13.7.12

εφιάλτης μεσημβρινής ώρας






Λευκός γίνεται ο ουρανός στην άχλη του μεσημεριού
κάθομαι πίσω απ΄τις κλειστές κόκκινες κουρτίνες
που κρατάνε έξω την κάψα, τις ανθρώπινες παρουσίες,
την σκόνη του δρόμου, τα κρωξίματα των πουλιών


Κοιτάω κρυφά ανάμεσα στις χαραμάδες
και γεμίζω λευκό από τον ουρανό,
αυτό το λαμπερό λευκό που έχει η φωτιά
όταν την πλησιάζεις τόσο πολύ
που πριν το σκεφτείς έχεις εξαϋλωθεί
δίχως πόνο, δίχως σκέψεις, ένα κενό
Μια ουλή απομένει για την απουσία
στο πλάι της καρδιάς εκείνου που κάποτε
σ΄ αγάπησε μα τώρα δεν θυμάται
ούτε όνομα ούτε  μορφή


Τριγυρίζω στα μισοσκότεινα δωμάτια
κι ο ήλιος ανελέητα στριμώχνει τις αχτίδες του
ανάμεσα στις τρύπες που έχουν οι σκισμένες κουρτίνες
ρίχνει ριπές από φως και σκόνη επάνω στα φαντάσματα,
επάνω στα λασπωμένα αποτυπώματα
που μείναν στα πλακάκια στις σκοτεινές κάμαρες
και αυτά τα κρωξίματα των πουλιών με ξεκουφαίνουν, 
δεν μπορώ να ξεφύγω απ΄  αυτά
μόνο αν τα σκοτώσω ένα ένα
ή σκοτωθώ


Levina





υγ. διευκρίνηση
είναι ποίημα, δεν έχω σκοπό να σκοτώσω κανέναν
πέρα από τους στίχους , ούτε και να σκοτωθώ !


26 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Καλημερα διαφανη μαγισσουλα μου! με τις κατακοκκινες κουρτινες και τα διαφανα λευκα σου φουστανια..... τι ομορφα που τα γραφεις! Με παρασερνεις παντα και με κανεις να το νιωθω κι εγω...
Πολλες φορες μου θυμιζεις εμενα παλιοτερα,που εχω περασει τα ιδια μονοπατια στο μυαλο μου (εχω και πολλη φαντασια,παναθεμα με, βαριεμαι κι ευκολα...αλητευω γενικα σε διαδρομες περιεργες...) και απλα ολα αυτα τα βλεπω τυπωμενα και ειναι λιγο "τρομακτικο" ας πουμε...
Δεν εχω τολμησει να τα κανω λεξεις ποτε. Κι αυτο τρομακτικο μου ειναι! Σε θαυμαζω και σε χαιρομαι που καταφερνεις να εξωτερικευεις ολα αυτα...να μπορεις να δεχτεις κριτικη και να συνεχιζεις. Εγω νομιζω δεν θα το κανω ποτε! Ειναι κι αυτο ενα απο τα πουλια που κραζουν πανω απτο κεφαλι μου πεινασμενα...να τα σκοτωσω ή να σκοτωθω! (καλο!)

Δεν μπορεσα να μην χαμογελασω στο υστερογραφο σου...ειπες να προλαβεις, μην σε μουρνταρει κανας "ανωνυμος"...χιχι! ;ο)

Φιλακια γλυκεια μου!

-vailie-

Memaria είπε...

Ακόμα και η καρδιά όμως θεραπεύει τις ουλές της...γίνεται άγραφο χαρτί και ξαναγράφεται...
Πολύ όμορφα τα είπες....!

Elena είπε...

Εξαιρετικό !!!!!!!

Gyro είπε...

Καλά που το διευκρίνισες γιατί πολλοί θα το πάρουν ως αυτοβιογραφικό ντε και καλά.

Όμορφο παρόλα αυτά.

precious dreams είπε...

..μετά λες εμένα μελαγχολικό... όμορφο παράξενο... τελευταία στιγμή διάβασα το υγ.... είχα αρχίσει να ανησυχώ για σένα... καλό απόγευμα levinoyla..

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ είπε...

Με γοήτευσε η εικόνα - η ζοφερή εικόνα - που δημιούργησες εκεί πίσω από τις κουρτίνες που από τις τρύπες τους ήλιος προσπαθεί να στείλει λίγο φως, λίγη ελπίδα ίσως. Όμως είναι φυσική η αντίδραση να σε απωθούν τα κρωξίματα των πουλιών που αντιπροσωπεύουν κάλεσμα για έξοδο στον θόρυβο της ζωής σε τέτοιο βαθμό που μόνο η εξόντωσή τους θα φέρει πίσω την απελπισία, την μοναξιά και την σιωπή του τάφου.
Αυτές οι εικόνες που δημιουργείς είναι πραγματικά μοναδικές!

Γιαγιά Αντιγόνη είπε...

Μπλέχτηκα μέσα στις κουρτίνες..
Στο παρελθόν με φέρνεις με το μαγικό τρόπο των λέξεων που ξεδιπλώνεις με το μαγικό σου τρόπο. Κάποιες στιγμές μας καλεί η ζωή μα δεν την βλέπουμε ούτε από το λιγοστό φως...

Πόσο πολύ σε θαυμάζω!

Ανώνυμος είπε...

Δυνατές εικόνες !
Πονάνε !!

Οι κουρτίνες δεν είναι το πρόβλημα...
τα σκοτάδια πρόσεξε,
μη σκοτεινιάζουν τις σκέψεις...

Levina είπε...

Vailie μου
Δεν φοβάμαι ούτε τις λέξεις, ούτε την κριτική, ούτε ακόμα την
ειρωνεία ή την απόρριψη ... έχω βρει τις δικλείδες ασφαλείας
πια για να κρατώ το μυαλό και την ψυχή μου σταθερά σε ότι θέλω
να κάνω και σε ότι αγαπώ.
Δεν σου κρύβω ότι και εγώ χαμογέλασα με το υστερόγραφο αλλά
πραγματικά ήθελα να προλάβω παρανοήσεις ... μη καλέσει κανένας
το 166 να με μαζέψει :))

και τώρα πήγαινε στην προηγούμενη ανάρτησή μου που ειδικά εσένα
σε ενδιαφέρει και δεν την είδες προφανώς και περιμένω αποτελέσματα!!!

Φιλιά πολλά κοριτσάκι μου
να περάσεις ένα όμορφο Σαββατοκύριακο!

Levina είπε...

Σωστά maria μου, όλα ξαναγίνονται,
το έχω ξαναπεί και θα το ξαναπώ,
μόνο ο θάνατος δεν διορθώνεται.

να είσαι καλά και να περάσεις
ένα όμορφο Σαββατοκύριακο!!!

Levina είπε...

Σε ευχαριστώ Elena!
Να έχεις ένα όμορφο ξεκούραστο Σαββατοκύριακο!!!

Levina είπε...

Σε ευχαριστώ Gyro μου
Καλό ξεκούραστο Σαββατοκύριακο!!!

Levina είπε...

Γι αυτό το έβαλα καλέ μου precious
για να προλάβω παρεξηγήσεις!

Καλό Σαββατοκύριακο να έχεις
σε ευχαριστώ πολύ!!

Levina είπε...

Χριστοφορέ μου οι στίχοι δίνουν εικόνες
αν καταφέρνω να το κάνω αυτό τότε νοιώθω πως κάτι έκανα καλά
και είμαι ικανοποιημένη ...
Καμιά φορά αποζητούμε την ησυχία μας,την έχουμε
ανάγκη όπως και τον αέρα που αναπνέουμε
και θα την βρούμε με κάθε μέσο !

Να είσαι καλά και να έχεις
ένα όμορφο Σαββατοκύριακο!

serenata είπε...

Τι όμορφες εικόνες άλλη μια φορά...
Λεβινάκι μου είσαι η καλύτερη μάγισσα εδώ μέσα.
Σε φιλώ πολύ πολύ:))

Levina είπε...

Καλή μου Αντιγόνη
πραγματικά την αφήνουμε και περνά ανάμεσα από τα δάχτυλά μας σαν το νερό που πλένουμε τα χέρια μας και δεν προσπαθούμε να την κρατήσουμε, να την ζήσουμε, να πούμε κάποια στιγμή στο μέλλον... χόρτασα!
Μεγάλη λέξη αυτή που λίγοι την λένε !

σε ευχαριστώ πολύ
να έχεις ένα ξεκούραστο Σαββατοκύριακο!!

Levina είπε...

Κι αν σκοτεινιάζουνε οι σκέψεις και κρύβονται πίσω απο κουρτίνες να γλυτώσουν, έρχεται η επόμενη μέρα Gip μου και διώχνει τα σκοτάδια, κάνει καινούργια αρχή...


Να είσαι καλά
καλό Σαββατοκύριακο !!!

Levina είπε...

Λες serenata μου να καταφέρω να σας μαγέψω ?
Να κουνάω το μαγικό μου ραβδί και να σας διατάζω να χαμογελάσετε?
Να ξεχάσετε ότι πονά, ότι στεναχωρεί? Μακάρι ! και τι δεν θα έδινα αυτό να το μπορούσα !!!

φιλιά κοριτσάκι
να περνάς καλά :))

ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ είπε...

τέτοιοι οι καιροί... έτσι οι ψυχές που άζωα ζουν... τέτοιες οι εικόνες...
να τρυπώσω μου ήρθε πίσω από τις κουρτίνες σου... έτσι και αλλιώς μαζί σου είμαι...
πόσο όμορφα περιέγραψες το "τοπίο" μας...

xristina είπε...

καλημέρα Levina...πολύ ωραία περιγραφή!!!
υγ καλό το υστερόγραφο :-)

Apokalipsis999 είπε...

Μισοσκότεινο περιβάλλον με τον επίμονο ήλιο να θέλει να εισχωρήσει παντού και τις φαντασιώσεις σαν τα πουλιά που καραδοκούν! Σκότωσέ τα, και άσε το φως του ήλιου να μπει! Εξάλλου κι αυτός δύει και πάει να αναπαυτεί κάνοντας αισθητή την απουσία του φωτός!

marie είπε...

Μια ουλή απομένει για την απουσία.. Δυνατό κείμενο, όμορφα συνδυασμένη εικόνα.
Υπέροχο. Το ένιωσα, με συγκίνησες Levina μου. Καλό υπόλοιπο.

Levina είπε...

Γνωστός ο τόπος Λυχναράκι μου
παρηγοριά καμιά φορά να κρύβεσαι
να χάνεσαι , να παρατηρείς !!!

Φιλιά πολλά
καλό βράδυ ομορφιά μου!!!

Levina είπε...

Καλησπέρα melissaki μου
σε ευχαριστώ... χρειάζονται και τα υστερόγραφα καμιά φορά
προς αποφυγήν παρεξηγήσεων :))

Τα φιλιά μου
Καλό βράδυ !

Levina είπε...

Καλησπέρα Σταμάτη μου
Όλοι πρέπει κάποια στιγμή τους εφιάλτες να ΄΄ σκοτώνουμε ΄΄ και το φως να βάζουμε στην ζωή μας!

Να είσαι καλά
Καλό σου βράδυ!!!

Levina είπε...

Να είσαι καλά Marie μου
σε ευχαριστώ πολύ :))

Τα φιλιά μου και εύχομαι
καλό σου βράδυ!!

Η ΠΟΡΤΑ

Αγαπημένοι μου φίλοι επιστρέφω για να κλείσω μια πόρτα. Σε όλους εσάς που γεμίσατε την ζωή μου με φως, με γέλιο με  συγκίνηση, ...