31.10.13

Όπως Μυρίζει Η Μοναξιά







Δωμάτια σκοτεινά ανακαλύπτω ‘  εκεί
που το συκώτι  ή το νεφρό  ή η καρδιά
θα τους έπρεπε να είναι
με  ξεφτισμένους τοίχους κρατάνε
τον ήχο της βροχής ‘  σ΄ αυτό το άρωμα της μοναξιάς
καταφεύγουν να προφυλαχτούν συντροφιές μου
χρόνων περασμένων

Τα γέλια ‘ τις φωνές και τα καλέσματα
στις γωνιές των βράχων  αγωνίζομαι
πίσω από υδάτινη κουρτίνα να καλύψω
Νοερά απέδρασα  σε κήπο ολάνθιστο
σε μέρα  ζεστή   του Καλοκαιριού
Μειδιώ  στων ήχων την βοή
σε θάλασσα γαλάζια παρασύρομαι
στην παραλία με τ΄ αρμυρίκια
 χνάρια   μετράω
από παρουσίες ανύπαρκτες’
Πλαγιές απόκρημνες διαβαίνω
το κέρας της αμάλθειας κρατώντας
αναμένοντας να ξεχυθούν
δροσεροί  της γης μου  οι  χυμοί
καρποί ζωής στάχυα ‘ σταφύλια μελωμένα

Άραγε αμαρτία είναι να επωφεληθώ
στων αναμνήσεων τις γλυκές εποχές
πίσω τα ρολόγια του σαρκίου να επιστρέψω
απαλλασσόμενη   από κάθε τι θνητό
συστρεφόμενη  τον εαυτό μου ν΄ αντικρίσω
στην ζωή επαναφέροντας  χαμόγελα οργασμών
ανάμεσα σε χοροεσπερίδες χαμένων ερώτων
καθώς ρέουσα κι εγώ με την βροχή θα αφανίζομαι
ώρες νυχτερινές  στων δρόμων τα χαράγματα_




                                                                                                Levina
                                                                       "μονόλογοι ενός ολογράμματος"




17 σχόλια:

Ελενα Λ. είπε...

Επιλογή, ανάγκη ή προέκυψε η μοναξιά Λεβινάκι;
Αν είναι επιλογή μην την κρατήσεις πολύ γιατί θα την συνηθίσεις, αν είναι ανάγκη θα βγεις καινούρια μετά, αν προέκυψε να την χαρείς όσο κρατήσει!!
Τα γλυκά μου φιλιά!!!

Mia Petra είπε...

Α! Εγώ δεν τις "παρεξηγώ" τις μοναξιές, γνωριζόμαστε τόσο καλά εξάλλου, που μου κρατούν συντροφιά τις κρύες νύχτες της μοναξιάς....

Κική Κωνσταντίνου είπε...

η μοναξια εχει και τα καλα της! ομως καλο ειναι να την απολαμβανουμε και οχι να βυθιζομαστε σε αυτη.. ετσι δεν ειναι Λεβινακι μου;;

φιλια πολλα δημιουργικο και αισθαντικο μου πλασμα!

airis είπε...

Εγώ πάλι γιατί δεν τρόμαξα;
Καλησπέρα Λεβινάκι μου!
Πόσο όμορφα νιώθω διαβάζοντάς σε!
Σε ευχαριστώ...

Φιλί ζεστό!

agriomeli είπε...

Δεν το βλεπω να συμβιβαζομαστε
με τη μοναξια.
Μονο το αρωμα μπορει να κρατησει επανω μας
σαν ακριβη κολονια.
Παρε εσυ τον εναν τοιχο να μασουλησεις τον σοβα
κι εγω τον αλλον...τον περισσοτερο μουχλιασμενο.
Δακρυα...σε τοιχο ριγμενα...
Και...ναι...ειναι αμαρτια....
Μην επιστρεψεις.
Δειξε σεβασμο στο παρον ,ασελγησε στο χθες και ζωγραφιζε παπαρουνες για να εχουν ονειρα τα παιδια .
Εμεις...τελειωσαμε!!!

Καλησπεραπουακολουθειταχναριαμιαςσκιας

Άρης Άλμπης είπε...

Δεν έχει καλό όνομα η μοναξιά στη συνείδηση του κόσμου. Η μόνιμη. Όμως η σποραδική γίνεται καταφυγή και αποβαίνει θετικό συναίσθημα, όταν γίνεται παραγωγική. Να είσαι καλά, αγαπητή μου Levina.

ΔΕΛΦΙΝΑΚΙ είπε...

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ...ΝΟΣΤΑΛΓΙΚΟ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΣΟΥ..ΛΙΓΟ ΛΥΠΗΤΕΡΟ... ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ Η ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΘΑΛΑΣΣΑ....ΩΡΑΙΑ Η ΖΩΓΡΑΦΙΑ ΣΟΥ

hana είπε...

οι περίοδοι της μοναξιάς είναι πηγή αστείρευτης δημιουργίας...
για τους καλλιτέχνες είναι πολύ δυνατές και σημαντικές στιγμές.
Εμένα με γοητεύει και με ελκύει πάντα...
Δεν την ερμηνεύω ως αποκλεισμό από τους άλλους, αλλά ως δημιουργία...
Φιλιά
:)

Lysippe είπε...

Μαγεύεις, Λεβίνα μου.

Κι αυτές σου οι παπαρούνες...

Άιναφετς είπε...

Αυτός ο μήνας θα φέρει ίσως βροχή, αλλά κάτι μου λέει και πως θα ξεπλύνει τη σκόνη... πολύ σκόνη Εύη μου, μη την αφήσουμε άλλο να κάτσει!
ΑΦιλιά και καλό μήνα γειτόνισσα και φίλη μου!

Φανή είπε...

πρωτα απ'ολα λεβινακι μου, θελω να σε ρωτησω αν εχεις εκδοσει τα γραπτα σου! το σκεφτομουν στις προηγουμενες αναρτησεις σου, αλλα αμελουσα να σε ρωτησα!

οσο για τη μοναξια.. χρειαζεται που κ που, αλλα να μη ξεχνιομαστε μεσα της. ειναι υπουλη..

καλο μηνα κ πολλα φιλια!

Velvet είπε...

Οτι χειροτερο μπορει
να συμβει στον άνθρωπο
(μετα τον θανατο)
ειναι η μοναξια


υγ.
Ομορφες οι παπαρουνες σου

Levina είπε...

Θα ήθελα να σας πω ένα θερμό ευχαριστώ σε όλους Σας για τον χρόνο που διαθέσατε στο μπλοκ μου και να σας ευχηθώ Καλό (και ζεστό θα έλεγα ) Μήνα….

Έλενά μου, γλυκό μου κορίτσι είναι και επιλογή ορισμένες φορές και υπέρτατη ανάγκη αν και η μοναξιά με την καθαρή έννοια του όρου είναι ανύπαρκτη για εμένα αφού περιβάλλομαι από αρκετές μικρές και μεγάλοτεράστιες ψυχές ..
Λίγη ησυχία ωστόσο μόνο καλό μου κάνει… :-)
Σε φιλώ κι εύχομαι Καληνύχτα….


Πετράκι μου πόσο ζεστή είναι η μοναξιά τις νύχτες όταν την έχεις ανάγκη και μπορείς να δεις τα μέσα σου, να κρατήσεις ένα βιβλίο στα χέρια σου και να κοιμηθείς επάνω στις σελίδες του, να σκιτσάρεις λιβάδια μέσα στα σκοτάδια….
Να είσαι καλά κορίτσι μου :-)
Καλό σου βράδυ….


Όπως τα λες είναι Κική μου …. Ούτε ώρα χαμένη τώρα πια … σκέψη και χέρια πάντα σε εγρήγορση….:-)
Φιλιά κι από μένα … Καληνύχτα


Γιατί να τρομάξεις Αριστέα μου;
Μια χαρά σε βρίσκω! Αν με τόσα που δημιουργείς έχεις χρόνο και για μοναξιές θα είναι να τραβάμε τα μαλλιά μας οι έρημες θνητές!
:-)
Σ ευχαριστώ πολύ
Καλό ξημέρωμα




Μελένια μου και παπαρούνες και νεράιδες και ξωτικά σε λιβάδια κι ουρανούς και θάλασσες να ταξιδεύω κι άσε στον τοίχο τον σοβά , προτιμώ να μασουλάω τις άκρες από τα μολύβια μου… ή τα νύχια μου!!! πω πω…. Άλλη κακή συνήθεια μου κι αυτή!!!
Φιλιά μάτια μου
Καλό βράδυ να χεις ....

Υγ. Άστα να πάνε στα κομμάτια αυτά τα δάκρυα… ούτε να τα θυμάμαι τι γεύση έχουν δεν θέλω!
:-)



Έχετε δίκιο κ. Άρη … αυτή την μόνιμη πράγματι την φοβάμαι θανάσιμα… την άλλη στην σποραδική την αποζητώ κι όταν έρχεται καλοδεχούμενη είναι πάντα , για να μη πω πως είναι και ζωτικής σημασίας να υπάρχει στην ζωή μας…
Σας ευχαριστώ και σας εύχομαι Καληνύχτα....





Δελφινοκόριτσο να είσαι καλά , σ ευχαριστώ πολύ και ανταποδίδω τις ευχές σου για Καλό Μήνα …
Φιλιά και Καλό βράδυ να χεις
:-)


Hana μου τελικά όλοι το ίδιο νοιώθουμε … καλό θα είναι αυτό ! Βλέπουμε με θετικότητα τελικά τις μοναχικές περιόδους της ζωής μας και εδώ που τα λέμε όταν ό άνθρωπος δεν αφήνεται να παρασυρθεί από την μελαγχολία υπάρχει καλύτερο από το να δημιουργείς κάτι … οτιδήποτε για να γεμίσεις τον χρόνο; Για να μην πω ότι καμιά φορά δεν φτάνει κι αυτός ο χρόνος …
Να είσαι καλά και να έχεις ένα όμορφο βράδυ ....


Λυσσίπη μου δυστυχώς δεν βγάζω καλές φωτογραφίες, άσε που δεν τα πάω καλά με τις επεξεργασίες οπότε χάνουν αρκετά από το πρωτότυπο….
Σ ευχαριστώ πολύ για τα ευγενικά σου λόγια…
Καλό βράδυ
Σε φιλώ….



Α πα πα…. Όχι άλλη σκόνη μαγισσούλα μου!!! κοντεύει να μας πνίξει πια!
Άντε θα κάνεις εσύ τα μαγικά σου, θα κάνω κι εγώ τα άμπρα κατάμπρα μου απ εδώ και όλο και κάτι θα πετύχουμε!!! Ναι;
Φιλιά γειτονάκι μου
Καλό μας βράδυ ….:-)



Φανή μου όχι … δεν έχω εκδώσει τίποτα και μάλιστα με φοβίζει τόσο αυτό που σχεδόν με απωθεί ακόμα και σαν σκέψη … θα παραμείνω εδώ να σας βασανίζω πυροβολώντας σας κάθε τόσο με τους στίχους μου ή ότι άλλο κατεβάζει το εκτός τόπου και χρόνου μυαλό μου

Ύπουλη η μοναξιά όπως το λες… μα δεν μας ξέρει καλά τι μπορούμε να της κάνουμε … είμαστε γάτες εμείς όχι αστεία!
Καλό βράδυ να έχεις Φανή μου…




Καλέ μου Velvet όταν φτάνει να μοιάζει με τον θάνατο η μοναξιά τότε πράγματι αυτό δεν μπορείς να το παλέψεις… και πέρα από τα αστεία υπάρχει πολύ μοναξιά γύρω μας, πραγματική μοναξιά που παίζει παράξενα παιχνίδια στο μυαλό των ανθρώπων που στέκονται πίσω από κλειστές πόρτες που δεν περιμένουν κανέναν να τις ανοίξει, που στέκονται επάνω από ένα νεκρό τηλέφωνο, πίσω από τις ακίνητες κουρτίνες και κοιτούν έξω τους δρόμους ή ανήμποροι σε ένα κρεββάτι να κοιτούν με μάτια θολά το ταβάνι …

Σ ευχαριστώ πολύ Velvet...

εύχομαι Καληνύχτα ....

Ανώνυμος είπε...

Εσύ ζωγράφισες και τον πίνακα; πω πω!

Μαρία Κανελλάκη είπε...

Είναι όπως ο πίνακας τα λόγια σου. Μοναξιά... κόκκινη, αιμάτινη, φοβίζει μα έχει και τη γοητεία της. Κι εκεί καταλήγουν όλοι οι δρόμοι μας. Αν την κάνουμε φίλη, είναι ένα βήμα πιο κοντά στον εαυτό μας. Αν όχι, μπορεί να γίνει εφιάλτης...
Ψυχής ψίθυροι οι στίχοι σου. Να'σαι καλά και πάντα δυνατή!

Levina είπε...

Kαλημέρα ηλιογράφε...
ναι το έχω κάνει αυτό το ΄΄ατόπημα΄΄ :-)

Καλή εβδομάδα σ εύχομαι ....









Μου άρεσαν ιδιαίτερα τα λόγια σου Κανελλάκι .... έφυγαν δυο βήματα πέρα από μένα και σύνδεσαν όπως του έπρεπε τον πίνακα με τον στίχο....
Όλοι είμαστε δυνατοί Κανελλάκι μου... για να αντέχουμε τόσα που έρχονται στην ζωή είμαστε πολύ δυνατοί κι ας παραπονιόμαστε συχνά για το αντίθετο :-)

Καλή εβδομάδα να ΄χεις
Σ ευχαριστώ ...

vailie είπε...

Αυτο το τοσο απλο.....τα παιδικα γυμνα ποδια στα λειβαδια με τις παπαρουνες...καταντησε "αμαρτια"!!!
Η βουτιες στο παρελθον, στο "ενδοξο" μας παρελθον....καταντησαν "απαγορευμενος καρπος" αν θες να συνεχισεις στην τραγικη σκηνη ενος τραγελαφικου κακογουστου θεατρου.....
Εγω λεω να συνεχισω να ονειροπολω ξαπλωμενη αναμεσα σε κατακοκκινες παρπαρουνες με χαμομηλακι στο στομα και να λατρευω τη μοναξια μου!!!! Θεά!!!!!!! Θεά, λεμε, καλη μου....κι εσυ μονο μπορεις να νιωσεις τη μανια των λεξεων μου......
Φιλι θες?
Σου στελνω ενα!
Ειναι ενα ταπεινο ευχαριστω για οσα..."ζωγραφιζεις"!!! ;ο)))

Η ΠΟΡΤΑ

Αγαπημένοι μου φίλοι επιστρέφω για να κλείσω μια πόρτα. Σε όλους εσάς που γεμίσατε την ζωή μου με φως, με γέλιο με  συγκίνηση, ...