Και
να που πρέπει
για
πολύκλαυστους έρωτες να μιλήσω’
Εκείνους
που λαίμαργα
των
ματιών το βλέμμα καταπίνουν
κείνους
που κράτησαν τα σκήπτρα της ζωής
Φοβήθηκα
σαν ένοιωσα
χάδι
απαλό στα χείλη μου επάνω
το
άγγιγμα της Άνοιξης
στην
ώρα του μεσημεριού
σαν
τ΄ αεράκι μοσχοβολιστό
λεύτερο
περιδιάβαινε
στων
σωθικών μου το γαλάζιο
Σάρωσε
ο λίβας στην φωτιά
κάθε
της λογικής μου έννοια
κι
ήρθε ένας ποιητής υάκινθος
με
το παρθενικό του λευκό του ντύμα
Μας
έκρυψε τις ώρες τις νυχτερινές
σιωπές
ψίθυροι κραυγές ανάσες
κι
εκείνος στίχους χάραζε
σε
σάρκα φλογισμένη.
Κάτι
πιο πάνω
ας μην γυρέψω
ασάλευτος
ας μένει ο ουρανός
μην
κι η στιγμή το άγγιγμά της χάσει
Ας
φτερουγίσουν τα πουλιά
στα
σύννεφα πιο πάνω
τ’
αγρίμια να σκορπίσουνε
στης ώρας την φωτιά
Όλα
όσα με σάρωσαν
ζωγράφισα
στ ακρογιάλι
κάτω
από την αιώνια σκιά
που
έριχνε της ζήσης μου ο βράχος.
Σβήστηκαν
πια στα κύματα
Τίποτα
δεν κράτησα
γραμμένο σε πολύτιμο χαρτί
στο
κάποτε για να το βρω
μες
σε βιβλία σκονισμένα’
αποδημητικά
πουλιά οι έρωτες ‘
χάθηκαν
κι
είναι αναπότρεπτη η μοίρα καθώς
με
την παραδοχή του τέλους μου
με
βάζει να παλέψω_
Levina
Victor Bauer...
Oil on canvas
Το Συμπόσιο Ποίησης, αυτό το δρώμενο που εμπνεύστηκε και υλοποίησε η Αριστέα ,
έφτασε κι αυτή την φορά στο τέλος του.
Το κέρδος που μπορούμε να αποκομίσουμε από όλο αυτό;
Δεν είναι η βαθμολογίες, ούτε τα όμορφα λόγια που παραμένουν λόγια…
είναι κάτι βαθύτερο που φτάνει μέχρι την ψυχή.
Μέσα από τον στίχο, ακόμα και τον πιο σατυρικό (και υπάρχουν πολλοί σε κάθε
συμπόσιο σατυρικοί στίχοι) μπορείς να δεις τις ανησυχίες, τις ελπίδες, τους φόβους,
ακόμα και το ‘εγώ’ , όσων παίρνουν μέρος και παλεύουν άλλοτε με ευκολία, άλλοτε
με πραγματική πάλη να βάλουν στην σειρά τις σκέψεις τους, δοσμένες με έναν
διαφορετικό τρόπο από την καθημερινή ομιλία.
Για όσους δεν έχουν καταπιαστεί ποτέ με αυτό, δεν είναι καθόλου εύκολο να
αποδομήσεις τον τρόπο έκφρασής σου και να χτίσεις ένα στίχο και όταν το καταφέρουν
είναι κάτι θαυμάσιο.
Αυτό λοιπόν χαρίζει σε όλους το Συμπόσιο Ποίησης…
τον θαυμαστό κόσμο της έκφρασης μέσα από ένα στίχο και
την ευκαιρία να διαβάσουμε... να βάλουμε κι άλλους κόσμους
μέσα στους προσωπικούς μας ορίζοντες.
Καλό Σαββατοκύριακο σε όλους _
29 σχόλια:
Καλημέρα Λεβίνα
Θερμά συγχαρητήρια
Σε απόλαυσα....
φιλί
O διαγωνισμός αυτή τη φορά ήταν το κάτι άλλο.
Ηταν όλα τα ποιήματα ένα και ένα δεν ήξερα ποιο να διαλέξω!
Μπράβο Λεβινάκι μου για την συμμετοχή όπως πάντα υπέροχη!
Πολλά φιλιά!
Δυσκολευτηκα πολύ να ψηφισω, όλα ηταν διαμαντια!
Μπραβο σε όλους σας!
Καλό μεσημερι :)
μπρα΄βο σας εχω καιρό να σου γράψω να σου πω ένα γειά... θα με συγχωρέσεις καλο σ/κ εύχομαι
Καλύτερη εισαγωγή δεν θα μπορούσα να διαβάσω Λεβίνα μου. Συγκινήθηκα. Γιατί με νιώθεις!
Και εξήγησες όλα όσα είχα στο μυαλό μου εξαρχής!
Σε ευχαριστώ πολύ και για αυτό αλλά και γιατί στηρίζεις το Συμπόσιο με τη συμμετοχή σου και τους υπέροχους στίχους!
Νομίζω ότι έδωσες το πιο λυρικό ποίημα του Συμποσίου. Τους πρώτους στίχους δε, τους έμαθα απέξω από τις πολλές φορές που το διάβασα!
Σε φιλώ γλυκά μάτια μου ♥
Είναι άραγε αποδημητικά πουλιά οι έρωτες;
Τα αποδημητικά πουλιά πάντα ξαναγυρνούν στον ίδιο τόπο... οι έρωτες όμως;
Εξαιρετική η εισαγωγή σου Εύη μου και μπράβο σε όλους τους συμμετέχοντες!
ΑΦιλάκια ολίγον ομιχλώδη, θολά αλλά πανέμορφα φθινοπωρινά!
Προσυπογράφω τον περιεκτικό σχολιασμό σου για το συμπόσιο της Αριστέας, αγαπητή μου Levina. Υπογραμμίζω ιδιαίτερα τη φράση σου «να βάλουμε κι άλλους κόσμους μέσα στους προσωπικούς μας ορίζοντες». Αξίζει πράγματι. Και υπάρχει σπουδαίο περιεχόμενο!
Έρχομαι στους εκφραστικότατους υμνητικούς στίχους σου.
Το ισχυρότερο συναίσθημα ο έρωτας.
«Σάρωσε ο λίβας στην φωτιά/ κάθε της λογικής μου έννοια»,
και ο Υάκινθος, η προσωποποίηση του κάλλους, άξιζε που «ήρθε ποιητής».
Παρά τον μελαγχολικό σου επίλογο, κρατώ τον ελπιδοφόρο στίχο «κάτι πιο πάνω ας μην γυρέψω».
Κι ας είναι «αποδημητικά πουλιά οι έρωτες» κι ας είναι «πολύκλαυστοι». Όμως «κράτησαν τα σκήπτρα της ζωής!
Στον πρόλογό σου, αποτύπωσες στο ακέραιο την προσωπική μου σκέψη.
Στο ποίημά σου, συγκινήθηκα πολύ. Ίσως γιατί αυτή η παραδοχή του τέλους, είναι μια αιώνια μάχη. Κι ας ξέρω πια καλά, πως ο θάνατος είναι ένα οργανικό κομμάτι της ζωής... Όπως κι ο έρωτας.
Να'σαι καλά Λεβίνα μου. Η ευαισθησία σου, γίνεται χειρουργικό νυστέρι κάποιες φορές...
Αν αξιζει να μιλησουμε για κατι
ας μιλησουμε για ότι την μοιρα μας οριζει
Οποια καταληξη κι αν εχει...
καλημερα Λεβινα μου!
συγχαρητηρια και για τη δικη σου συμμετοχη!
εξαιρετικη! οπως παντα! :)
φιλακια πολλα!
Κοίτα να δεις, που τελικά δεν είναι εύκολο ούτε το να δείξεις το θαυμασμό σου για τους στίχους που σε συνεπαίρνουν...να είσαι καλά Λεβίνα μου να μας παίρνεις στον υπέροχο κόσμο σου!
Συγχαρητήρια για τη συμμετοχή σου, αλλά και για την εισαγωγή σου!
Φιλιά πολλά και καλό ξημέρωμα!
Καλή σου μέρα Ελένη μου...
όμορφο συναίσθημα να νοιώθεις πως υπάρχουν
άνθρωποι που συμπλέεις μαζί τους στα ίδια κύματα...
Σε φιλώ και εύχομαι ξεκούραστη Κυριακή να έχεις ...
Κι εγώ το ίδιο Έλενά μου ... ταυτίστηκα με πολλά οράματα,
ταξίδευα στους στίχους ... γίνεται όλο και δυσκολότερο να
επιλέγεις ή μου φαίνεται ;
Καλή σου μέρα καλή μου, σε φιλώ...
να περνάς καλά !
Όπως έγραψα και στην Έλενα... το ίδιο κι εγώ Αριάδνη μου...
Καλή Κυριακή να έχεις... ευχαριστώ πολύ !
Δεν υπάρχει κάτι για να συγχωρέσω Νικόλα μου...
είναι τόσο μεγάλο το μπλογκοχωριό μας εξ άλλου που
είναι αδύνατο να προλαβαίνουμε τα πάντα όλα...
Την καλημέρα μου έχεις και να περάσεις όμορφη Κυριακή !
Όταν υπάρχει αξιοπρέπεια Αριστέα μου και διαφάνεια σε κάτι που γίνεται φυσικά και το υποστηρίζω και το επικροτώ!
Έκανες χωρίς να το καταλάβεις εξ αρχής κάτι αρκετά σπουδαίο... να βάλεις την ποίηση και τον στίχο στην ζωή ακόμα και ανθρώπων που δεν είχαν ασχοληθεί με κάτι τέτοιο.
Τους έβαλες να εκφράζονται και να δημιουργούν κάτι καινούργιο!
Υπάρχει κάτι καλύτερο από αυτό;
Σε φιλώ και εύχομαι καλή συνέχεια σε ότι κάνεις και σε ότι σκεφτείς...
καλά να περάσεις !
Ο δολοφόνος πάντα επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος μαγισσούλα μου...
κάπως έτσι επιστρέφουν και οι έρωτες έστω και νοερά ... ακόμα κι αν φορούν
το ένδυμα της νοσταλγίας, σαν να έχει μεταβληθεί η αστερόσκονη σε σκέτη σκόνη...
Αχ αυτό το Φθινόπωρο που βιάζεται να φύγει... με λίγο ήλιο σου γράφω και κάτι
από δροσερό αεράκι που μας γεμίζει κίτρινα φύλλα...
Φιλιά πολλά χαμογελαστό μου !
Πως αλλιώς θα είχε και νόημα αυτή η λίγη ζωή που μας μέλλεται να ζήσουμε Άρη μου;
Φοράμε την ελπίδα μας, κρατάμε τις μνήμες μας ακόμα κι αυτές που πολύκλαυστες υπήρξαν και προχωράμε ακολουθώντας τον χρόνο...
Συμφωνώ για το σπουδαίο περιεχόμενο που όσο περνά ο καιρός βλέπω να ανεβαίνει σε βαθμό δυσκολίας και οι προσπάθειες των συμμετεχόντων να γίνονται όλο και καλύτερες.
Καλή σου μέρα Άρη μου και καλή Κυριακή να έχεις !
Πω πω πω! Υπέροχο. Λυπάμαι που το διάβασα αφού έληξε η ψηφοφορία.
Ξέρεις με συγκινούν οι άνθρωποι που εκφράζονται με στίχο.
Και μου άρεσαν επίσης οι σχολιασμοί που έκανες πιο πάνω. Ίσως να τολμήσω και γω κάποτε.
Είναι μοναδικός ο δεσμός που σας δένει (των ποιητών εννοώ). Λυπάμαι που δεν πρόλαβα να ψηφίσω :-(
Καλή εβδομάδα να έχεις Λεβίνα μου.
Φιλάκια πολλά
Τώρα τι να πω Λεβίνα μου γι' αυτό το ποιητικό αριστούργημα στον έρωτα, από έναν που δεν έχει ιδέα από ποίηση!:-)Γιατί αν επιχειρήσω να γράψω κάτι τέτοιο... άστο καλύτερα!Θα συμφωνήσω με όλα όσα προλόγισες και θα προσθέσω ότι μέσα απ' όλους αυτούς τους εξαιρετικούς διαγωνισμούς που γίνονται πολύ θετικό εκτιμώ, είναι η παρότρυνση στη δραστηριότητα!
Όσο για τους έρωτες όταν αφήνουν αρκετά αποτυπώματα, μπορούν να μεταλλαχθούν σ' αποδημητικοί!
Η γραφή που δένει τη σκέψη σου είναι εξαιρετική, ρομαντική κι ευαίσθητη!
Να ΄σαι πάντα καλά Λεβίνα μου, για να συνεχίζεις να μας συναρπάζεις!!!Χαρούμενη βραδιά να περάσεις με αγάπη!!!:-)
Ποιος ο Γολιαθ?
Ποιος ο Δαυιδ?
Και στην τελικη....
ποιο ειναι το "οπλο" σου
για την αναμετρηση?
Μετά από το διάλειμμα της Κυριακής επανέρχομαι Κανελλάκι μου γλυκό…
Πότε αλήθεια ολοκληρώνεται ο άνθρωπος; Και τι τον ολοκληρώνει;
Η παραδοχή του τέλους για εμένα δεν σημαίνει ‘τέλος’ αλλά ψυχική ολοκλήρωση. Όταν μπορεί ο άνθρωπος να αποβάλλει από την σκέψη του αυτή την μάχη, τότε μπορεί να προσφέρει περισσότερα και στον εαυτό του και στους άλλους, γιατί έχει αποβάλλει τον φόβο. Ο φόβος που τον φοράμε κατάσαρκα γίνεται πίκρα αθεράπευτη στο κορμί και στην ψυχή μας κι εμείς γινόμαστε όλο και πιο ‘’λίγοι’’ …
Καλημέρα Κανελλάκι μου, σε φιλώ και καλή εβδομάδα εύχομαι :))
Κανείς μας δεν γνωρίζει την ''μοίρα'' κι όλα
εικασίες είναι όταν για εκείνη μιλάμε...
Πόσο ρευστά είναι όλα, πόσες ανατροπές,
πόσες εκπλήξεις!
Καλημέρα και καλή εβδομάδα Velvet :)
Να είσαι καλά Κική μου...
σ΄ευχαριστώ πολύ!
Σε φιλώ, καλή εβδομάδα να έχεις :)
Τον αγαπώ τον ''κόσμο μου'' Μαράκι μου, σιγά σιγά και οι δικοί μου άνθρωποι, τον αποδέχτηκαν, τον αγάπησαν, τον κατανόησαν κι έτσι μπορώ κι εγώ πιο εύκολα καμιά φορά να μοιράζω τα κομμάτια του.
Σε φιλώ και εύχομαι καλή εβδομάδα να έχεις...
υγ. κι μια αγκαλιά στον Μπρίκι :)))
Όταν το αισθανθείς πως θέλεις να το κάνεις δεν βλέπω τον λόγο για να μη το τολμήσεις Νίκη μου!
Η έκφραση ούτε μπαίνει σε καλούπια, ούτε κρίνεται, ούτε ζυγίζεται για να δούμε την βαρύτερη και την ακριβότερη. Ότι σε ευχαριστεί να κάνεις κι αν στους άλλους αυτό μοιάζει ''κάπως'' , εσύ έχει σημασία να νοιώθεις καλά.
Εγώ δεν λυπάμαι καθόλου που δεν με ψήφισες αγάπη μου, γιατί αυτό που βγαίνει από μέσα μου έχει να κάνει με αυτό που σου γράφω παραπάνω... εδώ και χρόνια εκτονώνει τις δικές μου ανάγκες ... κι αν ακόμα δεν αρέσει σαν τρόπος έκφρασης, αν το βρίσκουν οι άλλοι μικρό και λάθος, δεν ορίζει τις φιλίες μου...
Σε φιλώ πολύ και εύχομαι καλή εβδομάδα :))
Νίκο μου έχεις τον δικό σου τρόπο έκφρασης εσύ και τα γράφεις πολύ ωραία... και πολύ διδακτικά θα πρόσθετα!
Αυτή η δραστηριότητα που γράφεις, που ξεφεύγει από τα στενά όρια των σχολίων στα μπλογκ, που αφήνει για λίγο πίσω τα τετριμμένα και σε υποχρεώνει να σκύψεις το κεφάλι για να μάθεις κάτι περισσότερο και το κάνεις γιατί το θέλεις κι όχι γιατί στο επιβάλλει ένας δάσκαλος στην μαθητική τάξη... αυτό έχει την μεγαλύτερη αξία!
Να είσαι καλά Νίκο μου... καλή εβδομάδα να έχετε :))
Εγώ είμαι ο Δαυιδ,
εγώ είμαι κι ο Γολιάθ
και το μυαλό μου ως τα τώρα ,
το πιο ισχυρό μου όπλο :))
Σε γλυκοφιλώ μελένια μ
καλή εβδομάδα να έχουμε :)
υγ. όταν μπω στην καραντίνα
του αλτσχάιμερ η μάχη λήγει υποθέτω;
Μπράβο για τη συμμετοχή!
Καλησπέρα και καλή εβδομάδα!
Δημοσίευση σχολίου