Το σπίτι μου δίπλα στο νερό θα χτίσω
ένα σωρό από ξύλα έχω μαζέψει
κι απ’ τα σκουπίδια σας πήρα
τα παλιά χαρτόνια που πάνω τους
ζωγραφίζατε τα όνειρά σας
και τους τσίγκους βρήκα απ’ τις
παλιές σας γλάστρες που κάποτε
φυτέψατε πολύχρωμα γεράνια
Μαζεύω σταγόνες της βροχής για κόλλα
μετράω τα καρφιά από τα πολλά τα λόγια
μα δεν φτάνουν και ζητιανεύω
κομμάτια μοναξιάς για να στήσω την σκεπή
Ανακαλύπτω θαμμένα στο χώμα
τα χαμένα της ψυχής μου ημιτόνια
κι αναδομώ μ’ αυτά το χαμόγελό μου
Αγγίζουν τα χέρια την αλήθεια
ανεπίστρεπτες μέρες δανείζομαι
ήχους πλάγιους κλέβω αφουγκραζόμενη
των κυμάτων τον ρητορικό τον λόγο
επάνω στους βράχους της ακτής μου
κι εδώ στης λογικής το τέρμα
αναστοχάζομαι πως στης αιωνιότητας
την ματαιοδοξία δεν αντιτάχθηκα
Σ’ αυτήν σπατάλησα τους χρόνους μου
Levina
"Forgotten Coast" by Robert Andriulli
52 σχόλια:
υπεροχο ποιημα! υπεροχος πινακας!
να σαι καλα Λεβινακι μου!
χρονια πολλα! χριστος ανεστη!
φιλακια πολλα!
Καλημέρα Λεβίνα μου
Χρόνια πολλά και Χριστός Ανέστη!!!!
Θαυμαστός ο λόγος σου γιατί απλά
με τα κύματα εμείς θα συνδιαλεγόμαστε
και θα συνομιλούμε!!!!!
φιλί
Πραγματικά υπέροχο!
Aκριβώς τη στιγμή που η θάλασσα αρχίζει να σαγηνεύει
ήρθες κι εσύ με το ποίημα σου να σαγηνεύσεις εκείνη.
Κι εμείς εδώ παρακολουθούμε το παιχνίδι που παίζεις
με τα κρυμμένα όνειρα που πασχίζεις να ξεσκεπάσεις...
Φιλάκια
ΣΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΛΕΒΙΝΑ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ Η ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΣΟΥ. ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!!!!
Είναι το σπίτι που πασχίζω να στήσω κι εγώ καιρό τώρα. Κι όλο μάζευα υλικά και δεν ήξερα πώς να τα συναρμολογήσω. Κι ήρθες τώρα με τους μαγικούς στίχους σου, να μου δώσεις ένα "μάνιουαλ" για τη χρήση και τη χρησιμότητα του κάθε υλικού που με ευλάβεια συγκέντρωνα τόσα χρόνια.
Ευλογία να ανακαλύπτεις στους στίχους ποιητών, μικρά θραύσματα της ψυχής σου.
Έτσι ένιωσα...
Τι ομορφο ποιημα.. Και η φωτο φανταστικη!
καλο μεσημερι :)
Αυτό κάνουμε συνήθως... να μαζεύουμε διάφορα απομεινάρια και υλικά, αρκετές φορές μάλιστα δεν είναι δωρεάν, αλλά τα πληρώνουμε κι ακριβά, μήπως καταφέρουμε και χτίσουμε κάτι απ' αυτά.Τίποτα δεν είναι για πέταμα.Γινόμαστε και ρακοσυλλέκτες όταν χρειάζεται.Στο τέλος όσοι τα καταφέρνουν ζουν με την ψευδαίσθηση, ενώ οι άλλοι πασχίζουν ακόμα!Μάχη μέσα στο χρόνο!Μάχη που δε μαθαίνουμε τον τελικό νικητή.Και πάνω απ' όλα δε γνωρίζουμε αν φτάνουν για να μας προφυλάξουν.
Πολύ όμορφο το ποίημα Λεβίνα μου... αγγίζει υλικά ψυχής!Ο πίνακας κι αυτός υπέροχος... δικός σου είναι;(είμαι στο μικρό λάπτοπ και δε μπορώ να δω τα γράμματα!)
Χριστός Ανέστη και Χρόνια Πολλά με υγεία πάνω απ' όλα!!!:-)
Ιστορία μιας ζωής! Φοβερή φωτογραφία!
Εύχομαι το σπίτι όπου θα φωλιάσει η καρδιά σου, να είναι γερό, ανθεκτικό, ζεστό και πάνω απ΄όλα φωτεινό, να γεμίσει κελαηδίσματα πουλιών και χιλιάδες αγριολούλουδα!
Μετά το Πάσχα, που συμβολίζει το Φως και την Αγάπη, μόνο σε τέτοια σπίτια πρέπει να κατοικούμε!
ΑΦιλάκια περιμένοντας μια πραγματική άνοιξη! :)
Αληθώς Ανέστη Κικάκι μου και Χρόνια Πολλά...
σ ' ευχαριστώ και εύχομαι να πέρασες όμορφα
το Πάσχα σου !
Σε φιλώ και σου στέλνω μια γλυκιά Καληνύχτα :-)
Αληθώς Ανέστη Ελένη μου,
Χρόνια Πολλά να έχεις !
Μόνο ηρεμία ψυχής μπορεί να φέρει αυτή η συνδιαλλαγή :-)
Να είσαι καλά,
σ' ευχαριστώ που είσαι εδώ
σε φιλώ και σου εύχομαι Καληνύχτα ...
Να είσαι καλά Αστροσύννεφο,
σ' ευχαριστώ πολύ !!!
Καλό βράδυ σου εύχομαι να έχεις :-)
Όμορφο το παιχνίδι αυτό Φλωράκι μου σε μιαν άλλη διάσταση πέρα από όσα το μάτι και μόνο βλέπει ή το μυαλό αντιλαμβάνεται... είναι όλα αυτά που παραμένουν μέσα μας βαθειά και φτάνει κάτι μικρό κι απλό για να τα ανασύρει στην επιφάνεια...
Σε φιλώ Φλώρα μου , καλό βράδυ να έχεις :-)
Αληθώς Ανέστη Φίλιππε , Χρόνια Πολλά !!
Εγώ σ' ευχαριστώ !
Καλό βράδυ σου εύχομαι :-)
Θα τα καταφέρεις Κανελλάκι μου ... υπομονή θέλει και όραμα και λίγο από ψυχή και μια δόση ονειροπετάγματος μα κυρίως κλειστά αυτιά στις σειρήνες και αγάπη ... απέραντη αγάπη για ότι περιβάλλει τον κόσμο μας :-)
Τώρα μένει να ακολουθήσω κι εγώ αυτό το 'μάνιουαλ' :-)
Καλό βράδυ Κανελλάκι μου
σε φιλώ πολύ...
Σ' ευχαριστώ Μαρία μου...
κι εμένα μου έκανε ''κάτι'' αυτή η εικόνα... μοιάζει τόσο ρευστή, λες και κάθε φορά που την κοιτάς κάτι έχει αλλάξει επάνω της !
Καλό βράδυ να έχεις κοριτσάκι μου
τα φιλιά μου :-)
Νίκο μου καμιά φορά στα σκουπίδια των άλλων μπορεί να βρεθούν τα πιο πολύτιμα … εκεί που δεν το περιμένεις… εκεί που ξέχασες ή προσπέρασες αδιάφορα…
Ποτέ δεν ξέρεις ναι ;
Κι ίσως καμιά φορά κι οι ψευδαισθήσεις να είναι η μοναδική λύση για να μη κατρακυλήσει ο εγκέφαλος στην καταστροφή….
Τα φιλιά μου Νίκο μου, να είσαι καλά με την οικογένειά σου εύχομαι … και σ’ ευχαριστώ για όλα …
Καλό βράδυ :-)
Θα μπορούσε να είναι ... ίσως και να είναι Gina μου !
Καλό βράδυ να έχεις....
ευχαριστώ :-)
Κι έτσι χαμογελώντας να ακούς τα κύματα και να αγγίζεις την αλήθεια....κι εκείνα τα υλικά που διάλεξες από τα σκουπίδια όμως...πόση αξία έχουν!!
Υπέροχο!!
Φιλιά πολλά και χρόνια πολλά με υγεία και χαρά!
Μαγισσούλα για να με αντέξει και για να το αντέξω κι εγώ
κάπως έτσι πρέπει να είναι... και είναι :-)
Εμείς τα φτιάχνουμε τα ''σπίτια'' μας ... οπότε κι αυτά
την ψυχή μας αντικατοπτρίζουν .... έτσι δεν είναι;
φφφφιλιά πολλά κι από το στόμα σου και στου Θεού τ' αυτί...
μια χαραμάδα ζεστασιάς αναμένω :-)
Nα είσαι καλά Μαράκι μου... σ' ευχαριστώ πολύ!!
Χρόνια πολλά σε εσένα και την οικογένειά σου :-)
Σε φιλώ... καλό βράδυ να έχεις....
Κατασκευάζοντας οραματισμούς στην παρούσα φάση,,,
κινδυνεύουμε να οδηγηθούμε σε πλάνην οικτράν...
Ας αρκεσθούμε λοιπόν τις μέρες αυτές ευχόμενοι!!!Χριστός Ανέστη!!!
Πολύ όμορφο!
Χριστός Ανέστη και είθε να μας φωτίζει να μην σπαταλάμε τους χρόνους μας στην αιώνια ματαιοδοξία!
Να φανταστώ πως επηρεάστηκες απο τον καιρό! Μ άρεσε πολύ όμως το κείμενό σου!
Μπραβο σου :)
mononai.blogspot.gr
fetoula.blogspot.gr
Καλημέρα, Χριστός Ανέστη και χρόνια πολλά... Είχα πολύ καιρό να κάνω βόλτα στην blogογειτονιά... Δεν σε ξέχασα... Πως να ξεχάσω την τρυφερότητα των κειμένων σου που παραμένει όπως βλέπω και σήμερα αναλλείωτη.... Δεν σας ξέχασα γενικά... Η ζωή οδοστρωτήρας περνάει πάνω κάτω και συχνά δεν προλαβαίνω να κάνω στην άκρη στο πέρασμά της... Σε φιλώ...
...τα χαμένα της ψυχής μου ημιτόνια και με αυτά αναδομώ το χαμόγελό μου... Το κρατώ αυτό ως φυλακτό.
Καλημέρα Λεβίνα μου και χρόνια πολλά! :)
Υπέροχο το ποίημα σου με ταξίδεψε με τις λέξεις του και τις εικόνες ....
Φιλάκια πολλά!
Ταξίδεψα μες στις εικόνες σου... Καλημέρα και χρόνια πολλά κι από δω. Υγεία πάνω από όλα :))))
Λεβινάκι μου γλυκό καλησπέρα!
Χρόνια πολλά και Χριστός Ανέστη!
Υπέροχο το ποίημα σου και υπέροχος ο πίνακας!
Να είχαμε πάντα τα κατάλληλα υλικά και τις οδηγίες να χτίσουμε γενικώς!
Τι ωραία που θα ήταν!
Πολλά φιλιά!
Οραματιστηκα....ενα σπιτι......ονειροφαντασια για αληθεια?
Ενα φιλι για καληνυχτα κ μια πληγη στα στηθια...
;-)
Στην παρούσα φάση jim αν δεν κατασκευάσω οραματισμούς
με το θέατρο του παραλόγου που βλέπω γύρω μου...
κινδυνεύω να οδηγηθώ στο Δαφνί και όχι ως επισκέπτης...!!!
Αληθώς Ανέστη καλέ μου,
καλό σου βράδυ :-)
Αληθώς Ανέστη Hengeo μου.... και Χρόνια Πολλά για την γιορτή σου :-)
Μακάρι ο άνθρωπος να καταλάβαινε πόσο ανόητο είναι να σπαταλιέται
στην ματαιοδοξία του...
Καλό βράδυ να έχεις :-)
Ανέκαθεν μου το έλεγαν ότι είμαι με ‘’τα φεγγάρια μου’’ αλλά η αλήθεια είναι Αριάδνη μου ότι αυτή την εκδοχή δεν την είχα σκεφτεί μα κοίτα που δεν έχεις άδικο… με επηρεάζει φαίνεται ο καιρός !
Ανεβαίνει η λίμπιντο με το υψηλό βαρομετρικό και πέφτει σε λήθαργο, σαν τις αρκούδες ένα πράμα, όταν αυτό βρίσκεται στα χαμηλά του!
Τι να προτιμήσω άραγε; Σιβηρία ή Σερεγκέτι;
Kαλό βράδυ να έχεις :-)
Αληθώς Ανέστη, Χρόνια Πολλά και σε σένα…
Όπως πάντα Drmakspy οδοστρωτήρας είναι η ευγένειά σου!
Όλους μας έχει πάρει με αυθαιρεσία η ζωή και μας σηκωκαθίζει κατά πως η ίδια το ορίζει … ας κάνουμε υπομονή για να δούμε που μας οδηγεί με όλες αυτές τις ανακατατάξεις!
Σ’ ευχαριστώ και εύχομαι καλό βράδυ να έχεις :-)
Αληθώς Ανέστη, Χρόνια Πολλά και σε σένα…
Όπως πάντα Drmakspy οδοστρωτήρας είναι η ευγένειά σου!
Όλους μας έχει πάρει με αυθαιρεσία η ζωή και μας σηκωκαθίζει κατά πως η ίδια το ορίζει … ας κάνουμε υπομονή για να δούμε που μας οδηγεί με όλες αυτές τις ανακατατάξεις!
Σ’ ευχαριστώ και εύχομαι καλό βράδυ να έχεις :-)
...κι εγώ το κρατώ για δεκανίκι…
Καλό βράδυ Κώστα... μα τι καλό βράδυ εύχομαι τόση ώρα;
Καλό ξημέρωμα έπρεπε να λέω !
:-)
Aριστάκι μου να είσαι καλά!
Aς ταξιδεύουμε με την φαντασία τουλάχιστον...
Καλό ξημέρωμα να έχεις ... σ' ευχαριστώ :-)
Πετράκι σημαντική αυτή η ευχή και καλοδεχούμενη :-)
ευχαριστώ...
Καλό ξημέρωμα να έχεις....
Μη με απογοητεύεις Έλενά μου... γύρω μας είναι τα κατάλληλα υλικά...
για κοίτα καλύτερα! Ας ξεκινήσουμε από τα μικρά γύρω μας και φτάνουμε
και στα γενικώς... ο εαυτός μας, οι άνθρωποί μας, οι φίλοι μας, η γειτονιά μας,
η πατρίδα μας, ο κόσμος όλος...
Φιλιά γλυκά και καλό ξημέρωμα :-)
Πόσο μ’ αρέσει αυτή η λέξη… ΟΡΑΜΑΤΙΣΤΗΚΑ…
Πόσα ταξίδια έχω κάνει μαζί της, σε μέρη που δεν τα φτάνει ο νους… υπαρκτά κι ανύπαρκτα, συναντήθηκα με ανθρώπους, με ζώα, με παραμύθια, με μυθολογικά τέρατα, με θάλασσες και βουνά, με σπηλιές, άνυδρες ερήμους και βαθειά ποτάμια… ποτέ δεν θα την χορτάσω!
Σαν παράθυρο δεν μοιάζει μικρό μου Βάιλι; Το ανοίγεις και πετάς έξω με άγνωστο προορισμό… για όσο … για όπου… τι σημασία έχει μετά αν ήταν αλήθεια;
:-))
Για πολλά θαυμαστικά, θα σου πω μόνο, γιατί δεν θέλω να φτωχύνω τους στίχους σου. Τούτο το συναίσθημα το 'χω κάθε φορά που σε διαβάζω - δεν βγαίνει κουβέντα. Θέλει πολυποίκιλη "μαγκιά", για να καταφέρνεις τέτοιες αποτυπώσεις. Κι εσύ -αδιαμφισβήτητα- την έχεις.
Χριστός Ανέστη, Λεβίνα μου.
Χρόνια πολλά, με την ανάσταση καθετί όμορφου μέσα σου.
Βοηθάς και συνάμα "τρέφεις" την ψυχή μας Levinaki μου με λόγια που αναδομούν το είναι μας!
Μακάρι να μη μας κατάπινε το φαράγγι του χρόνου και να προσπαθούμε συχνότερα ν' αγγίζουμε τις αλήθειες μας! Είσαι πηγή έμπνευσης, λόγου, εικόνας και όχι μόνο με επαναληπτικές δόσεις πνευματικής ενέργειας!
Σε συγχαίρω κι εύχομαι πάντα το αστείρευτο ταλέντο σου να το μοιράζεσαι μαζί μας!
Ο πίνακας, με τη διαύγεια στο βλέμμα και την αναζήτηση είναι εξαιρετικός!
Να έχεις ένα υπέροχο απόγευμα γλυκιά μου! Φιλάκια πολλά με αληθινή αγκαλιά!:))
Ναι!!!! Αυτο ακριβως!!!!! Ακομη κ αν σου κοβουνε τα ποδια, η ψυχη εχει τα δικα της φτερα κ αρκει να κλεισεις τα ματια για να βρεθεις οπου θες,με οποιον θες κ οταν θες!
Οραματιστηκα.......ενα καλυτερο "εγω"για να σου χαρισω ενα πολυτιμοτερο "εμεις"!
(Το εμεις μπορει ναναι απλα "εγω κ ο εαυτος μου", αυτος ο δυσκολος γνωστος μου-αγνωστος......)
Μπορω να εχω μια αγκαλιτσα? Την οραματιστηκα κ αυτη!!! Μαζι σου.....
(Συγγνωμη για την μελαγχολια αποψε...απλα συνειρμοι)
Όσες αγκαλιές θέλεις μικρό μου Βάιλι...βέβαια μόνο με την σκέψη
μπορούν να σε ζεστάνουν αυτές αλλά και το να σε σκέφτεται κάποιος
κι αυτό είναι κάτι γλυκό και όμορφο :-) Κι αν τα καταφέρεις να κάνεις
παρέα με αυτόν τον γνωστό-άγνωστο εαυτό, τότε θα ανακαλύψεις
πως έχεις πολύ δύναμη μέσα σου ...
Σε φιλώ γλυκά και εύχομαι να περάσεις όμορφα την μέρα σου...
έχεις εξ άλλου τα ζουζουνάκια σου να γεμίζουν την κάθε σου ώρα
και να τραβούν το μυαλουδάκι σου από τα θολά νερά :-)
Αληθώς Ανέστη Λυσιππάκι , Χρόνια Πολλά να έχεις...
Μαγκιά θέλει η ζωή .... κι άραγε την έχω ; την έχουμε;
Το να αποτυπώνω τις σκέψεις μου το θεωρώ εύκολο και
να τις μοιράζω πάλι εύκολο είναι ... το δύσκολο είναι
να τις κάνω κατανοητές και να γίνουν αποδεκτές :-)
Καλημέρα κοριτσάκι μου γλυκό...
σ' ευχαριστώ για όλα !!
Να βρε Κατερινάκι… τέτοια μου λέτε κι εγώ τα χάνω και δεν ξέρω τι να απαντήσω… δεν είμαι εγώ για να ακούω τόσο όμορφα λόγια, με πιάνει η ψυχή μου που δεν ξέρω πώς να πω κάτι παραπάνω από ένα Ευχαριστώ πολύ… λίγο δεν είναι αυτό όταν σου μιλούν τόσο όμορφα για κάτι που γέννησε το μυαλό σου κι εσύ απλά το μετέφερες στο χαρτί;
Δεν λέω τίποτα άλλο γιατί θα το κάνω χειρότερα! Αρνείται να συνεργαστεί το μυαλό μου όταν διαβάζει κολακευτικά λόγια :-)
Ο πίνακας είναι πράγματι εξαιρετικός, έχει κάποια επεξήγηση για τον δημιουργό του αλλά δεν μπόρεσα να βρω τίποτα περισσότερο γι αυτόν...ούτε άλλα παρόμοια έργα του.
Σε φιλώ Κατερινάκι, μου έδωσες μια μικρή ώθηση εμπρός με τα λόγια σου...
Καλημέρα να έχεις :-)
Αυτους τους πικρους στιχους που εγραψες
Εγω θα τους αφιερωνα στη Σαμπιχά Σουλειμαν
Ήθελα Velvet πριν σου απαντήσω σε αυτό να μάθω...
να γνωρίσω αυτή την γυναίκα καλύτερα γιατί ομολογώ πως δεν έδωσα την απαιτούμενη προσοχή τόσες μέρες που ακούγεται το όνομά της κι ήρθες εσύ με το σχόλιό σου εχθές το βράδυ και με ξεσήκωσες... και έψαξα, διάβασα, έμαθα όσα περισσότερα μπορούσα και ντράπηκα που δεν το έκανα νωρίτερα γιατί τότε θα ήξερα για ποιόν έγραψα αυτούς τους στίχους...
Μόνο που το τέλος τους θα ήταν διαφορετικό.
Κι εδώ στης λογικής το τέρμα
τα λόγια των λαοπλάνων αναστοχάζομαι’ αρνούμαι
την ύπαρξή μου στα χέρια τους να υποτάξω
Την πίστη μου δηλώνω σε ένα ελπιδοφόρο Αύριο
Γίνομαι κραυγή φωτιά σπαθί απέναντι στην μοίρα
που άλλοι ορίσαν στην ζωή μου να ακολουθήσω
Για την Σαμπιχά Σουλειμάν λοιπόν, σε αυτήν ανήκει
και σε κάθε άνθρωπο που μαζεύει κομμάτια και θρύψαλα
για να χτίσει το μέλλον το δικό του και των παιδιών του.
Σ' ευχαριστώ για την τόσο σωστή αφιέρωση που έκανες κι
έμαθα κι εγώ...
Καλό βράδυ να έχεις :-)
Υπέροχο το ποίημά σου,χαίρομαι που σε ξαναβρίσκω.
Φιλί γλυκό Λεβίνα μου!
Mια ακόμα φίλη που ξαναβρίσκω μετά τις ανόητες κινήσεις μου για αναπροσαρμογή των μπλοκ που παρακολουθούσα με αποτέλεσμα να χάσω αρκετά απ' αυτά...
οπότε τα έχω κάνει Βιβή μου '' μάλε βράσε'' !
Να είσαι καλά, σ' ευχαριστώ πολύ και εύχομαι καλό βράδυ να έχεις :-))
Πολύ όμορφο ποίημα. Αξίζει ο άνθρωπος να ημερεύει τις ενοχές του. Ίσως όχι ξεχνώντας τις , όσο περισσότερο αναγνωρίζοντας τις. Πόση δύναμη αλήθεια κρύβουμε μέσα μας και πόσο λίγο απ΄αυτή γνωρίζουμε πως έχουμε. Μπράβο σας αγαπητή.
Δημοσίευση σχολίου