22.11.13

Η Πορεία




Η  «Πορεία»  γράφηκε με αφορμή τις λέξεις από το blog της Φλώρας
Τρία χρόνια ταξιδεύουμε σε θολά νερά, δίχως να γνωρίζουμε τι μας επιφυλάσσει 
το μέλλον …. Αυτή η σκέψη κυριαρχούσε στο μυαλό μου καθώς το έγραφα, 
ελπίζοντας πως κάποια στιγμή  θ  αλλάξει η πορεία  της ζωής μας .




Η  Πορεία

Σαν ήρθε εκείνη η μέρα του Χειμώνα που είχαμε ορίσει να βρεθούμε, 
η βροχή ξέπλενε τα βρώμικα πεζοδρόμια στέλνοντας στα ρείθρα τα λασπόνερα 
ανάκατα με κομμάτια από μισοφαγωμένα απομεινάρια,χαρτιά τσαλακωμένα και σπασμένα μπουκάλια.
Το ρολόι χτύπησε εβδόμη νυχτερινή κι εγώ αγκάλιασα τρυφερά τον ώμο σου
νοιώθοντας τα γόνατά μου να κόβονται από την αδυναμία της ψυχής.

Πώς  ν  αντικρύσω ξανά τους παλιούς μας φίλους, εκείνους που κάποτε
μαντήλια μας κουνούσαν στην προκυμαία όταν εμείς γελούσαμε, νομίζω
πως ερωτευμένοι θα ήμασταν τότε και δεχόμασταν ευχές για καλό κατευόδιο;
Πως γυρίσαμε έτσι και πάλι πίσω, με λευκά μαλλιά και ώμους κυρτωμένους
νικημένοι από της ξενιτιάς μας την μοναξιά;  Πουθενά της ευτυχίας δεν βρήκαμε 
την συνταγή κι ας αναποδογυρίστηκε ο κόσμος όλος κάτω από τις πατούσες μας 
που πληγωμένες τώρα αιμορραγούν την ώρα που τα μάτια μας δικαίωση ζητούν.

Επιστρέψαμε από της εξορίας μας την γη ζητώντας Παρθενώνες να στήσουμε
και την ψυχή μας μέσα να στεγάσουμε προτού οριστικά κι αυτή χαθεί στις
όχθες του Αχέροντα.

Νυχτώνει κι η βροχή ακόμα σταλάζει ρυθμικά επάνω στους τσίγκους της
αυλής μας, αποκεφαλισμένες σταγόνες λοξοδρομούν κι απάγκιο βρίσκουν
στα βλέφαρά μας.

Ανέμους γεμίζουν τα μαλλιά μου και με ελπίδα αναζητώ τις μορφές που βγαίνουν 
από τις σκιές. Γενέθλια έχει σήμερα η μοναξιά μας, κλείνει  χρόνους τρεις κι είναι 
αμέτρητες οι γροθιές π υψώθηκαν πίσω από  της Πανσέληνος το φως.

Τα μπράτσα ανοίγουν κι είμαστε εμείς ξανά στην ίδια γη …   Εσύ, εγώ,
η Μυρτώ, η Μαρία, ο Γιάννης, ο Πετρής …  μ ένα λυγμό αποχωρεί η νύχτα
κι ο ήλιος δείχνει την αυγή. Βουερό ποτάμι στους βρεγμένους δρόμους
κατηφορίζει ένα πλήθος που την ανάσα της ζωής συλλογιέται.
Μαζί τους κι Εσύ
σ ακολουθώ κι Εγώ.


                                                                              Levina 










Farshid Alizadeh (b. 1974, Northwestern Iran) - Sabalan, 2012
      Photography


22 σχόλια:

ΔΕΛΦΙΝΑΚΙ είπε...

καλησπέρα...ωραία η ιστορία σου...και το νόημα της/το σκεπτικό της

airis είπε...

Από τα πιο όμορφα κείμενα σου Λεβίνα μου (που τελικά ήταν ποίημα)! Το λάτρεψα , το ψήφισα, το ζύγιζα πόση ώρα με το 4!
Νιώθω τόσο λίγη μπροστά σε αυτό το ποίημα και στο ποίημα της Μαριλένας!
Υποκλίνομαι στην μαγευτική γραφή σου!

Φιλί καληνύχτας!

agriomeli είπε...

Αυτη ειναι η ζωη,
αυτους τους κραδασμους δινει
για να την ακολουθουμε.
Ειναι μονο μελλον και παρελθον.
Παρον δεν υφισταται.
Εικαζουμε το μελλον
και στο παρελθον δεν θελουμε να παμε.
Και ο "εχων σωας τας φρενας"
αυτοχειρας δεν μπορει να γινει.
Μπορει μονο να γυρει στον ωμο,οπως λες,και ν'αφεθει στην πορεια της αβεβαιοτητας
ΓΕΝΝΑΙΑ.

(Ακολουθω κι εγω μα δε βλεπω πληθος μπροστα μου.Βρε λες να πηγαινω αναποδα?)

Καλημερολουλουδοχωμενομεςστασυννεφα

Levina είπε...

Kαλή σου μέρα Δελφινοκόριτσο...
να είσαι καλά !
σε φιλώ κι εύχομαι καλό Σαββατοκύριακο να έχεις :-)

Levina είπε...

Καλημέρα Αριστέα μου,
το ξέρω, το είδα πως το επέλεξες και είναι τιμή μου αυτό .
Σ ευχαριστώ πολύ για τον τρόπο που εκφράστηκες για τα γραφόμενά μου , τόσο όμορφα λόγια μόνο δύναμη μπορούν να δώσουν και να ανεβάζουν τον πήχυ της συνέχειας στην έκφραση....
Να είσαι καλά !
Σε φιλώ κι εύχομαι να περάσεις καλά το διήμερο :-)

Levina είπε...

Γι αυτό το ''σώας τας φρένας'' δεν θα έβαζα το χέρι μου στην φωτιά μια και το παρόν ακονίζει τα μαχαίρια του και το φτωχό σαρκίο μου γεμίζει πληγές , φανερές και κρυφές, δύσκολα δίχως τα χάπια των ιδανικών μου να σταθώ ... όταν θα έχω τελειώσει τα ορνιθοσκαλίσματα στα μάρμαρα ακόλουθος θα γίνω της πορείας... έως τότε η σκιά μου περπατά σε έρημους δρόμους δίπλα στην δική σου....
Καλημέρα ; Αγριομελάκι μου :-)

Κική Κωνσταντίνου είπε...

συγχαρητηρια Λεβινα μου!
εξαιρετικη!
δεν εχω λογια...
μπραβο!

Mia Petra είπε...

Δεν υπήρχε καμία αμφιβολία πως θα έγραφες κάτι αξιόλογο! Και η φωτογραφία σου κάνει υπέροχο δίδυμο με το έργο σου! Γλυκό φιλί και καλό Σουκου χαρά μου!

Μαρία Κανελλάκη είπε...

Καταθέτω το σεβασμό και το θαυμασμό μου και αποχωρώ!
Μας δίνουν πολύ δύναμη με τα έργα σου Λεβίνα...

Ελενα Λ. είπε...

Ηταν καταπληκτικό Λεβίνα μου και τόσο Λεβίνα!!
Εχεις αυτό το κάτι που σε καταλαβαίνει αμέσως ο άλλος, λίγοι το έχουν!
Φιλιά πολλά!!

Memaria είπε...

Ήταν ανάμεσα σε αυτά που είχα σημειώσει να ψηφίσω...απορώ ακόμα γιατί το άφησα απ΄έξω...
Αλλά εδώ που τα λέμε δεν έχει ανάγκη από βαθμούς για να λάμψει!
Καταπληκτικό...φιλιά πολλά!

Levina είπε...

Kική μου Καλησπέρα... σ ευχαριστώ πολύ κι ελπίζω να είσαι καλύτερα σήμερα...
Σε φιλώ
εύχομαι καλό βράδυ να ΄χεις ...

Levina είπε...

Ναι Πετράκι μου ,ταιριαστό μου μοιάζει κι εμένα το τοπίο με τα γραφόμενα...Σ ευχαριστώ πολύ, ελπίζω να πέρασες κι εσύ όμορφα το διήμερο κι εύχομαι καλό βράδυ να έχεις...

σε φιλώ ....

Levina είπε...

Κανελλάκι μου τόσο όμορφα λόγια με ένα απλό ευχαριστώ τα ανταποδίδω...το ίδιο απεριόριστα εκτιμώ τον τρόπο που εκφράζεσαι στην γραφή σου... δεν ξέρω τι άλλο να πω.
Να είσαι καλά!

σε φιλώ
καλό σου βράδυ ...

Levina είπε...

Τώρα Έλενά μου σε σκέψεις βαθιές με βάζεις! Θα θέλω να κρυφτώ και δεν θα μπορώ; Θα είμαι τόσο πολύ Λεβίνα;
Χιούμορ κάνω φυσικά μάτια μου... σ ευχαριστώ πολύ κορίτσι μου, να είσαι πάντα καλά!
Σε φιλώ κι εύχομαι καλό βράδυ να περάσεις ...

Levina είπε...

Πολύ σωστά το είπες Μαρία μου…. Είναι ικανοποίηση να σου δίνει κάποιος την προτίμησή του μα πιο μεγάλη ικανοποίηση είναι να κάνεις εσύ αυτό που θες, όπως το θες. Η λάμψη είναι μέσα μας κι όχι στους προβολείς .

Σ ευχαριστώ πολύ Μαράκι μου, σε φιλώ κι εύχομαι ένα όμορφο βράδυ.

Levina είπε...

Μαγιουμάκι μου γλυκό είναι γνωστό πια πως έχω ξεφύγει...
Εδώ και χρόνια μη σου πω ότι είμαι εκτός τόπου και χρόνου... ρώτα εκείνους που με αντέχουν ακόμα :-)

Να είσαι καλά κοριτσάκι μου
Σ ευχαριστώ πολύ κι εύχομαι Καλό σου βράδυ ...

Kate'sCakeBox είπε...

Κάθε σου λέξη αστεράκι υγρό στα βλέφαρα Λεβινάκι μου..πάντα λαμπουν τ'αστεράκια εδώ με την μαγευτική γραφή σου να με συναρπάζει κάθε φορά το ίδιο..ότι κι αν γράψεις..φιλάκια πολλά γλυκιά μου φίλη.καληνύχτα καραμελένια..

Ανώνυμος είπε...

όμορφη ανάρτηση...
μπράβο σου!
υπέροχη ιστορία.
καλό ξημέρωμα!

Levina είπε...

Καλημέρα γλυκιά Καίτη ... τα καλά λόγια στάζουν αστέρια και δίνουν φως... να είσαι καλά !
σε φιλώ κι εύχομαι Καλή εβδομάδα :-)

Levina είπε...

Σ ευχαριστώ Νικολέτα :-)
την καλημέρα μου
Καλή εβδομάδα σ εύχομαι....

Δ. είπε...

Απιστευτο κειμενο..
Με αφησες αφωνη!
Kαλο σου βραδυ :)

Η ΠΟΡΤΑ

Αγαπημένοι μου φίλοι επιστρέφω για να κλείσω μια πόρτα. Σε όλους εσάς που γεμίσατε την ζωή μου με φως, με γέλιο με  συγκίνηση, ...