υφασμένα απ του παρελθόντος τα ξεράσματα
που δίχως τέλος προσκυνάνε
Σάπια τα όνειρα βυζαίνουνε πεινασμένες μανάδες
κάτω στα υπόγεια που βγάζουν αποφορά μούχλας
και χλωρίνης σε τελειωμένες διαδρομές
Λάσπη απόγνωση μάτια νεκρά
βροχή που ξεπλένει σκουπίδια απ τα χαντάκια
στους υπονόμους καταλήγουν συνθήματα
Εμβατήρια αγωνιστές και ρουφιάνοι
να χωρίζουν στα απόβλητα της γέννας τους το σπέρμα
τον τετραγωνισμό του κύκλου που πετύχανε
ακόμα δεν μπορούν να το χωνέψουν
Οικοπεδάκια της δεκάρας όλη η γη
συρματοπλέγματα χώματα που αντί για στάρια
σκελετούς γεννάνε πληρωμένους φαντάρους
που γερά κουμαντάρουν της κόλασης τις πύλες
Μοναδική παρηγοριά οι εγχώριες μαϊμούδες
ακόμα στις επάλξεις στέκουν με ακμαίο ηθικό
μοιράζουν στο πλήθος παντεσπάνι από χαρτί
παλαμοκροτούν ζητωκραυγάζουν σκέτο κράζουν
Δεν υπάρχει προορισμός φυλάξου
φεϊγβολάν ταΐζουν το μυαλό σου κρύψου
για τους ελεύθερους γη δεν υπάρχει
Στοχάσου
μια ανάσα αν σ έχει μείνει
Στοχάσου
μια ανάσα αν σ έχει μείνει
ζωή στον θάνατο που σου τάζουν γίνε
Levina
Art Foto...
Christian Hopkins photographer