Ένα σύμπλεγμα βάρβαρων ήχων
Κλαγγές , φωνές, σίδερο και φωτιά
Και με φοβίζει ετούτος ο κόσμος
Τσακίζουν τα τσεκούρια τα πράσινα φύλλα
Τα βόλια ματώνουν τις σάρκες των πουλιών
Κι οι ήχοι σαν απόηχοι ειρωνείας
Για την ζωή μου μοιάζουν
Έχω αναχωρήσει από τον τόπο ετούτο
Που δεν υπάρχουν ποτάμια να καθρεφτίζουν
Τα όνειρά μου
