Όλα τα θέλω !

Θέλω να μου χαρίσεις ένα λουλούδι
από αυτά που κρατάς στα χέρια σου
και ας μην έχει ανοίξει ακόμα τα πέταλα του
και ας κρύβεται από την παγωνιά του χειμώνα,
εγώ θα το ζεστάνω και  κοίτα να δεις…
θ΄ ανοίξει να μου δείξει την καρδιά του !

Θέλω να μου χαρίσεις ένα χαμόγελο ,
από αυτά που κρατάς καλά κρυμμένα
πίσω απ΄ τα θλιμμένα μάτια σου 
και δεν τα δίνεις κανενός γιατί φοβάσαι
μήπως στα τσαλακώσουν και σου υπόσχομαι
πως θα το προσέξω, θα το φορέσω στο φουστάνι μου
και δεν θα αφήνω κανέναν να το πλησιάσει ,
θα είναι μόνο δικό μου !

θέλω να μου χαρίσεις ένα αστέρι
από τον άναστρο σκοτεινό ουρανό σου ,
αν ψάξεις καλά θα βρεις ένα εκεί ψηλά κρυμμένο ,
θα το πιάσεις με τα χέρια σου
και θα μου το βάλεις στα μαλλιά δικό μου να ναι πια
και εγώ περήφανη για τ΄ αστέρι μου θα καμαρώνω
γελαστή θα περπατάω στον δρόμο κρατώντας σου
το χέρι !

 Θέλω να μου χαρίσεις μια αγάπη,
αυτή που έχεις κρυμμένη κάτω από τα χρώματα που σε ντύνουν,
αυτήν θέλω πιο πολύ απ όλα να μου δώσεις
και εγώ θα την βάλω στα χείλη μου και θα την καταπιώ
να γεμίσει το κορμί μου από αυτήν ...
να γεμίσουν τα χέρια μου τα πόδια μου τα μάτια μου ...
να την χορτάσω την αγάπη σου και μετά ευτυχισμένη
θα ανοίξω τα φτερά μου
και θα πετάξω ψηλά στον ουρανό γελώντας !

Το τραγούδι μου στην γη θα φτάνει
και θα λέει ...  σ΄ αγαπώ !

levina

μόνο για σήμερα

Σήμερα θέλω
να κάνουμε κάτι απλό
κάτι ανόητο !
Να με πάρεις από το χέρι
Να βγούμε να περπατήσουμε
έξω στην βροχή
Να κλείσουμε την ομπρέλα
Να βραχούν τα μαλλιά μας
Να κυλήσουν οι σταγόνες
στο πρόσωπο μας
Να στάζουν τα χέρια μας
που θα κρατάνε
το ένα το άλλο σφιχτά
Να είναι βρεγμένες
οι παλάμες σου όταν
πιάσεις το πρόσωπο μου
Να στάζουν βροχή
τα χείλη σου
όταν με φιλήσεις
Να γυρίσουμε τρέχοντας
στο σπίτι πλατσουρίζοντας
Να σε ακούω να γελάς
όταν βγάλεις το βρεγμένο
πακέτο τσιγάρα από την
τσέπη σου
Να σκουπιστούμε με
την ίδια πετσέτα
και μετά να απλώσουμε
ξυπόλυτα τα πόδια μας
στην φωτιά του τζακιού
για να ζεσταθούν και
να στεγνώσουν.
Θα μου βάλεις την
αγαπημένη σου μουσική
Θα μοιραστούμε το ίδιο
φλυτζάνι με ζεστό καφέ
Θα  κοιτάξω τα  μάτια σου
και θα έχει φύγει η μελαγχολία
από μέσα τους, θα έχεις
βρει αυτό που έψαχνες
να βρεις τόσο καιρό…
Ας κάνουμε κάτι  ανόητο
σήμερα
Βαρέθηκα τόσο πολύ
να κοιτάζω το ρολόι
στον τοίχο περιμένοντας
τι ώρα θα φάμε, τι ώρα
θα κοιμηθούμε, τι ώρα
θα πάμε στην δουλειά.
Αν βρήκες το μηνυμά μου
Αν βρήκες τον χρόνο να
μου γράψεις…
αχ πόσο
Βαρέθηκα.

Levina

για να χαρείς !!

θέλω να έρθει η Άνοιξη , περιμένω με αγωνία
να ανοίξει το γαλάζιο τ΄ουρανού πανωθέ μας
και ένα απαλό αεράκι να μας φέρνει τ΄ αρώματα
της θάλασσας και των βουνών, να πετάνε
γύρω μας νεράιδες των παραμυθιών και  πέταλα
λουλουδιών χρωματιστά να γίνονται στεφάνια
να τα κρεμάσουμε στους τοίχους της καρδιάς μας !

Να κλείνουμε τα μάτια μας και να παίζουμε
το παιχνίδι της χαράς…
ποιος θα γελάσει πρώτος?
Ο δεύτερος θα χάσει….τιμωρία του ένα μόνο φιλί !
Ο πρώτος τα παίρνει όλα …
δεκάδες φιλιά  που θα μοσχοβολάνε
απ τα μπαλκόνια με τις βιγκόνιες , τα γιασεμιά
τις τριανταφυλλιές και τα μικρά χρυσάνθεμα
και από τα σύννεφα που θα τρέχουν χαρούμενα
και θα γεμίζουν ροδοχρώματα κι αρώματα την γη μας….

Θα έχω τις τσέπες μου γεμάτες από πέταλα
Των λουλουδιών, θυσία όλα να γίνουν
Στον βωμό των δικών σου των χειλιών
Θα χουν της θάλασσας την γεύση
Θα χουν το μπλε του ουρανού
Θα χουν της ίριδας το τόξο
Της αφέγγαρης νύχτας τα μυστικά
Και την δροσιά από τις στάλες της βροχής.

Και όταν όλα τα αγγίξεις
Όταν όλα τα χαρείς
Τσαλακωμένα σε μένα θα επιστρέψουν
Χρώμα κόκκινο  θα στάζουν σαν πληγές
Άνοιξη θα είναι και εγώ θα πίνω
Των λουλουδιών την γεύση σαν ελιξίριο ζωής

levina

Τι ζητάω???

Εγώ 
ένα σκοτεινό βράδυ
Το είπα σιγά ψιθυριστά
Να μη το ακούσει το φεγγάρι
Και σκιαχτεί ....
Πως δεν χωράει στην γη
Η ύπαρξη αυτή


Μα το ακούσαν τα νερά της λίμνης
Κι αντάριασαν ξεσηκωθήκαν
Με λόγια άγρια  μπουρμπουλιστά
Μάταια προσπαθούσαν την γνώμη
Που είχα για ελλόγου μου ν αλλάξουν


Εγώ
ξεκάθαρα το είπα

Πως για να ζω θέλω αέρα
Θέλω να βλέπω  ουρανό  κάθε μέρα
σ εκείνο το σύννεφο τ ακριανό ν΄  ανέβω
με ήρεμους ανέμους  μαζί του να ταξιδεύω


Θέλω να βλέπω θάλασσα τα βράδια
Να μετράω τ αστέρια μου στις ρυτίδες των νερών
Σαν τον ναυτίλο εγώ να κολυμπώ και να
Πιάνω την φεγγαροουρά στην άκρη των διχτυών


Θέλω πουλί να γίνω, ταξιδιάρης γλάρος
Η ελάφι που τρέχει  άπιαστος  αγέρας στις σαβάνες
Να γίνω ένα κοράλλι κόκκινο στα βάθη του ωκεανού
Ή έλατος χιλιόχρονος στην κορυφή του πιο ψηλού βουνού


Μα τίποτα απ όλα αυτά δεν θα γίνω !
Μια αδύναμη  κοινή θνητή μονάχα είμαι
Με σφραγισμένη  στα κύτταρα μου την
Ημερομηνία της λήξεώς μου


Και αφού άγνωστος μου είναι και
Ο χρόνος και ο τόπος που γράφει
Η σφραγίδα
Μπορώ
να  πιάνω  επιθυμίες και ευχές
σε μια από πολύχρωμες κορδέλες
και σπάγκους κομμένους  μικρή ονειροπαγίδα
να ζητάω στο μαζί δέκα ακόμα σαν αυτή ζωές.

Levina

Ένα ταξίδι ...

Πες μου μια ιστορία

Θέλω μια μικρή ιστορία αλλά όχι με λόγια

Δεν θέλω να ακούσω λέξεις απ τα χείλη σου

Θέλω να μου την γράψεις με  τις άκρες

Των δαχτύλων σου στο δέρμα μου

Μίλα μου για ένα ταξίδι που θα κάνουμε

Χάρτη  θα κάνω το κορμί μου

και τα χέρια σου Θα  μου  δείξουν

την  κατεύθυνση που θα πάρουμε

Με τα ακροδάχτυλα θα μου δείξεις

Τους κυκλικούς δρόμους που θα  περάσουμε

Με τις στροφές και τις ανηφόρες στα βουνά

Θα μου δείξεις τα ποτάμια και τις

Βαθιές κοιλάδες επάνω στον χάρτη μου

Μετά θα μου ζωγραφίσεις τα μέρη

Που θα σταθούμε να ξαποστάσουμε και

Εκεί που θα ξαπλώσουμε να κοιμηθούμε

Και κάπου μακριά στα δάση μου

Μια μελωδία να γεμίζει τους ανέμους μας

Ένας ρυθμός  που δυναμώνει και γεμίζει

Τα μάτια με λάμψεις μικρών διαμαντιών

Δάκρυα διάφανες σταγόνες  να κυλάνε και

Ορμητικά  να γεμίζουν τα ρυάκια μου

Κι ύστερα με οδηγό τον ήλιο τ΄ ακροδάχτυλα

Σ΄ ανεξερεύνητες περιοχές θα συνεχίσουν

Να διηγούνται το ταξίδι μας και  οργισμένα

Κύματα θα υψώνονται σε κάθε αλλαγή

Της πορείας σου.

Levina

foto _ Man & Woman  by

Plugnikova Natasha

3rd degree interrogation

Ανάκριση? μακριά απο εμένα αυτό το πικρό ποτήρι!
Αλλά ......ένα παιχνιδάκι είναι , ας  παίξω λοιπόν...βέβαια...
Ωραία ! άντε να μιλήσω για εμένα και να απαντήσω σε ερωτήσεις

όταν καλά καλά  πιστεύω πως δεν με ξέρω !!

Ένταξη….

Θα γελάσετε φυσικά…. Μόνο ένας ανόητος δεν γνωρίζει καλά τον εαυτό του, 

μα  ξέρω πως αυτά που βλέπω και νοιώθω εγώ επάνω μου

κάτω από άλλο πρίσμα τα βλέπουν  και τα λαμβάνουν οι άλλοι,

 οπότε ότι και να πω…..

Λάθος θα είναι ! ! !

1.       ονοματάκι….1+2+3…ονοματάκια έχω…κρατώ το Εύη

2.       Astrodata.... Τοξότης

3.       Γενέθλια…. Γενέθλια… Πώς να σας πείσω πως δεν ξέρω την ακριβή ημερομηνία?

                Θα αναρωτηθείτε το γιατί και είναι δύσκολη η απάντηση.

                Ας πούμε 6/12… από τα 3μου τότε τα γιορτάζω.

4.       Ομάδα…. Άστο καλύτερα….άσχετη

5.       Χρώμα….Παίρνω το μπλε , το κόκκινο το κίτρινο και το λευκό
                         και ζωγραφίζω με αυτά τον κόσμο μου.

6.       Φετίχ…Μαργαριτάρια

7.       Κόλλημα….Ένα ροζ parker δεκαετίας και το μπλοκάκι μου

8.       Καλή συνήθεια….Καλό δεν είναι να ?…ή να?….μπα!…δεν ξέρω.

9.       Κακή συνήθεια….Μασουλάω τα νύχια μου όταν έχω άγχος…σχεδόν πάντα!

10.   Μεγάλη αγάπη….Για πολύ καιρό τώρα….   τα ζώα μου

11.   Ιδανικός θάνατος…Σύντομος…στον ύπνο μου.

12.   Κινητό μου…Κάποιο που ακόμα κάνει την δουλειά του,
                             βγάζει και κάτι χάλια φωτογραφίες !.

13.   Στο άλλο φύλλο με χαλάει….Στα αισθήματα πρώτα αλλά γενικά η τσιγγουνιά.

14.   Μισώ…. Δεν βρίσκω κάτι που να μισώ....α α α α  την ανάκριση :))

15.   Κλαίω….Όταν με προσβάλλει η αγένεια, η αδιαφορία, όταν βλέπω γύρω μου
                       να βασανίζονται άνθρωποι, ζώα, όταν καταπατούν την ανθρώπινη
                        αξιοπρέπεια…. Για πολλούς λόγους κλαίω.

16.   Γελάω…. Από καρδιάς  , ειδικά όταν συμπαθώ εκείνον που αστειεύεται

17.   Βαριέμαι….Τα στημένα…συγκεντρώσεις και γιορτές…κλισέ κουβέντες
                          τάχα με ενδιαφέρον….δεν τα θέλω  όλα αυτά

18.   Σιχαίνομαι….Τον άνθρωπο που δεν περιποιείται τον εαυτό του γενικά.
                             Ένα μπάνιο δεν είναι πολυτέλεια!

19.   Πιστεύω….Στα όνειρα μου

20.   Στην επόμενη ζωή…Θέλω να  είμαι  βράχος σε ένα  ξερονήσι

21.   Το moto μου….Μη κάνεις ποτέ ότι δεν θέλεις να σου κάνουν.

Kαι τώρα η σειρά σας...   δεν σας καταπιέζω...  ελεύθερα... πάρτε την σκυτάλη

και δώστε κάτι λίγο απο τον εαυτό σας...   είναι  τσάμπα....  και το κυριώτερο δεν πονάει ! ! !

Σ αγαπάω

Κατηφόριζα με βήμα γρήγορο

Στο πεζοδρόμιο μόνος ήχος

τα ψηλά τακούνια μου να σπάνε

της πόλης τους δυνατούς ήχους

Tις σκέψεις μου  είχα συντροφιά

Δεν έφτανε στο μυαλό μου τίποτα άλλο

Αυτοκίνητα, κόρνες, φωνές

Να περπατάω χωρίς σκοπό

Αφηρημένη να στρίβω στις γωνίες

Να  σταματώ στα φανάρια

Για να περάσω απέναντι σε μια

Μοναχική πορεία που δεν τελείωνε

Ποτέ.

Ένοιωσα την παρουσία του

Στον ίδιο ρυθμό με το δικό μου

το δικό του βαρύ βήμα

Το μουρμουρητό που έβγαινε

από το βάθος του κορμιού του

τάραξε την γαλήνη μου

Τόσο κοντά μου ήρθε ...

Έφτασε στα ρουθούνια μου

Η δική του μυρωδιά και με έπνιξε

Έχασε τον βήμα μου τον ρυθμό του

όταν τον άκουσα να ικετεύει

με ένα λυγμό στην βραχνή φωνή του

-Αγάπησε με

Πόσο θράσος ένας άγνωστος

έχει ....να ζητάει  κάτι τέτοιο?

Γύρισα να τον κοιτάξω και

μόνο τα άσπρα του μαλλιά

μπόρεσα να δω πριν το

βλέμμα μου τον παγώσει  ακίνητο

-Στην  ηλικία σου !

Τον ειρωνεύτηκα τον ενοχλητικό

και χάρηκα με την απόγνωση

που στο δικό του βλέμμα διάβασα

Με σταθερό βήμα απομακρύνθηκα

μα τόλμησα μια κρυφή ματιά

πίσω από την πλάτη μου να τον δω

Ακίνητος στεκόταν με γερτούς τους ώμους

μάτια χαμηλωμένα ....παγωμένος

σε κάποιο άλλο κόσμο έμοιαζε χαμένος

Ποτέ δεν ξέχασα τον άγνωστο

Που μου είπε 

«Αγάπησε με»

Να μπορούσα να γυρίσω τον χρόνο πίσω

Θα σταματούσα την φόρα του κορμιού μου

Μια στάση θα έκανα τόσο δα μικρή μπροστά του

Στην αγκαλιά μου θα τον έκλεινα και ένα φιλί

Θα έδινα  στην ρυτίδα που είχε στο μάγουλο του.

Έτσι απλά θα του ΄λεγα

Σ αγαπάω.

Σ αγαπάω.

Levina

music_Schubert "Serenade"