Αναμετρήθηκα
με τα σκοτάδια σου
έκλεισα
τα μάτια και αφέθηκα
στα
πιο βαθιά σου μυστικά να πορευτώ
δεν
έκανα μαζί σου τα παζάρια μου
δεν
άφησα διαμαρτυρίας βογκητό
Βασανισμένη
σάρκα πύρωνα
στων
αγγιγμάτων σου τα κάρβουνα
τα
βράδια που της ψυχής σου ο αετός
τα
σωθικά μου στον άνεμο σκορπούσε
τσιμπούσι
ερινυών
Στα
βράχια σου μάτωσα τα νύχια μου
αρπαγμένη
απ’ τους γκρεμούς σου
Αφέθηκα
Με
γκρέμισες
Κουφάρι
απέμεινα
αγκαλιά
με εναπομείναντα όνειρα
να σκιαγραφώ σ΄ άνυδρα χώματα την ύπαρξή μου
Βρέχει
τις νύχτες
κι
οι δρόμοι μου ποτάμια αδιάβατα γίνονται
Κλείνουν
τα πεσμένα φύλλα τις σχισμές της γης
κι
ένα μικρό ασημογάλαζο φεγγάρι
καθρεφτίζεται
επάνω σε εισιτήριο άνευ επιστροφής
από
την γη των Λαιστρυγόνων ‘ εκεί
την
μορφή σου αποτυπώνω καταπίνοντας
γλυκόφαγο
καρπό την μοίρα μου
Λάθη
‘ πόσα λάθη χρεωμένα
σε
ζωή κατακερματισμένη
Λάθη
που σε μυρίων χεριών
τα
δάχτυλα μετριούνται.
Τετέλεσται.
Levina
33 σχόλια:
Τελικά αυτά που κατακερματίζουν μια ζωή τίνος τα λάθη είναι άραγε;
Αυτής της ζωής που κατακερματίζεται ή αυτής που δεν νοιάστηκε αν κάποια ζωή θα κατακερματίσει με αυτά τα λάθη...
Όπως και νάχει μια ζωή σβήνει...
Αν και αρκετά μελαγχολικό, είναι υπέροχο!
Φιλιά πολλά!
Αχ Λεβίνα μου.....
Γιατί μετά από κάθε χωρισμό βλέπεις τόσα που θες να μοιραστείς;...
Γιατί βρέχει μέσα κι έξω;
Γκρεμισμένη να μετράς τα λάθη......
Σε φιλώ πολύ:))
Τίποτα δεν τελειώνει ποτέ... κι ας έτσι φαίνεται...
Φιλάκια Λεβινάκι μου!
Αν είναι να ζεις τέτοια ζωή γεμάτη βροχές τις νύχτες, ο χωρισμός Λεβίνα μου ταιριάζει για λύτρωση!Οι νόθες καταστάσεις είναι σαν γόρδιοι δεσμοί... κόβονται μονομιάς, γιατί καταντούν ανίατες ασθένειες!Κι όση μελαγχολία κι αν φέρνουν αυτές οι λέξεις, ειν΄ όμως ένα διέξοδο... μια φυγή προς τα μπρος!
Σ΄ έχασα χαρά μου για λίγο χθες και πάω να διαβάσω και την άλλη δημοσίευσή σου!Σε φιλώ και τα ξαναλέμε!:-)
Με άγγιξε πα'ότι τόσο μα τόσο μελαγχολικό!Αλλά χειρίζεσαι τόσο όμορφα το λόγο...σε απολαμβάνω Λεβίνα μου! :)
Φιλιά!
* παρ'ότι
Τι σημασία έχει Φλώρα μου ;
Τελειώνει τίποτα χωρίς πληγές?
Σε φιλώ κοριτσάκι μου
Καλό βράδυ να έχεις!
Να είσαι καλά Μαράκι μου
σ΄ευχαριστώ, καλό βράδυ και σε σένα!
Σε φιλώ
Έτσι είναι Σερενατάκι,
τα φωνάζεις γιατί σε πνίγουν!
σε φιλώ κοριτσάκι μου
καλό βράδυ να έχεις
Ένας κύκλος Λιακαδάκι μου,
αυτό τελειώνει αν και εδώ δεν ξέρω
κατά πόσο υπάρχει κουράγιο να ανοίγεις κύκλους ξανά και ξανά!
φιλιά Λιακάδα μου
καλό μας βράδυ αν δεν μας σηκώσουν οι άνεμοι απόψε !
Έχεις τόσο δίκιο Αγκαθάκι κι εγώ αυτής της άποψης είμαι ... δεν συμπαθώ τα ημίμετρα, τις ''λίγες'' καταστάσεις που μόνο ένα συνεχή πόνο δημιουργούν.
Ούτε και τους γόρδιους δεσμούς συμπαθώ ... με μπερδεύουν!
Σε φιλώ κοριτσάκι μου
Καλό βράδυ να έχεις
Σ΄ευχαριστώ πολύ Αριστέα μου,
ναι όντως είναι μελαγχολικά τα λόγια, βγαίνουν καμιά φορά έτσι και εκφράζουν συναισθήματα ίσως που παραμένουν κρυμμένα.
Να είσαι καλά , τα φιλιά μου
και καλό σου βράδυ
Γεμιζει σιγα σιγα το πουλμανακι...
Στην οδο Λαθους κατοικουν
πολλοι μεταναστες τελικα...
Καλο ξημερωμα...
απλα υπεροχο!!! με πηρε μαζι του!!!!
Κάθε φορά που σε διαβάζω, ανακαλύπτω και κάτι καινούριο. Πόσες αναγνώσεις σηκώνει ένα ποίημα; Άραγε, μια βδομάδα αργότερα θα μου βγάζει το ίδιο συναίσθημα;
Να έχεις ένα υπέροχο Σαβ/κο εύχομαι, και καταλαβαίνω πόσο δύσκολο είναι να ανοίγεις συνέχεια κύκλους.
Πολύ όμορφο και μελαγχολικό!Και πόσες φορές μου θύμησες τα σκοτάδια που αναμετρήθηκα μέχρι να συναντήσω λίγο φως σε μια ψυχή!
Μπορεί ν΄ ακούγονται και να φαίνονται λόγια απογοήτευσης, αλλά πιο πολύ νομίζω πως ανακούφισης είναι!
Λεβίνα να ΄σαι καλά και να περάσεις ένα τέλειο και χαρούμενο τριήμερο!Καλό σου απόγευμα!:-)
Αυτή η τελική αναμέτρηση μου θύμισε το Διγενή στα μαρμαρένια αλώνια! Μετά από αυτό το τσουνάμι συμφορών, το τετέλεσται έπρεπε να προηγηθεί... Η ολοκληρωτική ήττα είναι πολύ χειρότερη από την τακτική υποχώρηση... αξίζει άραγε;
Λέξη τη λέξη πάλεψα μαζί του. Έχασα. Το έγραψες έτσι που να μη νικιέται με τίποτα...
Υπέροχο...
Καλό ξημέρωμα...
Καλημέρα Αγριομέλι μου
δεν έχεις κι άδικο !! γεμίζει και για την διαδρομή δεν έχουμε πει...
τα φιλιά μου
καλό τριήμερο να περάσεις :))
Καλημέρα ΕΚΦΡΑΣΟΥ
να είσαι καλά κοριτσάκι μου
σε φιλώ και σου εύχομαι καλό τριήμερο να περάσεις :))
Αγριμιώ μου ανάλογα με την συναισθηματική φόρτηση της κάθε στιγμής θα βρεις και τον λόγο που σε εκφράζει αυτό που διαβάζεις ... άρα κάθε φορά και διαφορετικό.
Τα φιλιά μου εκεί μακριά στα ξένα...
Καλά να περνάς :))
Nίκο μου ανακούφιση είναι να βγάζουμε προς τα έξω αυτά που νοιώθουμε, αυτά που περάσαμε ... δεν γράφει κανένας κανόνας τι είδους συναισθήματα επιτρέπονται να λέγονται και ποιά όχι!
Σε φιλώ και σας εύχομαι να περάσετε ένα όμορφο, χαρούμενο τριήμερο :))
Σταμάτη μου άσχετα από τον στίχο θα σου πω όχι... όμως αυτό έχει να κάνει με την ψυχοσύνθεση του κάθε ανθρώπου και πόσο αντέχει, πόσο δυνατός χαρακτήρας είναι.
Να είσαι καλά και να περάσεις όμορφα αυτές τις μέρες :))
Kαπετάνιε μου
έτσι με πήγε ... από τις λίγες φορές που δεν μου άφησε χαραμάδα ελπίδας η σκέψη κι ας το ήθελα να πάρει την στροφή για πιο φωτεινούς δρομους.
Σε φιλώ
Καλό τριήμερο να περάσεις :))
Πληγές να μην μένουν levina μου.
Και το τέλος καμιά φορά λυτρώνει.
Υπέροχο!
Καλησπέρα!
έπρεπε να το είχα φανταστεί
τετελεσμένον
:)
Πάντα δεν μένουν πληγές Έλενά μου?
Έρχεται ο χρόνος και τις μαλακώνει ...
Σ΄ευχαριστώ
τα φιλιά μου και να περάσεις καλά :))
Mπορεί και προδιαγεγραμμένο Nela μου να είναι το τέλος ...
Τα φιλιά μου
Καλά να περάσεις, σ΄ευχαριστώ :))
Τι να πω εγω τωρα;;;
Οσα εγραψες , οσα σου απαντησανε, ολα ειναι τοσο ζωντανα!!!
Ερχεται το παρελθον κ ξαναματωνει στο παρον!!!
Κ πως οχι αλλωστε;;; Πως να κλεισει ενας κυκλος χωρις πληγες; Πως να μαζευτει μια καρδια,ενα σωμα οταν ακομα κυλαει αιμα αλικο,αγνο σε καποιο βωμο αξιών κ αναξίων;;;
Καλο ξημερωμα καλη μου....
Ξερω οτι θαθελες ναφησεις μια χαραμαδα ελπιδας μα μερικες φορες το τελος ειναι..."προδιαγεγραμμενο" ερημην μας!
Πιονακια ολοι σε ενα πουλμαν ταγμενοι στη ζωη που επιλεξαμε...ή που επελεξαν καποιοι αλλοι για μας!
Πιο δυνατη αγκαλια κ ευχαριστω που εκφραζεσαι με τα συναισθηματα μου ( ειναι σαν να διαβασες το ημερολογιο μου πριν γραψεις μερικες φορες!!!ανατριχιαστικο....ποσο ιδια σκεφτομαστε τελικα;;;;)!!!!!
Vailie* (ποια αλλη περιμενες δλδ να σου αφηνει τετοια σχολια;;; :-P)
Χωρισμοί που εκτός από πληγές, αφήνουν πίσω τους κι όμορφα γραπτά..
~Οι ποιητές, σε καμιά γωνιά του σύμπαντος δε χωρούν μόνοι
Και οι αγαπημένοι, σέρνονται, άθελα, στους αιώνες μαζί τους~
Ναι μικρό μου Βάιλι… σε αυτό δεν άφησε την χαραμάδα ελπίδας το χέρι μου παρ΄ όλο που άλλη διαταγή πήρε από το μυαλό μου… ίσως έτσι να ήταν γραφτό να γίνει!
Ίσως και να το διάβασα … ίσως και να γράφουμε τα ίδια πράγματα… ποιος ξέρει? Μα και τι σημασία έχει αφού τελικά τα ίδια μας εκφράζουν?
:))
Μαρία μου οι χωρισμοί άσχετα πότε έγιναν μέσα στον χρόνο πάντα κάτι αφήνουν πίσω τους … κι έτσι παντοτινά στο άρμα της φαντασίας τα πρόσωπα που πρωταγωνίστησαν μας ακολουθούν.
Σ΄ ευχαριστώ πολύ
Να είσαι καλά!
Δημοσίευση σχολίου