8.12.12

Συνοδοιπόρος του Εγώ






Εαυτέ μου εσύ σεβαστικέ  που  με κοιτάς
με βλέμμα θολό αναμετρώντας το ύψος μου
δειλή νομίζεις  πως ακόμα είμαι
και της ζωής την κάθε ανάσα φοβάμαι
πως δεν θα προλάβω να ρουφήξω


Δίπλα σου σ΄ ένα παγκάκι ξύλινο αφήνω
της ψυχή μου τα πριν και τα μετά
των χρόνων μου  τις μέρες που με νίκησαν
κι αυτές που εγώ στην πλάτη μου τις πήρα
οδηγώντας τες   σ΄ έναν ξάστερο ουρανό
Σκέψεις είναι  και  μέρες και νύχτες
κι αγγίγματα από μάτια κι από χέρια
άλλα που τα γνώρισα τα κράτησα κοντά μου
κι άλλα που σε μιας σκοτεινής εποχής 
τους καιάδες κατακρημνίστηκαν


Εσύ ο κριτής, ο επικριτής, ο σύντροφος
ο καθρέφτης, του εγώ μου ο πυρήνας
εσύ που με κοιτάς κι αναμετράς  το ύψος μου
σε προκαλώ τους χρόνους μου σαν τον ληστή
στα χέρια σου ν΄ αρπάξεις 

Θεότρελέ  μου εαυτέ
τι θα μπορούσες πια ν΄ αλλάξεις?


                                                                        Levina









14 σχόλια:

μυστήριο κορίτσι είπε...

καλημέρα!
Εύστοχα πολύ τα λόγια σου...
Πιο πολύ μου αρέσει η τελευταία ερώτηση!
καλή συνέχεια εύχομαι!

serenata είπε...

Ναι Λεβίνα μου.
Ο εαυτός μας πρέπει να είναι ο μοναδικός μας κριτής.
Η συνείδηση μας.
Καλό απόγευμα Κυριακής!
Φιλάκια:))

Joan είπε...

πολύ ωραία κ σωστά τα λες!

Levina είπε...

Κι εγώ σε αυτή την ερώτηση είχα σταθεί για πολύ καιρό !

Καλό βράδυ σου εύχομαι μυστήριο κορίτσι :))

Levina είπε...

Όπως το λες Serenata μου !
Φτάνει να μάθουμε να συνομιλούμε μαζί του
και να ακούμε αυτά που μας λέει !

σε φιλώ κοριτσάκι
καλό σου βράδυ :))

Levina είπε...

Σ΄ ευχαριστώ που πέρασες Joan,
να είσαι καλά !

καλό βράδυ σου εύχομαι :))

ΦΛΩΡΑ είπε...

Αυτός ο σκληρός εαυτός μας, που πριν πράξουμε ήδη μας έχει κρίνει σκληρά.
Που δεν μας συγχωρεί τα λάθη, που έχει τόσες απαιτήσεις από ένα κορμί που βασανίζεται να ζήσει για να φτάσει στο τέλος που περιμένει ο θάνατος.

Unknown είπε...

Μη προκαλείς ποτέ τον εαυτό σου γιατί στ' αλήθεια μπορεί να αλλάξει πολλά, αν φυσικά εσύ χρειάζεσαι πραγματικά κάτι τέτοιο...

ή...

Μη σταματάς ποτέ να προκαλείς τον εαυτό σου να αλλάξει όσα νομίζεις ότι πρέπει να αλλάξουν. Είναι ένας πεισματάρης με απίστευτες ικανότητες και στο τέλος θα τα καταφέρει...

Ανώνυμος είπε...

Καλή εβδομάδα, Λεβίνα. Μου άρεσε η γραφή σου. Ανθρώπινη. Να είσαι καλά.

vailie είπε...

Δεν ξερω τι απαντηση εδωσες εσυ στον θεοτρελλο εαυτο σου!
Εγω ξερω οτι θα αργησω να απαντησω στον δικο μου! Δεν με βλεπω να αλλαζω..... Κ δεν ξερω αν αυτο ειναι καλο ή κακο τελικα.....
Φιλι γλυκο για καληνυχτα.... ;-)

Levina είπε...

Είμαστε πολύ δυνατότεροι από όσο πιστεύουμε Captain, αυτό το πιστεύω αφού μπορούμε να τα βγάζουμε πέρα σε δύσκολες καταστάσεις και να ελπίζουμε για το καλύτερο ακόμα και μέσα στα σκοτάδια!

Levina είπε...

Κι εσύ να είσαι καλά Γεράσιμε !

σε ευχαριστώ πολύ :)

vailie είπε...

Παλι χαθηκε το μνμ μου... :-P
Φιλια πολλα για καλημερα!!! ;-)

Levina είπε...

Koριτσάκι μου δεν ξέρω τι γίνεται με τα σχόλια και τα ψαρεύω από εδώ κι από εκεί!! Προσπαθώ να καταλάβω που χάνονται και γιατί!!
Να είσαι καλά με την υπομονή σου :))

υγ. η αλήθεια είναι πως πλέον τα έχω καλά μαζί του, με τον εαυτό μου εννοώ μετά από πολλά χρόνια αναζητήσεων και προβληματισμών και μετά από αρκετά χαστούκια που δέχτηκα ειδικά από ανθρώπους που αγάπησα. Τα τελευταία ήταν από αγαπημένη φίλη, την τελευταία που θα φανταζόμουν πως θα με πούλαγε τόσο φθηνά. Πάει στο καλό... συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες!!

Τα φιλιά μου

καλό βράδυ κοριτσάκι μου!

Η ΠΟΡΤΑ

Αγαπημένοι μου φίλοι επιστρέφω για να κλείσω μια πόρτα. Σε όλους εσάς που γεμίσατε την ζωή μου με φως, με γέλιο με  συγκίνηση, ...