Κοίτα πόσο ήσυχη αναπαύεται η μέρα
πόσο ακίνητα παραμένουν τα σύννεφα στον ουρανό
Κάποιος
τα κάρφωσε σε γαλάζιο χαρτόνι επάνω
κι έναν ήλιο από χρυσόχαρτο έβαλε σε μια γωνιά
Κοίτα πόσο ακίνητη μοιάζει η γη
τα φύλλα στα δέντρα ζωγραφισμένα με σειρά
και οι πέτρες με τάξη βαλμένες
τα ξύλα στους φράχτες στοιχισμένα
και τα πουλιά άηχα τρίλιες βγάζουν
στ’ ακίνητα των δέντρων τα κλαριά
Σε μια στιγμή του χρόνου ζω κι εγώ
χαρτάκι αγκιστρωμένο στα συρματοπλέγματα
πονάω ' στον χρόνο ξεθωριάζω ' αιμορραγώ
Σε μια παραίσθηση νεκρής ανάσας χάνω τον χρόνο
σκοντάφτω στο βήμα το επόμενο και κρύβομαι πίσω
από ένα ρολόι με ελατήρια σκουριασμένα
Άργησα και πάλι να σκεφτώ το αύριο
μα αύριο θα το σκεφτώ πώς να το διορθώσω_
Levina
Joseph Alleman's art
32 σχόλια:
Αυτό το ποίημα είναι σαν να περιγράφεις μια ζωγραφιά, γιατί μόνο στις ζωγραφιές τίποτα δεν μπορεί να κινηθεί!
ΑΦιλάκια πολλά πολλά! :)))
"χαρτάκι αγκιστρωμένο στα συρματοπλέγματα" έτσι νιώθω και γω Levina μου!
Καλό μας απόγευμα
Πολύ δυνατό ποίημα
με εξαίσιο μεταφορικό λόγο!!!
πολλά φιλιά
Υπέροχο Λεβίνα μου, ιδίως η δεύτερη στροφή , πολύ δυνατή.
Όλα στο αύριο τα αφήνουμε για αυτό κι αργεί τούτος ο κόσμος να αλλάξει!!!
Φιλιά πολλά μάτια μου,
Χαίρομαι που είμαι πάλι κοντά σας! :)))
Αχ αυτό το αύριο Λεβίνα μου!
Αχ αυτό το αύριο!
Ελπίζω να μην μείνουμε καρφωμένοι πάνω στο συρματόπλεγμα!
Πολλά φιλιά την καλησπέρα μου!
Καλησπέρα Λεβίνα ! Υπέροχοι στίχοι...Να είσαι καλά...
Το θέμα είναι μην έρθει και το μεθαύριο, οπότε θα είναι αργά για διορθώσεις..
Καλό Σ/Κ Λεβίνα!
Στην πρώτη στροφή θέλω να σταθώ λίγο
γιατί περιγράφεις με τα πιο ζεστά χρώματα
και τους πιο ήρεμους ήχους και μουσικές
την απόλαυση της χαλάρωσης όταν η αναβλητικότητα μας διακατέχει.
Στη δεύτερη αλλάζουν τα χρώματα και παίρνουν
τα κόκκινα του αίματος και τα μαύρα του συρματοπλέγματος
και οι ήχοι αποκτούν τον έντονο ρυθμό των ελατηρίων και των ρολογιών
όταν οι συνέπειες της αναβλητικότητας αποκτούν σάρκα και οστά..
Εύη μου, όπως πάντα απολαυστικότατη η γραφή σου.
Λεβινακι τι ομορφο ποιημα ειναι αυτο;
Ρομαντικό, γλυκό, γαλήνιο, εχει μια ταση να σε κανει να κοιτας στον ουρανο!
Παρα παρα πολυ μου αρεσε!
Συγχαρητηρια!
Καλο σκ να εχεις! Φιλακια ποολλα!
Πολύ όμορφο το ποιημα σου Λεβινα μου....δυστυχώς σήμερα είδα το σχολιο σου στο μπλογκ μου για την κινηση για τα χημικά, μου διεφυγε ειμαι κακή με την τεχνολογία και δεν εχω βαλει να με ειδοποιουν για τα νεα σχολια...αν θελεις ενημερωσε με αισθανομαι πολύ ασχημα που δεν συμμετείχα (ειχα καποια τρεξιματα αυτόν τον καιρό και το μυαλο μου ήταν αποδιοργανωμένο)
Σε φιλώ γλυκα
Υπέροχες εικόνες και νοήματα στους στίχους σου!
Κι όσο υπάρχουν ανοιχτά "παράθυρα", υπάρχει πάντα η ελπίδα πως θα απαγκιστρωθούμε απ' το συρματόπλεγμα. Φτάνει να το κάνουμε "τώρα". Το "σήμερα" αφήνει συνήθως, περιθώρια αναβολής ;-)
Φιλιά Λεβινάκι μου!!!
Διαβαζοντας τα λογια σου, ηρθε στο μυαλο μου αυτό:
«Το αυριο με καλει με νεες υποσχεσεις
Σαν ν΄ ακουω την ηχω του χθεσινου μπλε»
Marianne Faithfull - Tomorrow's Calling
notte
Κάπως έτσι είναι, όπως το λες αν και καμιά φορά μπερδεύεται
η ζωγραφιά με την πραγματικότητα ...
Καλό ξημέρωμα σου εύχομαι και καλή Κυριακή να έχουμε...
Σε φιλώ Στεφανία μου...
Ήμουν σίγουρη πως δεν το νοιώθω μόνο εγώ !
Καλό ξημέρωμα Αριάδνη μου...
Να είσαι καλά Ελένη μου, σ' ευχαριστώ !
Καλό ξημέρωμα να έχεις ... σε φιλώ ...
Ας καταφέρω να ξεκινήσω από εμένα Αριστάκι μου και μετά θα έχω βλέψεις να αλλάξω και τον κόσμο... κι εγώ χαίρομαι που είσαι και πάλι εδώ και που όλα πήγαν καλά!
Περαστικά να είναι ...
Καλή Κυριακή να περάσετε...
Γενικά μιλώντας Έλενά μου... ας το ελπίσουμε αν και θεαματικές αλλαγές το να περιμένει κανείς, αυτό ανήκει στην σφαίρα της καλπάζουσας φαντασίας...
Σε φιλώ... καλό ξημέρωμα να έχεις...
Ειρήνη σ' ευχαριστώ καλή μου κι εσύ να είσαι καλά!
Καλή Κυριακή να περάσεις σου εύχομαι ....
Να αργήσει να έρθει Hengeo... αρκετά με δυσκολεύει το σήμερα και το αύριο...
Καλή Κυριακή σου εύχομαι...
Τι να απαντήσω εγώ τώρα Φλώρα μου που με την ανάλυσή σου τα είπες όλα!
Αυτή η αναβλητικότητα που εμένα με διακατέχει και μετά οι συνέπειές της
που είναι αβάσταχτες ... υπάρχει μεγαλύτερο ελάττωμα από αυτό; ...
Να είσαι καλά Φλώρα μου...
Καλό ξημέρωμα καλή μου!
Κική μου έχεις τόσο παιδική ψυχή που σου εύχομαι πάντα με γαλήνη να κοιτάς τον ουρανό και να μας κάνεις να τον κοιτάμε κι εμείς με τα ίδια μάτια... μόνο γαλήνη δεν είχα μέσα μου όταν έγραφα αυτά τα λόγια...Σε φιλώ κοριτσάκι μου... Καλή Κυριακή να έχεις....
Ούτε να το σκέφτεσαι πια Περήφανή μου και να μην αισθάνεσαι άσχημα... έγιναν αναρτήσεις σχετικά με το θέμα, το συζητήσαμε αρκετά και με τον καιρό θα το ξανασυζητήσουμε.
Έγινε μια κίνηση να έχουμε μια κοινή ανάρτηση με το θέμα των χημικών ... για τον λίγο χρόνο που είχαμε στην διάθεσή μας διαδόθηκε σε ικανοποιητικό βαθμό... και δεν ξεχνάμε πως δεν μπαίνουν όλοι καθημερινά στα μπλογκ τους και πως είναι και πολλές οι υποχρεώσεις της εξωιντερνετικής μας ζωής.
Τα φιλιά μου και καλό ξημέρωμα να έχεις ...
Και που να δεις το "αύριο" Κανελλάκι μου που έχει γίνει σημαία!
Αν και υπάρχει στο τέλος η "Δευτέρα" που είναι ο μπαλαντέρ των αποφάσεων!!
Σε φιλώ κοριτσάκι μου... καλή Κυριακή να έχεις...
Απόλυτα εύστοχο με τις σκέψεις μου και
κρατάω αυτή την φράση από τους στίχους..
The finest thing is a love that we'll share...
μόνο αυτό έχει αξία τελικά...
Σ' ευχαριστώ Velvet... καλή Κυριακή να έχεις !
Ο χρόνος στη σταθερή πορεία του μας αγνοεί. Κι αν επιχειρήσουμε να τον αγνοήσουμε, μπορεί να βρεθούμε «χαρτάκι αγκιστρωμένο στα συρματοπλέγματα».
Στην ουδέτερη ακινησία τής πρώτης στροφής προστίθεται η απαισιόδοξη ακινησία τής δεύτερης στροφής. Μα έρχεται ο τελευταίος στίχος που υπαινίσσεται επανεκκίνηση, έστω και με χρονοκαθυστέρηση.
Κρυφοκαίει, Levina, η ελπίδα μέσα στους ήρεμους αισθαντικούς στίχους σου.
Καλά μη νομίζεις, και εγώ είμαι πολύ αναβλητικός, απλά μετά με πιάνει το άγχος και κάνω αυτές τις σκέψεις.
Θέλω να σου ζητήσω μία χάρη όμως. Γνωριζόμαστε κάπου 3 χρόνια διαδικτυακά και δεν ξεχνώ ότι ήσουν από τους πρώτους που μπήκαν στο μπλογκ μου εδώ, θα προτιμούσα λοιπόν να με λες Γιώργο ή τέλος πάντων όχι σκέτο Hengeo, μου φαίνεται λίγο απρόσωπο.
Καλά να περνάς!
Καλησπέρα Γιώργο μου ... θα το κάνω, καμιά φορά δεν ξέρω αν μπορώ να λέω κάποιον με το πραγματικό του όνομα από την στιγμή που χρησιμοποιεί nickname...
Καλό βράδυ σου εύχομαι κι εσύ να είσαι καλά !
Κρατάω λίγη ελπίδα Άρη μου... σαν δεκανίκι για τον χρόνο που σταθερά περνά και μας προσπερνά...
Σ' ευχαριστώ, καλό βράδυ να έχεις !
Ήρθα με χρονοκαθυστέρηση Λεβίνα μου!Πολύ όμορφο το ποίημά σου... μου θύμισε εκείνη την επανάσταση που όλοι περιμένουμε να κάνουν οι άλλοι για μας.Το σήμερα είναι το ίδιο με χθες και το αύριο θα 'ναι καλύτερο απ' το μεθαύριο.Για ν' αλλάξουμε αυτήν την ακολουθία καλύτερα θα ήταν να συνεχίσουμε τον αγώνα μας, μήπως και καταφέρουμε να ξεφύγουμε πρώτα απ' όλες αυτές τις ξόβεργες που κουβαλάμε μέσα μας!
Χαρούμενο μεσημέρι να περάσεις!!!:-)
Πόσο σωστά τα λόγια σου Νίκο μου κι αυτές οι ξόβεργες που λες έχουν το μέλι; Πως στο καλό μας πιάνουν και παραμένουμε ενώ η λογική μας λέει 'φύγε' ;
Καλό βράδυ καλέ μου, να είστε καλά :-)
Οκ, ευχαριστώ!
Καληνύχτα
Παντα θα υπαρχει ενα αυριο στο τσεπακι.
Ελπιδα?
Ή αναβλυτικοτητα?
( που στο καλο ειν'ο διακοπτης? )
Δημοσίευση σχολίου