Αυτό το Καλοκαίρι τόσο περίεργο
τόσο ξένα πρωτόγνωρο να μη καταλαβαίνω
αν πρέπει να γελάσω ή να τρέξω να κρυφτώ
Να κάθομαι ακίνητη μέσα στην κάψα
του μεσημεριού και να σκέφτομαι πότε
ήταν που χάθηκε η αρμονία από την κάθε
μέρα της ζωής μου και δίπλα μου η
αναρριχώμενη τριανταφυλλιά να λικνίζεται
στο απαλό αεράκι και ένα ξεθωριασμένο
ασχημούλικο τριαντάφυλλο να μου γνέφει
σα να θέλει να με ηρεμήσει, να μου κλέψει
τις σκέψεις, να μου φέρει ειρήνη στα δυο
μέρη της καρδιάς μου, να βρει τον συνδυασμό
για να την ανοίξει να της φτιάξει το γρανάζι
που τρίζει από χρόνια.
Εμπιστοσύνη ...
μου λέει μια φωνή και ψάχνω γύρω μου
να δω ποιος είπε την απαγορευμένη λέξη
... μόνη μου είμαι με την τριανταφυλλιά
και ένα φωνακλάδικο σπουργίτη που κάθεται
στην άκρη της στέγης επάνω στο ακροκέραμο
Αυτό μου μίλησε?
... θα έχω παραισθήσεις !
Levina
30 σχόλια:
Μακάρι να μην έχεις παραισθήσεις !
Να πιστέψουμε σε κάτι !
σκεφτόμουν τόση ώρα ... τι σχόλιο να σου γράψω , αλλα φαίνετε τίποτα απο όσα σκέφτομαι δεν ταιριάζουν μ'αυτή τη μαγική ανάρτηση , και να ξέρεις! ΔΕΝ έχεις παραισθήσεις ... άκουσέ με..ξερώ εγώ! ;)
Εμπιστεύσου το σπουργίτι!
Τους ανθρώπους να μην εμπιστεύεσαι!
Και κάνε αυτό που είπαμε και χθες! Να προχωρήσεις! και όποτε βλέπεις την ψυχή σου καταρακωμένη, ξεσκισμένη από τις αντιξοότητες να της μιλάς και να την ρωτάς τι θέλει...!(ότι λέγαμε και χθες δλδ!)
Ξέρεις κάτι ψυχούλα... δεν σε φοβάμαι! θα βρεις το δρόμο σου, γιατί απλά το αξίζεις!
Να είσαι καλά & να προσέχεις!
Με αγάπη
...(κάποια άγνωστη!)
Εκείνο το ασχημούλικο τριαντάφυλλο δεν μπορεί να είναι παραίσθηση..
Χάιδεψε το να σου πει τα μυστικά του καλοκαιριού..
Μη προσπερνάς μόνο.. και να προσέχεις!
Με γιαγιαδίστικη αγάπη!
ΑΚΟΥΣΑ ΝΑ ΛΕΝΕ: Η ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΜΕΤΑΔΙΔΕΤΑΙ....ΟΜΩΣ ΤΟ ΙΔΙΟ ΚΑΙ Η ΕΛΛΕΙΨΗ ΤΗΣ!!!!
...ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟΛΜΗΣΟΥΜΕ...ΟΜΩΣ!!!!
ΦΙΛΙΑ ΠΟΛΛΑ Κ ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΝΑ ΕΧΕΙΣ!!
Εμπιστοσύνη;
Μάλλον εκείνο το σπουργιτάκι εκεί στη άκρη της στέγης να σου μίλησε. Γιατί δυστυχώς τριγύρω το προϊόν έχει σταματήσει να παράγεται και το στοκ έχει εξαντληθεί. Και όσοι το αγόρασαν μάλλον δεν υπάρχουν πια!
Είναι τόσο όμορφη η σκηνή που περιγράφεις, έχει τόση γλύκα αλλά και τόση πίκρα σε ίσες δόσεις!
Ίσως η σοφή Γιαγιά Αντιγόνη να έχει δίκιο τελικά!
κι αν το σπουργίτι είναι εκείνο το κομμάτι της ψυχής σου που την διψάει;
θα την παρακούσεις;
θα την ξορκίσεις σαν παραίσθηση;
ή
θα της ανοίξεις δειλά την πόρτα και θα την καλωσορίσεις;
δικιά σου η απόφαση...
φιλί..
υ.γ. αν ρωτούσες για μένα..το δεύτερο θα επέλεγα
δεν νομίζω να έχεις παραισθήσεις!δεν νομίζω να έχουμε όλοι..πίστη δεν έχουμε πια..φιλιά!
Aυτό έχω τώρα ανάγκη !
Να είσαι καλά Gip , σε φιλώ
καλό σου βράδυ !
Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο φλύαρα είναι τα πουλιά,
πόσο μιλούν τα χελιδόνια κι οι σπουργίτες ... στόμα
δεν κλείνουν!!!
Για να το λες ... έτσι θα ΄ναι :))
Tον δρόμο τον ξέρω, εγώ τον διάλεξα,
θα ήταν ανόητο να παραπονιέμαι γι αυτόν...
είναι όλα αυτά που βλέπω γύρω μου , όλα
αυτά που συμβαίνουν και σκοντάφτω σαν τυφλή
σε κάθε βήμα .
σε ευχαριστώ πολύ καλή μου άγνωστη
σε φιλώ πολύ, θα τα καταφέρουμε !!
Μα Αντιγόνη μου πραγματικά αυτή η τριανταφυλλιά ένα σωστό λουλούδι δεν έχει καταφέρει να φτιάξει τόσα χρόνια!!! αν κάνω να τα χαιδέψω διαλύουν, ούτε κόκκινα , ούτε ροζ είναι, ένα φύλλο ίδιο με ένα άλλο δεν θα βρεις!!
Καλά, μπορεί να τα λέω αυτά μα είναι μια μοναδική τριανταφυλλιά!!
Να μου είσαι καλά Αντιγόνη μου
πολλά πολλά φιλιά και σ΄ ευχαριστώ για την αγάπη που την μοιράζεις τόσο απλόχερα !!!
Αυτή την ώρα Valia μου το μόνο που μεταδίδονται είναι φοβίες γύρω μας, αδιαφορία, αναισθησία και μάλιστα σε ρυθμούς πολυβόλου!
Δεν ξέρω τι μπορούμε να τολμήσουμε ο καθένας μας και τι όχι...
Ίσως να ξεσηκωθούμε πρώτα σε ότι υπάρχει γύρω μας και μας ενοχλεί?
μάλλον από αυτά πρώτα ...
φιλιά πολλά κι από μένα
να είσαι καλά!!
Κοίτα να δεις που μια τόση δα μικρή λεξούλα έγινε τόσο σπάνια!!!
Έχει δίκιο φυσικά η Αντιγόνη, βιαζόμαστε πολύ ,
προσπερνάμε
χωρίς να βλέπουμε, να ακούμε ...
Πιάνεται που άκουσα τον γατούλι που φώναζε?
Είναι μικρότερος από την χούφτα μου,
τρώει εδώ που γράφω μέσα σε ένα καπάκι
από γυάλινο βαζάκι, δεν εβλεπε καθόλου,
τώρα καταφέραμε και σώσαμε το ένα ματάκι,
θα ζήσει, θα μεγαλώσει γιατί τον άκουσα :))
Όσο κι αν γκρινιάζω ... πάντα τελικά ανοίγω την πόρτα, οπότε κι εγώ το δεύτερο θα επέλεγα όταν θα έχω επιλογές !
Τα φιλιά μου anima
να έχεις ένα όμορφο βράδυ!
Είδες όμως που όλοι τελικά αυτό έχουμε ανάγκη... να πιστέψουμε, να εμπιστευτούμε ξανά... δεν είμαι μόνη μου σε αυτό σίγουρα, ούτε εσύ ...κάπως θα τα καταφέρουμε να βρούμε ότι χάσαμε ή ότι φοβόμαστε !
Τα φιλιά μου κοριτσάκι μου
να είσαι καλά :))
Πολύ καλά άκουσες Λεβινάκι μου :) Ξέρει ο σπουργίτης από Εμπιστοσύνη.
Στην πρόνοια. Όχι αυτή. Την άλλη. Τη θεία ;)
Δε σημαίνει απαραίτητα και ευημερία, σημαίνει όμως, πως εμπιστεύεσαι ότι βρίσκεσαι στο κατάλληλο μέρος την κατάλληλη στιγμή. Αν θέλεις να αλλάξει το μέρος, πρέπει να αλλάξεις πρώτα ο ίδιος. Αυτό είναι για μένα εμπιστοσύνη.
Φορές χάνεται τελείως, όμως την έλληψή της, τη νιώθω πολύ έντονα, σαν το τέλος στο νόημα της ζωής κάπως. Οπότε, μια χαρά στα είπε το πουλάκι !
Καλή εβδομάδα κορίτσι μου :))
Πολύ μου άρεσε η φωτογραφία πάνω πάνω με το καπελάκι στην παραλία.
Διαβάζω ετούτο και έχω πιάσει συνομιλία με τα τριζόνια ενώ στο βάθος ακούγεται το μονότονο σκούξιμο του Γκιώνη...
Οχι και πολύ διαφορετική η μέρα μας...
Κατι μου λέει ότι και γω είμαι αποδέκτης του ίδιου μηνύματος που προσπαθώ καιρό τώρα να αποκωδικοποιήσω...
Καλό βράδι Λεβίνα μου! :)
ωωω!!! ίσως και να σου μίλησε!! Ισως και να μην έχεις παραισθήσεις...Φωτεινή καλημέρα...
Εγω ημουν!!!Το νεραϊδακι που πετουσα απαλα γυρω σου! και σου ψιθυρισα γιατι ειδα μια αγωνια στις ακρες των ματιων σου και μια πικρια πιεσμενη...
Αφεσου στο κελαηδημα του σπουργιτη (ξερω ειναι εκκωφαντικο μεσα στη σιωπη που ζητας λυτρωση! Σαν να προσπαθει να σε τρελλανει...)
Θελει μονο να σε κανει να συνεχισεις να παλευεις!
Εχε πιστη! Εχε πιστη! Εχε πιστη.......
Πρωϊνη καλημερα! φρρρτ! φρρρτ! τσιου....
-vailie-
Tην ευημερία την συνδέω με την ψυχική ευφορία μπισκοτάκι μου και τουλάχιστον αυτή την βρίσκω εδώ τις περισσότερες φορές ... γενικά όμως μιλώντας με θλίβει όλη αυτή η φοβία που είναι ζωγραφισμένη στα μάτια του κόσμου, που ακόμα και το χαμόγελο σκέφτονται να στο χαρίσουν, ακόμα και μια καλημέρα, μια επικοινωνία την λυπούνται ... με θλίβει ο θυμός που κρατά παραπάνω από λίγες ώρες, τα μούτρα, η τσιγκουνιά σε ότι δεν στοιχίζει τίποτα...
Μακάρι να ήταν μεταδοτικά τα συναισθήματα όπως η ανεμοβλογιά!
φιλιά μπισκοτάκι
και εμένα μου αρέσει αυτή η φωτογραφία, ένας ατελείωτος ορίζοντας :))
Kαλημέρα Λιακαδάκι μου
Μη προσπαθείς να αποκωδικοποιήσεις τίποτα ...
Δεν ξέρω αν είναι τόσο έξυπνο να προσπαθούμε όλα
να τα αναλύουμε, να τα βάζουμε στο ανατομικό τραπέζι
και να τους πετάμε έξω τα γρανάζια για να δουμε πως
δουλεύουν!
Άσε την μαγεία να σε αγκαλιάσει :))
Αχ Κατερινάκι μου πόσο μιλάνε αυτά τα πουλιά!!
Μεταξύ μας... σκέτη ζαλάδα είναι :))
Μια χαρούμενη καλημέρα από μένα!
Νεραιδάκι μου με έκανες και γέλασα με την καρδιά μου πρωινιάτικα!
Εσύ είσαι που φέρνεις γύρες και δεν με αφήνεις σε ησυχία? χαχαχα
Έχεις δίκιο , μήπως εξ άλλου μπορούμε να κάνουμε και κάτι άλλο?
μόνο εμπρός παει ο δρόμος!
φιλάκια νεραιδάκι μου
μου έφτιαξες την μέρα :))
να μου είσαι καλά!
Και γιατι η εμπιστοσυνη να ειναι απαγωρευμενη λεξη
Οχι μαγισσουλα μου δεν ειναι παραισθηση
Παραισθηση ειναι να σε κερναω παγωτακι απο Χανια και εσυ να δροσιζεσαι στην Αθηνα
οχι να σου μιλαει ενα σπουργιτι που στην τελικη ειναι και διπλα σου.
Φιλια πολλα παγωτα και καλο Καλοκαιρι μαγισσουλα
έλεγα λοιπόν ...
για να τα ακούς σημαίνει οτι σου μιλάνε...τα ακούω κι εγώ, κάθομαι κι εγώ εκεί δίπλα στην τριανταφυλλιά και τα ακούω που μιλάνε...θα φταίει η περιγραφή σου...δημιουργείς εικόνες...!!!
εμπιστεύσου φωνάζει εκείνο το πουλάκι δίπλα...την είχα βγάλει παλιά απο το λεξιλόγιό μου αυτήν την λέξη...γιατι ήθελα να έχω το κεφάλι μου ήσυχο και να λέω μετά στον εαυτό μου "είδες? στα έλεγα εγω"
έχω καιρό όμως που αγάπησα αυτήν την λέξη απο επιλογή...ε ναι, τι θα πάθουμε στην τελική αν εμπιστευτούμε? θα πεθάνουμε?...εμπιστευτήκαμε, πέσαμε έξω και τι έγινε? πεθάναμε?
...τώρα...όταν έρχεται εκείνη η μέλισσα δίπλα στα αυτιά μου και μου λέει οτι εμπιστοσύνη δεν πρέπει να υπάρχει, την κλείνω για τιμωρία στο κουτάκι που της έχω φτιάξει, μην σου πώ οτι της δίνω και μία με την μυγοσκοτώστρα χαχαχχααα
την καλημέρα μου...τι όμορφο και φυσικό που είναι εκείνο το τριανταφυλλάκι!!!
Καπου μεσα στην αρμονια των αντιθετων γινονται οι συνδεσεις ολων...!!
Ο πατερας ολων ειναι ο πολεμος ειπε ο Ηρακλειτος και αυτη η παλη των αντιθετων δεν ειναι τιποτα αλλο απο την ιδια τραγωδια που αντιπαραθετει το Ενα στην πολλαπλοτητα......και η πολλαπλοτητα στο Ενα.Αν ρωτας τις λεξεις θα βρεις την απαντηση οταν ηχησει η ησυχια του παροντος....διαιρεμενη σε κομματια ,(επιλογες σου)
η αρμονια μοιαζει με παραισθησεις και η εμπιστοσυνη τοτε εξαρταται και δεν μεταδιδεται.
καλο βραδυ @Levina
να είσαι καλά παγωτοξωτικό μου και μη μου βάζεις ιδέες, γιατί θα σου αδειάσω το ψυγείο!!!
άντε μια και το λες... πιάσε ένα οικογενειακό με μπόλικη σοκολάτα και εγώ βάζω τα κουτάλια!!!χαχαχα
φιλιά Παναγιώτη μου
καλό Καλοκαίρι και σε σένα
να περνάς καλά !!!
Όχι έχεις δίκιο, δεν πεθάναμε...
νομίζω πως μερικοί άνθρωποι μαζεύουν μέσα στην αποθήκη του μυαλού τους και μαζεύουν και μαζεύουν και κάποια στιγμή γίνεται η έκρηξη και τα σκορπίζουν όλα στους πέντε ανέμους και τότε φεύγουν , βρίσκουν το δικό τους μέρος να γιατρέψουν τις πληγές τους ... όταν είναι έτοιμοι τότε ξαναβγαίνουν και ξαναδίνουν και ξαναμαζεύουν μέσα τους...
έτσι θα παρομοίαζα τον εαυτό μου ή κάπως έτσι...
μέσα στην ασχήμια του είναι όμορφο , έχει κάτι ξεχωριστό όπως έχουν κι όλοι οι άνθρωποι!
κι εσύ έχεις την ικανότητα να τα βλέπεις τα σημάδια που ξεχωρίζουν :))
Κάνει παιχνίδια πάλι ο blogger και μετακόμισε την απάντηση της melissa κάτω από εσένα Is Sallos...
Πως θα ήταν η ζωή χωρίς αντιθέσεις? Πως θα ήταν χωρίς την πολλαπλότητα του Ενός? Δεν θα ήταν ζωή, δεν θα υπήρχε ζωή... αρμονία υπάρχει παντού, ακόμα και στα δυο άνισα μέρη ενός προσώπου...
Δεν μεταδίδεται η εμπιστοσύνη, αλλά κερδίζεται και αυτό δεν είναι σημαντικό?
να είσαι καλά Is Sallos
καλο βράδυ και σε σένα!
Δημοσίευση σχολίου