4.12.12

Επίλογος









Γκρεμίσαμε ότι μας παραδόθηκε
σπίτια θλιμμένα κατάφορτα με μνήμες
οι τοίχοι σημαδεμένοι από τις σφαίρες
στο πάτωμα ξεραμένα της σφαγής τα αίματα
γκρεμισμένα τα κεραμίδια της σκεπής
και στο αδειανό κατώφλι σκουριά σκορπίζει
το σίδερο’ σπαθί πιασμένο σε οστέινη παλάμη
στον λόφο επάνω να στέκει ακόμα  το
άφυλλο δέντρο και οι πιστοί για προσκύνημα
αγχόνες να κρεμάνε στα μαύρα κλαριά του
σπασμοί ανάσας τελευταίας ‘ σπέρμα νεκρό
στην χέρσα γη τους μανδραγόρες να ποτίζει
περνούν οι αγέρηδες των διψασμένων χρόνων
στρόβιλοι  παρασέρνουν άγραφες σελίδες
κι  είναι   οι ζωές μας  ετούτα τα  χαρτιά
που άμυαλα  δωρίσαμε στο τίποτα
Κι οι γέροντες με τις λευκές γενειάδες που μας γνέφουν
δεν ξέραμε πως ήταν του μέλλοντος οι χρόνοι
ποτέ δεν υπήρξαν αυτοί παιδιά
κι εμείς
δεν παίξαμε ποτέ μαζί τους
από την γέννα μας στον θάνατό μας πήγαμε



                                                                                   Levina






21 σχόλια:

vailie είπε...

Που αμυαλα δωρισαμε στο τιποτα....
Χρεωθηκαν τα ονειρα που καναμε παλια κ θα τα πληρωσουμε κ εμεις ακριβα κ τα παιδια μα κ τα εγγονια μας.....

Μα δεν μου αρεσουν οι μαυροι επιλογοι! Ας πουμε οτι ειναι το προτελευταιο κεφαλαιο! Μενει ενα ακομα οπου η συγγραφικη πενα θα ανατρεψει τα παντα κ θα γαληνεψει τον αναγνωστη!
Θαρθουν κ ομορφες ωρες ξανα για τον τοπο μας....(γιατι προς τα κει με πηγε ο λογος σου)
Ναι,το πιστευω γιατι δεν φτασαμε ως εδω για να χαθουμε τωρα!!! Σφαλιαρα τρωμε μπας κ βαλουμε μυαλο! :-P

Τα φιλια μου κ μια μεγαλη πρωινη αγκαλια!!!! ;-)

hana είπε...

Από τη γέννα στο θάνατο, Λεβίνα μου!
Το ενδιάμεσο διάστημα
ακυρώθηκε βίαια...
Έτσι αισθάνομαι κι εγώ.
Ότι είμαστε θεατές του πιο φριχτού τέλους.
Όσο ακόμη καλλιεργούμε μέσα μας ελπίδες πως δεν φτάσαμε στο τέλος
τόσο θα μας λιανίζουν χωρίς έλεος...
:(

Ανώνυμος είπε...

ΠΟΛΎ ΚΑΛΟ, ΤΙ ΑΛΛΟ ΘΕΛΕΙς;

Λιακάδα ☼ είπε...

"....που άμυαλα δωρίσαμε στο τίποτα"

φιλίες, σχέσεις αμυαλα δωρισμένες στο τίποτα... είναι καταδικασμένες από τη γέννεσή τους... Το τίποτα, το μηδέν έχει αξία μόνο όταν βρίσκεται δίπλα σε κάτι άλλο για τούτο και πάντα επιδιώκει αυτό...την προσάρτησή του δίπλα σε κάποιο άλλο νούμερο... Τα νούμερα πάλι έχουν ανάγκη το μηδενικό για να τους δώσει αξία... κι έτσι έχουμε μια σχέση συμφέροντος... καταδικασμένη λογω ταπεινων ιδιοτελών κινήτρων...

Καλή σου μέρα Λεβίνα μου... μπαρουτιασμένη ήρθα όπως βλέπεις...

marie είπε...

Μοναδική όπως πάντα.

Καλό απόγευμα φίλη μου.

serenata είπε...

Τι να γράψω;...
Μετά από κάτι τόσο όμορφο.
Μην το χαλάσω με δικά μου λόγια.
Φιλάκια:))

ΦΛΩΡΑ είπε...

Λεβίνα μου, τι κι αν καλοπροαίρετα αφήσαμε το διάστημα από γέννα σε θάνατο λεία στα χέρια αυτών που δεν το άξιζαν.
Εμείς κρατήσαμε την καρδιά μας παιδική γι αυτό φτάσαμε στο θάνατο σαν παιδιά.
Είναι μεγάλο κέρδος αυτό να μην κερδίσεις ασύστολα σε βάρος άλλων και για δικό σου όφελος μέσα σ' αυτό το διάστημα από γέννα ως θάνατο...
Είναι καλό να περάσεις σαν μια ανάσα απ' τη ζωή αυτή που δεν έβλαψε κανέναν.
Εγώ συνειδητά ζω έτσι ακόμη και τις λίγες στιγμές πριν το θάνατο.
Λυπάμαι τα αρπακτικά που βάρυναν τις ψυχές τους τόσο και δεν μπορούν να φτάσουν εύκολα ως το θάνατο...

Levina είπε...

Όχι καλή μου δεν θα χαθούμε, μα δεν θα δεχτώ πως τα όνειρα πρέπει να τα πληρώνεις ακριβά ! Δεν έχει να κάνει με τα δικά μας όνειρα η καταστροφή που συντελείται , είμαστε πολύ μικροί και λίγοι μπροστά στις δυνάμεις που ταρακούνησαν το οικονομικό σύστημα τόσων Κρατών! Εμείς είχαμε την ατυχία να έχουμε ‘’επαγγελματίες’’ πολιτικούς που ΑΝ είχαν κάποτε οράματα και όνειρα τα έχασαν μετά την πρώτη τους εκλογική αναμέτρηση, προ πολλών δεκαετιών δηλαδή.

Να έχεις ένα όμορφο βράδυ
σε φιλώ vailie μου :))

Levina είπε...

Αυτό σκεφτόμουν , το ενδιάμεσο διάστημα της ζωής μας και τα χρόνια των πατεράδων και των παππούδων μας που αγωνίστηκαν για ένα καλύτερο αύριο και όλα ακυρώθηκαν με πρωτοφανή ελαφρότητα !
Το τέλος δεν το γνωρίζει κανένας μας σίγουρα και προτιμώ να το ονειρεύομαι με κάπως διαφορετικές προδιαγραφές από αυτές που μας δίνουν τώρα...
Ας συνεχίσουμε να ελπίζουμε hana μου και να ονειρευόμαστε !

Levina είπε...

Σας ευχαριστώ πολύ κ. Σκοπελίτη,
θα έλεγα πως τα θέλω όλα ,
να γινόταν μια επανεκκίνηση , όπως γίνεται στις μηχανές και να αποκτούσε η χώρα μας την χαμένη της ταυτότητα,
να ξαναγινόμασταν άνθρωποι κι όχι αναλώσιμα εξαρτήματα
στο κάρο των λίγων .

Καλό σας βράδυ!

Levina είπε...

Μια πολύ σοφή φίλη με μάλωσε καλή μου … μου είπε να μη περιμένω ποτέ τίποτα κι από κανέναν … κανένα μηδενικό να μη περιμένουμε να μας κάνει νούμερο λοιπόν, αν και η λέξη ‘νούμερο’ έχει στην Ελληνική πολλές εξηγήσεις, εδώ εγώ της δίνω την εξήγηση της οντότητας και όχι της φαιδρότητας.
Θα σε μαλώσω τώρα κι εγώ , μια νέα γυναίκα γεμάτη υγεία και χαμόγελο δεν της επιτρέπεται να μπαρουτιάζεται γι αυτά … παρατηρητής γίνε σε εκείνους που μακάριοι είναι όσο στον μικρόκοσμό τους ζουν, γελούν, κλαίνε, λένε παραμύθια, γεμίζουν τον χρόνο τους, τον σπαταλούν στο τίποτα… έτσι απλά!

Σε φιλώ πολύ Μπουμπουλίνα μου :))

Levina είπε...

Σε ευχαριστώ πολύ marie μου
Να έχεις ένα όμορφο βράδυ
σε φιλώ :)

Ανώνυμος είπε...

Χρόνια πολλά, για τα γενέθλια σου, Λεβίνα. Να σε χαίρονται οι δικοί σου κι όσοι σε εκτιμούν απέραντα. Να είσαι καλά και να χαρείς την τούρτα -- μου 'χει μείνει απωθημένο :) με την τούρτα, αφού μετά από μικράκι, δεν έχω γιορτάσει ποτέ, όπως, πρέπει, γενέθλια. Καλό απόγευμα.

Unknown είπε...

Θα σωθούμε τη στιγμή που θα θυμώσουμε...
Μόνο που αυτή η στιγμή θα αργήσει λίγο ακόμα...

Levina είπε...

Σ΄ ευχαριστώ πολύ καλέ μου Γεράσιμε !
Πράγματι μου έκαναν έκπληξη με τούρτα που δεν το περίμενα
και την τίμησα δεόντος!
Κάποια στιγμή θα γίνει κι αυτό που θες... όπως το θες!
Φιλιά και να περνάς καλά :))

Levina είπε...

Για να δω πότε θα γίνει αυτό Captain!
Πρέπει να πιάσουμε πάτο για να θυμώσουμε??

Apokalipsis999 είπε...

Ο επίλογος, θα δώσει τη σκυτάλη σε μιαν αρχή, αρκεί η ελπίδα να διαδεχτεί το θυμό και την οργή! Αν η οργή με το θυμό συνυπάρξουν με την μεμψιμοιρία, τότε θα τους διαδεχτεί η κακομοιριά και ο επίλογος θα σημάνει το Τέλος...

xristina είπε...

:)
βαρύ το θέμα...ώρα που ήρθα, ξημερώματα...με ένα μυαλό χειμώνα καλοκαίρι...αλλά δεν σε ξεχνώ...ωωωωω αγαπημένη Levina...:))
και ....ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΆΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!
στην διπλή γιορτή, διπλές χαρές εύχομαι!!!
είμαι λίγο απών απ'οτι κατάλαβες γενικά απο το ίντερνετ αλλά...μήπως σου περισσεύει κανένα pc????? αχαχαχαχχαχα
καλημέρα

ANAZHTHΣH είπε...

βλέποντας τις ψήφους σου πέρασα να σε ευχαριστήσω και να σε γνωρίσω...

καλές γιορτές εύχομαι και τα βήματά σου να βγουν σε ξέφωτο...

σε φιλώ, θα ξαναβρεθούμε...

Levina είπε...

Mα πως να ζήσει ο άνθρωπος δίχως ελπίδα Σταμάτη μου?
Όσο για την μεμψιμοιρία την έχουμε και λιγάκι μέσα μας σαν λαός :)
Aυτήν μάλλο η δουλειά πρέπει να την διαδεχτεί για να αρχίσουμε
την άνοδο και πάλι.

Καλό Σαββατοκύριακο να έχεις!

Levina είπε...

Σ΄ ευχαριστώ πολύ Μελισσάκι και μη στενοχωριέσαι , μόλις αποκτήσεις δικό σου pc θα σε βάλω να χτυπάς διπλοβάρδιες :))

σε φιλώ πολύ πολύ
να είσαι καλά !

Η ΠΟΡΤΑ

Αγαπημένοι μου φίλοι επιστρέφω για να κλείσω μια πόρτα. Σε όλους εσάς που γεμίσατε την ζωή μου με φως, με γέλιο με  συγκίνηση, ...