Χρόνια πολλά κι από δω Λεβίνα μου. Χριστός Ανέστη. Το τραγουδάκι τα λέει όλα.. Row, row, row your boat, Gently down the stream. Merrily, merrily, merrily, merrily, Life is but a dream. Τσάρκα στα ανοιχτά!! Και πως τους κάνεις όλους αυτούς να νοιαστούν;; Αν δεν το ξέρουν οι ίδιοι, τσάμπα κόπος.. τα αυτονόητα.. Είναι τραγική κι η φωτό με τα φέρετρα.. Τους φάγαν τους ανθρώπους.. Το ποίημά σου ήταν από τα αγαπήμενά μου του συμποσίου. Πόσο προφητικό.. Καλή μας βδομάδα, ας είναι. σε φιλώ καλή μου.
Με πόσο θάνατο ακόμα θα γεμίσουν την αχόρταγη ψυχή τους? θλίψη, δάκρυα κι αγανάκτηση...! Το ποίημα σου Λεβινάκι μου, λιτό, βαθυστόχαστο, αγγίζει σαν χάδι την οδύνη της ψυχής. Συγκλονιστική η φωτό κι όπως είπες κι εσύ, χωρίς σχόλια, μα που να βρεις λόγια γι' αυτήν την τραγωδία. Να έχεις ένα όμορφο και τρυφερο βραδάκι! Φιλιά πολλά με μια αγκαλιά! :))
Φοβάμαι γιατί δεν μπορώ να κλάψω τώρα πια...μόνο απέραντη φρίκη νοιώθω και μια μάζα έχει καθίσει στο στομάχι μου που νοιώθω πως θα σπάσει κάποια στιγμή και θα πάρει σβάρνα δικαίους και αδίκους ... για όλα... για τα πάντα γύρω μας . Καλημέρα Έλενά μου, σε φιλώ
Α πα πα κι αυτός ο πόνος που ξεχυλίζει σαν γκρίζος πολτός ! Ειδικά οι Έλληνες σήμερα δεν πάνε καλά, έχουμε ξεκουτιάνει τελείως... κάτι μας ποτίζουν δεν εξηγείται αλλιώς!
Καλά τώρα, αυτό με τα φέρετρα δεν είναι τίποτα... σε λίγο θα υπάρξουν και ομαδικοί τάφοι ! Το αλισβερίσι με τα όπλα να πηγαίνει καλά, με τα πετρέλαια, τον χρυσό, τα διαμάντια, την αρχαιοκαπηλία, το δουλεμπόριο κι όλα μπουχός και στάχτη να γίνουν...
Έβλεπα εχθές το βίντεο με την μάνα που χτυπιόταν να κρατήσει το παιδί της στην σανίδα, μόλις λίγα μέτρα από τα βράχια και έχανε χτύπους η καρδιά μου. Στα μάτια μου πλέον, στους εφιάλτες μου βλέπω μια θάλασσα πτώματα κι όχι κύματα και γλάρους. Η Ευρώπη οφείλει πλέον να πληρώσει την πολιτική που έχει ακολουθήσει τα τελευταία χρόνια γιατί ότι συμβαίνει σήμερα είναι δικά της δημιουργήματα.
Εδώ Μαρία μου μας στεγνώσανε κι εμάς ... και βγαίνουν και βαρούν νταούλια στις πλάτες μας τα κτήνη αντί να ξεκουμπιστούν να φύγουν ... αφού βλέπεις τι γίνεται και μάλιστα καλύτερα από εμένα που είμαι εδώ στα βουνά και στα λαγκάδια ...
Δεν ξέρουμε Κατερίνα μου... κάποτε αναρωτιόμασταν αν έχουν τέλος όσα ζούμε... τώρα πια, όχι μόνο τέλος δεν υπάρχει αλλά γίνεται όλο και χειρότερο κι από παντού μόνο κακά μαντάτα έρχονται και έχει και συνέχεια ...
Ολιγόλεκτο και μεστό. Μου αρέσει που κάποιοι έχουν την ικανότητα να τα λένε όλα σε 2-3 αράδες ενώ άλλοι προσπαθούν γράφοντας σεντόνια. Η δύναμη των λέξεων σου ανυπέρβλητη! Καλημέρα.
Θλίψη, πόνος και θυμός, Εύη μου... Σήμερα επί τέλους άκουσα πως η Ευρώπη, ετοιμάζει δράση ενάντια στους δουλεμπόρους, το κακό πρέπει να ξεριζωθεί απ΄ τη ρίζα του, οτιδήποτε άλλο είναι ημίμετρο... Ελπίζω τα χελιδόνια που ήρθαν καθυστερημένα στη γειτονιά μας, να φέρουν και την άνοιξη στις καρδιές των ταλαιπωρημένων συνανθρώπων μας...
Από τα πιο συγκλονιστικά που διάβασα τελευταία ήταν η ερώτηση που απηύθυνε στη διεθνή κοινότητα η Δήμαρχος της Λαπεντούζα: "Πόσο μεγάλο πρέπει να γίνει το νεκροταφείο του νησιού μου;" Δεν υπάρχουν λόγια Λεβίνα.
Στεφανία μου δεν είμαι και τόσο σίγουρη πως η ρίζα του κακού είναι οι δουλέμποροι.... κάπου αλλού ξεκινά όλο αυτό και έχει να κάνει με την δύναμη του χρήματος.... όπλα, χημικά, ξεκαθάρισμα λογαριασμών, δουλεμπόριο και πάει λέγοντας... ούτε να φανταστώ δεν μπορώ ποιά είναι η ρίζα του κακού!
άντε να δούμε τι άλλο θα δούμε !!! η ελπίδα τουλάχιστον πεθαίνει τελευταία ....
22 σχόλια:
Δεν έχω τι να πω Λεβίνα μου λυπάμαι, κλαίω και προσεύχομαι.
Την καλημέρα μου όσο μπορεί να είναι.
Αχ βρε Λεβίνα μου
Τέλος δεν έχει ο πόνος...πρόσεχε
γιατί πολλοί θα βρουν εύκολα δάκρυα...
Καλή εβδομάδα
Χρόνια πολλά κι από δω Λεβίνα μου. Χριστός Ανέστη.
Το τραγουδάκι τα λέει όλα.. Row, row, row your boat, Gently down the stream. Merrily, merrily, merrily, merrily, Life is but a dream. Τσάρκα στα ανοιχτά!! Και πως τους κάνεις όλους αυτούς να νοιαστούν;; Αν δεν το ξέρουν οι ίδιοι, τσάμπα κόπος.. τα αυτονόητα.. Είναι τραγική κι η φωτό με τα φέρετρα..
Τους φάγαν τους ανθρώπους..
Το ποίημά σου ήταν από τα αγαπήμενά μου του συμποσίου. Πόσο προφητικό..
Καλή μας βδομάδα, ας είναι. σε φιλώ καλή μου.
ENA NEKROTAFEIO POU ONOMAZETAI MESOGEIOS
Δεν υπάρχουν λέξεις...
Γίνεται ένα μαζικό έγκλημα κι εμείς άπραγοι θεατές.
Την καλησπέρα μου Λεβίνα!
Με πόσο θάνατο ακόμα θα γεμίσουν την αχόρταγη ψυχή τους? θλίψη, δάκρυα κι αγανάκτηση...!
Το ποίημα σου Λεβινάκι μου, λιτό, βαθυστόχαστο, αγγίζει σαν χάδι την οδύνη της ψυχής.
Συγκλονιστική η φωτό κι όπως είπες κι εσύ, χωρίς σχόλια, μα που να βρεις λόγια γι' αυτήν την τραγωδία.
Να έχεις ένα όμορφο και τρυφερο βραδάκι! Φιλιά πολλά με μια αγκαλιά! :))
και Αληθευσαν!
Λουλουδια σπερνω στα κυματα.
Φοβάμαι γιατί δεν μπορώ να κλάψω τώρα πια...μόνο απέραντη φρίκη νοιώθω και μια μάζα έχει καθίσει στο στομάχι μου που νοιώθω πως θα σπάσει κάποια στιγμή και θα πάρει σβάρνα δικαίους και αδίκους ... για όλα... για τα πάντα γύρω μας .
Καλημέρα Έλενά μου, σε φιλώ
Α πα πα κι αυτός ο πόνος που ξεχυλίζει σαν γκρίζος πολτός !
Ειδικά οι Έλληνες σήμερα δεν πάνε καλά, έχουμε ξεκουτιάνει τελείως... κάτι μας ποτίζουν δεν εξηγείται αλλιώς!
Καλημέρα Ελένη μου, να είσαι καλά
Καλά τώρα, αυτό με τα φέρετρα δεν είναι τίποτα... σε λίγο θα υπάρξουν και ομαδικοί τάφοι !
Το αλισβερίσι με τα όπλα να πηγαίνει καλά, με τα πετρέλαια, τον χρυσό, τα διαμάντια, την αρχαιοκαπηλία, το δουλεμπόριο κι όλα μπουχός και στάχτη να γίνουν...
Καλημέρα Μαρινέλα μου, σε φιλώ κοριτσάκι μου
Έβλεπα εχθές το βίντεο με την μάνα που χτυπιόταν να κρατήσει το παιδί της στην σανίδα, μόλις λίγα μέτρα από τα βράχια και έχανε χτύπους η καρδιά μου. Στα μάτια μου πλέον, στους εφιάλτες μου βλέπω μια θάλασσα πτώματα κι όχι κύματα και γλάρους.
Η Ευρώπη οφείλει πλέον να πληρώσει την πολιτική που έχει ακολουθήσει τα τελευταία χρόνια γιατί ότι συμβαίνει σήμερα είναι δικά της δημιουργήματα.
Εδώ Μαρία μου μας στεγνώσανε κι εμάς ... και βγαίνουν και βαρούν νταούλια στις πλάτες μας τα κτήνη αντί να ξεκουμπιστούν να φύγουν ... αφού βλέπεις τι γίνεται και μάλιστα καλύτερα από εμένα που είμαι εδώ στα βουνά και στα λαγκάδια ...
Καλημέρα Κανελλάκι μου, τα φιλιά μου
Δεν ξέρουμε Κατερίνα μου... κάποτε αναρωτιόμασταν αν έχουν τέλος όσα ζούμε... τώρα πια, όχι μόνο τέλος δεν υπάρχει αλλά γίνεται όλο και χειρότερο κι από παντού μόνο κακά μαντάτα έρχονται και έχει και συνέχεια ...
Τα φιλιά μου Κατερίνα μου, να είσαι καλά
Ολιγόλεκτο και μεστό.
Μου αρέσει που κάποιοι έχουν την ικανότητα να τα λένε όλα σε 2-3 αράδες ενώ άλλοι προσπαθούν γράφοντας σεντόνια. Η δύναμη των λέξεων σου ανυπέρβλητη!
Καλημέρα.
το αγαπησα αμεσως! συγχαρηρηρια! :)
....κι ο άνεμος τα παίρνει....
καλημέρα μελένια μ
...δύναμη αδύναμη εμπρός στις μεγάλες δυνάμεις που διαφεντεύουν την γη...
καλημέρα Μαρία μ
σ' ευχαριστώ πολύ Κική μου, να είσαι καλά κοριτσάκι μου....
σε καλημερίζω
Θλίψη, πόνος και θυμός, Εύη μου...
Σήμερα επί τέλους άκουσα πως η Ευρώπη, ετοιμάζει δράση ενάντια στους δουλεμπόρους, το κακό πρέπει να ξεριζωθεί απ΄ τη ρίζα του, οτιδήποτε άλλο είναι ημίμετρο...
Ελπίζω τα χελιδόνια που ήρθαν καθυστερημένα στη γειτονιά μας, να φέρουν και την άνοιξη στις καρδιές των ταλαιπωρημένων συνανθρώπων μας...
ΑΦιλάκια καλό μου γειτονάκι! :)
Από τα πιο συγκλονιστικά που διάβασα τελευταία ήταν η ερώτηση που απηύθυνε στη διεθνή κοινότητα η Δήμαρχος της Λαπεντούζα: "Πόσο μεγάλο πρέπει να γίνει το νεκροταφείο του νησιού μου;"
Δεν υπάρχουν λόγια Λεβίνα.
Στεφανία μου δεν είμαι και τόσο σίγουρη πως η ρίζα του κακού είναι οι δουλέμποροι.... κάπου αλλού ξεκινά όλο αυτό και έχει να κάνει με την δύναμη του χρήματος.... όπλα, χημικά, ξεκαθάρισμα λογαριασμών, δουλεμπόριο και πάει λέγοντας... ούτε να φανταστώ δεν μπορώ ποιά είναι η ρίζα του κακού!
άντε να δούμε τι άλλο θα δούμε !!!
η ελπίδα τουλάχιστον πεθαίνει τελευταία ....
Πέτρο μου όταν ανέφερα πιο πάνω για ομαδικούς τάφους , αυτή την φράση ακριβώς είχα στο μυαλό μου !
Την Καλησπέρα μου
Δημοσίευση σχολίου