Ένα βράδυ ακόμα
Να στέκομαι πίσω από το τζάμι
Αφηρημένα να κοιτάζω έναν σκοτεινό ουρανό
Να φυσάω υγρή ανάσα στο γυαλί
Και με τα δάχτυλα
γράμματα ασυνάρτητα να σχηματίζω
Χωρίς νόημα , έτσι για να γράφω λέξεις
Ακόμα μια νύχτα , περιμένω να περάσει και αυτή
Τα μεσάνυχτα στην πολυθρόνα να με βρίσκουν
Με ένα βιβλίο αγκαλιά και δίπλα μου στο τραπεζάκι
ένα ποτήρι γεμάτο με κρασί
η μόνη πολυτέλεια που δεν εγκατέλειψα ποτέ.
Αναμένα τα πολύχρωμα κεριά ,
μια μυρωδιά κανέλας και άγριου τριαντάφυλλου
να μπερδεύονται στον αέρα π΄ ανασαίνω
Σε σκέφτομαι, πώς να είσαι άραγε
Ποια είναι η μορφή σου, που κάθεσαι
Τι ονειρεύεσαι, πως ζεις, τι κάνεις?
Αυτή την στιγμή άραγε ακούς την μουσική σου?
Θα πίνεις κάποιο ποτό, με μάτια ονειροπόλα
θα κοιτάς τ΄ αστέρια που πεθαίνουν γλιστρώντας
γοργά σε έναν άλλον ουρανό... ποιο αστέρι ψάχνεις?
Μήπως κάνουμε την ίδια ευχή, μήπως και την ίδια σκέψη τώρα?
ή αφηρημένα θα κοιτάς στον τοίχο τις σκιές που σου χορεύουν
Η ανάσα μου βγαίνει κοφτή το στήθος μου πονάει ,
νοιώθω πως τούτο το φτωχό μυαλό
Βουτιά θα κάνει στο κενό , μέσα στα σκοτάδια
Να κυνηγήσει , όνειρα, σκέψεις, λόγια, την φωνή σου
Άγνωστο στο άγνωστο κι όμως γνώριμο πολύ
σα να το έχω ξαναζήσει , σα να το έχεις ξαναζήσει
σε μια πρότερη ζωή
Ανάμνηση άλλης ζωής
Δικαίωμα σου δίνει
Levina 01/02/12
