
τι σημαίνουν. Αυτό που δεν ξέρω
Ακόμα με κρατάει . Κι
εσύ έχεις δίκιο να ρωτάς . Μη με ρωτάς.
Τελικά
… τι είναι η ποίηση ;
Levina
Για την ιστορία της Παγκόσμιας ημέρας Ποίησης
Πηγή :
Η Παγκόσμιας Ημέρας Ποίησης εορτάζεται κάθε χρόνο στις 21 Μαρτίου. Η αρχική έμπνευσή της ανήκει στον έλληνα ποιητή Μιχαήλ Μήτρα, ο οποίος το φθινόπωρο του 1997 πρότεινε στην Εταιρεία Συγγραφέων να υιοθετηθεί ο εορτασμός της ποίησης στην Ελλάδα, όπως και σε άλλες χώρες, και να οριστεί συγκεκριμένη μέρα γι' αυτό.
Η εισήγησή του έφτασε με επιστολή στα χέρια του ποιητή και μελετητή της ποίησης Κώστα Στεργιόπουλου, προέδρου τότε της Εταιρείας Συγγραφέων. Η ποιήτρια Λύντια Στεφάνου πρότεινε ως ημέρα εορτασμού την 21η Μαρτίου, την ημέρα της εαρινής ισημερίας, που συνδυάζει το φως από τη μία και το σκοτάδι από την άλλη, όπως η ποίηση, που συνδυάζει το φωτεινό της πρόσωπο της αισιοδοξίας με το σκοτεινό πρόσωπο του πένθους. Η πρώτη Ημέρα Ποίησης γιορτάστηκε το 1998 στο παλιό ταχυδρομείο της πλατείας Κοτζιά. Ετοιμάστηκε με ελάχιστα έξοδα και πολλή εθελοντική δουλειά, και είχε μεγάλη επιτυχία.
Την επόμενη χρονιά ο συγγραφέας Βασίλης Βασιλικός, πρέσβης της Ελλάδας στην UNESCO, εισηγήθηκε στο Εκτελεστικό Συμβούλιο του οργανισμού η 21η Μαρτίου να ανακηρυχθεί Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης, όπως η 21η Ιουνίου είναι Παγκόσμια Ημέρα Μουσικής. Οι Γάλλοι, οι Ιταλοί, οι Τυνήσιοι και άλλοι πρέσβεις από χώρες της Μεσογείου υποστήριξαν την εισήγηση και η ελληνική πρόταση υπερψηφίστηκε.
Τον Οκτώβριο του 1999, στη Γενική Διάσκεψη της UNESCO στο Παρίσι, η 21η Μαρτίου ανακηρύχθηκε Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης.
Πηγή :
Η Παγκόσμιας Ημέρας Ποίησης εορτάζεται κάθε χρόνο στις 21 Μαρτίου. Η αρχική έμπνευσή της ανήκει στον έλληνα ποιητή Μιχαήλ Μήτρα, ο οποίος το φθινόπωρο του 1997 πρότεινε στην Εταιρεία Συγγραφέων να υιοθετηθεί ο εορτασμός της ποίησης στην Ελλάδα, όπως και σε άλλες χώρες, και να οριστεί συγκεκριμένη μέρα γι' αυτό.
Η εισήγησή του έφτασε με επιστολή στα χέρια του ποιητή και μελετητή της ποίησης Κώστα Στεργιόπουλου, προέδρου τότε της Εταιρείας Συγγραφέων. Η ποιήτρια Λύντια Στεφάνου πρότεινε ως ημέρα εορτασμού την 21η Μαρτίου, την ημέρα της εαρινής ισημερίας, που συνδυάζει το φως από τη μία και το σκοτάδι από την άλλη, όπως η ποίηση, που συνδυάζει το φωτεινό της πρόσωπο της αισιοδοξίας με το σκοτεινό πρόσωπο του πένθους. Η πρώτη Ημέρα Ποίησης γιορτάστηκε το 1998 στο παλιό ταχυδρομείο της πλατείας Κοτζιά. Ετοιμάστηκε με ελάχιστα έξοδα και πολλή εθελοντική δουλειά, και είχε μεγάλη επιτυχία.
Την επόμενη χρονιά ο συγγραφέας Βασίλης Βασιλικός, πρέσβης της Ελλάδας στην UNESCO, εισηγήθηκε στο Εκτελεστικό Συμβούλιο του οργανισμού η 21η Μαρτίου να ανακηρυχθεί Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης, όπως η 21η Ιουνίου είναι Παγκόσμια Ημέρα Μουσικής. Οι Γάλλοι, οι Ιταλοί, οι Τυνήσιοι και άλλοι πρέσβεις από χώρες της Μεσογείου υποστήριξαν την εισήγηση και η ελληνική πρόταση υπερψηφίστηκε.
Τον Οκτώβριο του 1999, στη Γενική Διάσκεψη της UNESCO στο Παρίσι, η 21η Μαρτίου ανακηρύχθηκε Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης.
