22.11.11

Mια γλυκιά σταγόνα

θέλω ένα τριαντάφυλλο να μου δώσεις.
Ένα κόκκινο τριαντάφυλλο, με πολλά πολλά βελούδινα φύλλα.
Δεν θέλω από αυτά τα σκούρα κόκκινα, το θέλω να έχει και λίγο από ρόζ και λίγο από λευκό.
Θα το βουτήξω στο βάζο με την ζάχαρη και μετά θα το ακουμπήσω στην πιατέλα από γαλάζια πορσελάνη.
Θα γυαλίζουν οι κρύσταλλοι της ζάχαρης κάτω από το φως των κεριών, όπως γυαλίζουν τα μάτια σου όταν με κοιτάς τα πρωινά που πίνουμε τον καφέ μας καθισμένοι ο ένας απέναντι από τον άλλον…..να όπως καθόμαστε τώρα.
¤*¨¨*¤.¸¸.¤*¨¨*¤.¸¸.¸.¤­*¨¨*¤.¸¸.¸.¤*¨¨*¤
Μόνο ένα τριαντάφυλλο ζαχαρωμένο μας χωρίζει.
Το αγγίζω και κολλάω από την γλύκα του, κόβω ένα βελούδινο πέταλο, κλείνω τα μάτια  και το αγγίζω με τα χείλη μου……το κλείνω μέσα στο στόμα μου και γεμίζω αρώματα, το κόκκινο του ρόδου, το λευκό της ζάχαρης, το ροζ που κυλά σταγόνα από μέσα μου.
Την αγγίζεις με τα ακροδάχτυλα, την γεύεσαι και ξέρεις πως μέσα σε αυτή την μικρή σταγόνα από ροδοζάχαρη  κλείνονται όλα  μας τα όνειρα…. αυτά που κάναμε και αυτά που φοβηθήκαμε να κάνουμε, αυτά που πραγματοποιήθηκαν και αυτά που παρέμειναν όνειρα.
¤*¨¨*¤.¸¸.¤*¨¨*¤.¸¸.¸.¤­*¨¨*¤.¸¸.¸.¤*¨¨*¤
Θέλω να ανοίξω την αγκαλιά μου και να κλείσω μέσα όλες τις ζάχαρες του κόσμου, να την ανοίξω και να τινάξω στον άνεμο  λουλούδια, να γεμίσουν τα σύννεφα ροδοπέταλα, να χορεύουν γύρω από πρόσωπα λυπημένα, γύρω από χέρια βασανισμένα, γύρω από καρδιές φυλακισμένες, γύρω από κορμιά μαραμένα να γίνουν τα λουλούδια μου η λιακάδα σε ένα συννεφιασμένο ουρανό.
Οι προσδοκίες μου όλες μέσα σε αυτό το ροδοπέταλο που κρατάω στο στόμα μου και στο επόμενο και στο επόμενο και μασουλάω αργά αργά το δικό σου τριαντάφυλλο και κριτσανίζει η  ζάχαρη αρωματισμένη από το κόκκινο λουλούδι, γέρνω το κεφάλι και ακούω τον ρυθμικό ήχο που κάνει η καρδιά μου , το σφυρί στο αμόνι κάτω από το ανταριασμένο δέρμα μου  και καθώς καταπίνω ένα ένα τα μικρά βελούδινα φύλλα  γίνομαι κόκκινο και εγώ, γίνομαι ένας κρύσταλλος από ζάχαρη, γίνομαι  σταγόνα και έρχεται ένα δάκρυ τόσο δα μικρό και καθώς κυλάει από το μάγουλο και στάζει στο κορμί  με παρασέρνει μαζί του, πέφτω στο κρύο πάτωμα,
χάνομαι, λιώνω ………..
¤*¨¨*¤.¸¸.¤*¨¨*¤.¸¸.¸.¤­*¨¨*¤.¸¸.¸.¤*¨¨*¤
Μια κόκκινη σταγόνα απέμεινε από μένα και την κοιτάς περίεργα , αναρωτιέσαι τι να είναι αυτό! σιρόπι από τριαντάφυλλο ή αίμα?
Φαίνεται τόσο περίεργα αυτή η κόκκινη σταγόνα επάνω στην σκόνη, μοιάζει να σε ενοχλεί που υπάρχει εκεί.
¤*¨¨*¤.¸¸.¤*¨¨*¤.¸¸.¸.¤­*¨¨*¤.¸¸.¸.¤*¨¨*¤
Στέκομαι  πλάι στο ανοιχτό παράθυρο και παρατηρώ αθέατη τις κινήσεις σου. Σκύβεις και με ένα μαντίλι μαζεύεις την σταγόνα , την παρατηρείς από κοντά, πάλι δεν καταλαβαίνεις και εγώ γελάω, ξέρω πως θα βάλεις το μαντήλι στο τσεπάκι σου, εκεί στο μέρος της καρδιάς και θα είμαι και πάλι κοντά σου , επάνω σου , μέσα σου.
¤*¨¨*¤.¸¸.¤*¨¨*¤.¸¸.¸.¤­*¨¨*¤.¸¸.¸.¤*¨¨*¤
Περνάς από το τζάκι και πετάς μέσα το μαντήλι, η φωτιά το αρπάζει στην αγκαλιά της και σε λίγα δευτερόλεπτα έχει γίνει μια φλεγόμενη μπάλα που χάνεται ο καπνός της στην καμινάδα.
¤*¨¨*¤.¸¸.¤*¨¨*¤.¸¸.¸.¤­*¨¨*¤.¸¸.¸.¤*¨¨*¤
Πετάω έξω από το παράθυρο, μια πύρινη μπάλα και εγώ, ένα κόκκινο αστέρι που χάνεται μέσα στην νύχτα, έφυγα για άλλους ουρανούς.
¤*¨¨*¤.¸¸.¤*¨¨*¤.¸¸.¸.¤­*¨¨*¤.¸¸.¸.¤*¨¨*¤


Levina



13 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

τι ομορφο!!!! και οι εικονες -λέξεις και οι εικονες -φωτο..

τα φιλια μου Λεβινα μου...

Ανώνυμος είπε...

το χρώμα του έρωτα μύρισε παντού!

EmmL είπε...

εξαιρετικό

Να 'σαι καλά

Ανώνυμος είπε...

Τον μ@#$&^ το κΕ@#$#@

Καλημερα

Levina είπε...

Να είσαι καλά σ΄αγαπώ μου
ευχομαι όλα να σου πάνε καλά.
Φιλιά αγαπημένη μου.




Μέσα στο κρύο του Χειμώνα Σκοτεινέ μου,
γέμισε ο τόπος γλύκα και ρόδα....γιατί ...
έτσι το ήθελα.
Φιλιά και να έχεις μια όμορφη μέρα.

Levina είπε...

Ευχαριστώ πολύ Emmanuel
να είσαι καλά.
Τα φιλιά μου.



Ανώνυμος....ότι πεις!!!
με δυσκολεύει η μετάφραση λιγάκι για
να δώσω σωστή απάντηση.

ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ είπε...

το φεγγάρι μάζεψε όλες τις σταγόνες, όλων των στιγμών και όλων των πηγών...

και ύστερα σε γέννησε... να υπάρχεις και να μας δροσίζεις με το χαμόγελο και της ψυχής σου την ομορφιά, ομορφάδα μου!
σ' αγαπώ πολύ - σ' ευχαριστώ που υπάρχεις!

Lyriel Bee είπε...

Σαν ταινιάκι μικρού μήκους είναι τα γραπτά σου Λεβινάκι μου, και πάντα τα παρακολουθώ με ενδιαφέρον, ξυπνάνε τις αισθήσεις μου. Τώρα δα νιώθω δροσερές σταγόνες πάνω σε πέταλα κόκκινα στα χείλη μου. Έχεις το κατιτίς σου, είσαι ξεχωριστή ύπαρξη :) τα φιλάκια μου **

Levina είπε...

Λυχναράκι μου
εγώ τώρα τι να πω?
Ένα απλό ευχαριστώ για τα λόγια σου
που ανεβάζουν πολύ τον πήχυ της ζωής μου.
Να είσαι πάντα καλά.




Ευχαριστώ πολύ Lyriel
ο καθένας μας είναι ξεχωριστός
με τον τρόπο του :)
Χαίρομαι που μπαίνεις στον κόσμο μου
και βλέπεις τις εικόνες μου.
Happy Τhanksgiving !! :)

Άιναφετς είπε...

Μια γλυκιά ανάρτηση με γεύση τριαντάφυλλο!
Θα με πίστευες αν σου έλεγα ότι το γλυκό τριαντάφυλλο είναι από τ' αγαπημένα μου;

Καλό τρυφερό Σαββατοκύριακο νάχουμε!
ΑΦιλάκια! :))

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ είπε...

Μα τι υπέροχο ταξίδι είναι αυτό που ξεκίνησε από ένα "βελούδινο πέταλο" τριανταφυλλένιο;
Ειλικρινά διανύοντας την γοητευτικότατη διαδρομή που χάραξες μέσα από την κόκκινη σταγόνα της ροδοζάχαρης, αναρωτιόμουν: Ποια εικόνα άραγε, ποιο συναίσθημα, ποιο όνειρο, ποια ανάμνηση, γονιμοποίησε το ταλέντο και γεννήθηκε το θαυμάσιο τούτο κείμενο. Φεύγω με μια υπέροχη "γεύση"στην ψυχή.
Καλό πρωινό να έχεις Λεβίνα μου.

Levina είπε...

Mαγισσούλα μου
θα το έχω υπ' όψιν μου για το γλυκό :)
Δεν ξέρω πόσο καλό θα είναι αυτό το
Σαββατοκύριακο...λόγω Φατσούλη.
Ευχομαι να είναι το δικό σου Καλό.
Φιλιά γλυκειά μου , τριανταφυλλένια σαν
το γλυκό που σου αρέσει!

Levina είπε...

Ένα μοναχικό κόκκινο τριαντάφυλλο
που άνοιξε μέσα στα κρύα του χειμώνα
καλέ μου Χριστόφορε...αυτό ήταν ο ΄΄ ένοχος ΄΄
για σκέψεις και ονειρέματα.
Να είσαι καλά και να περάσεις
ένα γλυκό Σαββατοκύριακο.



Bianca
αγαπημένη μου όσες σταγόνες θέλεις
και το μπουκάλι με το σιρόπι δικό σου.
φιλιά και να περάσεις ένα Σαββατοκύριακο
γεμάτο ροδοζάχαρη :)

Η ΠΟΡΤΑ

Αγαπημένοι μου φίλοι επιστρέφω για να κλείσω μια πόρτα. Σε όλους εσάς που γεμίσατε την ζωή μου με φως, με γέλιο με  συγκίνηση, ...