Ίσταμαι με την ανάσα των νερών
περήφανη κι αλύγιστη
στα μάτια μου το απέραντο ζωγραφίζω
με χρώμα από γυαλί σπασμένο τα χείλη μου βάφω
κι είναι γυμνές οι επιθυμίες μου
σε βράχο καταμεσής της θάλασσας γαντζωμένες
Από την συλλογή << Μονόλογοι Ενός Ολογράμματος >>
Photographer Lora Dimoglou
Model Kirsten Ciel Lauder
περήφανη κι αλύγιστη
στα μάτια μου το απέραντο ζωγραφίζω
με χρώμα από γυαλί σπασμένο τα χείλη μου βάφω
κι είναι γυμνές οι επιθυμίες μου
σε βράχο καταμεσής της θάλασσας γαντζωμένες
τις χαϊδεύουν οι αγέρηδες
στεφάνια από κοράλλια τις στολίζουν
κι εγώ τις φτερούγες μου έκρυψα στ άγριο κύμα
όταν χανόσουν φοβισμένος στ Αρχιπέλαγος
αναριγώντας σε ήχους φωνής απόμακρης
Όλα φαίνονται σωστά
ενδίδω
μα οι πιθανότητες ζωής ανύπαρκτες
Αθανασία της ψυχής ένα φιλί
γι αυτό ταπεινά παρακαλώ
κι ίσως αυτό να φτάνει
Μα να
βρίσκομαι να αιμορραγώ
εγκαταλειμμένη σε χώρα φαντασμάτων
ικέτιδα αντίκρυ σε βάρβαρης πόλης τις σκιές
κάτοικος ανίερης επαναλαμβανόμενης καθημερινότητας
κι εσύ άξαφνα ψηλαφητά το χέρι μου κρατάς
ψηλά με στέλνεις με τραβάς με κρύβεις
στου ήλιου το καμίνι μου φωνάζεις ''χτύπα''
κι εγώ παλεύω το ''σ αγαπώ '' να πω
στο αύριο να ορκίζομαι κι αυτό όμως ακόμα να μη φτάνει
Δεν έχω περηφάνια λύγισα
αβάσταχτο βάρος μου έγινε η σιωπή
στεφάνια από κοράλλια τις στολίζουν
κι εγώ τις φτερούγες μου έκρυψα στ άγριο κύμα
όταν χανόσουν φοβισμένος στ Αρχιπέλαγος
αναριγώντας σε ήχους φωνής απόμακρης
Όλα φαίνονται σωστά
ενδίδω
μα οι πιθανότητες ζωής ανύπαρκτες
Αθανασία της ψυχής ένα φιλί
γι αυτό ταπεινά παρακαλώ
κι ίσως αυτό να φτάνει
Μα να
βρίσκομαι να αιμορραγώ
εγκαταλειμμένη σε χώρα φαντασμάτων
ικέτιδα αντίκρυ σε βάρβαρης πόλης τις σκιές
κάτοικος ανίερης επαναλαμβανόμενης καθημερινότητας
κι εσύ άξαφνα ψηλαφητά το χέρι μου κρατάς
ψηλά με στέλνεις με τραβάς με κρύβεις
στου ήλιου το καμίνι μου φωνάζεις ''χτύπα''
κι εγώ παλεύω το ''σ αγαπώ '' να πω
στο αύριο να ορκίζομαι κι αυτό όμως ακόμα να μη φτάνει
Δεν έχω περηφάνια λύγισα
αβάσταχτο βάρος μου έγινε η σιωπή
Levina
Από την συλλογή << Μονόλογοι Ενός Ολογράμματος >>
Photographer Lora Dimoglou
Model Kirsten Ciel Lauder
14 σχόλια:
Δηλαδή τώρα η αφεντιά μου, καλείται ν' ανοίξει πάλι τον σχολιασμό που είχε σιωπήσει τόσο καιρό;... και τί να γράψω, πως ναι, το ποίημα έχει πόνο μέσα του αλλά και απέραντη ομορφιά!
"...κι εγώ τις φτερούγες μου έκρυψα στ άγριο κύμα
όταν χανόσουν φοβισμένος στ Αρχιπέλαγος
αναριγώντας σε ήχους φωνής απόμακρης..."
Συνέχισε να αναρτάς και να μοιράζεσαι μαζί μας, τα ποιήματα σου!
ΑΦιλάκια πάντα τρυφερά! :)
Θα ηθελα να διαβαζα κατι λουλουδιασμενο κι ανοιξιατικο
Αλλα δεν πειραζει
Θα μας το γραψεις την επομενη φορα
Χαιρομαι ομως περισσοτερο για την επανεμφάνιση σου
Κι αν λύγισα, κι αν αιμορραγώ,
κι αν η σιωπή αβάσταχτη,
οι επιθυμίες δεν έσβησαν, αν και γυμνές,
μουσκεμένες οι φτερούγες, μα δεν κόπηκαν.
Το «σ’ αγαπώ» και το «χτύπα» θα νικήσουν την εγκατάλειψη.
Έτσι θέλω να διαβάσω εγώ τη θλίψη των στίχων σου, αγαπητή μου Levina.
Πολύ δυνατός ο λόγος σου, και κατασκευάζει άκρως περιγραφικές εικόνες μπροστά μας, Λεβίνα μου. Μου έλειψε η γραφή σου!
Μαζί σου μαγισσούλα μου νομίζω πως μοιράζομαι πολύ περισσότερα από τα ποιήματά μου... μοιράζομαι τις σκέψεις μου, τα συναισθήματά μου και μια φιλία δυνατή που είναι και το κυριότερο! Σε φιλώ πολύ
Σαν τον άσωτο υιό ξαναγυρίζω να σας ''μαυρίσω την ψυχή'' :) άχου και το χειρότερο είναι πως ξέχασα πως λειτουργεί το σύστημα, ξέχασα πως κάνουμε αναρτήσεις, πως λειτουργούν τα σχόλια και βρήκα τόσα να περιμένουν έγκριση που ντρέπομαι πια που δεν τα είδα τόσο καιρό! Χαμένη στην μετάφραση νοιώθω αλλά κι εγώ το χάρηκα που σας ξαναβρήκα :)
Αυτή η ικανότητα να δημιουργείς από στίχους καινούργιους στίχους πηγαίνοντας ένα βήμα παραπέρα πάντα μου άρεσε και ίσως το νοιώθω και λίγο σαν παιχνίδι, σαν αναμονή ... τι θα σκεφτεί αυτό το πολυμήχανο μυαλό του Άρη για να πει; Ευχαριστώ πολύ :)
Σ ευχαριστώ Λυσσίπη μου, αυτή η καλπάζουσα φαντασία καταφέρνει ακόμα να βγαίνει στις λέξεις φαίνεται . Όσο κι αν πλατειάζω σε διάφορα κι εμένα μου λείψανε όλα αυτά που έπαιρνα από εσάς και έφερναν σε ιδιαίτερα μονοπάτια τις σκέψεις μου :) Να είσαι καλά!
Λεβίνα μου, χαίρομαι που βρήκα ανοιχτά τα σχόλια, χαίρομαι που είσαι πάλι εδώ!
Υπέροχοι οι στίχοι σου...κι όπως λέει και η μαγισσούλα έχει πόνο το ποίημα μα και ομορφιά!!
Φιλιά πολλά!
Μαράκι με τις όμορφες αξέχαστες εικόνες σου, χαίρομαι κι εγώ που συναντηθήκαμε ξανά και σ ευχαριστώ για το καλωσόρισμα !
Να είσαι καλά!!
αχ λεβινάκι μου!
ποσο μου ελειψες!
αυτο μπορω να πω με σιγουρια!
οι στιχοι, μαγικοι!
Kική μου σ ευχαριστώ! Η αλήθεια είναι πως μετά από τόσο καιρό νοιώθω λίγο πελαγωμένη αλλά που θα πάει, θα το βρω και πάλι :)
Χαιρομαι που εισαι εδω ξανα...για εμας, για σενα!!!
Λεξεις ξερες, γυμνες απο συναισθημα,ελλειπεις να εκφρασουν ολα αυτα τα υπεροχα που αναβλυζουν καθως διαβαζω κ ξαναδιαβαζω τους μαγικους σου στιχους....ψαχνοντας να ανακαλυψω ποσα νεα σημαδια γινηκαν μεσα σου απτην τελευταια φορα που εγραψες εδω...
Εμπαινα κ σε εψαχνα....
ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΕΔΩ ΞΑΝΑΑΑΑΑΑ!!!!
Μ'ΑΚΟΥΥΥΥΣΣΣ????
Αντιλαλλησε το βουνο σου???
Μονο αυτο.....
*---@---* (κ δυνατη αγκαλια)
Σ ακούω μικρό μου, λαλεί το βουνό μου, μυρίζει Άνοιξη ξανά , ήρθαν και τα χελιδόνια στην παλιά τους φωλιά κι είπα να ξαναγυρίσω κι εγώ στα παλιά μου τα λημέρια :) βλέπεις δεν ξεχνιούνται οι παλιές αγάπες ... Εύχομαι Καλή Ανάσταση και σου στέλνω τα φιλιά μου.
Να είσαι καλά μικρό μου vailie :)
Δημοσίευση σχολίου