Στραποβολάνε οι γυάλινες λάμπες, τις
γέμισα πετρέλαιο
και τις άπλωσα στο περβάζι του τζακιού
να συζητήσουμε
σαν παλιές φιλενάδες… μα εκείνες
φρενιασμένες
αρχίσαν να πετάνε φλόγες στο σερβάν,
στους τοίχους,
στα παλιά κάδρα, στις κουρτίνες από βαρύ
βελούδο
που τσιτσίριζε καθώς καιγόταν κι έβγαζε
μια μπόχα από θλίψη και μούχλα.
Εγώ χαμογελούσα ευτυχισμένη
ακόμα κι όταν ένα φλογερό καμίνι
τύλιξε τις πατούσες μου που
αιμορραγούσαν
επάνω στα σπασμένα γυαλιά.
Έπρεπε να τις έχω ξεφορτωθεί νωρίτερα
αυτές τις δύστροπες λάμπες.
Τώρα είναι αργά….
Levina (
αδέσποτα λόγια )
37 σχόλια:
καλημερα Λεβινακι μου!
τα αδεσποτα λογια σου για αλλη μια φορα μαγικα σαν εσενα!
και ο πινακας πανεμορφος!
φιλακια αγαπη! <3
Συγκλονιστικό Λεβινάκι να ξεφορτωθείς αμέσως όλες τις δύστροπες λάμπες!
Καλημέρα!!
Ο Πίνακας καταπληκτικός!!!
Kαλημέρα Κική μου....
αδέσποτα είναι... κυκλοφορούν αυθαίρετα στον αέρα....
να είσαι καλά κοριτσάκι μου,
σ ευχαριστώ πολύ ...
μια όμορφη μέρα να έχεις
σε φιλώ :-)
Κάνω προσπάθειες Έλενά μου
μα
πάντα εμπρός μου τις βρίσκω
το ίδιο απαιτητικές
το ίδιο δύστροπες σαν παλιά...
μαζί θα γεράσουμε το βλέπω :-)
Σ ευχαριστώ πολύ
σε φιλώ και σου στέλνω την Καλημέρα μου....
η πρώτη λέξη της ανιψιάς μου ήταν "λάμπα μπλε"...είχε αργήσει το παιδί να μιλήσει και είχαν ανησυχήσει όλοι και μια μέρα ξαφνικά τους κοίταξε και τους λέει καθαρά και δυνατά "λάμπα μπλέ" αχαχαχ
ε απο τότε λατρεύω τις λάμπες...να, τώρα να φανταστείς ...αδυνατώ να εκφραστώ αχαχαχ
καλημέρεεεεεες
και πολλά φιλιά
Οι σκέψεις σου ευαίσθητες καλή μου!Να τις ξεφορτωθούμε;χμμ!Λιγάκι δύσκολο.Πάλι θα εμφανιστούν μπροστά κι εντελώς ξαφνικά.Με το χαμόγελο Λεβίνα μου που λες, κάτι μπορεί να γίνει... αλλά και σ' αυτό πάλι πρέπει να 'χεις σθένος!Ας είναι όμως κι αυτοσχέδιο!
Τη ζωγραφιά δε βλέπω... κάτι θα έπαθε φαίνεται ο μούργος μου, ο υπολογιστής!
Να 'σαι καλά γλυκιά μου..!
Καμιά φορά νομίζεις πως...ελπίζεις...
Επρεπε να τις είχες ξεφορτωθεί, έχω κι εγώ κάτι που πρέπει να πετάξω.....
Πολλά φιλάκια:))
σαν τις λεξεις μου, θα βρεις ενα τροπο να τις νικησεις..
φιλια κ καλο απογευμα :)
Αχ, πλάσμα μου. Στα αστέρια έφτασες σήμερα με τα λόγια σου... Είπα να κρατήσω λόγια, για να σου γράψω και την επόμενη φορά, μα φοβάμαι πως δεν θα βρίσκω!! Σε φιλώ πολύ γλυκά! :)))
Λάμπα μπλε...
μοναδική, πολύτιμη με προσοχής αγγίγματα για να μη σπάσει, ιερό κειμήλιο της οικογένειας από την γιαγιά....και τώρα στολίζει ένα πέτρινο ράφι πάνω από το τζάκι...
Κοίτα να δεις σύμπτωση Μελισσάκι
με μια μπλε λάμπα μεγάλωσα
πλάι σε ένα εύθραυστο γυαλί
που ποτέ δεν έσπασε
κι ας έσπαγαν όλα γύρω του!
Σε φιλώ ομορφιά μου
καλό βράδυ να έχεις :-)
Ταξιδεύουν οι σκέψεις Νίκο μου κι εκεί που λες πως χάνονται, σπάνε, διαλύονται νάτες πάλι να μπήγονται στο δέρμα σου να σε τσιμπάνε επώδυνα ... πάει στο καλό... με ένα χαμόγελο για όπλο και το αύριο για οδηγό προχωράμε :-)
Να είσαι καλά και πολλά φιλιά στο Αγκαθάκι σου ...
Καλό βράδυ !
Και ποιός δεν έχει Σερενατάκι μου;
Φτάνει να βρούμε τον τρόπο !
Φιλιά κοριτσάκι μου
να είσαι καλά και να έχεις ένα όμορφο βράδυ :-)
Κάθε αδεσποτάκι ένα καταφύγιο χρειάζεται ... στα δύσκολα... μια αγκαλιά, έναν λόγο ζεστό σαν γλυκιά σοκολάτα, ένα φιλί κόκκινο σαν φραγκοστάφυλο...
γιατί υπάρχουν και μέρες που τα αδέσποτα χαίρονται πολύ την ελευθερία που τους δίνεται και λιάζονται στις ηλιόλουστες σκέψεις :-)
Φιλιά πολλά Μαγιουμάκι μου
Καλό βράδυ να έχεις ....
Φανή μου τελικά πάντα τις ''νικάμε'' ...
μόνο έτσι επιβιώνουμε τόσα χρόνια :-)
φιλιά κοριτσάκι μου
Καληνύχτα :-)
Ό,τι κι αν σημαίνουν αυτές οι λάμπες... είναι μια μικρή κατάθεση ψυχής! Ματώσαμε όλοι...
Πετράκι μου μόνο ευχαριστώ μπορώ να σου πω απέναντι στα λόγια σου...
Να είσαι καλά κοριτσάκι μου
σε φιλώ πολύ και σου εύχομαι
καλό , ξεκούραστο βράδυ :-)
Nίκο μου είχες δίκιο, όντως δεν φαινόταν ο πίνακας γιατί για κάποιο λόγο εξαφανίστηκε ως δια μαγείας !!
Κι εγώ τώρα το είδα :-)
Κανελλάκι μου να είσαι καλά :-)
Σε φιλώ και σου εύχομαι καλό βράδυ ...
δίχως λάμπες απόψε
δίχως να ματώνουν οι σκέψεις ....
Υπέροχα τα αδέσποτα λόγια σου!
Καμιά φορά πρέπει να ξεφορτωνόμαστε πριν είναι αργά όλα τα δύστροπα!
Φιλιά πολλά!
Δεν τις ξεφορτώθηκες και δημιούργησες!
Βλέπεις ο πόνος μπορεί να γίνει απόλυτα δημιουργικός!
Υπέροχη η ακουαρέλα, αισθαντική!
Φιλάκια κοπέλα μου!
Φεύγω όπως πάντα από δω βέβαιη ότι κέρδισα! :)
Ξαναπέρασα Λεβίνα μου για να τον δω... είμαι περίεργος, τι να κάνω!αχαχα!Πολύ όμορφος με χρώματα ζωντανά και βλέμμα αγωνίας!
Έχεις την καληνύχτα μας!:-)
Ανατριχιαστικό κι όμορφο!
...Έπρεπε γιατί δεν το έκανες όμως;
Καλή σου μέρα καλή μου!
Καλημέρα..παρόλο που κρύβεται ο πόνος πίσω από τα λόγια , ειναι όμορφο το κείμενο σου...και ο πίνακας σου ... ειναι δικός σου;ζωγραφίζεις;
έλα να δεις την απάντηση μου στο σχόλιο σου στο φεστιβάλ..
τωρα είδα οτι έχεις κι άλλο blog (http://levwomenwords.blogspot.com/)
θα το επισκεφτώ το απόγευμα
ευχαριστώ
Τις φοβάμαι τις δύστροπες λάμπες
και για τις φλόγες τους και για τα σπασμένα γυαλιά τους....
οι δικές σου όμως ξεχείλισαν με φως που βγήκε από τις αχόρταγες φλόγες τους....
Τι όμορφη ανάρτηση! Δίνεις μια ιδιαίτερη χροιά στα κείμενα σου που τα καθιστούν πολύ ξεχωριστά! Οι δύστροπες λάμπες μπορεί να μας φωτίζουν, αλλά και να μας πληγώνουν, καμιά φορά, γι' αυτό χρειαζόμαστε άϋλες "πατούσες", γλυκό Levinaki μου. Ο πίνακας απλά υπέροχος!
Καλό απόγευμα!Φιλάκια:))
Σου εχω πει ότι αγαπώ τον τρόπο που γράφεις;;;Στο χω πει!!!Ε στο ξαναλέω!!!Υπέροχο!!! ;) Φιλιά πολλά!!!
Μαράκι μου έστω και καθυστερημένα σου απαντώ... πως ναι έχεις απόλυτο δίκιο... Πρέπει να ξεφορτωνόμαστε ότι καταντά βάρος στην ψυχή, στην σκέψη, στην ζωή μας...
σε φιλώ πολύ
Να περάσεις ένα όμορφο τριήμερο !
:-)
Kι αυτό πάλι βρε Αριστέα μου...
στον πόνο να δουλεύει με χίλια το μυαλό και να τρέχει το χέρι σαν φτερό να αποτυπώσει ότι κατεβάζει η σκέψη!!
Τι περίεργο!
Να είσαι καλά κοριτσάκι μου
φιλιά πολλά και να περάσεις όμορφα αυτές τις μέρες :-)
Nα είσαι καλά Νίκο μου...
αυτό το βλέμμα της αγωνίας δημιουργήθηκε όσο με έβλεπε να ιδρώνω επάνω της...
σου λέει θα με καταφέρει;
δεν θα με καταφέρει;
κι αν με βγάλει αλλήθωρη με βλέμμα αγελάδας;
Να πως βγήκε η αγωνία στον πίνακα!!
χι χι χι
Φιλιά σε σένα και στο Αγκαθάκι σου
να περάσετε καλά αυτές τις μέρες (κι όλες τις άλλες μέρες κι άλλες ακόμα πιο πολλές )
:-)
Βιβή μου ποτέ δεν είναι αργά!!!
φιλιά κοριτσάκι μου
καλό τριήμερο σου εύχομαι :-)
Δελφινοκόριτσο θα έρθω τώρα να δω...αυτές τις μέρες ήμουν λίγο εκτός τόπου και χρόνου...
Όσο για την ερώτησή σου ναι ζωγραφίζω εδώ και πολλά χρόνια...
Σου εύχομαι καλό τριήμερο να περάσεις και σου στέλνω τα φιλιά μου :-)
Φλωράκι μου γλυκό
μη τις φοβάσαι
εκείνες πρέπει να μας φοβούνται νομίζω...
μη κοιτάς απόψε με έπιασε το δυναμικό μου ... από αύριο θα χοροπηδάω κι εγώ στα σπασμένα γυαλιά :-)
φιλιά κοριτσάκι μου
κι ελπίζω να περάσεις όμορφα αυτές τις μέρες....
Κατερινάκι μου να είσαι καλά...
δεν ξέρω τι χροιά παίρνουν τα κείμενά μου , αδυνατώ να το καταλάβω μια και για εμένα η κάθε στιγμή που γράφω γίνεται βίωμα άσχετα αν μετά την εκτόνωση της γραφής τα αφήνω πίσω μου...
Σε ευχαριστώ πολύ και σου εύχομαι καλό τριήμερο !
Τα φιλιά μου :-)
Noμίζω μου το έχεις πει Ιανέ...
ναι σίγουρα μου το έχεις πει αλλά σαν φαντασμένη που είμαι τα καλά λόγια δεν με κουράζουν !!!
Να είσαι καλά καλέ μου
σ ευχαριστώ πολύ :-)
σε φιλώ και σου εύχομαι καλό τριήμερο!
Σε παρατηρώ, βρίσκεις απάγκιο στις λέξεις κι εσύ.. κάνεις καταθέσεις ψυχής. Μαζί σου κι εμείς σ'αυτό το ταξίδι. Κι εγώ έχω κάτι λάμπες που αχνοφέγγουν στα βράδια μου..
Χωρίς αυτές, να μου δίνουν το στίγμα, θα'χα τσακιστεί στα βράχια.. Μεγάλωσα κι εγώ με αυτές τις παλαιές, παραδοσιακές λάμπες, και δεν τις αποχωρίζομαι!
Φιλί γλυκό από Μελβούρνη.
ΥΓ Ήρθα σήμερα από τη δουλειά (Σάββατο μεσημεράκι) κι είχα λάβει το γραμματάκι και τις καρτούλες σου! Απερίγραπτη χαρά!
Μη με κοιτας ετσι!!!!!
Μη με κοιτας ετσι γιατι θα ερθω να σε δειρω....... αμυαλο κοριτσι.......
Αμυαλο παιδι........
Vailie* (αδεσποτα λογια)
Δημοσίευση σχολίου