Θάρρος ή Αλήθεια

Ένα παλιό παιχνιδάκι για όλες τις ηλικίες… Μόνο που ποτέ δεν κατάλαβα γατί διαχωρίζεται
το θάρρος από την αλήθεια!

Πρέπει  με θάρρος να κάνουμε αυτό που αποφασίζουμε να κάνουμε. Το να λέμε τις αλήθειες μας,
να αποτυπώνουμε τα ερωτηματικά μας, να ζητούμε απαντήσεις χωρίς να φοβόμαστε
τι αντιμετώπιση θα έχουμε από όλους εκείνους που κινούνται σύσσωμοι σαν μια μάζα
κι όχι σαν αυθυπόστατες οντότητες.

Οι πολλοί έχουν πάντα δίκιο ; 

Όχι, κατηγορηματικά όχι.

Οι άνθρωποι είναι έτοιμοι πάντα να ασπαστούν την κοινά αποδεκτή άποψη ακόμα κι όταν
μέσα τους νοιώθουν ότι αυτή δεν είναι η ορθή. Ο φόβος όμως της διαφοροποίησης, ο φόβος
της αποξένωσης τους κάνει να ακολουθούν τον μονόδρομο που έχει το κοπάδι όταν ακολουθεί
τον μπροστάρη του ακόμα και στον θάνατο.

Αν το δούμε πιο σφαιρικά τι είναι η κοινώς αποδεκτή γνώμη ; είναι αυτό που διατύπωσε ένα
άτομο και με την συμμετοχή δυο ή τριών το μοίρασαν , το διασκόρπισαν σε άλλους που δεν κόπιασαν να το ψάξουν, να το σκεφτούν περισσότερο, να στοιχίσουν τα υπέρ και τα κατά
κι έτσι η μια γνώμη έγινε κτήμα των πολλών.

Όταν φτάνει λοιπόν σε μεγάλο βαθμό αποδοχής αυτό, τότε ακόμα κι όσοι στην πορεία διαισθάνθηκαν πως  ακολουθούν κάτι λάθος, προτιμούν να μη μιλήσουν, γιατί απέναντί τους
θα έχουν την μισαλλοδοξία και τον θυμό των πολλών που βρίσκοντας πάτημα στο ‘’εμείς όλοι’’
με ζήλο πολεμούν κάθε ενάντια ιδέα και λόγο.

Ο Άρθουρ Σοπενχάουαρ μας ζητά « Σκεφτείτε για λογαριασμό σας μια φορά, ακόμα κι όλα είναι μπερδεμένα γύρω σας »

Μας λέει  πως «η συνείδηση του ανθρώπου έχει την ικανότητα να συλλάβει και να αναλύσει τις εμπειρίες όπως δεν μπορεί να το κάνει κανένα άλλο πλάσμα επάνω στην γη. Όμως  αν είμαστε κοντόφθαλμοι τίποτα από αυτά δεν λειτουργεί και στην τελική η γενική απήχηση μιας γνώμης
 δεν σημαίνει πως αυτή είναι και η απόδειξη για την ορθότητά της».  

Τουλάχιστον αυτό μπορούμε να το διαπιστώσουμε εύκολα, ειδικά σε πολιτικό επίπεδο, βλέποντας
οι επιλογές των πολλών που μπορούν να οδηγήσουν ένα κράτος. Αλλά και σε προσωπικό επίπεδο, όταν θέλουμε να διαφοροποιηθούμε από μια μαζική αντίληψη περί ‘’ορθότητας σκέψης’’ τότε έχουμε να αντιμετωπίσουμε, όχι ένα κοινό μέτωπο, αλλά φωνές που αποκαλύπτουν τον εγωισμό
και κατ’ επέκταση και την μοχθηρία σε κάθε διαφορετικό.

Θάρρος λοιπόν για τις δικές του αλήθειες ο καθένας μας κι ας μην είναι αποδεκτές κι ας μας
βάζουν αυτές οι αλήθειες στο άλλο άκρο.

Τουλάχιστον θα ξέρουμε ένα πράγμα σίγουρα, Πως δεν έχουμε προδώσει τον εαυτό μας .

                                                                     Levina

Βιβλιογραφία : Η τέχνη του να έχεις πάντα δίκιο A. Schopenhauer

Ο κόσμος σαν βούληση και σαν παράσταση A. Schopenhauer

Foto by veuliahzg


painting by Delawer Omar