valeriesphotography.com
οι ψευδαισθήσεις μου ελπίδες μακρινές
άπληστα τις νύχτες να ρουφάω
της μοναξιάς μου τον ιδρώτα
κι οι σταγόνες του καυτές
κάρβουνα που φυλάω αναμμένα εντός μου
κι όταν στου πόνου τον παροξυσμό εγώ σφαδάζω
εσύ με θάλασσες το στόμα να μου βρέχεις
ξανά και ξανά σε έναν κύκλο αέναο
-σώπα
κι εσύ να μου φωνάζεις σώπασε
-σώπασε
και άλλαξε η γη μου λες δεν θα γυρίζει πια επίπεδη
θα γίνει με μιαν ανάσα να την τριγυρνάς
-σώπασε
και οι γαλαξίες στα πόδια σου θα σωριαστούν προσκύνημα σεβαστικό στην ύπαρξή σου την αιώνια
-σώπασε
τα αστέρια κατρακυλήσανε στο στόμα, στα μάτια σου,
κομμάτια σπάνε για το δικό σου το γυμνό κορμί
-σώπασε
κι όλα για χάρη σου θ΄ αλλάξουν ’ στο έρεβος
θα βυθιστεί η μήτρα που γεννά πληγές κι εγώ
στο πλάι σου θα μείνω
θεματοφύλακας των ευχών σου
των ονείρων σου φρουρός.
-σώπασε κι αποκοιμήσου
Αυτά μου φώναζες
μα ψευδαισθήσεις ήτανε
Levina
