Κάθομαι στο μπαλκόνι δίπλα στην γλάστρα που κρέμεται με το μικρό κεράκι
μοναδικό φως κοντά μου, γιατί μακριά βλέπω τα φώτα του αγροτικού δρόμου
και το μάτι μου πέφτει μέσα στο σπίτι στον τοίχο
και θυμάμαι τι με ενοχλεί τόσο καιρό!
Να βλέπω αυτό το ρολόι που εκτός από τον εκνευριστικά δυνατό του ήχο
έχει και μια εκνευριστικά αδιάφορη πρόσοψη.
Πριν το μετανιώσω το έχω λύσει, έχουν πάει αλλού ο μηχανισμός
αλλού η κορνίζα του και εγώ
έχω απομείνει με το στρογγυλό κομμάτι να σκέφτομαι
πως θα το κάνω να ...
μου αρέσει!
Τόσο απλό, θέλω να μου αρέσει!
κι έτσι αυτό ....
έγινε τώρα πια αυτό...
σε καμβά ζωγραφισμένο με ακρυλικά για να
στεγνώσει γρήγορα....
αν και το πρόβλημα ήταν πως δεν είχα τα σωστά πινέλα
σε καμβά ζωγραφισμένο με ακρυλικά για να
στεγνώσει γρήγορα....
αν και το πρόβλημα ήταν πως δεν είχα τα σωστά πινέλα
για τόσο λεπτή δουλειά
έγιναν διορθώσεις,
και μέσα σε δυο μέρες μονταρίστηκε
κι έγινε αυτό....
τώρα μου αρέσει κι αν το βαρεθώ...
και πάλι αλλαγή αφού έμαθα τον τρόπο!!!
Καλή Εβδομάδα
Levina
