14.10.13

I Have The Right To Speak Up








Η Μαλάλα Γιουσαφζάι πυροβολήθηκε στο κεφάλι από τους Ταλιμπάν γιατί  είχε το θάρρος να θέλει να μορφωθεί και δεν συμμορφώθηκε με τις υποδείξεις τους.
Επέζησε από θαύμα , νοσηλεύτηκε στην Βρετανία και έγινε γνωστή μέσα από το μπλοκ της όπου εξιστορούσε τις ωμότητες που διαπράττουν οι Ταλιμπάν στην χώρα της, το Πακιστάν.
Τιμήθηκε με το βραβείο Σιμόν ντε Μποβουάρ «Για την ελευθερία των Γυναικών»
Και στις 10 Δεκεμβρίου θα της απονεμηθεί το βραβείο Αντρέι Ζαχάρωφ που έχει θεσμοθετηθεί για την αναγνώριση προσώπων ή οργανισμών που μάχονται για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Η νεαρή Πακιστανή ήταν υποψήφια και για το Νόμπελ Ειρήνης το οποίο τελικά  δεν κέρδισε , κάτι που χαροποίησε ιδιαίτερα τους Πακιστανούς Ταλιμπάν που  έχουν προειδοποιήσει πως θα την εξοντώσουν όταν τους δοθεί η ευκαιρία.
Η αλήθεια είναι πως γίνεται πολύς θόρυβος γύρω από το όνομα αυτού του παιδιού  που ζει μια μοναχική ζωή από ότι έχει η ίδια δηλώσει μια και δυσκολεύεται να  κάνει φίλους στην Βρετανία ( καλοί οι ήρωες αλλά τι κοινό έχουν οι Βρετανοί έφηβοι  με ένα κοριτσάκι που μεγάλωσε μέσα στις προκαταλήψεις και στον φόβο των Ταλιμπάν; )….  
Αυτό που εμείς θεωρούμε αυτονόητο και δεν του δίνουμε καν σημασία, η Εκπαίδευση ,  είναι για τα περισσότερα παιδιά του κόσμου απαγορευμένος καρπός.
Δεν θα γράψω κάτι άλλο, παρά θα κλείσω με την ευχή αυτό το κορίτσι να σταθεί σταθερά στα πόδια του και να μη χάσει τα όνειρά του στην πορεία.

Καλή εβδομάδα
Levina


12.10.13

Μια άλλη Ελλάδα




Θα περάσουμε μέσα από το τούνελ του Τυμφρηστού για να συναντήσουμε μια άλλη Ελλάδα....


Στάση για καφέ στο Saloon κοντά στο Καρπενήσι


όποιος έχει χρόνο μπορεί να κάνει ταρζανιές στον πύργο με το σχοινί ή 
να ασχοληθεί με τοξοβολία ή ακόμα καλύτερα να κάνει καβαλαρία
στο δάσος με τα πλατάνια ....











Μια Ελλάδα που σε κάθε χιλιόμετρο θα συναντήσεις στον δρόμο σου κάποιο κοπάδι...
Στο βάθος φαίνεται η Τριχωνίδα λίμνη...





           Ευρυτανία- πέτρινες βρύσες στον δρόμο κι ένα κοπάδι 
χήνες και πάπιες που πλατσουρίζουν μακάρια στα κρυστάλλινα νερά ...



Ενοχλημένη η Χήνα από τον φακό της μηχανής δεν μας άφησε 
να πλησιάσουμε περισσότερο την βρύση ...




       Αιτ/νία - μικρές κτηνοτροφικές μονάδες -



 Ακόμα και δίπλα στην Θάλασσα , τα γουρουνάκια φαίνονται σαστισμένα από την παρουσία μας στην παραλία τους .... φύγαμε διακριτικά γιατί εκτός από τα μικρά υπήρχαν παραδίπλα και μερικά που συναγωνίζονταν επάξια τον όγκο του αυτοκινήτου


Ένα κοπάδι περιφέρεται στην παραλία και πίνει θαλασσινό νερό


  

     Αιτ/νία- κανένα από τα κοπάδια που συναντήσαμε δεν τα συνόδευε βοσκός.... είχαν 
μια αρχηγό μπροστά ( πάντα θηλυκιά κι όχι το κριάρι) που οδηγούσε τα υπόλοιπα 
στο νερό, στην βοσκή και μόλις σουρούπωνε πίσω στα μαντριά τους.






Ιχθυοτροφεία - στο βάθος φαίνεται η Λευκάδα





Μονή Προυσού Ευρυτανία - Μια Ελλάδα που κάνει τάματα και προσεύχεται ....






Καλό  Σαββατοκύριακο


Levina














8.10.13

POST JOY


Όλα ξεκινήσαν από Τα βότσαλα στην λίμνη και την Αγριμιώ που σκέφτηκε να συνεχίσει
ένα  projekt που σκοπός του είναι εικόνες με θετικά μηνύματα που απευθύνονται σε 
έφηβους που έχουν μια ιδιαίτερα δύσκολη ζωή , όπως ψυχολογικά προβλήματα, 
διάφορους εθισμούς ή δεν έχουν γονείς. Όλα αυτά μπορείτε να τα διαβάσετε 
πιο αναλυτικά αν μπείτε στην σελίδα εδώ



Αν και άργησα αρκετά είναι και οι δικές μου κάρτες έτοιμες να ταξιδέψουν 
στην μακρινή Αυστραλία και σύντομα Αγριμιώ μου θα είναι στα χέρια σου.
Η πρώτη κάρτα είναι μια φωτογραφία από ένα καρνάγιο στην Κεφαλλονιά
μετά από την βροχή που έχει βγει ένα διπλό ουράνιο τόξο.
Η δεύτερη είναι από έναν δικό μου πίνακα, ακουαρέλες με θέμα την Σαντορίνη...



Και η τρίτη κάρτα είναι ένας παλιός πίνακας , πάλι ακουαρέλες 
με θέμα '' Λουλούδια στο ποτήρι " .



Το μόνο που μένει να ευχηθώ είναι καλή τύχη ξεχωριστά σε κάθε ένα 
από αυτά τα παιδιά και στα παιδιά όλου του κόσμου !


                                                                                                                            Levina








6.10.13

Φόβος







Εκείνες τις μέρες φοβόμασταν να ξεμυτίσουμε απ τα σπίτια μας
Πίσω απ τα κουφωτά τα παραθύρια τους άδειους δρόμους κοιτούσαμε
κι αφουγκραζόμαστε για ένα φτερούγισμα  πουλιού
αυτό που το κλωνάρι ελιάς θα μας έφερνε σημάδι πως λευτερωθήκαμε
απ του αναπάντεχου  τις μέρες τις θανατερές.
Ακόμα κι όταν χτυπούσαν τα κουδούνια  εκείνοι
που πρώτοι στους δρόμους βγήκαν,
ακόμα και τις καμπάνες σαν ακούσαμε χαρμόσυνα να μελωδούν
δεν την πιστέψαμε της λευτεριάς μας  την κραυγή
Στην κόλαση βουτήξαμε κι ένα σανίδι καρφώσαμε στο προσκεφάλι μας
από τον ήλιο να μας κρύψει
Ένα σανίδι απόμερα μας κράτησε στην φυλακή μας
της γης τροφή ήταν η κατάληξή μας.

       Levina

_Συλλογή Αδέσποτα Λόγια_
















4.10.13

Ατέρμονη




-Μονόλογοι Ενός Ολογράμματος-

Γεννήθηκα σε λάθος εποχή
κάτω από σκοτεινιασμένο ουρανό
την ώρα που ξεψυχούσε το φεγγάρι
και  δύσμορφοι αγέρηδες
στα  σύννεφα παίζανε κυνηγητό

Ατύχημα  ήτανε η πρώτη μου ανάσα
βγήκε την ώρα που ούρλιαζαν τ΄ αγρίμια
φύλλα και λάσπες  το βρεφικό μου λίκνο
κάτω από της μάνας μου την σκιά
χιλιόχρονο δέντρο αιώνες κοιλοπόναγε
εμένα να γεννήσει
Το σπέρμα του πατέρα μου κράταγε
στα βάθη αρχαίων χρόνων.

Με της φρίκης  τη μορφή  γεννήθηκα
στο δάσος αυτό με ένα ουρλιαχτό
με  μουγκρητό θανάτου κι όχι γέννας.
Το αίμα μου ξέπλυνε  η βροχή
Τα  ίχνη των ποδιών μου τα κάλυψε
το πρώτο του χειμώνα χιόνι
Μόνο τα δάκρυα μου κύλησαν  ανεμπόδιστα 
την παρουσία της ζωής μου να δηλώσουν.

Την ώρα που το πρώτο αστέρι της αυγής
Σε ένα θλιμμένο ουρανό τις πλειάδες κυνηγούσε
Έγινα του δάσους πλάσμα δύσμορφο
Καταραμένη  σε άφαντες σπηλιές να κατοικώ
Σκιές και θροΐσματα μέσα στον χρόνο να ακολουθώ.

Παντοτινά χαμένη   πίσω από τα βήματα σου
Να ονειρεύομαι πως τα δικά σου χέρια
Του τέρατος το δέρμα θα τραβήξουν
Ποθητή γυναίκα θα με δεις

Ω  διάβολε !
Αυτό είναι που με σκοτώνει_

                                                    Levina



Jeremy Miranda painting




29.9.13

Αδέσποτα λόγια

Αδέσποτα λόγια : Θύμησες

Δεν μιλούσαν συχνά για το μέλλον, η αλήθεια είναι πως
ούτε για το παρόν μιλούσαν τις ώρες που όλοι μαζεμένοι
γύρω από το Κυριακάτικο τραπέζι έψαχναν με μάτια τυφλά
να βρουν τ΄ αλατοπίπερα, τα κρέατα, τα ψωμιά και μήτε
τους ένοιαζε που στάζαν οι χυμοί από τα ανοιγμένα στόματα
απάνω στα καθαρά τους ρούχα.
Μόνο για το παρελθόν ανοίγανε κουβέντες … φέρναν
θύμησες νεκρές επάνω στο τραπέζι ανάκατες
με τα πτώματα των ζώων που ξεκοκαλίζανε.
Δεν θυμάμαι αν ξημέρωσε ποτέ Δευτέρα…
                                                                               
 Levina









27.9.13

Απόδραση από το Θνητό





Ζωής μου ομφαλός
η παρουσία σου εντός των τειχών μου
ρόδο μου και  γιασεμί  μου
στα άνυδρα του κορμιού μου μέλη
     απλώνεσαι’ 
στεφάνι  λευκαγκάθια στα μαλλιά μου,
γιορταστικό γιορντάνι  στον λαιμό μου
στα μάτια μου Θεία  ομορφιά ‘ 
     τα χέρια σου
κλωνάρια  στον ιστό σου μ’ αλυσοδένουν
στα στήθια μου έρποντας με τ΄ ασημιά ακρόφυλλα
στ’  άρωμα του έρωτα με πνίγεις
Μελιστάλαχτη της μήτρας ευλογία ‘
καρπός δικός σου ο έρωτας / θάνατος
υγρά της πρωινής δροσιάς φύλλα
αγγίζουν τους μηρούς, τα γόνατα,
τα απαλά των ποδιών μου πέλματα ‘
     επαναλαμβάνομαι ‘ 
αναγεννιέμαι   λάβαρο υπερήφανο   
με το δικό σου σφράγισμα ανεμίζω
σου προσφέρω    πρόθυμη εύφορη γη
ποτάμι δροσερό να ξεδιψάσεις ‘
χωράφι το γένος σου να σπείρεις’
απολύομαι την θνητή μου σάρκα ‘
        Χόρτασε  
ακολουθώντας με έξω από τείχη   
χρόνων ατέλευτωνπου με προσπέρασαν 
γεμίζοντας ρυτίδες και βλέμμα θολό   
 το είδωλο μου στον καθρέφτη
λευκά μαλλιά και κυρτωμένα οστά
που μάταια απελευθέρωση ζητούν απ΄ το φθαρτό, 
το λίγο,  το εγκόσμιο,  το τίποτα_ 

Levina


συλλογή '' Μονόλογοι Ενός Ολογράμματος ''

PHOTOGRAPHER MARTIN MARCISOVSKY