Το σπίτι μου δίπλα στο νερό θα χτίσω
ένα σωρό από ξύλα έχω μαζέψει
κι απ’ τα σκουπίδια σας πήρα
τα παλιά χαρτόνια που πάνω τους
ζωγραφίζατε τα όνειρά σας
και τους τσίγκους βρήκα απ’ τις
παλιές σας γλάστρες που κάποτε
φυτέψατε πολύχρωμα γεράνια
Μαζεύω σταγόνες της βροχής για κόλλα
μετράω τα καρφιά από τα πολλά τα λόγια
μα δεν φτάνουν και ζητιανεύω
κομμάτια μοναξιάς για να στήσω την σκεπή
Ανακαλύπτω θαμμένα στο χώμα
τα χαμένα της ψυχής μου ημιτόνια
κι αναδομώ μ’ αυτά το χαμόγελό μου
Αγγίζουν τα χέρια την αλήθεια
ανεπίστρεπτες μέρες δανείζομαι
ήχους πλάγιους κλέβω αφουγκραζόμενη
των κυμάτων τον ρητορικό τον λόγο
επάνω στους βράχους της ακτής μου
κι εδώ στης λογικής το τέρμα
αναστοχάζομαι πως στης αιωνιότητας
την ματαιοδοξία δεν αντιτάχθηκα
Σ’ αυτήν σπατάλησα τους χρόνους μου
Levina
"Forgotten Coast" by Robert Andriulli
