για μια ακόμα φορά
μέσα στα χρόνια που σε αφήνω να ζεις μαζί μου
δεν ξέρω αν πρέπει να σε συγχωρήσω ή να
δώσω μια στο κορμί μου και να σε πετάξω κάτω.
Τόσα και τόσα χρόνια παίρνεις από μένα τα καλύτερά μου
την δροσιά μου, την ομορφιά μου, τα νιάτα μου
κι αν μου έδωσες και εσύ κάτι ... ένα όνομα, μια ιστορία,
μια αγκαλιά, αν με αγάπησες όσο ήμασταν μαζί
φρόντιζες κάθε τόσο να με πληγώνεις, να μου δίνεις
χαστούκια, να με κοροϊδεύεις με λόγια και μετά
να κάνεις του κεφαλιού σου και να με πετάς στην άκρη.
Πάντα σου άρεσαν οι ξένοι, εκείνους τους άκουγες,
λες κι ότι εκείνοι θα σε φρόντιζαν όταν ήσουν άρρωστος
όταν είχες ανάγκη από ένα χάδι , ένα φιλί και σε εμένα
γύριζες όταν εκείνοι σε έδιωχναν ή σε κορόιδευαν
και δεν είχες που να κρυφτείς, πάντα σε μένα να σε
παρηγορήσω .
Άρπαξες το κορμί μου, το λεηλάτησες, στο χάρισα με
τόση αγάπη και εσύ ακόμα κι αυτό δεν το κράτησες δικό σου!
Tο μοίρασες για να δείξεις πόσο καλόβολος, πόσο υπέροχος
σύζυγος είσαι και πόσο ήταν το καμάρι σου όταν οι άλλοι
μιλούσαν για τα κάλλη μου ενώ εγώ το μόνο που ήθελα ήταν
να τους φτύσω από πάνω μου, που με λέρωναν
με τα βρώμικα χέρια τους, με τα μιαρά χάδια τους ,
με τον ιδρώτα τους που βρωμοκοπούσε,
αλλά δεν έκανα τίποτα γιατί ήξερα πως για να σε έχω
έπρεπε να σου δίνω ότι μου ζητούσες.
Ήξερα πως για να με έχεις ήθελες χρήματα και όσο εγώ δινόμουν
σε ξένες αγκαλιές εσύ είχες τα χρήματα που ζητούσες.
Τόση απέραντη ήταν η αγάπη μου για σένα!
Και τώρα?
Τι θα κάνουμε τώρα έτσι όπως τα έκανες?
Νομίζεις πως μπορώ να σε ανέχομαι ακόμα?
Σκέψου το σοβαρά, εχθές με πλήγωσες για μια ακόμα φορά
κι αυτή ήταν από τις χειρότερες.
Πίστευα πως μετά την τελευταία μας συζήτηση θα είχες
βάλει μυαλό, θα έκανες κάτι για εμάς, για το μέλλον μας,
για τα παιδιά μας, αλλά ούτε αυτά τα υπολόγισες, μόνο
το τομάρι σου σε νοιάζει και πάλι
αλλά εγώ δεν θα σε ακολουθήσω στην κατηφόρα σου.
Τα παιδιά μας φεύγουν, θα πάνε να ζήσουν μακριά μας,
μας βαρέθηκαν και εσένα και εμένα που σε ανέχομαι τόσα
χρόνια και εγώ έφτασα στα όρια μου.
Τελειώσαμε και δεν θα σου συμπαρασταθώ άλλο πια,
είσαι μόνος σου και κάνε ότι καταλαβαίνεις, από εμένα
δεν θα πάρεις ούτε την συμπαράστασή μου ούτε να έρθεις
να κρυφτείς στο κατεστραμμένο κορμί μου.
Παράτα με ήσυχη , άχρηστε ...
Θέλω Διαζύγιο.
Χωρίς Τιμή και Υπόληψη για Σένα
η Γυναίκα Σου που δεν σε αγαπά Πια
Ελλάδα_
μέσα στα χρόνια που σε αφήνω να ζεις μαζί μου
δεν ξέρω αν πρέπει να σε συγχωρήσω ή να
δώσω μια στο κορμί μου και να σε πετάξω κάτω.
Τόσα και τόσα χρόνια παίρνεις από μένα τα καλύτερά μου
την δροσιά μου, την ομορφιά μου, τα νιάτα μου
κι αν μου έδωσες και εσύ κάτι ... ένα όνομα, μια ιστορία,
μια αγκαλιά, αν με αγάπησες όσο ήμασταν μαζί
φρόντιζες κάθε τόσο να με πληγώνεις, να μου δίνεις
χαστούκια, να με κοροϊδεύεις με λόγια και μετά
να κάνεις του κεφαλιού σου και να με πετάς στην άκρη.
Πάντα σου άρεσαν οι ξένοι, εκείνους τους άκουγες,
λες κι ότι εκείνοι θα σε φρόντιζαν όταν ήσουν άρρωστος
όταν είχες ανάγκη από ένα χάδι , ένα φιλί και σε εμένα
γύριζες όταν εκείνοι σε έδιωχναν ή σε κορόιδευαν
και δεν είχες που να κρυφτείς, πάντα σε μένα να σε
παρηγορήσω .
Άρπαξες το κορμί μου, το λεηλάτησες, στο χάρισα με
τόση αγάπη και εσύ ακόμα κι αυτό δεν το κράτησες δικό σου!
Tο μοίρασες για να δείξεις πόσο καλόβολος, πόσο υπέροχος
σύζυγος είσαι και πόσο ήταν το καμάρι σου όταν οι άλλοι
μιλούσαν για τα κάλλη μου ενώ εγώ το μόνο που ήθελα ήταν
να τους φτύσω από πάνω μου, που με λέρωναν
με τα βρώμικα χέρια τους, με τα μιαρά χάδια τους ,
με τον ιδρώτα τους που βρωμοκοπούσε,
αλλά δεν έκανα τίποτα γιατί ήξερα πως για να σε έχω
έπρεπε να σου δίνω ότι μου ζητούσες.
Ήξερα πως για να με έχεις ήθελες χρήματα και όσο εγώ δινόμουν
σε ξένες αγκαλιές εσύ είχες τα χρήματα που ζητούσες.
Τόση απέραντη ήταν η αγάπη μου για σένα!
Και τώρα?
Τι θα κάνουμε τώρα έτσι όπως τα έκανες?
Νομίζεις πως μπορώ να σε ανέχομαι ακόμα?
Σκέψου το σοβαρά, εχθές με πλήγωσες για μια ακόμα φορά
κι αυτή ήταν από τις χειρότερες.
Πίστευα πως μετά την τελευταία μας συζήτηση θα είχες
βάλει μυαλό, θα έκανες κάτι για εμάς, για το μέλλον μας,
για τα παιδιά μας, αλλά ούτε αυτά τα υπολόγισες, μόνο
το τομάρι σου σε νοιάζει και πάλι
αλλά εγώ δεν θα σε ακολουθήσω στην κατηφόρα σου.
Τα παιδιά μας φεύγουν, θα πάνε να ζήσουν μακριά μας,
μας βαρέθηκαν και εσένα και εμένα που σε ανέχομαι τόσα
χρόνια και εγώ έφτασα στα όρια μου.
Τελειώσαμε και δεν θα σου συμπαρασταθώ άλλο πια,
είσαι μόνος σου και κάνε ότι καταλαβαίνεις, από εμένα
δεν θα πάρεις ούτε την συμπαράστασή μου ούτε να έρθεις
να κρυφτείς στο κατεστραμμένο κορμί μου.
Παράτα με ήσυχη , άχρηστε ...
Θέλω Διαζύγιο.
Χωρίς Τιμή και Υπόληψη για Σένα
η Γυναίκα Σου που δεν σε αγαπά Πια
Ελλάδα_
Η ΕΛΛΑΔΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΕΔΩ
ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ
ΚΑΛΑ ΘΑ ΚΑΝΟΥΝ ΝΑ ΤΗΝ ΑΦΗΣΟΥΝ ΣΤΗΝ ΗΣΥΧΙΑ ΤΗΣ
ΚΑΛΑ ΘΑ ΚΑΝΟΥΝ ΝΑ ΤΗΝ ΑΦΗΣΟΥΝ ΣΤΗΝ ΗΣΥΧΙΑ ΤΗΣ
ΚΑΙ ΝΑ ΜΗ ΔΙΑΚΟΡΕΥΟΥΝ ΑΛΛΟ ΤΗΝ ΥΠΟΛΗΨΗ ΤΗΣ.
στο βάθος το Σούνιο
36 σχόλια:
Τόσο εύστοχα προσωποποιημένο!! Εξαιρετικό όπως συνηθίζεις , μα συνάμα απογοητευτικό~στενάχωρο περί της ουσίας και αλήθειας που περικλύει..
Τα 'παμε όμωs :) Ας κρατήσουμε την ελπίδα,που αν μη τι άλλο όλοι θέλουν να μας (τη) θάψουν, και ας την φουντώσουμε..
ΟΥΖΑΚΙ + ΠΑΡΑΛΙΑ!!!!! :D
ΥΓ: Δε ξέρω αν ο ύπνος επηρέασε το.. ό,τι έβγαζα ψες αργά αλλά νομίζω ότι έχω διαφορετικό τόνο ;P
Καλημέρες καλημέρες!!! :)
Ποσο δικιο εχεις....
Ο Θεος να βαλει το χερι Του, ετσι που καταντησαμε την Ελλαδιτσα μας....
Να μια φορα που φαγανε τα παιδια τη μανα! :ο/
Δεν ανηκω σε καμια πολιτικη παραταξη! Ανηκω στην Ελλαδα και ποναω γι'αυτην...
Καλη σου μερα Λεβινακι!
-Vailie-
Υπάρχει χώρα χωρίς τους ανθρώπους της;
Όπως και στις προσωπικές μας σχέσεις, έχουμε τη Ζωή ή τη σχέση που μας αξίζει, ακριβώς όπως αναγκαστήκαμε να αποδεχτούμε ότι έχουμε και την κυβέρνηση που μας αξίζει...
Είμαι σίγουρη πως η Ελλάδα θα παίξει και μια άλλη φορά καταλυτικό ρόλο, χάρη σ' αυτούς που τόλμησαν!
ΑΦιλιά και καλή βδομάδα γειτόνισσα!
Όταν τέλειωσε χρειάστηκε να το διαβάσω πάλι...
με άλλο μάτι...
για να βάλω τις έννοιες ενός δυνατού κειμένου
στις σωστές τους διαστάσεις...
Για την Ελλάδα λοιπόν...
τι να πω...
Ο Θεός να βάλει το χέρι του !!
αρχικά η εικόνα είναι υπέροχη..με προσανατόλισε σωστά μέχρι το τέλος.αχ Ελλάδα όπου και να ταξιδέψω με πληγώνεις!.....φιλιά!
Aυτονόητη θεωρώ την ελπίδα,
όταν τελειώνει αυτή τελειώνει κι η ζωή
κατά τα δικά μου μέτρα...
Για λύκος πολύ καλός ο τόνος σου!!!
Αν είναι μεταδοτικό το χαμόγελο
τότε έφτασε κι εδώ μαζί
με τις Καλημέρες σου :))
Nα είσαι καλά !
Υπέροχο καλή μου!
Υπέροχο από κάθε άποψη!! ειλικρινά...
Αδιαφορώ παρομοίως για πολιτικές παρατάξεις,
άνθρωπο Ηγέτη θέλω για τον τόπο μας...
Πολλά φιλιά Vailie μου
και πολλές Καλημέρες :))
Δεν υπάρχει μαγισσούλα μου αλλά καλά θα κάνουν κι οι άνθρωποί της να την αγαπάνε κάπου κάπου λίγο παραπάνω από τους εαυτούς τους... γιατί
όπως και στις προσωπικές μας σχέσεις... όλα έχουν τα οριά τους!
Πολλές πολλές Καλημέρες
και πολλά φιλιά :))
Tι να σου κάνει κι ο καλός Θεούλης?
Να μας ανοίξει τα κεφαλάκια να ρίξει
δυο καντάρια μυαλό στον καθένα μας???
Καλημέρες Gip μου
φιλιά και καλή Εβδομάδα :))
Ένας τόπος ευλογημένος που εμείς τον πληγώνουμε ξανά και ξανά...
φιλιά κοριτσάκι μου
καλη Εβδομάδα :))
Φιλιά Λιακαδάκι μου
Καλή μας εβδομάδα :))
η γυναίκα σου που δεν σ' αγαπά πια...
μα που θα μπορύσε, αν το ήθελες, να σε λατρεύει....
εκπληκτικό κείμενο..
Πολύ σωστή διευκρίνηση Λυχναράκι μου ...
φιλιά πολλά και καλό μας βράδυ :))
ευχαριστώ marie μου
καλό βράδυ και καλή Εβδομάδα :))
Υπέροχο κείμενο.. πραγματικά υπέροχο..
δεν ξέρω βρε Levina ...νιώθω ένα μούδιασμα σήμερα... ίδιο μοιάζει όλο το σκηνικό...
κι αυτή η σιωπή που υπάρχει... ξεκουφαίνει με τον ήχο της
καλημέρα...εύχομαι...αλλά οι ευχές δεν σώζουν
Στην αρχή νόμιζα ότι παίρνεις διαζύγιο, αλλά στο τέλος κατάλαβα.
Εδώ στο Ελλάντα μόνο κάποιος ή κάποια με μαγικό ραβδί θα έσωζε τα πράγματα.
@Levina.....
Τοσο ποιητικο κραξιμο και τοσο ευστοχο πρωτη φορα βλεπω....!!!Εγραψες!!!
Αν τωρα οι εκλογες αλλαζαν κατι .....θα ηταν παρανομες ας το κατανοησουμε ολοι μας.... μιας καιη.... αποχη του 30% και κατι μαλλον αυτο λεει....ειμαστε αμετοχοι στο πολιτικο σκηνικο και η διαμορφωση του εξαρταται απο 7-8 οικογενειες που κυβερνουσαν παντα....!!! Ας κανουμε κουραγιο και με καλυτερη οργανωση ας κανουμε πραγματα για μας.... αυτο ειναι το νοημα που πρεπει να κοιταξουμε ολοι... το εργο μας κατω απο τις οποιες συνθηκες να το φερουμε εις περας να παραγουμε αυτο που αγαπαμε πιο πολυ.... αυτο μενει!!!!Στο κατω κατω τα παιχνιδια της πολιτικης τα γευομαστε ανεκαθεν ....κι οσο πιο κατω ειμαστε στην ιεραρχια του συστηματος τοσο πιο πολυ μας αγγιζουν........Αυτο που δεν καταφερε το συστημα να ελενξει ποτε ειναι η τεχνη.....!!!
ΥΓα: τι θα κανεις με την τεχνη του λογου σου αν και μαλλον πρεπει να εχεις σχεση και με το χρωμα ????
ΥΓβ: εχει ενεργοποιηθει σωστα ο λογαριασμος σου στο φοροουμ ?
καλη μας δυναμη ....ποτε δεν ηταν δυσκολοτερα!!!!!
Όταν αυτή η χώρα πάψει να κατοικείται από ιδιώτες αλλά από πολίτες, τότε και μόνο τότε, θα μπορέσει να ατενίζει με αισιοδοξία το Αύριο. Αυτό βέβαια θέλει παιδεία…παιδεία, όχι εκπαίδευση, εκεί είναι κρυμμένο το μυστικό της αφύπνισης της συνείδησης. Αυτό είναι το πρώτο που θα πρέπει να απαιτήσουμε και να διεκδικήσουμε από αυτούς οι οποίοι, επειδή το γνωρίζουν πολύ καλά φροντίζουν για το αντίθετο.
Ας μη ξεχνάμε πως, ιδιώτη στην Αρχαία Ελλάδα αποκαλούσαν αυτόν που δε συμμετείχε στα κοινά. Σαν επιπτώσεις δε, είχε αφαίρεση πολιτικών δικαιωμάτων, κατάσχεση περιουσίας, εξορία ή θάνατο.
Με τον καιρό η λέξη ιδιώτης, απέκτησε την έννοια του “ηλίθιου”, γιατί φανέρωνε απαξίωση, ανευθυνότητα και οκνηρία.
Ο “ηλίθιος” εξάλλου, ένα από τα αριστουργήματα του Ντοστογιέφσκι, ως “idiot” αναφέρεται.
Πολύ ωραίο το κείμενό σου!!!
Όμως παρά την δικαιολογημένη μας πίκρα, νομίζω πως πρέπει ο καθένας μας να παλέψει για την αφύπνιση των συνειδήσεων. Νομίζω πως το χρωστάμε στις γενιές που έρχονται…
Καλησπέρα
Να είσαι καλά Taelia !
σε ευχαριστώ πολύ :))
Aυτή η σιωπή με ενοχλεί το ίδιο όπως με ενοχλεί και η βαβούρα...
τίποτα νορμάλ θα ζήσουμε από εδώ και πέρα?
Τα φιλιά μου
και να είσαι καλά
Καλό βράδυ :))
Έχω στείλει το δικό μου για ενίσχυση, μόλις
το παραλάβω, θα κάνω και ένα γερό μολοτωφξόρκι
και θα τα κανονίσω όλα μια χαρά :))
Καλό βράδυ Gyro μου
να είσαι καλά !!!
Μου μετέδωσες τόσο έντονα τον θυμό ΤΗΣ που μα την πίστη μου, μουρμούριζα ασυνάρτητες ύβρεις για όλους μας που ΤΗΝ καταντήσαμε έτσι με τις αποκοτιές και τον φιλοτομαρισμό μας έτσι. Φοβούμαι δε πως την σκάλα δεν την έχουμε ακόμη κατεβεί. Αλλά αν συνεχίσουμε να της φερόμαστε έτσι θα έρθουν άλλοι να μας κατεβάσουν και να μας ρίξουν το υπόγειο της λήθης. Ελπίζω όμως ότι κάτι σαν κρύο, παγωμένο νερό στα μούτρα (ναι στα μούτρα) μας, θα μας κάνει να συνέλθουμε σύντομα. Αλλιώς ας μη κλαιγόμαστε άλλο γιατί άξιοι της μοίρας μας θα είμαστε.
Πολύ χαίρομαι που μου έβαλες φωτιά με τον τρόπο που εσύ ξέρεις να ξυπνάς τα συναισθήματα!
Θύμωσα Is salle κι όταν θυμώνω βρίζω , με τον τρόπο μου πάντα… Αλλά έχεις δίκιο, για εμάς τουλάχιστον, ποτέ δεν ήταν χειρότερα και δεν ξέρουμε και το αύριο , μα συμφωνώ πως την τέχνη δεν μπορεί κανείς να την αγγίξει και ακόμα καλύτερα η τέχνη γεννά στα δύσκολα.
Το έχω κάπου ξαναπεί , πως δεν θα φανταζόμουν έναν βαθύπλουτο Τσαρούχη, έναν Σικελιανό να κατεβαίνει από ένα θηρίο τζιπ ή έναν Ελύτη στα μπουζουκομάγαζα..
Υγ. Τι θα μπορούσα να κάνω με την τέχνη του λόγου μου? Βλέπεις να σηκώνουν οι καιροί να κάνω κάτι? Καλύτερα να μη σχολιάσω τίποτα περισσότερο.
Και ναι έχω σχέση με το χρώμα, έρωτας αγιάτρευτος από αρχαιοτάτων χρόνων που έμεινε πίσω για λίγους μήνες λόγω ανωτέρας βίας… βλέπεις το εργαστήρι έγινε γατομαιευτήριο!!!
Υγ. Νομίζω τα κατάφερα με το φόρουμ , θα μπω κάποια στιγμή να δω τι έκανα η αδαής!!!
Σε ευχαριστώ πολύ
Να είσαι καλά
Παιδεία
Συμφωνώ, μα που να βρεθεί? Απαίδευτοι γονείς πώς να μεταφέρουν παιδεία στα παιδιά τους, όταν εκείνοι δείχνουν τον δρόμο της λαμογιάς, της ανευθυνότητας, της τσαπατσουλιάς, των καταπατήσεων, του τσαμπουκά. Όταν η λέξη ΄΄ βόλεμα΄΄ ακολουθεί το παιδί από την ώρα που θα γεννηθεί, για το σχολείο του, το φανταριλίκι του, την δουλειά του, την φιλενάδα του , τον γάμο του, όταν μόνο το βόλεμα κυριαρχεί και πουθενά η σκέψη, η λογική, η προσφορά, πως αυτό το παιδί να βγάλει σωστά παιδιά που θα έχουν ξεφύγει από το μονοπάτι της κατηφόρας?
Ίσως …
Έχω την ελπίδα πως με αυτή τη στενωπό που περνάμε
κι όταν θα έχουν ΄΄φύγει΄΄ μια δυο γενιές που
κρατάνε πίσω τα ηνία, ίσως κάτι αρχίσει να αλλάζει.
Ελπίζω Ανάγερτε,
τον αγαπάω πολύ τον τόπο μου όπως όλοι μας
και θέλω να τον δω να σηκώνεται και να είναι
περήφανος αλλά για τους σωστούς λόγους ,
για το σήμερα περήφανος και όχι
για τα κατορθώματα και τους ηρωισμούς
των προγόνων μου και μόνο.
Σε ευχαριστώ πολύ , δεν το ήξερα
αυτό με τον ΄΄ιδιώτη΄΄.
Να είσαι καλά
Καλό βράδυ :))
Δεν ωφελεί να κλαιγόμαστε, χαλάμε φαιά ουσία δίχως να πετυχαίνουμε κάτι , ας ανασκουμπωθούμε κι ας κάνουμε ότι καλύτερο τουλάχιστον για ότι υπάρχει γύρω μας, ας προσφέρουμε ότι μπορούμε από τον χρόνο μας, από τον εαυτό μας σε ότι μας έχει ανάγκη και το βλέπουμε, ας μην προσπερνάμε, δεν θέλουν όλα χρήματα, αγάπη και φροντίδα και απλή σκέψη θέλουν.
Ας δώσουμε ομορφιά αφού δεν μπορούμε να σώσουμε όλο τον κόσμο, από λίγο ο καθένας μας και μέσα από την ψυχή του και που θα πάει … κάτι καλό θα βγει !!!
Σε ευχαριστώ πολύ Χριστοφορέ μου για τα καλά σου λόγια,
να είσαι καλά :))
Δεν φταίει η Ελλάδα, αλλά τα τέκνα της. Στείλε σ' αυτούς το λογαριασμό!
Το κακό είναι πως υιοθετήσαμε πλήρως τον ατομικισμό της δύσης, και γίναμε παρτάκηδες! Όπερ σημαίνει πως η διακόρευση δεν θα σταματήσει εύκολα. Μάλλον καθόλου.
Ή φεύγουμε σαν αποτυχημένοι, ή καθόμαστε και το παλεύουμε! Αν κάνουμε το πρώτο, όσοι εχθρεύονται την Ελλάδα θα χαρούν, με το δεύτερο θα τους χαλάσουμε τον ήσυχο ύπνο!
καταπληκτικο....
levina μου, ποσο συμφωνω...δεν ξερεις τι να νιωσεις, απο που να πιαστεις, δεν ξερεις αν αξιζει...ουφ...
ας μην πεθανουν τα ονειρα μας τουλαχιστον
Σε αυτούς τον στέλνω
και οι παρτάκηδες κάποια στιγμή θα τελειώσουν,
όταν δουν πως η πλασματική τους ζωή είναι αφόρητη...
ίσως όχι τώρα αλλά σε μερικά χρόνια σίγουρα !
Καλημέρα Σταμάτη μου
να είσαι καλά :))
Ότι αγαπάς, ότι κάνει καλό και στους γύρω σου, ότι ανοίγει δρόμους για το μέλλον όλων μας, ότι μας κάνει να χαμογελάμε, να αισθανόμαστε ... αξίζει, τα όνειρα αξίζουν ...
φιλιά Nalia μου
να έχεις μια όμορφη μέρα :))
Τι να πώ μετά από αυτό! Ετσι ακριβώς είναι. Και λίγοι από μάς που σκέφτονται ... αλλιώς θα ήθελαν τόσο να της συμπαρασταθούν και να ρίξουν μιά κλωτσιά στα πισινά μερικών ... πολλών. Τέτοιοι ήταν κι αυτοί που με έδιωξαν κι εμένα από κοντά της γιατί βέβαια δεν βρίσκομαι εδώ γιατί βρίσκω τον τόπο πιό όμορφο απ'τον δικό μας. Σου εύχομαι μιά μέρα πολύ φωτεινή καλή μου.
είχα καιρό να περάσω από εδώ!γιατί καλέ να αλλάξουν τακτική!αλλάζεις πλευρό όταν είσαι καλοβολεμένος?.......!γλυκιά Λιακάδα,είναι φρικτό αυτό που συμβαίνει!
Kαι εγώ κοριτσάκι μου να μοιράσω κλωτσιές, μπουνιές,
να βρίσω, να φωνάξω θέλω μα δεν θα βγάλω τίποτα ... άντε
να με φιλοξενήσουν κανένα μήνα στο Δαφνί ως βαριά περίπτωση!!!
Να είσαι καλά Ginger ,
σου στέλνω πολλά δροσερά φιλιά
από το βουνό μου :))
Nα έχεις ένα όμορφο βράδυ !
Αυτό μάλλον πήγαινε στην Λιακάδα κοριτσάκι...
χαχαχα
Θα της το στείλω εγώ ή εσύ????
φιλιά
καλό βράδυ !
Δημοσίευση σχολίου