Αναρωτιέμαι αν η ανάγκη μ έκανε
να τριγυρνώ σε δρόμους λασπωμένους
με μια βαλίτσα γεμάτη πέτρες και κοχύλια
Τα μάζευα με προσοχή στα ταξίδια μου
ένα για κάθε φίλο που συναπάντησα
κι άλλα τους τα δωσα, άλλα τα κατάπια
μα τα πιο πολλά ξεμείναν
και τώρα μαζί μου θα τα κουβαλώ
μέχρι να βρουν αποδέχτη
Άραγε ο φύλακας του Αχέροντα μια βαλίτσα
γεμάτη βότσαλα θα πάρει στο σκαρί του;
Σάββατο σήμερα …
Πονάω όταν χαλάνε οι
ισορροπίες μου, όταν
η πλάστιγγα αποφασίζει να
γείρει στα σκοτάδια … γι αυτό
και ήθελα να δω τις μέρες
που πέρασαν στα λευκά !
Αυτό το κακό έχουν οι
φωτογραφίες.
Μένουν να σου θυμίζουν μόνο
τα όμορφα.
Ίσως γιατί τα άσχημα δεν
χρειάζονται απεικόνιση, αυτά
αφήνουν χαραγματιές που
μόνο ο χρόνος μπορεί να απαλύνει …
Levina
37 σχόλια:
Λόγια και εικόνες ...υπέροχα όλα!
Τρεις φορές διάβασα το ποίημα σου....
Το λάτρεψα!
Καλό Σαββατοκύριακο μάτια μου :)))
Πιστέυω πια, τώρα που μεγάλωσα κι έγινα σοφή (!), πως και οι όμορφες στιγμές αφήνουν τα σημάδια τους και φέγγουν, όπως ένα μικρό κεράκι, στα σκοτάδια...
Πολύτιμη η βαλίτσα!!!
Φιλιά!
Πόσο θα ήθελα να πιάσει η ευχή σου και ν' αλλάξει αυτό το Σαββατοκύριακο,
καλό να γίνει ... έτσι μαγικά !
Σε φιλώ, σ' ευχαριστώ !
Πόσο αφηρημένη είμαι και ούτε τα σχόλια δεν μπορώ να φτιάξω!
Πολύτιμη κοριτσάκι μου, αλλά βαραίνει όσο περνούν τα χρόνια...
Να είσαι καλά !
Δε θέλω να ξεφύγω από τα όμορφα.....μένω στις μέρες σου στα λευκά κι εύχομαι τα άσχημα να τα απαλύνει ο χρόνος...
Αχ αυτή η βαλίτσα...όλο μαζεύει και μαζεύει...υπέροχο το ποίημά σου!
Φιλιά πολλά και καλό Σαββατοκύριακο!
Είναι και η μελαγχολία που αφήνει η λευκή ηρεμία του χιονιού.
Εκτός από κακή διάθεση, η πλάστιγγα έφερε και έμπνευση.
Υπέροχα λόγια και φωτογραφίες Λεβίνα μου!
Εύχομαι γρήγορα να "καλοκαιριάσει"...
Μας συντροφεύει αυτή η βαλίτσα Λεβίνα μου
κι οι αποδέκτες ξεμακραίνουν χωρίς να μας κοιτούν...
φιλί γλυκό
Όταν αφήνεις τις σκέψεις σου να τρέξουν στο χαρτί
με παίρνεις παρέα σου, σε κάθε προβληματισμό σου....
Σίγουρα θα παρασύρεις κι εκείνον που φυλάει τον Αχέρωντα
και θ' αφήσει τη βαλίτσα με τα βότσαλα να περάσει απ' την άλλη μεριά.
Μέσα απ' την καρδιά μου.... ΚΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ
Μεγάλο και ύπουλο πράγμα οι φωτογραφίες...
Πόσο μου άρεσε το ποίημα σου, Εύη μου, και οι παγωμένες φωτό σου, με τον ζωικό σου πληθυσμό να ποζάρει και να χαίρεται το χιόνι...
Όταν η καρδιά είναι ζεστή καμιά ασχήμια δεν την αγγίζει!!! ;-)
ΑΦιλάκια κουκουλωμένα και γεμάτα αγάπη!
Κι εγώ αφήνω την ματιά μου σε αυτές τις μοναδικές κάθε φορά εικόνες ... σκούπα να γίνουν να διώχνουν ότι μας πονά...
Σ' ευχαριστώ Μαράκι μου, καλά να είσαι κι όμορφα να περνάς !
Δύσκολη μέρα Κανελλάκι μου,
μα ...να ! βράδιασε και πέρασε κι αυτή ..
Σ' ευχαριστώ αγάπη μου, το ίδιο εύχομαι κι εγώ!
Νομίζω Ελένη μου πως θα μπορούσαμε να χαλαλίσουμε πολύ μελάνι για να μιλήσουμε γι αυτούς τους αποδέκτες... όσους γνωρίσαμε κι όσους δεν πλησιάσαμε ποτέ ... όσοι μας προσπέρασαν αδιάφορα κι όσους διώξαμε εμείς οι ίδιοι ...
Πολύτιμος ο χρόνος για να τον σπαταλήσουμε όμως σε όλο αυτό...
Μια αγκαλιά σου στέλνω ... να περνάς καλά !
Κι εγώ αυτό νομίζω, πως θα κάνει ότι του ζητήσω ... θα καταλάβει πως έχω το ακαταλόγιστο και θα του είναι δύσκολο να τα βγάλει πέρα με μια γριά που κουβαλά μια βαλίτσα πέτρες!
Σ' ευχαριστώ Φλωράκι μου κι εσύ να περάσεις ένα ξεκούραστο ζεστό Σαββατοκύριακο !
Δεν αντιλέγω !
Το ίδιο λέω κάθε φορά που κάνω το λάθος να γυρίζω κοντά τους...
Καλό βράδυ Pansofix!
Ζεστή είναι η ρημάδα η καρδιά, πιο ζεστή από όσο χρειάζεται μαγισσούλα μου...
και πονάει όταν χάνει πλάσματα που αγαπά ...
Έχω τζάκι αναμμένο και τσάι μήλο με κανέλα, πάρε τα κουκουλωμένα σου φιλιά κι έλα
να καθίσουμε ... οι γάτες θα μας ζεσταίνουν τα πόδια και τα σκυλιά θα κάνουν
περιπολίες στον κήπο....
:)
.......
Πάντα ξεχωριστή και ιδιαίτερη η πένα σου...
Θα τα πούμε απο κοντά γιατί μου έλειψες...
Φιλάκια!
Αν η βαλίτσα είναι γεμάτες αναμνήσεις την κουβαλάμε μια ζωή
εξάλλου ο κέρβερος δεν αφήνει τίποτα..
βλακείες λέω λόγω μαυροδάφνης
ωραία απεικόνιση συναισθημάτων! αυτό κρατα
Πρωτον: ο βαρκαρης θα κρατησει τις πετρες....αλλωστε εμπλουτιζει τη συλλογη του
Τα δε κοχυλια...θα τα δωσει στο γιο του να παιξει...κι εσυ θα πας στον προορισμο σου.Μη φοβασαι.
Τα'χω μιλημενα εγω αυτα.
Δευτερον : παντα υπαρχουν αποδεκτες...Εχω χρωματα και λιγη αμμο στα ποδια.
Τριτον : Δωσε φιλακι στο νια(ρ)νιαρο που καθεται στο τζακι....ναι?
Τεταρτον : σε αγαπαω.
Ναι καλό μου και μετά από τόσο καιρό θα έχουμε
να πούμε πολλά... έχεις κι εσύ ένα δικό μου βοτσαλάκι :)
Σε φιλώ, να περνάς καλά ...
Μπα... καθόλου βλακείες, εγώ να δεις πόσα έλεγα εχθές
με ολίγον από σκέτη βότκα ....αλλά τα έλεγα στο κενό ....
Σ' ευχαριστώ ... αυτό κρατώ ... ακόμα :))
Μ' απογοητεύσατε κι εσύ κι ο Morfeas...τι θα έχω εγώ να παίζω αν δεν αφήνει τίποτα να περάσει ;
Το ένα το νια(ρ)νιαρο 'έφυγε' αγάπη μου, εχθές , δεν άντεξε άλλο και αποχαιρετιστήκαμε... εκείνο γουργουρίζοντας με όση δύναμη του έμενε μέχρι τελευταία στιγμή κι εγώ να ρίχνω νερό στην ψυχή που φεύγει.
Ο νόμος της φύσης δεν δέχεται πάντα παρεμβάσεις.
Αν μ' αγαπάς βρες το χάπι της αναισθησίας ... κάπου θα υπάρχει !
Σε φιλώ πολύ Μελένια μ ... κι απόψε κάνε μια βόλτα στην πλατεία και για εμένα....
Πω πω! Αυτό που κάνεις κάθε φορά... είναι μοναδικός ο τρόπος που αποτυπώνεις σε κάθε πρόταση τόσο δυνατά συναισθήματα. Λίγο σε έχω μελετήσει, αλλά κάθε λίγο γίνεται τιτάνιο όταν τελειώνω την ανάγνωση.
Δεν θέλω να κουβαλώ βαλίτσα, δεν θέλω τίποτα να με βαραίνει, ούτε χαρά, ούτε λύπη, θέλω η ψυχή να πετάξει ανάλαφρη όπως ανάλαφρη γεννήθηκε.
Και ο βαρκάρης σίγουρα δεν θα σ'αφήσει να την πάρεις μαζί, όχι τίποτα άλλο, μην φας καμιά φλασιά στα ξαφνικά και τον αρχίσεις στο πετροβόλημα νομίζοντας πως θα γλιτώσεις την "απόφαση"....χαχαχαχχα
Καλή εβδομάδα Λεβίνα μου
Εξοικειωμένη η πένα σου Levinaki μου, ν' αφήνει ίχνη ευαισθησίας και
πολύχρωμα νοήματα, με βαθιά ρίζα ποιοτικής στόφας!
Υπέροχο ποίημα κι εξαιρετικές οι φωτογραφίες που το συνοδεύουν!
Η φύση "φωσφορίζει" τις συμπάθειες που γίνονται μνήμες, στην αγκαλιά της!
Εύχομαι η αρμύρα κι ο ήλιος να σύρουν τη θλίψη μακριά, φίλη μου!
Να έχεις μια γλυκιά και δημιουργική εβδομάδα!
Τα φιλιά μου με μια μεγάλη αγκαλιά!:-))
Να γιατί εγώ τρελαίνομαι για το καλοκαίρι Λεβίνα μου!
Δεν το θέλω ούτε να τον βλέπω τον χειμώνα έχουμε τσακωθεί προ πολλού!
Σου εύχομαι να έχεις καλοκαιράκι και μέσα και έξω πολύ σύντομα!
Πολλά φιλιά!
Πραγματικά.... την εκδοχή του πετροβολήματος δεν την είχα σκεφτεί! :))
καλό σαν ιδέα.... στην εφαρμογή να δούμε :))
Να είσαι καλά Νίκη μου, με έκανες και γέλασα...
Καλή εβδομάδα και σε σένα !
.... και η ζωή συνεχίζεται Κατερινάκι μου....
θέλοντας και μη , μας αρπάζει απ' το μαλλί και μας πετάει στους δρόμους της...
Σ' ευχαριστώ πολύ, για τα λόγια, για τα φιλιά, για την μεγάλη αγκαλιά... όλα μαζί
μια νότα αισιοδοξίας είναι !
Σε φιλώ, καλή εβδομάδα να έχεις :)
Δεν έχω θέμα με τις εποχές Έλενα μου, αν και οι Χειμώνες μου φαίνονται πιο δύσκολοι εδώ και καμιά τετραετία ... αλλά και πάλι δεν πειράζει...
Άλλα είναι αυτά που με συνθλίβουν , που μου κόβουν τον αέρα που αναπνέω...
Θα έρθει και το Καλοκαιράκι ... δεν το γλυτώνει ...
Σε φιλώ κοριτσάκι μου, καλή εβδομάδα να έχεις !
Καλημέρα Λεβίνα μου! Αναμνήσεις, κοχύλια απο το Φραγκοκάστελλο, άλλα και πέτρες απο τους λόφους με τα λιόφυτα του χωριού μου!!! Εχω κι εγώ συλλέξει... Χρώματα μυρωδιές και θύμησες! Αυτές τις μέρες γίνεται πιο βαρύ το φορτίο των αναμνήσεων, επειδή Φλεβάρη μήνα έχασα τον πατέρα μου.. Καλή εβδομάδα αγαπημένη μου Λεβίνα!!!!
Κάπως έτσι μαζεύω κι εγώ πετραδάκια κορίτσι μου, όπου κι αν πηγαίνω... πετρούλες και πολύχρωμα γυαλάκια από τις παραλίες και έτσι μου φαίνεται πως κρατάω κοντά μου μια ανάσα από εκείνα τα μέρη που πέρασα!
Για τις άλλες πέτρες όμως που γράφω , αυτές είναι οι αναμνήσεις μας και καταλαβαίνω πολύ καλά τι λες μια και έχω χάσει κι εγώ τους γονείς μου και μάλιστα σε σημαδιακές ημέρες.
Όμως Ειρήνη μου, όσο κι αν ακουστεί κάπως... έχω πάντα την εντύπωση πως δεν έφυγαν ποτέ, είναι πάντα δίπλα μου ...
Καλή εβδομάδα καλή μου, σε φιλώ γλυκά :)
Όταν γέρνουν οι ισορροπίες στα σκοτάδια...όταν οι εικόνες μας μαρτυρούν περασμένα μεγαλεία και οι χαραγματιές εντός μας διαμαρτύρονται έντονα...περίμενε να έρθει το φως Levina,πάντα έρχεται...κι όσο είσαι στα σκοτάδια άναβε μικρά μικρά κεράκια για να σε ζεστάνουν!
Έχεις δίκιο nin@, το πιστεύω αυτό .... κι αν δεν έρχεται σύντομα μόνο του ψάχνω εγώ να το βρω ... παντού και πάντα τώρα πια.... δεν έχω χρόνο για να τον προσφέρω στο σκοτάδι ...
Καλημέρα να έχεις, σ' ευχαριστώ :)
Πέρασα ν'αφησω ενα βοτσαλακι, της πεθυμιας, της ξενιθιας, στέλνοντας τις πιο δροσερές αγκαλιές μου από την καλοκαιρινή Μελβούρνη, να σου φωτίζουν τα σκοτιδια σαν μικιά ζεστά κεράκια. Συνέχισε να μας αγγίζεις με την πένα σου :) Με πολλή αγάπη, το μικιώ σου. Θα τα πούμε Ελλάδα.
Εξαιρετικοι στιχοι κι ας είναι τοσο σκοτεινιασμένοι
Μα ετσι είναι όταν μιλαει ο πονος
Βγαζει την θλιψη από μεσα μας στο χαρτι
Μια αγκαλια
Αγάπη μου, μικρό μου κοριτσάκι με τις δροσερές αγκαλιές σου που ζεσταίνουν την ψυχή μου... εκεί Καλοκαιράκι, εδώ καταχειμώνιαγο ...
να είσαι καλά ομορφιά μου και με το καλό να έρθεις στην πατρίδα .... έχουμε πολλά να πούμε από κοντά σίγουρα ! Σε φιλώ πολύ, σε σκέφτομαι και περιμένω να φτάσει ο καιρός που θα μπορούμε να καθίσουμε στο τραπέζι, να φάμε και να πιούμε αντάμα και να μιλάμε με τις ώρες :))
Ναι καλέ μου Velvet, λυτρώνεται από την θλίψη η ψυχή όταν μπορεί να την ακουμπά στις λέξεις ... κάτι κατάλοιπα που έμειναν θα φύγουν με τον καιρό κι αυτά !
Να είσαι καλά εκεί που είσαι ... σε φιλώ... καληνύχτα :)
Κ γω σε κατι κρυσταλλα κ κατι λευκα τοπια γυριζω διαρκως φετος....
Να αχνευουν οι μολυβενιες μερες....
Λιγες λευκες πινελιες δημιουργουν ομορφη προοπτικη στους πινακες της ζωης μας!
Να αναπαυθει το ψυχουλακι σου!
Οσο για εκεινον τον βαρκαρη, νομιζω οτι περνωντας με απεναντι θα ετρωγε τις πετριες του!!! Ετσι,απτο αχτι μου!!! Κ δλδ τι χειροτερο θα μου εκανε, οταν θαχω φτασει στα λημερια του??? ;-)
Κ ξερεις κατι,καλη μου? Νομιζω πως κ συ εκει που θα κυλουσε ησυχα το βαρκακι του θα του γυριζες καποια βοτσαλα στο "δοξα πατρι" απο ενα
ξαφνικο γινατι που θα σ'επνιγε κ το γελιο σου θαντηχουσε δυνατο κ θαρρετο να σπαει τη θανατερη σιωπη.....καθως
θα κυλουσε ησυχα εκεινο το βαρκακι!
Τι ομορφη εικονα, για φαντασου.....
:-Ρ
Σε φιλω με ενα χαμογελο κρεμασμενο στου φεγγαριου την ακρη..... :-*
Δημοσίευση σχολίου