9.11.14

Η Ζ.







η Ζ. δεν μένει πια εδώ
άλλαξε επάγγελμα
άλλαξε διεύθυνση
άλλαξε κι αριθμό…

η Ζ.  βαρέθηκε στίχους στις επιθυμίες να πετά
να καίει τα σωθικά της κι ένας πεισματάρης άνεμος
τ’ αποκαΐδια στα νοτισμένα βλέφαρα ν’ απιθώνει

η Ζ.  βαρέθηκε να εξηγεί, να μονολογεί ,
να φωνάζει να σιωπά  όρια να βάζει
τα όρια να αναιρεί ‘ να κλαίει να γελά
ν’ αγκαλιάζει τα συντρίμμια ν’ αγαπά

η Ζ. κουράστηκε από την ματαιοδοξία του
τίποτα'  που πηγάζει από το τίποτα' που
έγινε κάτι γιατί του είπαν πως είναι κάτι

η Ζ. βαρέθηκε την αγαθοεργία του γραφικού
που τις πληγές του κόσμου αντανακλά
Και σαν ανταποδοτική της ζωής του πράξη
την βοήθεια του σταγονόμετρου μετρά

η Ζ. βαρέθηκε στην επόμενη δανεική μέρα να ζει
χορηγούς ν’ αναζητά τ’ άδεια κάδρα να γεμίσει
Πάσχει σοβαρά από του χρόνου την φθορά
πολύ αργά για των κανόνων την υποταγή

η Ζ.
Για όλα φταίει αυτή η πνιγμένη σιωπή
που σ' ένα παρατεταμένο ίλιγγο επιμένει
Της μετανάστευσης τα ναύλα στο χέρι κρατά
αναχωρήτρια για ανέμους που φιλονικούν
ποιός τα εναπομείναντα όνειρα θα περιθάλψει

                                                        

                                                          Levina                        
                                               








33 σχόλια:

ΦΛΩΡΑ είπε...

Χωρίς ζόρι, έχεις τον τρόπο να βάζεις τον αναγνώστη των ποιημάτων σου
μέσα στο κλίμα αυτού που περιγράφεις και να τον μεταφέρεις στη διάθεση των στίχων σου.
Αυτή τη στιγμή είμαι έτοιμη προς αναχώρηση μαζί με τη Ζ.
αγωνιώντας "ποιός τα εναπομείναντα όνειρα θα περιθάλψει"

nikosmous είπε...

Μπορεί όλα αυτά να τα κάνει, αλλά δε θα λησμονήσει ν' αγαπά!Συνειδητοποιεί πως δε μπορεί να φέρει πίσω τη χαμένη Ζ.ωή!Θα συνεχίσει να προχωράει ωστόσο με την εκκωφαντική σιωπή της και θα λέει πολύ περισσότερα, από κάποιους άλλους που θα μιλάνε χωρίς να λένε τίποτα!Έχει μάθει πως να προχωράει και να επουλώνει τις πληγές!Ξέρει πως τίποτα δεν κρατάει πολύ κι ό,τι καλό κι όμορφο επιστρέφει μετά από πόνο.Δεν χάνεται κι ας βρεθεί σ' ανεξερεύνητο χώρο!Έχει καταφέρει ν' αποκτήσει αντισώματα αγάπης!
Το ποίημά σου Λεβίνα μου έσκισε για μια ακόμα φορά και μ' έβαλε αμέσως σε σκέψεις!!!
Την καλημέρα αφήνω με την αγάπη μου!!Να 'σαι πάντα καλά!!!:-)

Ανώνυμος είπε...

Μου άρεσε τόσο το ποίημα για την Ζ !
Είσαι μία από το πλήθος των Ζ αυτού του κόσμου, αλλά εσύ ξεχωρίζεις.
Ξέρεις να δίνεις μορφή, ζωγραφίζεις και με την πέννα σου.

Ειρήνη Νικολάου είπε...

Καλό μεσημέρι Λεβίνα! Υπέροχο!!

Ειρήνη Νικολάου είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Ανώνυμος είπε...

Η Ζ. βρίσκεται στα πρόθυρα της καταστροφής των ψευδαισθήσεων και στην απαρχή μιας νέας ζωής.

Μαρία Κανελλάκη είπε...

Η Ζ. θα μεταναστεύσει στην τελευταία έξοδο προς την ελευθερία, σαν ύστατη επανάσταση αυτογνωσίας.
Το φευγιό τέτοιων ανθρώπων δεν σηματοδοτεί θάνατο, αλλά μετάβαση...
Λεβίνα μου... Υπέροχη ποίηση, εικόνες και νοήματα. Ένας μικρός φόρος τιμής σ' όσους δεν ζουν μια χαμοζωή, αλλά απελευθερώνουν τη συμπαντική τους ύπαρξη.

airis είπε...

Εγώ πάλι γιατί θέλω να της πω να μην αναχωρήσει; Να παλέψει κι άλλο; Κι ας κουράστηκε, κι ας ανέχτηκε, κι ας μπούχτισε ...
Σήκω Ζ θέλω να της φωνάξω..... Μάλλον το έχω εγώ ανάγκη....

Φιλιά πολλά Λεβίνα μου !

Άρης Άλμπης είπε...

Πάλι η Ζ. θα περιθάλψει τα εναπομείναντα όνειρα, ξεπερνώντας, για μια ακόμα φορά, των κανόνων την υποταγή.
Γιατί ξέρει πως αξίζει, αφού πάντα θα υπάρχει μια σταγόνα από το σταγονόμετρο μιας άλλης ψυχής.
Γιατί ξέρει η Ζ. πως κατάμονη δεν είναι…

Ελενα Λ. είπε...

Να μάθουμε κάτι από την Ζ. και να μην περιμένουμε την ύστατη στιγμή.
Πολλά φιλιά Λεβινάκι μου!

Levina είπε...

Καλημέρα Φλώρα μου …
Δύσκολη η απάντηση …. Όνειρα, πραγματικότητα, φαντασία, ρεαλισμός… ένα αξέμπλεχτο κουβάρι η ζωή…

Σε φιλώ γλυκιά μου, καλή εβδομάδα να έχετε….


υγ. Ο αναγνώστης Φλωράκι μόνο όταν αναγνωρίζει κάτι από τον εαυτό του μέσα σε
ότι θα διαβάσει μπορεί να δει μέσα από τα παράθυρα που ανοίγουν οι λέξεις... και τότε
μπορεί να νοσταλγήσει, να κατανοήσει, να τρομάξει, να ελπίσει, να αγαπήσει ...
αλλιώς το οτιδήποτε τον αφήνει παγερά αδιάφορο...

Levina είπε...

Νίκο μου με μια διορατική ματιά που ο άνθρωπος αποκτά μέσα από την πείρα της ζωής έκανες ένα ψυχογράφημα ; και με βάζεις σε σκέψεις αν έπρεπε να δώσω γυναικεία ή αντρική υπόσταση στην Ζ. γιατί οι Ζ. αυτού του κόσμου όπως πολύ σωστά επισημαίνει ο Gip πιο κάτω είναι πάρα πολλές και …. πολλοί…. αθόρυβοι στυλοβάτες ενός κόσμου που ίσως και να χάνεται πια....
Την Καλημέρα και τα φιλιά μου…
Καλή εβδομάδα να έχετε !

Levina είπε...

Αχ καλέ μου Gip ... ξεχωριστή είμαι μόνο γι αυτούς που με αγαπούν και με κατανοούν ... για όλους τους άλλους ένας κόκκος άμμου είμαι.... κι είσαι ένας από τους ανθρώπους που με τον τρόπο τους μου λένε ''προχώρα'' ... να είσαι καλά γι αυτό ...

Σε φιλώ... καλή εβδομάδα εύχομαι !

Levina είπε...

Ειρήνη μου Καλημέρα και καλή εβδομάδα !
Σ ευχαριστώ !
Παρακολουθώ την δουλειά σας με τα παιδιά και σου
λέω κι από εδώ ένα μεγάλο μπράβο για όσα κάνετε
στην Ενορία σας.
Να είσαι καλά !

Levina είπε...

Ανάλογα τι βρίσκεται πίσω από αυτό το Ζ..... ένα πλήθος ή ένας μόνο άνθρωπος ;
όμως κι εγώ θέλω να πιστεύω αυτό που εσύ γράφεις... πως φτάνει η ώρα που οι
εμπειρίες της ζωής ανοίγουν δρόμο και απαιτούν μια αλλαγή...

Καλή εβδομάδα σου εύχομαι !

Levina είπε...

Η Άιναφετς έγραψε την περασμένη εβδομάδα για το ‘’μαγαζί της αλήθειας’’ του Μπουκάι, Κανελλάκι μου… με αφορμή αυτό περί αλήθειας θέλω να πω ότι η αυτογνωσία θέλει αλήθειες που πονάνε και λίγοι έχουν την δύναμη να κάνουν μια βαθειά βουτιά στα εσωτερικά τους και να πάρουν δύναμη από την ίδια τους την ψυχή.
Τότε μπορεί να νοιώσουν ένα αεράκι ελευθερίας να τους χαϊδεύει το πρόσωπο…λίγο πριν την οριστική τους μετανάστευση...

Καλημέρα Κανελλάκι μου, καλή εβδομάδα να έχεις !

Levina είπε...

Κλείνεις μια πόρτα κι ανοίγεις μια άλλη Αριστάκι μου ... το απόλυτο κενό είναι μόνο στην φαντασία μας ... κι αν μπούχτισε, αν κουράστηκε, όπως γράφει ο ηλιογράφος έφτασε η ώρα να αφήσει τις ψευδαισθήσεις και να πατήσει στην πραγματικότητα με δύναμη.
Έχει πολύ δύναμη μέσα του ο άνθρωπος κοριτσάκι μου, δεν το ξέρεις αυτό;
Το ξέρεις νομίζω πολύ καλά! Σήκω λοιπόν και κάνε αυτό που λέει η ψυχή σου,
ότι κι αν είναι αυτό.

Σε φιλώ, να περνάς καλά και να προσέχεις την Αριστέα :)

Levina είπε...

Κάπως έτσι δεν γίνεται τελικά Άρη μου; συνήθως τουλάχιστον...!
Μου αρέσει αυτή η αισιόδοξη ματιά σου ... δίχνει στο παρελθόν
καινούργιους δρόμους....
Σ ευχαριστώ! καλή εβδομάδα σου εύχομαι ....

Levina είπε...

Έλενα ποιά είναι η ύστατη στιγμή άραγε ;
Πραγματικά έχω αναρωτηθεί πολλές φορές γι αυτό!
είτε σε προσωπικό επίπεδο, είτε γενικά μιλώντας, για άλλους,
για χώρες, λαούς, συμπεριφορές... πότε είναι η ύστατη στιγμή
για να αλλάξει κάποιος πριν φτάσει αυτή και πως την μετρά ο
καθένας ;
Με την απορία μου θα μείνω ... εκτός αν προλάβω να το λύσω
κι αυτό μέσα στο γεμάτο ερωτηματικά μυαλό μου....

Σε φιλώ και σου εύχομαι καλή εβδομάδα κοριτσάκι μου.....

Hengeo είπε...

Οπότε μάλλον ήρθε η ώρα η Ζ. να αλλάξει ρώτα, διότι τελικά υπάρχουν κάποια όρια που δεν πρέπει να αναιρούνται.

Καλή εβδομάδα Λεβίνα!

Άιναφετς είπε...

Τώρα γιατί η Ζ για μένα είναι η ίδια μας η Ζωή;
Κάποια στιγμή, που δεν χωρούν άλλες υποχωρήσεις, δικαιολογίες και φυγές, αρπάζουμε τη Ζωή και λέμε μέχρι εδώ...
Υπέροχο ποίημα για την Ζ-ωή του καθενός!

ΑΦιλάκια γειτονοπούλα μου... (πάλι χαθήκαμε)!

Κική Κωνσταντίνου είπε...

μου αρεσε τοσο πολυ! εκπληκτικο Λεβινα μου! καλημερα!

Levina είπε...

Γιώργο μου δεν θα διαφωνήσω μαζί σου.... όσο κι αν μου ακούγεται άσχημα η λέξη όρια... κάτι σαν να στέρηση ελευθερίας μοιάζουν... ο καθένας μας και όλοι μας πρέπει να γνωρίζουμε τα όριά μας σε κάθε τι ... και να φροντίζουμε να μη τα υπερβαίνουμε. Πιό πολύ για εμάς τους ίδιους κι όχι για το τι "θα πει ο κόσμος" ....

Καλή σου μέρα, να περνάς καλά :-)

Levina είπε...

Εσύ ειδικά που με γνωρίζεις τόσο καλά και στις ατελείωτες συζητήσεις μας έχουμε " διυλίσει τον κώνωπα" δεν γινόταν να μη καταλάβεις πόσα κρύβονται πίσω από αυτό ειδικά το γράμμα!
Ζ.
η Ζ... ο Ζ... η ίδια η ζωή....

.... βλέπεις λοιπόν ότι δεν χανόμαστε εμείς! ...
σε φιλώ πολύ και πάλι :))

Levina είπε...

Kαλή σου μέρα Κική μου....
σ΄ευχαριστώ πολύ!
σε φιλώ κι εύχομαι να είσαι καλά :-)

Riccie Finestra είπε...

απλά υπέροχο, beyond σχολίων...

Σμαραγδάκι- Ρούλα είπε...

Μια χαρά το έκανε η Ζ..που άλλαξε σπιτι.. αλλαξε δουλεια .. και αριθμό..!! καιρός ήταν να χτυπήσει την πόρτα πίσω της και να φύγει... !!! υπεροχο Λεβινα μου βλέπουμε το εαυτό μας μεσα..αχ αυτες οι πνιγμένες σιωπές.!!! φιλώ σε..

Ανώνυμος είπε...

καλησπερα κι απο μενα...
για την Ζωη μου ξεκινησε κι εμενα, μα οσο προχωραγα την αναγνωση τοσο μου θυμιζε την Β.....
ειναι υπεροχο....λατρευω αυτο που ξεχειλιζει απο την ψυχουλα σου (οσα κι αν εχεις περασει) και το μοιραζεσαι μαζι μας....
φιλακια κι αγκαλιτσα....
μικρο Βαιλι :ο*

Levina είπε...

Jony μου σ ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψή σου,
χαίρομαι που έδωσες σημεία ζωής εδώ στην μπλογκογειτονιά μας...
χάσαμε το καυστικό σου χιούμορ :-)
Να είσαι καλά εύχομαι !

Levina είπε...

Ρουλάκι μου είναι κι αυτή η υπομονή που μοιάζει ανεξάντλητη αλλά...

Κι εγώ σε φιλώ γλυκά και σου εύχομαι Καλημέρα :))

Levina είπε...

Μικρό μου Βάιλι…
Δεν είμαι τέλειος άνθρωπος… έχω πολλά ελαττώματα που κατά καιρούς κάνουν την καταστροφική τους εμφάνιση.
Κατάφερα όμως μετά από πολλά χρόνια , ακόμα και τα δυσάρεστα που συμβαίνουν ή που συνέβησαν στην ζωή μου να τα κάνω να δουλέψουν υπέρ μου. Αυτά τα δυσάρεστα είναι μικρό μου Βάιλι που δυναμώνουν την ψυχή, το μυαλό, την θέληση… και μετά είναι τα εύκολα που δίνουν την ελπίδα, το χαμόγελο, την αίσθηση πως όλα μπορούν να γίνουν καλύτερα.
Για σκέψου πόσα όμορφα έχεις γύρω σου… είσαι αρκετά ευαίσθητος άνθρωπος και θα τα αναγνωρίσεις :)
Σε φιλώ κοριτσάκι μου και θα σου πω για τέλος… να προσέχεις τον εαυτό σου γιατί είναι πολύτιμος για όσους σε αγαπούν…
ξέρεις τι θέλω να πω.

Velvet είπε...

Τι σημαινει αραγε η Ζ δεν μενει πια εδω
Αναθεωρηση, αναχωρηση, ελευθερια
Οπως και ναναι καλυτερα θαναι

Levina είπε...

Ίσως και να βρήκε την εσωτερική της ελευθερία ,
να κατάφερε να αποτινάξει τα δεσμά του ίδιου της του εαυτού....
οπότε ναι, καλύτερα είναι ...

Την Καλημέρα μου Velvet,
καλή εβδομάδα :))

Η ΠΟΡΤΑ

Αγαπημένοι μου φίλοι επιστρέφω για να κλείσω μια πόρτα. Σε όλους εσάς που γεμίσατε την ζωή μου με φως, με γέλιο με  συγκίνηση, ...